Ваша поезија!

[bibika]

(poezijava ne e moja,no dadena mi e na raspolaganje,a jas sakam da ja podelam so vas)

Zbogum

Dolgo vreme pomina, od mojata posledna rima,
od posledniot pat koga poglednav vo sebe-
dolgo vreme pomina, od koga taguvav po tebe!
I sega pak, se sto imavme prokleto me boli,
dushata mi gori, zosto sega znam
toa sto go rekov moram da go ispolnam.
Kako sto ti si otide, jas da te ostavam.
Da ti kazam-ZGOBUM.
Nemoze vekje vaka, zal mi e za se
i do neboto te sakam, no nemozam se da prostuvam
i da zatvaram oci, da se trudam da zboruvam,
koga srceto mi molci.
Nesakam da ti bidam ramo za placenje,
najsrekjna zvezda, pa dusha za macenje!
I kje mi bide tesko-ke placam, ke stradam,
i ke ti kazam deka nema da zaboravam,
ke go pamtam sekoj spomen so tebe
i sekogas ke ziveeme, dlaboko vo mene.

 

[Dark Angel]

Temen angel


Prosireni zenici od bes,
Iskrena vozdiska do uvoto i izvik.
Jacinata na tonot ne e vazna, voopsto.
Jacinata na zborot, toj, noz so million vrvovi.

Me ostavija nekade megu molskavicni sepoti.
Milion izgubeni dusi okolu mene,
Site se borat da vlezat vo moeto telo.
Se grebcat edna so druga, si gi vadat ocite, se ubivaat, megusebno.
Na kraj ostana samo edna.
Ostana najcrnata, taa sto gi ubi site.
Pocna da me goni, go sakase moeto telo, go sakase beznadezno.
Begav so denovi ne e zastanuvav.
Me pecea ranite od grankite na drvjata.
Me bolea tragite od praznina.
Me vrakaa nazad site nepreodni patista.
Se vrtev vo krug… a ocite mi bea polni so prasina.
Prasina…

No, morav da trcam,
Toa bese edinstven spas koj go znaev.
Toa bese i posleden zbor od covecka usta nedoiskazan vecno.
Begaj…
Se dvizev nepoglednuvajki nazad,se plasev od temnina.
Ona crnilo me gonese do beskonecnost.
Na kraj samoto telo panda, bez moja zapoved, bez moja zelba.
Ja zgrabiv zemjata, silno,
sakav da mi vleze pod kozata, da me zeme.
Ja grebcev korata na drvoto,
Kako toa da e portata na koja posledna mozev da tropnam.
No nisto, pak i pak, nisto, samo nisto.

Samo cekav crniloto da vleze vo mene.
Vikav na cel glas…
Go barav, go prekolnuvav da vleze vo mene.
Ne sakav veke da cekam, neka vleze vo mene i neka pravi sto saka.
Go prodavam moeto telo.
Cekav, i …
Ocite mi se priviknaa na temnina.
Gi otvoriv.
Teloto mi bese sovrseno…
Bez grebanici, bez modrinki, bez nikakva traga od bolka.
Lesni dolgi krilja mi se veeja na veterot.
Nezni i perduvesti.
Moeto golo telo, toa bese… ednostavno sovrseno.

Sega letam.
Cesto navrakam do ona drvo, uste ima tragi od moite nokti.
A crnata dusa… me ostavi li? Ili ne…?
Najverojatno… nikogas nema da doznaam.

 

[Sith_Lord]

[FONT=Arial,Helvetica,Sans Serif]The Time Traveller[/FONT]​

I fall asleep, the dark grows deep,
The children weep, the shadows creep,
As night grows old, the stories told,
The willow sighs, the darkness dies.

The crumbling bone, the standing stone,
The mountain air, the dragon’s lair,
I see them all, they faintly call,
From age long gone, my dream goes on…

The oceans rise, the seagull cries,
The storm- it sings and Autumn brings,
The forests sway, and fade away,
In myriads of sodden grey.

The dawn- it flickers virgin white,
Upon the ashes, sprinkles light,
In wake of morn, new life is born,
Hope shines anew on this world torn.

I fly on wings of loneliness,
I’m borne upon the winds’ white crest,
I gaze below, where saplings grow,
I rest my eyes in emerald glow.

Time will once again begin,
The wheel doesn’t cease to spin,
Our dreams will once more flood the Earth,
The hills will echo with our mirth.

In mist the shadow cities rise,
This stubborn Man still seeks his prize,
He doesn’t learn the ancient truth:
All’s undone by Time’s dull tooth.

Runs the river of days and nights,
Turns the clock, we reach the heights,
When the stars begin to call,
We reach for them, and then we fall…​

© Ivan Petrovski 2005

Еве една од времето пред да почнам да пишувам проза...

Sith
​

 

[bibika]

Заборави...

Заборави ме додека можеш,
заборави ме додека можам,
заборави не нас,
заборави се.
Дека сме биле,
дека сум ти мила,
дека си ми се,
дека постоиме.
Заборави ги зборовите,
заборави ги прегратките,
заборави ги бакнежите,
заборави ги насмевките.
Дека сме си рекле,
дека сум ти стоела,
дека си ме љубел,
дека сум постоела.
Заборави го немирот,
заборави го чемерот,
заборави го времето,
заборави го нашето.
Дека сме имале,
дека сум копнеела,
дека си заминал,
дека се сакавме.
Заборави ги допирите,
заборави ги погледите,
заборави ги мирисите,
заборави ги мислите.
Заборави додека можеш,
заборави додека можам,
заборави не нас,
заборави се.

 

[Сатори]

Тишината во хаосот

Тишината во хаосот
​

Патничката тивко минеше по патот,
болки во стомакот,
а солзи во очите.

Минеше тивко во пустелијата,
пустелијата инспирирана од хаосот,
а сепак ни тој во неа не можеше да пронајде спокој.

Чекорите и беа тешки,
а сепак толку лесно ги креваше нозете,
а книгите што ги гушкаше
изгледаа како нејзина последна утеха.

Во сините очи се гледаше очај,
и доказ дека од нешто бега.

И солзите се поток,
поток на загубената љубов,
а патничката чекори во хаос,
и се што слуша е тишина!​

 

[Nemiseverue]

Чекор по чекор, мисла по мисла ништо нема смисла.
Знаме до знаме и кај да погледнеш секого сакаш да го одбегнеш.
Цигла врз цигла, во дебар маало веќе нема каде да падне ни игла.
Од Час на час гледам се повеќе и албанците почнале да плачат на глас.
И малку по малку, и полека-полека и натака-навака се ми дотука!!!!!!!!!!!

 

[pinky**]

Ova poezija ne ni vsusnost ni moja tuku e na apostol Pavle ama bese t.e. e epten prekrasna so premnogu sakav da bide smestena tolkmu ovde !

Ako gi zboruvam coveckite i angelskite jazici a ljubo nemam togas sum bronza sto zveci!I ako imam dar za prprokuvanje a i da gi znam site tajni i site znaenja i ako ja imam seta vera taka sto da premestuva i planini ako ljubov nemam-nisto ne sum!I ako go radadam celiot svoj imot za da gi nahranam bednite i ako go predadam svoeto telo a ljubov nemam nisto ne mi polzuva! Ljubovta dolgo trpi, ljubovta e milostiva, ljubovta ne zaviduva , ne se fali i ne se voobrazuva!Ne se odnesuva nepristojno, nego bara svoeto , ne se razdraznuva!Ne drzi smetka za zlo, ne i se raduva na nepravda ami na vistinata , se premolcuva ,na se se nadeva, i se trpi!
Lubovta nikogas ne prestanuva a drugite darbi ako se prorostva ke se otstranat ako se jazici ke zamolknat!Ako e znaenje -ke izcezne!Zasto delumno znaeme i delumno prorokuvame no koga ke dojde sovrsenoto ke se otstrani delumnoto .Koga bev swtw ,rasuduvav kako dete.A koga stanav maz go otstraniv detinskoto .Zasto sega gledame kako vo ogledalo nejasno!A togas lice vo lice,sega znam delumno no togas ke soznam celosno.Kako sto jas samiot napolno poznat.A sega ostanuvaat ovie tri : verata nadezta i ljubovta, no ljubovta e najgolema od niv!

 

[еци^^^]

Ova poezija ne ni vsusnost ni moja tuku e na apostol Pavle ama bese t.e. e epten prekrasna so premnogu sakav da bide smestena tolkmu ovde !

Ako gi zboruvam coveckite i angelskite jazici a ljubo nemam togas sum bronza sto zveci!I ako imam dar za prprokuvanje a i da gi znam site tajni i site znaenja i ako ja imam seta vera taka sto da premestuva i planini ako ljubov nemam-nisto ne sum!I ako go radadam celiot svoj imot za da gi nahranam bednite i ako go predadam svoeto telo a ljubov nemam nisto ne mi polzuva! Ljubovta dolgo trpi, ljubovta e milostiva, ljubovta ne zaviduva , ne se fali i ne se voobrazuva!Ne se odnesuva nepristojno, nego bara svoeto , ne se razdraznuva!Ne drzi smetka za zlo, ne i se raduva na nepravda ami na vistinata , se premolcuva ,na se se nadeva, i se trpi!
Lubovta nikogas ne prestanuva a drugite darbi ako se prorostva ke se otstranat ako se jazici ke zamolknat!Ako e znaenje -ke izcezne!Zasto delumno znaeme i delumno prorokuvame no koga ke dojde sovrsenoto ke se otstrani delumnoto .Koga bev swtw ,rasuduvav kako dete.A koga stanav maz go otstraniv detinskoto .Zasto sega gledame kako vo ogledalo nejasno!A togas lice vo lice,sega znam delumno no togas ke soznam celosno.Kako sto jas samiot napolno poznat.A sega ostanuvaat ovie tri : verata nadezta i ljubovta, no ljubovta e najgolema od niv!

пинки, срцка, темата е ПОЕЗИЈА!!бтв ми се допадна ова за љубовта!

 

[Divider]

Poezija pinki, ne proza.

 

[Green eye]

Pa jas sum vise raper bre imam 3 pesni izdadeno!!!!!

abe covece ubavo toa za tebe, ama daj osvestise. rapot nema svrzna tocka so poezijata. vo poezijata upotrebuvas stilski figuri, a vo rapot nikade nema da go sretnes toa. i definitivno si ja zgresil temava.

 

[2pacforever]

Ljubov


Ognovi na strast ne zagradile ,
svetla kugla ko sonce ni go mati
govorot i umot
Daleku ,daleku ne nosi neznosta na
veterot
Ne udira topliot vozduh na licata
a nie lebdime niz beskrajot na zanesot
dodeka srebrenata mesecina ni se
razleva vo ocite
Predadeni na vozbudata gorime
vo plamenot na vozdiskite
se topime vo zarot na ubavinata
i dodeka poleka stanuvame edno
Pepelot od izgorenite tela ja ispisuva
teskata sudbina :
Obvineti sme za ljubov , osudeni na strast
sto kako grev vekoven dusata ni ja sledi ,
niz vremeto koe zapira , vo sjajot na zvezdite
vo posledniot mig na svetot...

 

[mala]

Ja krsis tisinata-
tvoeto srce bie kako ludo.
Moeto prestana da cuka,
a seuste se sekava
na edna sreka sto zamina vo nepovrat.

 

[Stef Bachatero]

Kako da te osvojam

Ne sum covek sto moze so pogledi da te osvoi
samo so zborovi moze da ti se dodvori
pa i da bev cezar nemase da te osvojam
samo tvoeto srce da go imav
ke ja primav seta tvoja ubavina
zatoa sto vaka se divam
mi trebas ti samo moite strasti kon tebe da gi smiram
od tvojata ubavina ke se stopam ko seker
tvoite usni na mene e mojot lek
a ne sum nekoj smeker da te zavedam no so zborovi mozam vo nova dimenzija da te odnesam
samo dozvoli da te sakam
a za tvoite baknezi vise nejkam da patam
samo sakam patot do tvoite usni da gi skratam
bilo sto da sum dali glup,dali debel,dali pameten
jas sum licnost sto te saka do poslednata sekudnda ke bidam cuvar na tvojata ubavina
gluposta od sram sto ja imam me ubiva a tvojata misticnost me privlekuva
cel sum tvoj ke bidam marioneta na tvoite zelbi
samo da nemame povise delbi raspravii e moj negativen zbor
zatoa od tebe go cekam posledniot odgovor
dali me sakas ili ne
vise ne mi e vazno samo sakam da mi go razveselis ova srce tazno
da mi go osvetlis od tvojata ubavina da mi odvois
da bideme jas i ti
i nikoj drug
sakaj go vecno mojot ljuboven krug
koj nema kraj zatoa sto vo ovoj svet ne si videla raj
znaj nikoj nema da te saka ko mene vaka
nema da ostanes bez zborovi od od ovaa licnost so maka
tagata jas ne ja sakam
samo tvojata ubavina za koja vecno ke patam

 

[Nemiseverue]

Stevo you trully are a legend!!!

 

[Stef Bachatero]

Ako stvarno mislis taka fala mnogu ovaa pesna ja napisav vcera koa devojceto mi rece deka samo moze da bideme na baza drugari nisto poise.I mi dojde inspiracija i ete ja napisav.