Југославија излезе со армија од 800.000 партизани борци против фашизмот и нацизмот. Загинаа 1.200.000, повеќето беа убиени во логори. убиваа овде и германци и италијани и Бугари. За убивање дојдоа не за та прават арно.
Нема "Југославија", немој да генерализираш за Југославија кога не постои такво животно "југославски народ" како обект на историското развитие. Факт: Кралска Југославија се дезинтегрира за пар недели. Факт: Кралот, по стара традиција од 1915 г. побегна како п**ка, заедно со државното злато и моментално ги претвори југодинарите во џебовите на дедовците ви во г'з-папир... Со кој чин и се смалиа к**овите на големите македонски е*ачи барем на инч. Isn't that outrageous! За златото говорам.
Имаше и домашни предавници, исто и кај вас имаше предавници кои беа против соработката на Бугарија на фашизмот. Предавници на профашистичка Бугарија. Кај вас беа поединци кои сакаа да се борат против фашизмот - нив свака им част, кај нас беше помасовно.
Господине, кај нас имаше про-западни буржоазни партии како
Демократическата, кои беха против приклјучуването кон оската. И тоа конзистентно, а не како комунистите кои од 1939 до 1941 г. фалат Хитлер и национал-социализмот, пошто Хитлер е сојузник на Сталин. Без оглед на тоа комунистите кукавички го осудиа лидерот им
Муравиев на доживотна казна, како "фашист"! Пошто како премиер во септември 1944 г. тој пробаше да воспостави контакти со САД на државно ниво.
Потоа господин кураторот Лет, барем со претенции за познаванье на историјата, продолжува да продава муде за бубрези и да ги промотира кутрите комунисти и про-југославската пропаганда под прикритието на борба за социална правда, за светла иднина. - Комунистите не беа агентите на ваква иднина. Сред левите сили беа и
социал-демократите кои имаха мег'ународен углед - не беха обременети од претходна колаборација со хитлеристите како беха комунистите, и кои навистина се бореа за работнички, синдикални права, а не беха терористичен огранок на една туг'а сила... И овие беа растурени од комунистите по 1944. Имаше и силни аграрни партии (БЗНС "Пладне", БЗНС "Врабча 1") кои претставуваа интересите на
мнозинството население, на селените. Лидерот им Г. М. Димитров (
Гемето) беше антифашист, во 1941-1944 раководи емигрантска организација и радиостанција од Кајро, но кога се врати во Софија буг. комунисти го апсат како "агент на Англија/САД".
А тоа дека бугарската армија до 12 сато се бори против едбни па после 12 сато се врти против други не е за фалење. За какви идеали кажува тоа?
Повторно детинско извртуванье, кога во политиката се дејствува според принципот "нема вечни пријатели, има вечни интереси". Целта на бугарската, а и на секоја војска не е да убие колку може повеке грци / срби / немци, а да ги штити интересите на државата. Реалноста на теренот 1941-44 г. е например: немците преку нереален девизен курс на рајхсмарката и т.п. цицаат на големо земјоделска продукција од Бугарија, но и од Балканот воопшто. Во грчките Тракија и источна Егејска Македонија те направо ги разурнуваа грчките тутунари, наметнувајки много ниски цени на тутунот. Но тоа беше против бугарските интереси и така по времето кога во една Атина 40,000 грци умреа од глад, падаа просто по улиците луг'е и умираха, бугарските тутунски синдикати се бореа пред немците за по-пристојни цени на тутунот на егејските грци. The world is a strange place, isn't it?
