Ваша поезија!

[burn84]

Прочистување

На цел глас, со мрачен дух
но само во себе, но само во себе

Нежна кожа на саботна рака
но само во мене, но само во себе

Веќе 1000 ноќи, но се уште е ладно
но само во себе, но не со тебе.

 

[burn84]

Длабока Земја

Заразна темница покрај ужасна бара на човечки глави
Таа просто лебдеше по земјата, додека нејзината коса сјаеше
Злото танцуваше, мефистотел запишуваше
Но таа земја беше недостижна, таа беше многу длабоко.

Црниот витез ладнокрвно изгоре,без преседан
Без човечки вовед, само болен инстинкт
Алфа и омега со страст доволно силна да го заслепи богот
Но сепак сирачиња на темнината.

Маглива пот од изедени срца, курва на страста во вечниот пад
Мрачен поглед со недопрени кругови, тактовиот недопрен грев-горчлив отров со сласт
Повторно во градината, повторно самотијата.

 

[DedoAleko]

[FONT=&quot]CIKLUS[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

​

(1)-(7)​

cekoram so krstot na pleki sekoj den.​

(2)​

kaldrmata po koja go slusav sepotot na moeto srce​

i gi voskladuvav parcinjata od ritamot so proza​

za da mozes polesno da razberes,​

denovive e nema.​

(3)​

nekni bese siva i studena​

ili tolku uspeav da vidam​

oti studot mi gi secese ocite pa se kriev pod palto.​

razligavena od muvla vo esen, da ti e gad da gazis.​

bezlicna i najgrda lete​

(4)​

pogledot mi pagja na izlogot od butikot karsi saatcijata.​

go smenile.​

pametam imase eden crven komplet.​

ke ti bese tokmu znam, te vidov vo nego.​

i saat ti odbrav​

(5)​

polzam so krstot na pleki sekoj den.​

entuzijazmot deka neboto mi e granica​

zamenet so olesnuvanje ako doturkam do slednata stanica​

(6)​

sonot, ednas najdobredojden prijatel stana moja inkvizicija​

se izzivuva so mene, bezmilosno me kaznuva so najodvratni,​

nepodnoslivi sceni,​

za na krajot so seta tezina da se srusi vrz mene,​

da me razbudi​

i posaka dobar den​

.​

kraj​

​

na angliski​

​

​

[FONT=&quot]CYCLE[/FONT]

[FONT=&quot] [/FONT]​

[FONT=&quot](1)-(7)[/FONT]​

[FONT=&quot]i walk spooled with my cross on my back each day.[/FONT]​

[FONT=&quot](2)[/FONT]​

[FONT=&quot]the cobblestones on whom i listened to my hearts whisper[/FONT]​

[FONT=&quot]and accorded the pieces of the rhythm with prose,[/FONT]​

[FONT=&quot] for you easier to understand,[/FONT]​

[FONT=&quot]these days are mute.[/FONT]​

[FONT=&quot](3)[/FONT]​

[FONT=&quot]the other day were gray and cold.[/FONT]​

[FONT=&quot]or that's all i managed to see,[/FONT]​

[FONT=&quot]'cause the cold was piercing my eyes [/FONT]​

[FONT=&quot]so i hid underneath the coat.[/FONT]​

[FONT=&quot]all slimy in fall, disgust to step on.[/FONT]​

[FONT=&quot]faceless and incomparably,[/FONT]​

[FONT=&quot]by far ugliest during summer.[/FONT]​

[FONT=&quot](4)[/FONT]​

[FONT=&quot]my eyes stop at the window-shop of the boutique, [/FONT]​

[FONT=&quot]right across the clockmaker.[/FONT]​

[FONT=&quot]they've rearranged it.[/FONT]​

[FONT=&quot]i remember once a red dress was displayed there.[/FONT]​

[FONT=&quot]it would've fit you perfectly i know, saw you in it.[/FONT]​

[FONT=&quot]picked you a wristwatch too.[/FONT]​

[FONT=&quot](5) [/FONT]​

[FONT=&quot]i crawl with my cross on my back each day.[/FONT]​

[FONT=&quot]the enthusiasm that the sky is the limit[/FONT]​

[FONT=&quot]replaced by a relief if i manage through the day[/FONT]​

[FONT=&quot](6)[/FONT]​

[FONT=&quot]my dream, once most welcomed friend, became my inquisition. [/FONT]​

[FONT=&quot]my tormentor, mercilessly punishing me with the most repulsive, [/FONT]​

[FONT=&quot]and unbearable scenes.[/FONT]​

[FONT=&quot]so on the end to topple down, with all it's burden on me.[/FONT]​

[FONT=&quot]to wake me up,[/FONT]​

[FONT=&quot]and wish me good morning[/FONT]​

[FONT=&quot].
[/FONT]​

end
[FONT=&quot][/FONT]​

​

 

[burn84]

Политички Коректно

Заврши светот, но во новиот ден апокалипса
Искрен аплауз за твојата мисла
Од плодна земја до просветлена крв
Засекогаш твоја со вашиот изострен интелект
Вољата изгори во новото сонце
Македонските мани во деловно одело
Засекогаш "наша" со нашата љубов
Искрено ја чекам "патриотската" крв

 

[¯\_(ツ)_/¯]

Ваша поезија.

Моја поезија твоја поезија
има луѓе на темава
кој пишуваат рандом реченици
мислат дека се главни
ама!
И јас можам така
еве гледај ако не веруваш

Сонцето ке згасне
три кучки бараат куче за да се ебат
дрвјата сакат да бидат сечени
о зошто ме остави?

значи до сите кој се прават кул
и кој не знаат и појма немаат што е рима
не пишувајте тука.
Јас сум направен сунет
а ти дали сакаш?
зошто не сакаш?

Месечина планини бури
ноќи со секс фантазии
фак дол и три апчина виагра
зошто не ми станува?

Уфф колку сум кул
уфф колку сум моќен
само затоа што знам да користам шифт+ентер
само заради што ми текнуваат глупи реченици

Трета светска
Четврта Година
Џексон Фајв
Хај Фајв
Борат е глув
а ти, ти си нем!
а јас, јас се вратив!!!

ебаго!!!

 

[DedoAleko]

Apollo 13

spektakularno lansiranje,
.
no, i pokraj seto razbiranje
namesto zavidlivo uzivanje,
koluminacija do prinudno katapultiranje
i grandiozno urivanje.
.
sublimiranje,
navrakjanje do glupiranje
fuck you, i love you
i do, hate you
.
stiskam vcherashen bilet
<kraj>

​

 

[Raziel]

-
Convergence,
It spoke to me,
O'claims to be found,
Divergence,
Bestowed with it's crown,
Did not forsee,
The tempting rose,
Too cruel to be touched,
But a sight divine,
Recircled,through the mind's archive,
Black Splendid Blight

"Prophetess unfold,
on a Hallowed Eve,
Venus let Strike,
Revalued in Repent,
Figures kiss and bleed,over Lakes,
Let tommorow speak of Moral Rapes,
Bliss'nd,praise Convergence"

--
A Broken Star,
on a Lonely Isle,
Dreams of Return,
He drowns his pain,
with a drop o'vigor,
joie 'e vivre,
but the shades relapse,
in horrid blast,
awereness strikes,
the tiara trembles,
mids chandeliers,
Vulva Erupt

"Prophethess unfold,
A Tommorow Dead,
Venus,oh Love,
Be soft in my descent,
For amids the wave of forest craze,
Lo! Was my heart ripped with lust and haze,
Christ....lament my Urchin"

---
Betrayed,
In the cruelest Design,
Blindfolded Slime,
In Curses,i awake my mind,
to creep behind,
Your Verses,your Holy Combine,
of four reckless eyes,
Hatred,follows behind,
Your Heart-My Prize

"Prophetess of Fault,
I shall end your Reign,
I propose a Duo,
Venus and the Grave,
For it seems to me that pain has led,
All the blood and drama fro' my head,
Pan...unto surrender"

-
"Prophethess unfold,
and recount thy sheeps,
Made of Mud and Gold,
Life of Foes and their defeats,
Venus Gown'd in Man-made silken death,
Eye-spark Dracon sorrow-Birth of Set,
Venus...Circus Master"

 

[MakedoN_Ares]

О, семоќен па какви патриоти се ова,
јазикот што го поганат древен,
и туѓи зборови по форуми везат ?

Та нели знаат,та нели гледаат ,
Црни туѓи писма на жолта хартија редат,
и страна по страна ,
и пост по пост,
веќе отуѓени самите од себе.

Па нели го слушаат ѕверот
Кој од југ ни јазик погани ,
и туѓинци безимени планира да остави...

И веќе не можам да се борам ...
паѓам,потонувам
веќе срцето од странците ме боли
кои нивни јазик ни наметнуваат

На потпис туѓ печат ставаат
И јазикот наш го поганат
туѓ јазик на наше писмо ,
па каде се чуло и видело
од Егеј до вруток ,
од Кораб до Струма ,
туѓинци македонец да покорат ?
Никогаш...

 

[eagle]

На плеќи ти облеков храброст,
на нозе ти наврев визија,
те обљубив со квалитети и потенцијали,
имаше допир на саксофон и поглед на вулкан.
И тогаш прозборе.

 

[eagle]

Игра на зборови,
танц на сврзници и падежи,
подмети и предмети,
именки и глаголи.

Се истуширав со граматика на неважни значења,
од кои само желбата ја препознавам,
свежо опојна и смела
за нова партија.

 

[Razorblade Kiss]

Breathe in the fate of a wretched soul.
Doomed to walk with life’s uncertainties
Hovering so devilishly above his shoulder,
Naked in his attempts to stray from lusts’
Mesmerizing, hypnotizing lushes.

An acidic rain washes down a meager body,
Leaving him petrified, immobile by a
Single look of tinged, broken elegance.
Such an unfathomable disease beating down
Upon shattered bones and exploding veins.

Lethal doses of pleasure and pain interrupt
A previously kind, gentle, logical-minded
Individual, who now faces the tragic notions
Of his ultimate perversions, a fantastical
World revolving around relations of all kinds.

One bound by the blood of his ancestors,
Blinded by the destiny deemed to be wrong,
Strong in its attempts to hide a horrendous
Act that beams strong on children unaware.
Nymphs and pans dance to the tune of

A crazed eye, an orgy of fun and bewilderment.
While the minnows spring to life, swimming
In a pool of their own unique circumstances.
Far ahead, towering over, there stands a
Living God, calling out to his brethren.

“Let them hate me so long as they fear me!”
Under a shuddered breath that snake would
Slither with deceit and nocturnal delights.
Relish in torturous habits, a behavior so
Unlike the beloved father before him.

And see the trust of honored guards
Become a burden to the God who so
Thought himself immortal, only to perish
By those who were sent for protection.
And thirty wounds are inflicted without

Pity to keep them from harming a
Once gentle lover of mankind.
They showed a rough mortality brought
To life, wife and child shown no mercy.
Noxious extremities burned to the grave.

That brooding nightmare coming to a halt,
Images of a fierce ruler shattered and
Scorned by the almighty Gods seeking
Their revenge on the problem child who
Came to rise through tricks unknown to him.

Little Boots, where did you take
A turn so wrong that made you inject
Your venom on the innocence of those
Souls who deemed you worthy of a
Caesar? Take with you what you will.

And with a lesson learned, stay in
That Hell, disguise a reminder of
Your unruly casting of a society who
Praised you for your loyalties until
Tragedy struck you dead in the heart.

 

[Divider]

Desolation

​

I walk the ruins of my father’s world​

Licking my wounds from battles lost and won​

Picking the broken pieces of my mother’s soul​

Listening to the screams of my shattered presence!

​

How did it come to this?​

That we fail over and over again?

​

I walk the ruined world of my parents​

Searching for the questions that can not be voiced​

As ghost to this ghoulish effervescence,​

I roam over and within my self-doubt.

​

Why had we lost our way?​

Or are we silenced by this whispering twilight?

​

I walk over the ruins of the world that is lost​

Like a ghost, a nightmare half made of sorrow​

Searching in the morning for the light​

That can never shine or be remade anew.​

 

[Сатори]

Да се пишува ... за тебе?

Лесно ли е да се напише поезија за тебе љубов?

Секоја веродостојна вечер ги барам фигурите и коцките во воздухот,
полн со дим, зачаден и намирисан од твојот здив,
ме разгали.
И го трошам целото време на светот додека ослепувам ангели
им давам волја на демони,
се лажам себеси ако се уверувам дека имам простор
да гледам некаде во минатото,
премногу те разгалив.

Виолина љубов,
нежна и складна во твоите раце,
зарем звуците не се прекрасни дури и кога се сурови,
кога лудилото полека доаѓа да те фати,
да те зароби и да те врати,
повторно на истата клупа,
со сите зборови околу тебе,
кои постојат некаде во длабочината на она што бев, она што беше,
и можеби и ќе ти дозволам да ми веруваш,
затоа што насмевката била прекрасна денес,
а мирот личел на меланхоличен спокој,
кој што се закопува длабоко во кората под прашината,
навистина, премногу се разгаливме.

Мирис на темјан,
пехар на средината од мојот стомак,
надеж дека ќе ти го дадам она што е повеќе крв отколку вода,
и неколку причини повеќе за живот,
сам по себе,
замотан во најтоплото ќебе на светот,
целиот универзум во една зеница,
зелена,
сина,
лудо разгалена.

Лесно ли е да се пишува поезија за тебе љубов?

 

[Divider]

...Снебид...

...ми играат сенки на ѕидовите...
...ме плашат...молчешкум одминувам...
...а сакав да кажам...некој збор...некоја дума...
...сенки и вомјаз на призраци...саде јадови гледам...
...и светулките се мртвородени...а околу мене духови...
...на живи собраќа и сестри...се чудам како танцуваат...
...сал само јас простумам...и премрежам...
...како светилник во црнилава...?
​

 

[burn84]

Ми треба кожа, влакна, парфем, мекост, црн стап со дисторзија, идиотизам, дрскост, сонце, екстази, пуми, смешни торсоа и уште неколку милиони работи и ќе се исполни предвиденото

Глупави хемикалии не знаат каде
Само храброст која што не ја гледам
Циничните вечерни листови што ми ја ежат кожата
Јас прашувам, но секогаш сум одбиен/добиен...зошто?
Не знам каде е грешката...знам знам-во храброста

Ќе почнам пак, со нов лик
Со некој друг мрак, со некоја друга дрога
За таквите како мене, хех ни нема спас
За таквите како мене, хех само ужасот е спас


...

За таквите како мене, хех........само иронијата има глас