Дневник на новодојденога Кумановца у Канаду
19. Август: Усели смо се у нашу нову куќу у Торонто. Сви смо среќни и узбуѓени. Овдек е такој убаво. Пуно с’с паркови и заленило. Може да замислу как ќе биде зимуске...
Одвај чекам да падне снег и да ги прокрие овија паркови и ридчиња, па да се санкамо и гаѓамо с’с топке. Колко ќе биде убаво.
14. Октобар: Канада. Тој е најубава земја на свет. Листови почнасва да се шушив и бојив у најразличити нијансе на жуто, црвено и помаранџасто. Вози се на север од Торонто и виде елени. Толко су убави. Тој су најубави животни на свет. Овдека ми изгледа како у рај. Много гу сакам Канаду.
11. Новембар: Thanksgiving day (Канадски државни празник). Лов на елени само што не е почнаја. Не можу да замислу некој да може да убие такву питому животињу. Надам се дека набржо ќе падне снег. Веч смо купиле санку и скије. Само још снег ни фали. Такој е убаво овдека.
2. Децембар: Синоќ панда и прв снег. Сабајле к’д стана све беше покриено с’с бел покривач. Све изгледа како на разгледнице. Искочисмо надвор, очистисмо га снег пред куќу и по слубе, и после се гаѓасмо с’с топке (ја победи). К’д пројде машина за чистење на снег, нафрлја малко снег у двор, па искочисмо поново за да га очистимо излаз на улицу. Колко е убава Канада. Много гу сакам.
12. Децембар: Синоќа па пада снег. Одсабајле закасни на работу, зашто немога да га истерам авто на улицу. Све беше завеано. Овдека е стварно много убаво, само малко сам уморан од чистење снег. Д’н’ска цело попладне чисти. Деца имале за домашно, а жена прави ручак. Испушти си гу моју емисију на ТВ. Еве гу па машину за чистење снег. Не можу, уморан сам. Одсабајле ќе очисту.
22. Децембар: Овој бело срање па падна синока. Од чистернје снег доби жулјеви а и грб ме боли. Ов’ј мајмун с’с машину како да седи поза чоше и чека. Чим падне снег и ја га очисту, тети га одма довадја и нафрлја га снег назад у двор. Покваренјак.
25. Децембар: Среќан ледени Божиќ. Бело сранје пада ли пада. А ако случајно га виду онога што вози машину за чистенје снег, ќе ме запамти. А и овија што посипуев сол, што не ставлјав повисќе па побрзо да се стопи, него штедив.
27. Децембар: Овој … јоште пада. Три д’на не сам искочија надвор, едино к’д чисту снег. Нигде не идемо. Све је затрупано с’с снег. Пред куќу брдо од снег. А и доста е ладно. Викав дека вечер ќе биде -35, а и снег ќе пада. Нафркале смо га.
28. Децембар: Прогноза беше погрешна. Наместо 5 сантиметра, падна пола метар. А ако овакој продужи, че не затрупа па неможемо да видимо сл’нце ч’к до лето. Скије што ги купи че ги замену на пролет с’с скије за воду. Нема ништо од скијанје овдека. Он’ј с’с масину дојде куде мене да тражи лопату, зашто масина за чистенје снег му се заглавила. Кажа му дека дос’га сам скршија 3 лопате чистејчи га т’ј његов снег, а и овуј не го жалу да гу скршу од његову главу. Избега како попарен. Нема т’ј више да провадја у нашу улицу.
4. Јануари: Најзад искочи од куќу. Отиде до продавницу да купу нешто за јадење, К’д се враќа удари с’с кола у еднога Елена. Три илјаде долара штета. Мајку им еленску, куде нашле с’га у сред зиму да се шетав. Море треба све да ги испотепав. Куде су тија ловци, што су работале у есен? Овој га има само у Канаду. Куде нас ни куче нема да видиш зимуске, а камоли елен да се шета. Еј, куде сам ја дошја.
3. Мај: Д’н’ска га одвезе авто куде механичара. Просто да не веруеш колко зар’џало од т’ј сол што с’с камиони га фрљав по улице. Не им се чисти снег па сипи сол. Ќе треба да даду још две илјаде за да га спрему авто за другу зиму и јоште сол.
10. Мај: К’д собра све на све, паре, мука, здравје, нервоза, реши да се селимо и да идемо на Флориду. Тамо че се скијамо, ама на воду. Не можу да замислу како нормалан човек може да живи овдека. А на разгледнице све беше убаво.