Бугарско воено воздухопловство 2

[c i t r o]

Вероватноста да срушиш нешто,на некоj што има е поголема,отколкото да срушиш на некоj што нема.

Многу сте јаки вие Блгарите, фана ме страх од вас, гаштите ми се стресехва

 

[Mario Gómez]

Fmi, да ве еба, тој мигот шо го имате од сите можни агли го сликате.

Најфотогеничен авион имате.

 

[Sluzbarski]

да не беше реметот како ќе наполнеше 12 страни темава досега:kesa:

 

[Kadaif]

На времето се сретнале Југословенски цариник и Бугарски цариник, бугарскиот му рекол на југословенскиот: виждаш ли този самолет? И овој рекол виждам,
тогаш бугарскиот му рекол :оште един таков имаме. :pos2:

 

[Attila]

Бугарија и Грција потпишаа билатерален договор за соработка и прекугранични операции во спроведувањето на мисијата за "Ер полисинг" (Air Policing)

"Границите на нашето доверба и разбирање се таму каде што самите ние ги начертаем" - рече министерот за одбрана Ангелов на заедничката прес-конференција со министерот Евангелос Венизелос по потпишувањето на договорот. "Договорот што потпишавме, не е само првиот билатерален договор за" Ер полисинг "за Бугарија и Грција, но и на Балканот. Сега нашите земји ќе си помагаат меѓусебно во воздушни операции поврзани со терористички закани од воздухот и безбедноста на воздушната. Но, јас сум убеден дека допрва соработката во областа на одбраната помеѓу Бугарија и Грција ќе се продлабочува, бидејќи отворени односи значат отворени врати и отворени умови. ", Истакна министерот Ангелов.
Договорот меѓу Бугарија и Грција за прекугранични операции на Air Policing беше потпишан денеска, 1 ноември, во зградата на Министерството за национална одбрана во Атина. Со него се поставува основа за соработка меѓу двете земји при извршување на задачи за "Ер полисинг" за заштита на воздушниот простор на НАТО. Според документот, пријавените авиони за исполнување на задачи во "Ер полисинг" на Бугарија и Грција ќе можат да влегуваат во воздушниот простор на другата држава во случај на закана. За таа цел се распореди процедури, правила и механизми при спроведувањето на овие задачи.
Мисијата "Ер полисинг" е мирновременна задача на НАТО, вклучувајќи користење на системот за следење на воздушниот простор и управување, системот за команда и контрола на воздухопловните сили и соодветни сили и средства за противвоздушна одбрана, вклучувајќи борбени авиони, со цел заштита на приватноста на воздушниот простор на НАТО.

Користен е Google Translate

 

[fmi]

Многу сте јаки вие Блгарите, фана ме страх од вас, гаштите ми се стресехва

Зашто да те е страх?!

Fmi, да ве еба, тој мигот шо го имате од сите можни агли го сликате.
Најфотогеничен авион имате.

Еби бе,нема лошо.
Убаво е да е фотогеничен.

--- надополнето ---

Бугарија и Грција потпишаа билатерален договор за соработка и прекугранични операции во спроведувањето на мисијата за "Ер полисинг" (Air Policing)

"Границите на нашето доверба и разбирање се таму каде што самите ние ги начертаем" - рече министерот за одбрана Ангелов на заедничката прес-конференција со министерот Евангелос Венизелос по потпишувањето на договорот. "Договорот што потпишавме, не е само првиот билатерален договор за" Ер полисинг "за Бугарија и Грција, но и на Балканот. Сега нашите земји ќе си помагаат меѓусебно во воздушни операции поврзани со терористички закани од воздухот и безбедноста на воздушната. Но, јас сум убеден дека допрва соработката во областа на одбраната помеѓу Бугарија и Грција ќе се продлабочува, бидејќи отворени односи значат отворени врати и отворени умови. ", Истакна министерот Ангелов.
Договорот меѓу Бугарија и Грција за прекугранични операции на Air Policing беше потпишан денеска, 1 ноември, во зградата на Министерството за национална одбрана во Атина. Со него се поставува основа за соработка меѓу двете земји при извршување на задачи за "Ер полисинг" за заштита на воздушниот простор на НАТО. Според документот, пријавените авиони за исполнување на задачи во "Ер полисинг" на Бугарија и Грција ќе можат да влегуваат во воздушниот простор на другата држава во случај на закана. За таа цел се распореди процедури, правила и механизми при спроведувањето на овие задачи.
Мисијата "Ер полисинг" е мирновременна задача на НАТО, вклучувајќи користење на системот за следење на воздушниот простор и управување, системот за команда и контрола на воздухопловните сили и соодветни сили и средства за противвоздушна одбрана, вклучувајќи борбени авиони, со цел заштита на приватноста на воздушниот простор на НАТО.

Користен е Google Translate

Супер,това ке намали трошоците.

--- надополнето ---

На времето се сретнале Југословенски цариник и Бугарски цариник, бугарскиот му рекол на југословенскиот: виждаш ли този самолет? И овој рекол виждам,
тогаш бугарскиот му рекол :оште един таков имаме. :pos2:

Супер виц,добро ме насмеja. :pos2:
Точно класически от 70-те.

 

[bulgarischer]

Б'лгарски летци и техници пред германски разузнавателен самолет Хеншел-126 на Луфтвафе, 1941 г

Пред хангарите на летиште Враждебна, февруари 1939 г

Подслушвач - германско устројство за улавјане от голјамо разстојание звука и посоката на приближавашти се самолети, част от противов'здушната отбрана на Б'лгарија

Б'лгарски летци пред новодоставен изтребител Девоатин-520, летиште Карлово, 1943 г

 

[Beowulf]

Ме интересира дали бугарската авијација била вклучена во некоја акција за време на втора светска војна. Бомбардирање, воздушни битки итн. ?

 

[Sluzbarski]

абе друже гледаш дека сето манекени се не претервај .....

 

[Attila]

абе друже гледаш дека сето манекени се не претервај .....

Ето ти един манекен.
Се надевам да научиш што е сторил "манекенот"!

--- надополнето ---

Ме интересира дали бугарската авијација била вклучена во некоја акција за време на втора светска војна. Бомбардирање, воздушни битки итн. ?

Била е вклучена.
Но реално бугарската авиjациjа е била основно од ловци и малак броj штурмави авиони.
На териториjата на Бугариjа са водени основно боеве во одбрана от англиjските и американските бомбардировачи.
После 09.09.1944г. бугарски штурмови авиони бомбардират аеродромите на Приштина и Ниш. Уништожени са вкупно 25 немски авиона.

 

[fmi]

Ме интересира дали бугарската авијација била вклучена во некоја акција за време на втора светска војна. Бомбардирање, воздушни битки итн. ?

Авиjaциjaта е чувала воздушниja простор на БГ и предимно Софиja,коjaто е била главна цел на англо-американските бомбардировачи.
След 9 Септември 1944 година има учество против германците.

 

[fmi]

Руската РСК МиГ ке се вклучи за нов многоцелеви борбен авион. Преспоставува се дека ке се вклучи со MiG-29M/M2 (МиГ-33).

http://aeropress-bg.com/novini/36-news/404-rsk-mig-predlaga-mig-29mm2-za-balgaria.html

 

[Kadaif]

Ето ти един манекен.
Се надевам да научиш што е сторил "манекенот"!

--- надополнето ---

Спаиќ, па овој е србин (платен војник)

 

[bulgarischer]

"ште мра...
Не ште ме никој знај.
Не ште кандило греј
Над костите ми в "онја" рај.
Крај мене гл'б ште зеј!"

Димит'р Списаревски


from google translate small information for all

БЕШЕ 20 ДЕКЕМВРИ 1943 Г.
На овој ден на пладне студеното зимско небо над Софија се беше превратило во арена на тешка воздушна битка. Во висините се вртеа околу педесет американски Во-24 "Либ'рејтьр" кои дошле да бомбардираат градот, и стотина борбени авиони - едни да ги прикриваат, а другите - по секоја цена да им попречат да ги исполнат смртоносната си задача.
Бугарските "месершмити" и "девуатини" се обидуваат да се отскубнат од американските "лајтнинги" и кога успеа, се спушта брзо од тешките четиримоторни бомбардери. Вихрен напади и неочекувани отпор исплашија напаѓачите уште над Витоша и разстроиха првичниот им план, градат им се разколеба и дел од нив св'рнаха предвремено кон својата база.

Тоа навистина беше еден од најжешките воздушни борби во деновите на "симболична војна". Пилотите од 2-риот и 3-ти орлјак на 6-ти ловци авиополк беа подготвени со гради да ги одбрани налиташтите од Софија напаѓачи. Во страховитата вртелешка која се виеше над притихналија град, повеќето незадржлив беше поручникот Димитар Списаревски. Подолу веќе се гледаше Панчарево, а нападите се уште не носеа победа. "летачки носач на тврдини" (како го нарекуваат кај нас во тоа време сите англо-американски бомбардери четиримоторни) се симнуваат тешко оддалеку, значи требаше уште да го скрати растојанието и тогаш ќе пукне некоја од нив на парчиња. Најмалку една! ...

Тогаш забележа соодветна цел. Групата беше од 16 авиони кои летаа на ниво за да се прикриваат добро еден друг по познатата шема. Настр'хналите дула на армадата пукаа во сите правци и еден бугарски ловци кои се заинтересирани за неа, рестартирање како попарување. Поместете се, бирајте височина и пак напаѓаат ... Во овој момент поручникот Списаревски забележа дека еден од бомбардери малку заостанува. Го извлече од својата жена се од двојка двутели ловци и веднаш пикира кон него.

Дочека го ураганот вкрстен оган, но овој пат враќање немаше. С'всем близина, таму долу во града, беа неговиот татко, мајка, и неговиот брат Иван ... Како ќе ги погледне утре во очите и како ќе одговори на безм'лвнија им прашање: "Ти што направи, за да заштитиш луѓето од смртта? Тоа се твои браќа и сестри! За она што се учел да бидеш борбен пилот? "

Ветрови од трасирашти гранати намалување обрач околу стремат бугарска "Стрела", која чудо остануваше неповредени. Стискаш заби, Димитар Списаревски наближи бомбардери на стотина метри, дури тогаш ладнокрвно го смири во цел и влечат на активирањето ... Потоа за дел од секундата мерна како гранатите раздират позлата на големо тело и го префрли огнот од моторите на левото крило. Таму блесна пламен и пилотот драстично намали настрана и се појави напред. "Еден помалку!" - Блесна во жестока му глава. Бидејќи и не виде проточилата се кон земјата димна трага од паѓачката авион. Но и време за воодушевени немаше, бидејќи се беше заврши меѓу борбени поредок на останатите "тврдини" ...

СПИСАРЕВСКИ - живата Торпила
Еве така започнува последниот бој на ликот од заштитата на Софија, боречки пилот-ловец Димитар Светозаров Списаревски, познат од неговите придружници Спаича.

Родот
Пред петнадесетина години кога почнав да собирам материјали за Списаревски, повеќето луѓе само беа слушнале за неговиот подвиг. Оние кои знаеја нешто повеќе за храбриот маж, беа само блиските му и ветераните пилоти-ловци ", кои заедно со него беа полетувањето на борба, за да бере небото на Бугарија. Многу работи научив од нив, од Автомобилизам дневник и оперативна дело на 3 / 6 ловци орлјак од заповедите и анализите на Воздушните на НВ војници, од весниците, кои беа опишале овој познат воздушен Тара.


Портупеј-Јункер
Димитар Списаревски
Што научив, надвесен над семејните албуми во домот на Иван Списаревски (веќе починатиот) - брат на воздушниот храбрец: Димитар е роден на 19 јуни 1916 година во градот Добрич и е пука на стар в'зрожденски род од Котел, чии корени се губат некаде во првата половина на XVIII век. Мажите на пример биле убави, горди, бујна и учељубив луѓе, ете зошто ги нарекле Аполоновци. Од Аполоновија род се Неофит Бозвели и соработник на Раковски ", списовача" (од таму и фамилијата Списаревски) Панајот Хаджидобрев, кој е и првиот преведувач од француски на Виктор Иго. Генерали, академици, министри, музичари, судии, поети, ... со многу интелигентни и светли личности е донираат нова Бугарија овој стар в'зрожденски род. Впрочем не се малку и храбреците, увенчали со храброст си познатата презиме. Еден од нив е горд бугарски офицер и поет Димитар Списаревски - чичко на пилот, кавалер на многу бугарски и српски одликувања за храброст. Во самиот крај на Втората балканска војна тој е с'сечен при Злетовска река како Парламентарците при Србите само затоа што не изт'рпјал ругател и хули на поранешните сојузници на адреса на Бугарија, кои дамки офицерска му чест.

Еве така заедно со честото име, Димитар Списаревски наследува од именитија си род жешката крв, чувството за долг и чест, себеотрицанието, храброста и безпределната љубов кон Родината. Како и светли пример на своите претходници.

ДОМА
До ноември 1919 година семејството на Списаревски живее во Добрич, преименуван во Базарджик од новите романски власти по Ньојскија договор. Таткото - резервни офицери Светозар Списаревски, бил вистински Бугарин, не признал одредбите на репресивни романска управа и гласно покажа својата национална припадност.


Димит'р Списаревски
Во кафеаната, каде што понекогаш се одбиваат вечер, заповеда само бугарски песни и до доцна, како на инает, замаглени чалгаджии тврдел дека со леи за чела "Шуми Марица". Тоа конечно вбесило локалниот романски пристав и во една студена ноќ жандармите натоварила багажот на семејството во една коли и повели на блиската граница. Така тригодишниот Димитар се заврши емигрант во својата Татковина. Можеби токму од оваа трагична ноќ кај идниот бугарски офицер почнува да се гради жестоко незадоволство од тешката учествуваат на поразена Бугарија, омраза кон освојувач на својот мајчин земја и силно чувство за национална припадност.

Првично семејството живее во Лом, а потоа за финансии инспектор Светозар Списаревски започна со работа во Софија, каде што Димитар е ученик во Втора машка гимназија. Момчето расте високо, цврсто и бујна. Одлично гимнастичар, пливач и фудбалер, тој обидува од се во спортот - малку борба, малку бокс, воопшто се подготвува да биде маж на место. Впрочем не се ретки случаите кога во најгласниот хлапашки расправии со цврста рака бара правдата, онаква каква што ја разбира. Но, тоа станува секогаш искрено и откако го предизвикаат.

Таков е и во Военото на НВ училиште - темпераментен и бунтовна Јункер, корава и непријатно за виткање по каноните на строевија статут. Но, еден ден кога капитенот-пилот се соочува изгради и објави дека се бараат десет лица, кои сакаат да формираат класа од идните пилоти, Спаича изв'рвјава прв десетте чекори на своето "да". Функции како човек, тој избира и не сосема стандардна решение за својата идна офицерскиот кариера - ниту кавалеристи, ниту пехотинец да речеме, а "дрво без корен". Капитенот го гледа некое време со љубопитност и нескрит интерес и додека другите уште се колебаат, сече: "Почетокот е добро! Да видиме натаму! "

ПРОБЛЕМИ
Почетокот навистина е добро, а како што се покажува години подоцна - далеку подобро отколку што може воопшто да се претпостави. Па, на почетокот се чини дека инструкторите имале проблем со "тврдата" рака на Јункер, но постепено рачката за управување "омекнал" и Спаича почнува брзо да влезе во дебрите на авиони мајсторство. Ако оставиме настрана овој ситен проблем, инструкторите сакале широкоплештестија здравенјак поради насмевката и шегите со кои правел секоја својот ред чекор на небото. Присутни се дека од овој младина ќе излезе одличен воздушен борец. Решителен и храбар, тој не се остави на голи чувства, а во сложена ситуација секогаш премислјал секој нареден потег со авионот.


Меѓу борбени другари
Во изгради работите се наоѓа различно. Списаревски бил особено нев'зд'ржан при пројавите на началническа неправда. Затоа, уште пред да заврши својата прва година во Военото училиште, тој е исклучен и испратен да дослужи како војникот во 6-и пешадиски полк Но таму брзо се одликува, произведен е во кандидат-подофицер и приватна посредува на командантот на полкови неговите права на Јункер се обновени.

Впрочем увлеченијата на Спаича на музиката го доведуваат, само не, до второ исклучување од Военото училиште. Овој пат судирот е со вод му командант поручникот Асен Бонев (принцот Бонев, како што го нарекувале надразнување Јункер). Се случило поради едно ништо и никакво радио, што си биле купиле заедно со уредник портупеј-Јункер Матеј Тодоров. Добро, но да поседуваат и слушаш радио во училиштето било нешто апсолутно забрането, еве зошто "принцот" одлучил да го заплени. "Радиото нема да излезе од собата - застанат на вратата Списаревски. - Ако само го допре, вие нема да излезете тука !"... Овој пат Јункер се ослободат само со намалување на однесувањето и последно предупредување за исклучување.

Но нека дадеме зборот и на неговите другари:

Генерал-мајор ОД Авијација Стојан Стојанов - борбен пилот-ловец, кавалер на три орденот за храброст: "Има познати личности, кои драстично се разликуваат од околните - сретнеш ли ги еднаш, незаборавни ги засекогаш. Списаревски беше од овој тип на луѓе. Со својата мажествени, мали и витка фигура, со посебната си походка и со карактеристичен акцент во говорот, тој секогаш претвораше внимание на околните. И по карактер се разликува од своите колеги. Вообичаено беше мирен човек со бавни, мери движења и отпорни манири. Сакаше луѓето и беше дарежлив, со широка душа, човек на компаниите и Веселин. Сите војници го сака и почитува, бидејќи на нив беше неограничено и разговорлив. Но караше ли се за нешто стануваше страшен. И не за себе правеше тоа, а секогаш во заштита на другите, на послабите. Особено држеше на своите другари. За нив беше подготвен, без да му мигне окото, да се фрли во огнот дури. Но, остро реагираат, кога го насилна како Бугарин. "

Тогаш е станало, што требаше да се случи. Во Германија, во ловци школа крај Верньојхен, каде што се обучува заедно со неговите придружници, подпоручик Списаревски отупва здрава еден германски пилот-капетан (и уште пет лица околу него), кој не само што стана причина за смртта на двајца бугарски возачи, но дозволил на јавно место да навредува Бугарија и нејзините летци, како ги нарекува "балкански домородци". Следниот ден, наместо да биде откомандирован, началникот на школата поздравува пред изгради бугарскиот офицер за патриотска постапка, а битие е испратен на фронтот. Во Варна казино од истите причини казнува самолично самозабравил се Бугарин - капитен на служба во италијанскиот морнарица. Во Бургас пердаши окружниот началник на полицијата и неговите пријатели, затоа што дозволиле да ја нарушат угледот на колега пилот. Во офицерскиот клуб во Плевен се расправаат безапелационно со нашенски љубители на германски воени маршове кои не им дозволуваат на оркестарот да извршува бугарски песни. Во Скопје брани еден локален Турчин од Гаврил на германски војници ... Воопшто Спаича воопшто не си поплјувал кога мораше да стави нахалниците на место, за што во повеќето случаи си имал проблеми: се пишуваат заедно со извештајот, прават се дознанија, издаваат се налози за казни ... Еве така чувството за правда, патриотизмот и чисто машката реакција за одмазда по кратката процедура струпват голем број административни проблеми на бујна глава на Списаревски. Но така е, нестандардни личност решава проблемите нестандардни, за офицерскиот!

 

[bulgarischer]

Во минути на одмор
Пензиониран ФЕЛДФЕБЕЛ-АВИОМЕХАНИК ИВАН Петров: "Имаше еден фелдфебел на чета - Гатев, кој победи војниците најмногу редовно. Еднаш беше подхванал едно момче со летва ... Списаревски го виде затича се повеќе од 30 метри, извлече со сила летва од запрепасти фелдфебел и ја скрши во грбот му, велејќи: "Тоа момче дојде тука да служи на Бугарија, а ти го победи. Кој ти дава тоа право? "Еве таков беше Спаича и војниците го сакала многу."

Пилотот
Многу зборови се изприказвани околу летешките квалитети на пилотот-ловец Димитар Списаревски. Слушнале се различни мислења, но на мене ми се сака да даде зборот прво на еден од најпочитуваните воздушни борци, кој го познава уште од воената училиште, бил инструктор на Спаича, летал е и војувал заедно со него:

Генерал-мајор ОД Авијација Стојан Стојанов: "Со Списаревски ни поврзување тесна пријателство уште од првите денови на воената не служба. За карактер се разликуваме многу, но се чини дека во тоа разлика се дополнуваат. И затоа многу често одење заедно. На мене тој му верувате и често откривање и најинтимните мисли и желби. случи се така што откако го исклучија од училиштето и заостанува зад една година по випуска, јас му станав отдельонен командант. Подоцна, кога ќе дојде во ловци школа, каде што бев инструктор, тој стана мој ученик.
Во годините до војната канцеларијата често ни поделба во различни делови, но пријателството ни се задржи и секогаш се среќававме како стари пријатели. А во Божуриште се собравме и запознаат и како воени другари. Удираа се, каде што се вели крило до крило во воздухот. За Димитар воздушниот бој беше ситуација која го наелектризираше на посебен начин, правеше го уште посилен, неустрашим и самоуверен. Да победи во воздухот за него беше нешто што се разбира од само себе. Би раскине и со заби противникот, но никогаш не би го оставил да се извлече неповреден. Јас знаев дека припивам ли се во војна, ќе се бори до победа, а ако ќе и против илјади. Обидите ми да му наведува тактичка соодветно, ослободена разумноста и претпазливост пак во името на победата тој добредојде со кисела гримаса и досада. Отстапување во боја при какви било околности му беше туѓо, спротивно, невозможно за неговата натура. Тој влегуваше во бој како што некогаш во антиката суровата борец на Спарта беше вршител на заповед на својата мајка, која му врачуваат копијата е вели: "Со него или на него!"

Пензиониран Полковник пилот Петар К. Петров: "Списаревски ми беше командант на крило во 222-тото ловци јато, базирано на аеродром Граф Игнатиево, но за прв пат се сретнавме на полскиот аеродром Калојаново, Пловдивски. Беше летото на 1940 година, кога тој дојде кај нас - висок, построен, руса, со експресивна лице, од кое л'хаше на машка непреклонност и храброст. Тој беше пилот со огромна желба за летање, темпераментен како на земјата, така и во воздухот. За него училишни летови се извршуваат на максимална брзина , сеедно дека е во војна, и бараше сите да се кандидира на границата на ризикот.
Сепак, на почетокот, откако дојде, како да беше малку депресија, пред тоа беше оштетување при летови два од старите, наставни ловци РZL-24 "јастреб", еден во Божуриште и еден во Малево ... "


Крилото е во борбена
подготвеност за полетување
Пензиониран Полковник пилот ИВАН ДЕМИРОВ: "Овој случај во Божуриште го видов лично, макар и оддалеку. Списаревски пристапи за слетување со" јастреб "од голема височина, со парашутиране, и се удри доста силно во плаца, колесник'т се подели и авионот се посурна на стомак . А при вториот случај, пак со таков авион, пристапи за слетување кај железничката пруга кон јамболскиот аеродром. Но станало така што заглават со колесника линијата, скршил го и машината се соочи на нос. Слезе од кабината и му рекол на дотрча: "Гледаш како сум го исправи, како свеќа!" Треба да се знае сепак дека имаше долги периоди кога Спаича летање малку, бидејќи го испраќање на строева служба - бил командант на чета или нешто друго, а тоа се одразуваат и на летање му подготовка. Во такви моменти стануваат и белите, изгубил си обука, почувствуваат ти се притьпјава, реакциите стануваат побавно, воопшто - непријатна работа! "

Пензиониран Полковник Петар К. Петров: "Та, како мина некое време и Списаревски се поуспокои, почна да лета често, доби уверување во себе, А, тој беше добар пилот.
Се сеќавам еднаш бевме дежурни пар со Никола Бонев, кога видовме дека од железничката станица доаѓа задишан Спаича. Извадете уште еден Доган, вика, ќе летаме. Полетал тројцата и тој ни однесе над Пловдив, каде што започна циркови, фигури, напади, слегуваше ниско помеѓу тепетата ... А ние цврсто по него. Долу се собра народ да не гледа ...
Летаме и не знаеме што се случува, зошто нашиот командант прави оваа воздушно демонстрации над градот? Дури како слета, Спаича се насмеа радосно и откри тајната: "Денес, бако, се ослободи мојот роден крај! Добрич повторно е бугарски! Денес јас ја црпи својата!" И не однесе во селската кр'чмичка, која се велеше "пилот" ... На другиот ден го извика кај себе командантот на орлјака полковник Сапунов и го казни - еден месец отстранување од должноста, му додели премногу здодевна работа - да изврши проверка на војнички оружје. Еден месец Спаича оди како црн облак напред-назад со папка под мишка, а колчем ни сретнете, викаше: "И вие си начесахте крастата тој ден, а сега јас нема да летаат целиот месец!''Нели ни беше командант, сè се беше струпало на него. "

Ловци
Есента 1940 година се одржуваат првите вежби на бугарската воздушна одбрана - воздушен-предупредувачката служба, противвоздушна артилерија и авијација ловци. Од аеродром Пловдив стартува едно јато бомбардери До-17 "ураган", кои имитираат бомбардирањето на Софија, Од Божуриште седишта ловци Авиа В 534 "Доган", кои треба да влијаат ударот. На враќање бомбардери треба да "напаѓаат" и градот Пловдив. Кога се приближуваат до градот на тепетата е подигнати за загриженост ловци јато во Граф Игнатиево. Во воздухот седишта седум Доган предводени од Списаревски.

Пензиониран Полковник пилот Петар К. Петров: "бомбаши" Дорние "До-17 прехванахме на подст'пите кон градот и започнавме воздушен бој. Напаѓаме ги по дрва, во парови, поединечно. Фрлете се со нашите Доган неселективното, со голем мерак да покажеме на што сме способни. Ризикуваат да се бл'снем во нив. Над Пловдив ги напаѓаме повторно и повторно. По едно време "ураганот" се Ве молиме отворете на кругот за слетување, но додека не поставена тркала во патеката, ние продолжуваме да налитаме со голема мамка за борба ... Во јатото бомбардери летаа доста с'випускници на Спаича и тој сакаше да им покаже на што е способен вистински борец. "


"Ех, да ми дојдат
"Летачки носач на тврдини",
ќе видите што ќе се случи! "
Во своите спомени за Списаревски за весникот "војнички вести" од 21.11.1944 година, неговиот с'випускник поручникот пилот Антон Петров раскажува како при ова учење забележал од својот напаѓач број на еден борец, кој нападнал од блиска оддалеченост. "Тој се фрлаше секогаш во средината на групата, како се настојувал да ја раскине - споделам пилотот бомбаш. - Запомних бројот на овој авион, за да дознаам кој е пилотот, кој така се вживјаваше во наставниот тепачка како во вистински и не држеше сметка дека во бомбардери има и млади пилоти. "
Веќе на земјата се покажа дека овој неразумна храбар пилот-ловец е самиот Димитар Списаревски. Но, кога подоцна двајцата се виделе што се случило и уште нешто:
"Спаич - рекол со укори неговиот с'випускник - значи ти беше оној кој не напаѓаме постојано без да води сметка дека меѓу нас има и млади пилоти. Ова е вежба, а не вистински тепачка. Едно малку ненамерно внатре .. знаеш што може да стане? "
"Јас пак мислам дека во нашата работа нема разлика помеѓу учење и војна - одговорил му Списаревски. - Та зар не сме секогаш на војна? Отсега мора да калат нервите и мускулите, за да реагираат навремено на ситуацијата. А кој знае кога пак ќе ми успее случај, сличен на денешниот, да напаѓаат бомбардери како во вистински тепачка. Да знаете дека ако некогаш ми падне пресрет противнички авион, ќе го изедам, па ако ќе и машината да се удри во него. "

Пензиониран Полковник пилот Петар К. Петров: "Како се вративме од овој" воздушен бој "со бомбардери, поминавме над Граф Игнатиево и Списаревски ни заповеда на радио да се нареди во колона тилна, по што почна да влече нагоре со неговиот" Доган ". Ние се нав'рвихме по него и направивме "велосипед на смртта". Сите подолу требаше да сфатат дека се враќаме како победници. Кога слета на аеродромот сепак не пречека жолта-зелен командантот на јатото поручникот Тодор Јорданов и ајде "на спјавка" при полковнок Сапунов , А тој сакаше да чита едни долги и отегчителни "коњски" - овој пат беше за воздушното дисциплина. Јавно, бомбардери не беа "натопи", бидејќи конечно тој заврши вака: "Господа, не сакам сега во мирно време, да се метежот во нашите бомбардери, а тоа да го правите во вистински бој, против вистински противник! ... Тогаш Спаича прекина командант на орлјака и вметна: "Господин полковник, можете да бидете сигурен дека ако затреба, за време на вистински бој навистина ќе се метежот во непријателските бомбардери!" И на другиот ден пак закрачи низ аеродромот со папка во рака да проверува војнички оружје. Но неговите зборови пред командантот на орлјака нема да заборавам никогаш, уште повеќе дека тој ги исполни својата закана! "

Впрочем, кога зборуваме за ловци поручникот Димитар Списаревски, никогаш не треба да заборавиме дека некое време тој е испратен и за инструктор во ловци школа. Навистина нема потреба од долги објаснувања, за да стане јасно дека каков да е возач не се испраќа за инструктор во ловци школа. За тоа се потребни посебни квалитети - да биде одличен возач, да служи за пример на идните борбени авиони, да педагошки употребливо средства и да се разбира до детали душата на пилот. Се чини дека Списаревски е поседува повеќето од нив.