Бугарските ѕверства врз Македонскиот отпор

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
Даи да видим пресудата, шо пише унутар, се остало е белетристика, а нормално дека Србин си навел ко източник на приказната. Даи пресудите, ама и на овие - Ченто, Венко Марковски и сите остали великани на Македониа после 1944.

Бугаре, не спинувај тема!

Ти не си никаква Комисија за утврдување на историската вистина, замоли го Анчо да направи скен/слика или да ти го даде насловот од книгата да си ја купиш, малку едукација никогаш не е на одмет.
 

Anco

За солун ДА, ЗА срем НЕ
Член од
1 ноември 2011
Мислења
8.603
Поени од реакции
15.407
Даи да видим пресудата, шо пише унутар, се остало е белетристика, а нормално дека Србин си навел ко източник на приказната. Даи пресудите, ама и на овие - Ченто, Венко Марковски и сите остали великани на Македониа после 1944.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Во С О Ф И Ј А ноќта помеѓу 18 и 19 август е обесен.
осудениот на смрт МАКЕДОНЕЦОТ Васил Антевски-Дрен
од страна на бугарските фашисти-слуги на хитлера

Драмски, прав глумец си и вртикапа како царчето
што улога сега играш нели си во е в р о п а
еве ти пак имиња на книги и тоа бугарски,
пишувани од бугарски писатели-затвореници
кои и го запознале нашиот народен јунак Дрен

Ради Радев, - „917 дни смртен“, издание Софија 1972 год
еве дел од таа книга.
Во софискиот централен затвор стасаа во безнадежна состојба.
Прангите им го разјадоа месото на нозете,а од физичкиот напор
за нивното совладување при движењето,беа страшно изнемоштени.
„ Ги дотераа попладне.Штотуку се затворија ќелиите,во ходниците
се чу невообичаен тропот на железо.Јасно беше дека тоа беа прангите
со кои беа оковани некогаш Најден и чичко Јанко.......
Се стрчавме кон ќелијата на новодојдените.Го подигнав капачето на
„шпионката“.Внатре лежеа четири души.Најпрвен што паѓаше во очи,
беа прангите,исковани од железо од колски шини,а обрачите за нозете
не беа ни заоблени.Под нив се црвенееше раскинатото месо на нозете.
Седеа на сламеникот и молчеа.
-Другари од каде доаѓате? ги запрашав
-Од Црна Гора, одговорил еден од нив.
( се работи за борци од првиот скопски партизански одред
меѓу кои и Периша Савелиќ-црногорец - моја забелешка)
-Со каква пресуда? ги запрашав пак
- Смрт,другар .А вие кој ста?
- И ние сме како вас.Тука сите сме осудени како вие...
Им остапив место и на другите кои сакаа да ги видат и да позборуваат.
Кога на „шпионката“ застана Сираков,тој извика ненајдено,еден позна.
Наредното утро имав можност пак да ги видам Црногорците...
Сите четворица беа храбри по дух и весело разговараа со нас......
По неколку дена,едно утро кога се враќавме од прошетка ја видовме ќелијата празна.ЗНЧИ УШТЕ ЧЕТВОРИЦА БРАЌА,четворица борци
паднаа за победа над фашизмот.
Неколку минути пред да ги обесат дежурниот надзирал и ја отворил ќелијата на Дамјан,која беше до нивната,и за чудо со каква
човештина му рекол:
- Сега ќе ги изведат. Појди и види се со нив.
Дамјан влегол во ќелијата, прегрнал секого од нив за збогување...“

Дамјан Брнаков, „ љубов в’белезници“ - издание Софија 1974 год.
Средбата со борците од Македонија,во тој последен момент на
живеење ја запишал на свој начин.
„ Кога околу полноќ се отворија ќелиите и пред неа застанаа
МРШОЈАДЦИТЕ се беше јасно. Се прегрнаа за последен пат и се
проштеваа. Достоинствено тргнаа кон бесилката под товарот на
оковите и мртовечките сандаци. Тогаш тие ја запејаа Интернационалата
и со нејзините звуци ги одбележаа своите последни моменти од животот.
За потоа да продолжат мртви да се борат за Револуцијата.
Последен за бесење остана Васил Антевски -Дрен.Кога го запрашаа за последната желба само кажа.
„ брат Никола да се грижи за моето незгрижено дете“
Последните моменти беа посветени на Интернационалата.
Тој беше и остана со големо човечко срце“
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Васил Антевски - Дрен архив на Скопје книга девета
--- надополнето: 11 мај 2012 во 10:00 ---
Бугаре, не спинувај тема!

Ти не си никаква Комисија за утврдување на историската вистина, замоли го Анчо да направи скен/слика или да ти го даде насловот од книгата да си ја купиш, малку едукација никогаш не е на одмет.
еве нека прати адреса на мој трошок ќе му пратам некоја книга
бар малку од малку историски правилно да се едуцира,
 
Член од
22 април 2012
Мислења
146
Поени од реакции
20
Да видиме протоколите се пак, книгите ги држи за српско-македонските уметници-историчари. Бај д' уеј, зошти 1993 школото ги именували "Васил Антевски-Дрен", ако е бил борац за македонска свобода, што чекали 45 години? Се пак за комунистически или националистически борби го убиле?
 

Anco

За солун ДА, ЗА срем НЕ
Член од
1 ноември 2011
Мислења
8.603
Поени од реакции
15.407
Судењето продолжува.
Обвителот кажа дека на ове клупи седат предавници и ѓубрето
на бугарскиот народ.
„ Не господине претседателе,рече Васил . Јс ве убедувам дека овде на овие клупи седи цутот на Македонскиот народ и на другите народности што живеат во Македонија.Тоа се господине претседателе =, борци за слобода на нашиот народ, што вие му ја одзедовте“.
Судот навистина беше доведен во многу тешка ситуација со обвинението што му го упати Васил.Настана мешаница.Залудно се погледнуваа претседателот на судот и судиите,обвинителот и другите присутни,као да се запрашуваа,од каде сега ова и што сега.
Користејќи ја таквата атмосвера Васил ја продолжи својата одбрана,излаѓајќи ја историјата на НОД на македонскиот народ.
Меѓутоа претседателот,кој прв се прибра од сите присутни,го прекина неговото искажување.
Зборувајте бугарски да ве разберам што зборувате“
Рече енергично потполковникот кој беше дури станал од столот и на тој начин сакаше да покаже дека нема да дозволи Васил да се рашетува низ историјата на македонскиот народ.
„ Значи признавате, господине претседателе дека мојот мајчин јазик не е исто што и бугарскиот.
Рече Васил онака горделиво какошто тоа му доликува на човек кој дели мегдан и на него собира поени.
„ Впрочем јас ви кажав дека сум Македонец и жалам што не ќе можам да говорам бугарски,бидеиќи не го познавам вашиот јазик и некои други јазици,поради што не сум во состојба да се искажам убаво за да ме разбере судот. Јас ве разбирам,но и вие сте должни да ми дадете шанса да се искажам поубаво во интерес на претресот.
Јас ви предлагам, да избереме некој неутрален јазик на пример,српскиот како најблизок на вашиот и мојот јазик,бидејќи тој е словенски и сите тие се со еднаков корен“.
„ Не може“.
Извика претседателот,како да го извадија од колосек кога ги чу зборовите; србин, српски.
Васил,како да не беше изненаден од таквото реагирање на со „не може“ не се брзаше.Чуствуваше дека дошле неговите пет минути и онака супериорно,нспроти изнервинираниот претседател,продолжи со својте предлози,за изнаоѓање на неутрален јазик на кој треба да го продолжи своето излагање.
„Господине потполковник, тогаш ви предлагам да зборуваме на француски јазик“- пак му се обрна Васил на претседателот.
„ Говорете“ - рече претседателот и со мимика му покажа да продолжи.
Тогаш Васил ликуваше, бидеиќи на тој начин извојува една вредна победа,што се одрече да зборува во натамошниот претрес на бугарски јазик. И не само толку.
Тој продолжи на француски јазик да ги објаснува целите на НОБ на народите,како нужност што им беше наметната поради фашистичката окупација, уверувајќи ги судиите во неминовноста на победата над фашистичките завојувачи.На тој начин го претвори судскиот процес во ново бојно поле.
Секој збор,секоја реченица на француски,веднаш им ја преведуваше на македонски,за да можат неговите другари да бидат во тек со одбраната.
„ Сега кога сакам да ја завршам мојата одбрана,господине претседателе,дозволете да го речам и следното: историјата никому не му останала должна. Според тоа ни на вас, кој овде ни судите,нема да ви остане должна. Скоро ќе дојде денот,кога,поради злоделата што ги вршите над нашиот народ, се разбира,ако останеме живи,ние ќе ви судиме. До колку се случи да не нема, тогаш бидете сигурни дека македонските мајки родиле едно чудо синови па тие ќе ви судат“
 

Dekemvri

Неписмен уличар
Член од
8 декември 2010
Мислења
338
Поени од реакции
247
Отворено до модераторот:

Ете, брат извини ама пак се избришани вчерашните мои две или три беа? реакции (одговори) на пишувањата на бугарашите и врховистите.

Право да ти кажам, тука ова го пишувам оти немам одговор на прашањето поставено во темата" прашања".

Седам во друга земја до никое време да се спротивставам јас и другите македонци на овие бугарски зомби а што добивам за возврат БРИШАЊЕ..... е фала ти тебе или на оној кој ги избришал.

Нека продолжат фатаморганите од Бугарија да јадат **мна, а јадат и оние од Македонија.

Продолжете вие спротивставете им се.... како АНЧО, секоја чест на него. Јас не си го жалам трудот ќе читам и ќе им се *ерам на нивните бан измислици ама редно е НАС да не заштитите од нивните гомненици.

Се извинувам за ова ама малку сум напнат па не можев да се додржам од реакција после последното бришано.

Еве го оној драмскиот пак јадел **мна.. и сега да одговорам ќе ми бришате ... нејќам, одговорете му вие.






**************************************************
--- надополнето: 21 мај 2012 во 19:38 ---

Бугарскиот министер Кулишев на Париската мировна конференција во кое вели дека Бугарија е подготвена да ги врати сите имоти од окупираните области и да плати воени репарации.



****************************************************
--- надополнето: 21 мај 2012 во 19:51 ---
Во еден контекст, претставниците на македонските Евреи изнесоа две барања – морално извинување на државата Бугарија за учеството на нејзиното фашистичко издание за време на Втората светска војна и враќање на ограбеното благо во висина од 16,5 милиони долари – тогаш сместено во државната банка во Софија. За обете барања се презентирани документи.

Тоа е писмената спогодба за предавање на 20 000 Евреи на Германците од Македонија и од Тракија (февруари 1943), од кои 7144 од Македонија. Тука е одлуката на владата на Филов (март 1943) со која за секој Евреин од Македонија, предаден на Германците, се добиваат по 300 тогашни Рајхсмарки. Со документи за злосторството на бугарската фашистичка полиција и управа изобилува капиталната книга на Жамила Колономос и на Вера Весковиќ-Вангели- „Евреите во Македонија во Втората светска војна 1941-1945 година. Со податоци е полна и книгата на Јован Павловски, писател, публицист и новинар, „Судењето како последен пораз“, во која се собрани документи од исказите на д-р Димитар Раев, претставник на окупаторската власт во окупирана Македонија и неговото соочување со некои од преживеаните Евреи. Тој е директен учесник во интернирањето и депортирањето на македонските Евреи во Трелинка, кои се погубени во крематориумите на нацизмот. Од овие логори на смртта не е вратен ниту еден Евреин.
 

Anco

За солун ДА, ЗА срем НЕ
Член од
1 ноември 2011
Мислења
8.603
Поени од реакции
15.407
не се многу нервирај нашинец од „Туѓина“
Јас прв пат се укључив на темава на први јануари оваа година,
и гледај како ги потпалив расипаниве бугаришта, одма и тие се активираа,ги боли вистината и потрошивме 40 страници за пет месеци ,
а пред тоа 10 страници за пет години. не се даваме само така да продолжиме.Иако јас сега се учам со комјутеров,и еден текст го пишувам
2-3 часа. Еве немам можности да ставам слики - незнам, а и она допаѓање да не те лути и тоа не го знам. А и немам кој би ми помогнал,сам су дома и не сум некој вработен во: Архиви, Институции или библиотеки, туку се ова што го изнесувам е само од дома што имам т.с. од љубов за Македонија.
А и она што ми го кажувал татко ми за нашата НОБ со фашистите.
Инаку сум „обичен“ работник - кв бравар.
Па ни во компјутеров не знам да барам други адреси и слично, а гледам вас и другите ве бива за тоа. Поздрав.
--- надополнето: 21 мај 2012 во 21:12 ---
не се многу нервирај нашинец од „Туѓина“
Јас прв пат се укључив на темава на први јануари оваа година,
и гледај како ги потпалив расипаниве бугаришта, одма и тие се активираа,ги боли вистината и потрошивме 40 страници за пет месеци ,
а пред тоа 10 страници за пет години. не се даваме само така да продолжиме.Иако јас сега се учам со комјутеров,и еден текст го пишувам
2-3 часа. Еве немам можности да ставам слики - незнам, а и она допаѓање да не те лути и тоа не го знам. А и немам кој би ми помогнал,сам су дома и не сум некој вработен во: Архиви, Институции или библиотеки, туку се ова што го изнесувам е само од дома што имам т.с. од љубов за Македонија.
А и она што ми го кажувал татко ми за нашата НОБ со фашистите.
Инаку сум „обичен“ работник - кв бравар.
Па ни во компјутеров не знам да барам други адреси и слично, а гледам вас и другите ве бива за тоа. Поздрав.
 

Dekemvri

Неписмен уличар
Член од
8 декември 2010
Мислења
338
Поени од реакции
247
не се многу нервирај нашинец од „Туѓина“
Јас прв пат се укључив на темава на први јануари оваа година,
и гледај како ги потпалив расипаниве бугаришта, одма и тие се активираа,ги боли вистината и потрошивме 40 страници за пет месеци ,
а пред тоа 10 страници за пет години. не се даваме само така да продолжиме.Иако јас сега се учам со комјутеров,и еден текст го пишувам
2-3 часа. Еве немам можности да ставам слики - незнам, а и она допаѓање да не те лути и тоа не го знам. А и немам кој би ми помогнал,сам су дома и не сум некој вработен во: Архиви, Институции или библиотеки, туку се ова што го изнесувам е само од дома што имам т.с. од љубов за Македонија.
А и она што ми го кажувал татко ми за нашата НОБ со фашистите.
Инаку сум „обичен“ работник - кв бравар.
Па ни во компјутеров не знам да барам други адреси и слично, а гледам вас и другите ве бива за тоа. Поздрав.
Анчо пријателе, ни еден не е роден учен, јаваш, полека се до тотално блокирање на нивните фалсификати на овие мизерни остатоци, подржувачи, следбеници и поколенија од окупатосрките фашистички смрдежи.
Ги има такви буклуци и таму и ваму на кои нивните бан историски факти им се меморирани во главите уште од основните школи.

Не можам да поверувам дека не знаат оти бугарија била со германија окупатор во Македонија за време втората светска војна, толку се задрти во гебелсовата пропаганда која е уште во оптек кај поединци на кои уште е во свеста всадена санстефанска гољама Бугарија.

Инаку секоја чест за тебе, немам зборови. Инаку сум дете на борци и татко и мајка партизани одликувани со ордени заслуга за народ и орден со сребрени зраци, дедо ми убиен од фашистичкиот окупатор кај Куманово, едниот дедо за време СХС гонет оти бил против кралот и кралството.

Не се нервирам од нивните фалсификати туку за бришањето на постовите за кое нешто мислам дека нема никаква причина.

Инаку многу лесно е за постирање на слики, линкови и видеа, само полека.

Малку вон темата колку за релаксација.
 

Dekemvri

Неписмен уличар
Член од
8 декември 2010
Мислења
338
Поени од реакции
247
На 27 март 1941 година, кога Хитлер донесе одлука
да ја нападне Југославија, тој имал и готови планови за
поделба на нејзината територија, што подоцна било и
докажано. Според овие планови, Бугарија за заслугите
што и ги направи го доби најголемиот дел од Македонија како и други југословенски територии. Тогаш меѓу останатите краишта од Македонија и Струмица беше окупирана од Бугарската армија. По таков начин бугарија
веруваше дека во лицетона фашистичка Германија ја нашла силата, за остварување на нејзиниот санстефански сон. Затоа, неколку дена по германските војски, стигнаа во
Струмица и некои големобугарски емисари, чија задача
беше да го подготват народот за свечен пречек на
Бугарската армија и полиција, односно за окупација и на
струмичкиот крај. Меѓу овие се наоѓаа и неколкумина
приврзаници на бившата михајловистичка ВМРО и
емигранти кои ı служеа на фашистичка Бугарија како:
Васил Катин — Голаш, Атанас Нушката, Атанас Ансаров,
Панде Арабаџиев, Љамо Комаров, Дончо Алаџов, Мирчо
Лазаров и други.
Веднаш по навлегувањето на Германците, во
Струмица бил формиран и таканаречениот „Македонски
национален комитет", од приврзаници на Димитар
Ѓузелов, кој им служел на германските окупатори во
градот како цивилна власт до доаѓањето на бугарските
единици. Тој вршел подготовки и за пречекот на
бугарската војска и полиција, а по доаѓањето на
последните, кога ја одигра својата улога, овој Комитет
бил распуштен од Владата на Богадан Филов

 
Член од
22 април 2012
Мислења
146
Поени од реакции
20
Казах и преди, дека и аз имам убиен по жесток начин близак роднина за комунистическа пропганда (фрлал позиви) ама се пак сум по-скоро антикомунист (мразим многу да сум брат и равен со целиот свет). Лугето, кои са организрали депортацијат'а на евреите от југославија и Грција, заедно со лугето кои су спасили бугарските евреи су стрелани от комунистите после 1944. Ево ти нонсенс, ама станалото е станало. Ако сакаш да давам другото за лазо и компаниа?
 

Dekemvri

Неписмен уличар
Член од
8 декември 2010
Мислења
338
Поени од реакции
247
Ако сакаш да давам другото за лазо и компаниа?
Де кажи нешто за батко ви хитлер, вујко ти борис и за овие:

Научните хистрорически повраќања од бан ги знаеме.
 

Dekemvri

Неписмен уличар
Член од
8 декември 2010
Мислења
338
Поени од реакции
247
Кои суд мегународен даде пресудата Геноцид врз македонците 1941-1944, само питане, другото хич нема да го коментираме?

Ова е исто како хитлеровиот фашистички геноцид за заштита на ариевската нацистичка раса.
Што е ако не геноцид? и дали ти требат џозлуци со поголема диоптрија па не ги гледаш фотографираните постирани докази?

Не треба друга пресуда.

Се прашувам дали имаш нешто човечко во себе???
 

Dekemvri

Неписмен уличар
Член од
8 декември 2010
Мислења
338
Поени од реакции
247
1. Бугарија не е вршела никаков геноцид. Нема ниту една пресуда за воени злосторства во периодот 1941-1944.
2. Бугарија никогаш не била фашистичка земја.
Кажи такви глупости на твоите пијани пријатели на твојот хитлер и цар борис

Земи наместо да пишуваш глупости, да почетеш малку. Нема да ти наштети, велам ти го од лично искуство.
Глупостите се прифатени од неписмени не едуцирани и затупени во размислување како неколку дудуци платени од бан кои мислат дека нешто прочитале ама изгледа дека се што тие го постираат тука.... им е напишано.

Еве да се подсетиш на твојот фирер


Ајде ѓоа шчипјанец напишај како се пишува Ч на латиница???
 

fmi

Член од
1 февруари 2007
Мислења
13.039
Поени од реакции
2.270
Кажи такви глупости на твоите пијани пријатели на твојот хитлер и цар борис


Глупостите се прифатени од неписмени не едуцирани и затупени во размислување како неколку дудуци платени од бан кои мислат дека нешто прочитале ама изгледа дека се што тие го постираат тука.... им е напишано.

Еве да се подсетиш на твојот фирер


Ајде ѓоа шчипјанец напишај како се пишува Ч на латиница???
Само неколко примера за отрезнуване за некои овде, ако ние сме пиjaни.
Секретна грама на Хитлер до командуваштиот генерал во Србиja.Интересно, зборува за западен Балкан и како тоj персонално поема контрола.


Да видиме како седат работите во Беломорска Тракиja, дали и тамо командвуването е такво?



Да видим и што вели германскиот амбасадор во Софиja на разпит во Москва.


Уште пиjaни да има?
 
Член од
22 април 2012
Мислења
146
Поени од реакции
20
Да продолжим си фактите, кои пак кажувам ги имате во МАНУ и нема човек кои ги демантира досега..
№ 3Барање од Лазар Колишевски до воениот министер за намалувањето на смртната му казна Скопје, 7 декември 1941.
До ГосподинМИНИСТРИТЕ на војната,СОФИЈА
Барање за милостОд Лазар Панев Колишев, затвореник во Скопскиот окружен затвор, осуден на СМЬРТ од Битолскиот воено-теренски суд за кривично дело 133/1941, во Законот за заштита на државата.
Почитуван Господине Генерал,Покорно и од срце ве молам, да се искористат од правата Ви чл. 670 од ВСНЗ и да ходатајствувате пред Неговиот Величество Царот - да ми го замени смртната казна со друг род казна.Син сум на крајно сиромашни родители, израснал во една средина на страшно економски угнетение и во услови на постојани невработеноста. Научен сум на црн труд и корава залак, мисли сум само да си работам и да му помогнам на своите родители - да поднесуваат тежината на животот полесно.Син сум на родители Бугари, чувствувам сум и осештам се Бугарин, иако страшното ропство - зачувал сум и бит и јазик и обичаи бугарски. Никогаш не сум чувствувате дека во мене има некаква оформена мисла и идеја, сум бил па и сега сум далеку од проклетата левичарство - донело толку многу зла на толку многу млади луѓе и нивните родители, а - што ниту сум подразбира ниту познавам: што е во суштина.Никогаш во животот кривично не сум мислел и дејствувањето - воопшто и особено - во однос на бугарската држава, која сите ние робови Бугари сме очекувале со трепет во душата ни: да ни ги ослободи и приобшти во мајчините си раце!Моите родители во својата патриархалност уште не знаат што се случува со мене и кога ќе бидам егзекутиран - страшен ќе биде нивниот трагиз'м, со тоа ќе му се одземе единствената им утеха и надеж во животот: нивното дете.Почитуван Господине Генерал,Искрена ве молам да се потрудат да вникнете во искренността на моето барање и да дознаете трагедијата - мојот и на моите родители.Уште еднаш испраќам мојот повик кон Вас и кон Вашата родителите срце и ве молам да ходатајствувате и издејствувате царски Мило - за замена на смртната казна ми со друг род казна, како ви уверувам дека откако се врати еден ден за слободен живот благодарение на Вашето посредување - ќе успеат да се искористат од најскапиот лекција во мојот живот, за да бидам со дела достоен Бугарин и верен поданик и државјанин на НЕГОВИТЕ Величество царот и на мајка Бугарија!градот Скопје, 7 декемвриј 1941.Со најдобрите искрена почит:Лазар Панев Колишев,затвореник во Скопје Обл [Астенија] затвор.2
ЦВА, ф. 16, оптимира. II, а. е 103, л 64. Оригинал. Машинопис.


ИЗВЕШТАЈ № 19Ваше Височество!
Битолскиот воено-теренски суд осудил на смрт со бесење:
1) Стефан Георгиев Стојанов со пресуда № 70 од 8 ноемвриј 1941 година кривично дело № 123/1941 година, врз основа на чл. 16 буква "а" во св'рзка со член. 19 буква "а" од Законот за изменување и дополнување на Законот за заштита на државата и членовите 48 и 51 п. 1 од Кривичниот закон и2) Лазар Панев Кулишев со пресуда № 60 од 26 и 27 ноемвриј 1941 година кривично дело № 133/1941 година, врз основа на чл. 2 Прилог 1-о од Законот за заштита на државата.Скопскиот воено-теренски суд осудил на смрт со бесење:1) Михаил Анастасов Трајков, Салтир Стојчев Гиев, Методи Богданов Ангелов, Борис Илиев Јовчев и Герасим (Гирко) Миланов Димов со пресуда № 195 од 9 ноемвриј кривично дело № 298/1941 година, врз основа на чл. 16 последниот предлог, член. 17 од ЗЗЗД и чл. 60 од НЗ, а за првиот и врз основа на чл. 2 последниот предлог во врска со член. член. 1 и 17 од ЗЗЗД и чл. 60 од Н [аказателнија] закон;2) Славко Миланов Георгиев, Бојан Величков Милков, Благој Петков Костов, Коста Илиев Јовчев и Евица Борисова Георгиева со пресуда № 202 од 15 ноемвриј 1941 година кривично дело № 304/1941 година, врз основа на чл. член. 16 и 17 од ЗЗЗД и чл. 60 од кривичниот закон;3) Александар (Ацо) Илиев Смилков со пресуда № 207 од 21 ноемвриј 1941 година кривично дело № 308/1941 година, врз основа на чл. член. 16 и 17 од Законот за заштита на државата и4) Хамди Таир Демир со присжда № 209 од 24 ноемвриј 1941 година кривично дело № 311/1941 година, врз основа на чл. 2 последниот предлог во врска со чл. член. 16 и 17 од Законот за заштита на државата.Горенаведените казни влегле во законска сила.Како се земе предвид дека осудените се новопримени кон Бугарија земји дека извршиле инкриминираните им дела како членови на комунистичката партија, во која влегле уште под режимот на Југославија по патриотска причини - да работат за независноста на поробените земји, дека скоро сите се млади, штотуку наполниле 21 година и дека оваа им младост и својствени и идеализам биле злонамерно користени од закоравени комунисти што осудените, главно млади без никакво образование, не можеле да сфатат и затоа им верувале и тогаш кога ги влегоа во извршување на пре ¬ ст'пленија против нивната држава. Исто така за повлекувате на овие млади луѓе во противод'ржавна активност старите комунисти вешто се користеле случи, поради военото време и менување на режимот, неповолни услови за живот, како невработеност и др., Давање причините им на бугарската власт. Со оглед уште и припаѓа на поробени психологија - да мрази секоја власт, вклучувајќи ја и неговата таква додека не се донесеме кон неа, за што е потребно време, заедно со фактот дека осудените поднеле молби за милост, во кои го признаваат својата заблуда, жалат за стореното и ветуваат дека ќе бидат добри граѓани, наоѓам за потребно да ходатајствувам пред ВАШЕТО Величество, за замена, врз основа на чл. 670 од воено-судскиот закон, изречената им смртна казна, со казна ¬ тоа - доживотен строг т'мничен затвор.28 јануари 1942 година, ст. Софија.Даскалов,Генерал-полковник - министер за војната
5ЦВА, ф. 1, ОП. V, а. е 592, л.22-22-грб. Оригинал. Ракопис.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom