Полудев! Ништо не требаше да испадне вака. Сега сме за никаде, сите. Боже, како ли стигнавме до овде? Премногу ми е тешко. Знам само дека јас не бев ваква, но не можам да свртам нов лист. Ти прави што сакаш, како сакаш. Јас ќе продолжам да живеам со тебе во мојата глава. Нема да се промени ништо. Никогаш не ни помислував дека ЈАС ќе заглавам вака, ова е моето дно. Се чувствувам заробено, но не сакам да се ослободам. Да, навистина сум за никаде. Но, што да правиме?! Искрено, знаев дека ќе биде вака, ти кажав. Ти ме разубедуваше демек секој ден е различен, не можеме да знаеме, еееееееех, арно ама... испадна така како што реков... и боли, премногу боли. Ова не беше мојот план. Ова не е мојата фантазија. Во мојата глава има среќен крај!
Вечерва овде, без тебе... се убив од плачење, исто `ко и вчера.