Е, тогава каде е проблема? - во ЕУ или во политичарите на отделните држави, кои не успеват да зачуват националните си интереси?
Очигледно во политичарите на конкретните држави.
Но кога ќе видиш дека попуштија во Грција и Италија и дозволија неизбрани влади да дојдат на власт, кога ќе видиш дека попуштија во Ирска, Шпанија и Португалија, наместо да имаат муда за да излезат од евро-зоната, да се вратат на сопствените национални валути, да ги девалуираат истите и да си банкротираат најкомотно како што направи Исланд, следува заклучокот дека во овој ЕУ клуб можеш само да ги почитуваш правилата, но не и да ги менуваш.
Затоа подобро е воопшто да не бидеме дел од тој клуб, вака нашите политичари ни ги воведуваат и менуваат правилата, а ние можеме на избори да ги смениме доколку не сме задоволни од правилата, па дури и на референдум да ги отфрлиме истите тие правила.
Какви се - такви се, наши се и можеме да ги линчуваме, подобро со нив отколку со евробирократите од Брисел, над 1500 километри северозападно од Скопје.
Проблемот не е во ЕУ бидејќи од ЕУ економски бенефит имаат многу држави а посебно поголемите,проблемот е кај помалите членки кои немаа Реален капацитет да го апсорбираат ЕУ производството но и да пласираат производи во ЕУ и сега кај мнозинството на граѓани Европјани(кон ЕУ се гледа со огорченост.
Точно, фудбалот е за големите играчи, а џамлиите се за малите играчи како нас, па така, додека не пораснеме, ќе си играме со џамлии, наместо да изнајмуваме туѓи фудбалски терени на кои ем ќе изгубиме, ем ќе плаќаме кирија толку дебела, што можеби и нашите деца нема да ја исплатат во нивниот животен век.
колку само негативни критики за ЕУ........ВИСТИНАТА е дека сме мали,ситни,немоќни,со не баш добрососедски односи,со 30% невработеност,со институции како здравство,школство,армија,полиција итн кои постојат “ради - реда“ и не нудат никаков квалитет,со поделен народ на партии и слабо национално чувство и интерес итн итн........
Вистината е дека во Грција и Италија беа извршени државни удари со амин од ЕУ.
Вистината е дека во ЕУ главниот збор денес го има Германија, истата Германија против чиешто влијание светот се бореше во првата половина на 20-от век и даде десетици милиони жртви за Германија да не стане апсолутен господар на Европа од политички и од економски гледна точка, а најмалку па од територијална гледна точка.
Вистината е дека ЕУ е една голема лага во која можеби нема 30% невработеност, можеби има вистински институции, а не институции кои постојат само ради-реда и можеби нудат квалитет, но исто така во таа ЕУ има 0% демократија, а тоа е алармантно за држава која сака да стане дел од таа меѓународна организација.
Кај нас си имаме невработеност, сиромаштија, криминал и корупција, институции кои постојат само ради-реда, но сето тоа е наше и ние можеме да правиме со тоа што сакаме, за разлика од ЕУ, каде што се е под контрола на неизбраните евробирократи во Брисел.
