Ваша поезија!

[Divider]

Dying Unspoken

The wind swept over the mountaintops,
over long forgotten realms,
kissing the trees and the lonely meadows where once proud we stood,
lo and behold, a tiny sliver of light, as a sparkle of moonlight,
a child came up, unfazed by the wind, or the darkness within,
he brought a rose red, over his fathers grave,
and the wind still howled, and the wind still swept,
as the child stood there, alone, forever and lost.

Why did we came to this?

It is a red dawn rising, a fell breath of foul,
a hordes of the devils brats, descending upon the child
yet it still stood solemn, unwavering in his plight
eyes raised to the heaven, hands as if in might
Father, he mouthed, arise for I needed thee
Father if you ever were, receive my last rites
And the wind still howled, and the wind still swept
as the tress started crying, and the meadows flowed with blood
yet no single tear was shed,
or someone remembered the name.
of the lonely child on the meadow,
on the windswept mountain top.

 

[outTake]

Над постоењето



Минатото е секогаш погрешно
Иднината повеќе од идеална
А сегашноста – уништувачко балансирање!

Светлото е и смрт и раѓање
создавање и уништување
-Бакнување.

Кога сите нешта се сознаа.
започна почетокот.
Додека сите умиравме во крајот.

 

[Joshua_Tree]

"Galop"

Nastala tama
Samo ti na postelji od uzdisaja
Nema meseca
a gledam te kako sanjas
Zvezda na nebu nije bilo
video tebe u tuzi svojoj
Kuda jure ovi konji razudani?
....usred ponoci
Cujem samo
zvuk tropota njihovih
...kao otkucaji srca moga
Zasto nema zvukova?
...svet je stalo iza reciju mojih
Nicega nema...
Stavio sam ruku na vrat
da slusam puls
Ni srca nije bilo vise
Galop konja u daljini daje znak
za ponovni susret
Konja vise nije bilo
ja sebe utopio...
Galop srca moga
jeste moja rec...
u vatri trenutka

 

[[zEUs]]

Класика за тебе.

Една воздишка за минатото
еден копнеж за иднината
минато кое толку прекрасно за да се заборави
иднина толку маглива за да се продолжи

Ми велат се ќе се заборави
се ќе помине и подобро време ќе дојде
но не сакам да заборавам
не сакам се да помине и подобро време да дојде

Само сакам да бидам со тебе
да биде се како порано
не за да бидам среќен
туку за да можам повторно да дишам.

 

[Divider]

Pursuit of oneness


​

We are different, yet alike,​

As one soul met another,​

A sparkle of recognition, a glimpse at love,​

As one body melts the other takes to dance,​

To lead, as the other follow,​

To follow as they switch,​

Alike, yet so different,​

As the night belongs to the sun,​

And the day covets the moon,​

I wonder, where we wander,​

In embraces, over kisses,​

As love lost and found,​

As lust and desires burn,​

One day the sun will meet the night​

And the moon will kiss the day,​

Alike, so much the same,​

Different, as not able to tell apart,​

As love in one soul makes to smiles,​

As a smile one face, makes our souls soar and fly.​

 

[Сатори]

На западниот брег​

Ги слушаше ветровите како ја брануваат површината,
ги гледаше како играат турски танци со пустината,
малечок сон за гигантска величина.​

Секоја твоја брчка се отсликува во свесноста,
твоите звуци ми ја компонираат приспивната мелодија,
надвор вијат корените, не ја чекаат мислата,
светлата ја прекршуваат темнината
и на момент размислувам дека можам да бидам инкубатор на твојата иднина,
со еден чекор да се придвижам поблиску до твоите вдлабнатини,
помили од секоја моја животна приказна.​

Со чад од нергиле ги цртам твоите зборови во празнината,
се помирувам да те пуштам да пловиш со брод до Индонезија,
зошто знам ќе си дојдеш кога морето нема да ја отвори утробата,
а сирените ќе оглуват од сопствената песна,
Посејдон ќе му прости на Одисеј и ќе го испрати до Итака.​

Ќе се вратиш, како што јас се враќам секогаш кога ќе заминам,
ќе ми донесеш песок и неколку камења
и ќе бидат повредни од сите сонови кои што една жена може да ги сонува.​

Ќе ги прекрстам рацете и ќе кажам, да.​

 

[Blue Scarlet]

Symphony of feelings

Blinking lights and a glass of red wine,
My room swallowed by the silence,
Hundreds of voices crushing on the other side of the wall,
But none of them go thru him …
Sitting in the corner of my bed , eyes shut, and a little smile ….
Empty spot in my mind, just to feel not to think,
Gentle fingers playing with my hear on the back of my neck …
Rush of lust, going up and down on my torso …
Cold breeze fighting the fire ,
Enjoy your battle…
So simple, but yet so mystique ….
Woman’s skin ,
Woman’s soul,
Woman’s mind,
Full of colors, Full of sounds,
Natures master piece ….
Standing on the gate of entrance to this world…
Playing the symphony of life ,
Welcome and Enjoy,
You’re just passing try …. ​

 

[Medea]

Простор

Понекогаш заборавам
кое е чувството
да заробиш куп зборови
на хартија.
Па затоа и ми се случува
да пишувам здрвена поезија
како пенис што копулира
во меките непца на јазикот
оној, што го говориме.
Празен и неуморно загаден
удобен како стара фотелја.
Но се фаќам себеси
заспана на неа
и си велам... Па што ако.
Моја поезија,
мој личен (сексуален) простор.

 

[Blue Scarlet]

“Dance of the wolves”

New beginnings, old school,
Learning the dance of life, simple steps, miraculous music …
Loosen up your fear …. You are the chosen one ….
Fell the pulse on your neck…
Let it go … don’t hesitate…. Not a minute, not a second…
There’s no time , there’s no space …
Listen and feel , the dance of the wolves …
Circling around filled with thirst …. Don’t be scare… Don’t run away …
Just close you’re eyes and feel the pain …
Die to be reborn ,
What does not kill you, will make you strong ,
It’s not your body …
It’s not your blood,
The soul seekers howling for souls ….
They will stop by , but will not stay …
Following the wind, waiting for the moon ….
Warriors of nature … will make you kneel …
Remember the eyes , look at them close
You will search them day and night …

 

[Divider]

The Green Eyes of the Night

The night is always ripe, always beautiful and fair,
and always her silken embraces dissolve every pain into bliss,
for the night is our time to rejoice and dance,
for merrymaking and lovers kisses.

Oh, to be an angel of the night, a disciple of the stars
where all sorrows are gone, and only we remain
as human, as well as gods, as we turn to our inner selves
and we turn into each others soul-mates.

All we have to ask is this:
does the night have green eyes of love?

For making love to the night is like floating on the rivers of time
like dancing with the faeries in the meadow-lands
or drinking cool spring water from a mountain brook
and riding on a pale moonlight to the stars.


She can express all thoughts unspoken
and desires dearly held to the hearts of men!

Dreaming…




Shall we dance? Or dance we shall,
as thine smile makes heart’s music,
and music makes thine heart smile,
on a green grassland or land of grass green?


Shall we dine? Or dine we shall,
on ambrosia we will feed,
as food ambrosia will for us be,
on a marble table or a table marbled on?


Shall we kiss? Or kiss we shall,
be our ruby red lips, on a heart’s bliss,
or to a heart’s bliss, will our ruby red lips be,
forever locked in a dream.

 

[ChaLL3nGeR]

There will be no moving now
now i call the shots
whatever happens
there won't be a new start
things i've said, not pretty i know
my life wasn't too
but i feel no pity
Everything will be ok,
Let it know to the whole city
It came to the point
where everything is blurry
the fact is that i'm not scared
not scared to move on
making me able to see the world
to make me feel strong
Fuck this now
I want to see Sin city,mate
twice in a lifetime
I know you'll hate

 

[Кралот Марко]

Бело

Црн е асфалтот жежок,
по кој оди камион тежок.
Црн е и шоферот дебел,
што еден месец не видел мебел.
Црн е и менувачот прав,
па не вози петта од страв.
Црн е и ретровизорот од десно,
за да паркира во тесно.
Црн е и ретровизорот лев,
за да претекнува без грев.
Црн е и воланот со кој вози,
по пат да избегнува диви кози.
Црн е и лебот кој го јаде,
што жена му во ќесе
за по пат му го кладе.
Црн е и креветот во кабина,
а над него ја има
девојка му Чичолина.
Црн е по целото тело,
измрсено од уље цело.
Црн е и товарот во камион,
вкупно има еден тон.
Бело е само копчето мало,
кошула што држи
врз неговото сало.

Инаку другите копчиња и тие се црни...
Таму му падна црното копче, па жена му, му заши бело...

 

[Divider]

Sculpting words

By making inanimate things a sculptor
may try to imitate life, through wood or clay dead.
Yet a poet can weave words into skies vast,
bend clouds, make the seas into arid plains.
Only a poet can let loose a thundering roar
and erase all gods for a set of green eyes.
And only with words can he heal broken dreams,
wipe tears or bring back smiles and dream.
For as the sea is blue and the spring grass green,
such is the beauty we covet,
by words and by glory, of those deep green eyes.
For again, words make life, and a Poet
can from inanimate make life come true and alive,
just for a green eyed maiden's kiss
and thus for an everlasting bliss.

Праскозорја

​

Сонувам ли како ме гали, милува,​

бледата светлина на месечината,​

Сонувам, ил’ буден сум, воскликнувам​

Поради милна насмевка која ме прекрива.​

Од неодспица и на чиниш, од нездршка​

Извикувам, со раце испружени се пофтивам,​

Да ја допрам, бакнам, милувам,​

Ноќва што ме вознесува, сосрцува.​

Се обидувам да се изјазам,​

преку сенките на мислите,​

чекор по чекор да исколеничам,​

на клепките на боите кои ми се вдумаат,​

а вомјазам, сал не би се скочанил,​

како нежив кип, како мртвило,​

јазам и се милосијам, кон неа, таа бледа светлина,​

прозирна чиниш, виленска ќерка месечева,​

а крик искри на изгрејсонце​

гонат сенки игриви да прелестаат​

и со’очи да точат соблазија,​

прашувам, срце ми дамари,​

возљубувам за неа​

сон сонувам ил' бдеам и беседам,​

сал во мене се кршат праскозорја.​

 

[Joshua_Tree]

"Stigmata"

...rane
koje nikada proci nece
Dusa koja gleda u tebi
kako pijes svoj zadnji whiskey
A meni
pala cigara iz usta
What the f**k...m'lady
Oci ti u alkoholu tone
kada gledas u moj seksipil
Oci vuka
uz glasnu muziku...neki tezak rock
Ljubim ti vrat
I samo cekam...
da zube svoje zarijem...duboko
Rane...na vratu tvom
topla tecnost u usnama mojim
Jos samo minut
milo moje
Tvoj svet ce nestati
i svetlosti biti ce
Rane
i duboko nasmejane face
Raspeta
kao tvoje nebice u zagrljaju mome
Ne zatvaraj oci
nebice
Pogledaj me
i citaj haos obrnuto
Taj blagi osmeh na mome licu
bice samo tvoje zadnje secanje
Nebiti...
U diskoteci koja
ima samo likove blede...prazno nasmejane
Kako si divna
pomislih...
Porucila si svoj whiskey...
a ja gledao u tvoje...

 

[RocknRolaa]

........

Удри со тупаницата во правта на тагата
Разлеј ја на сите страни,
Исправи ја главата до небото
Вознеси се ,
Воскресни од мачнината,
не се дави во солзите..
Биди човек,
кога сите попрво се животни и ѕверови,
Јас знам,изворот на духовна поткрепа е тежок за наоѓање
Но што останало пријателе за нашите души,
мораме да ги одмориме,
Што останало за нашите срца ,
мораме да ги утешиме,
Што останало за нашите тела,
мораме да ги залечиме....