Р
~~РубинРед~~
Гостин
Сакам да ти кажам дека...
Се секавам на нашите глупости кои ги правевме пред некое време...дека ми недостигаат твоите убави зборови упатени кон мене да ме утешат и да ме направат весела истиот миг.
На моментите кога ме зезаше за да се налутам бидејки ми велеше дека тогаш изгледам баш слатко.
Погледнувам кон небото а ветерот ме гали а јас помислувам дека си ти.
Се секаваш кога таа вечер ме праша:Ме сакаш ли? а јас целата треперев...незнаев што да одговорам.
Иронија...голема иронија.
Ти ме бркаше тогаш,а сега тркалото се сврти.И боли.Пече...
Тебе повеке те нема а јас се шекнувам без твоето присуство.
Секавањата почнуваат да се вракат а јас безпомошна го извикувам без глас твоето име.
Но...без разлика што и друг имам во своите мисли.Ти секогаш ке бидеш посебен...
Никогаш нема да најдам сличен ко тебе.
Можеби ке сакам и други,но никој толку силно и искрено ко тебе.
Бидејки ти ме научи да ги ценам и малите нешта,да се радувам на ситниците и да ја вратам самодовребата која ја имав загубено.
И што на крај?
На крај само двете страни останаа повредени.
Едно да знаеш:Te сакав,те сакам и секогаш ке те сакам.И никогаш нема да те заборавам.
А сега...си заминувам од твојот живот.Засекогаш,но во мислите ке си и понатаму а и во срцето како еден херој кој успеа да го стори она што никој не можеше.Си знаеш што е нели.
:back:
Се секавам на нашите глупости кои ги правевме пред некое време...дека ми недостигаат твоите убави зборови упатени кон мене да ме утешат и да ме направат весела истиот миг.
На моментите кога ме зезаше за да се налутам бидејки ми велеше дека тогаш изгледам баш слатко.
Погледнувам кон небото а ветерот ме гали а јас помислувам дека си ти.
Се секаваш кога таа вечер ме праша:Ме сакаш ли? а јас целата треперев...незнаев што да одговорам.
Иронија...голема иронија.
Ти ме бркаше тогаш,а сега тркалото се сврти.И боли.Пече...
Тебе повеке те нема а јас се шекнувам без твоето присуство.
Секавањата почнуваат да се вракат а јас безпомошна го извикувам без глас твоето име.
Но...без разлика што и друг имам во своите мисли.Ти секогаш ке бидеш посебен...
Никогаш нема да најдам сличен ко тебе.
Можеби ке сакам и други,но никој толку силно и искрено ко тебе.
Бидејки ти ме научи да ги ценам и малите нешта,да се радувам на ситниците и да ја вратам самодовребата која ја имав загубено.
И што на крај?
На крај само двете страни останаа повредени.
Едно да знаеш:Te сакав,те сакам и секогаш ке те сакам.И никогаш нема да те заборавам.
А сега...си заминувам од твојот живот.Засекогаш,но во мислите ке си и понатаму а и во срцето како еден херој кој успеа да го стори она што никој не можеше.Си знаеш што е нели.
:back: