Dekemvri
Неписмен уличар
- Член од
- 8 декември 2010
- Мислења
- 338
- Поени од реакции
- 247
Јас едвај чекам нешто да какнеш, прднувам од смеа од празноглави не ква-ква секакви без концепт прдежи лупетања на тони.Умирам от смех като сакаш от едно ракуване да ни придадеш една или друга идеологиja.![]()
Овие двајца смрдливци на сликите извади ги на штампач и кога ќе одиш на какање да си го избришеш г'зот со нив.
Бре човек прво чукни три пати на дрво потоа кажувај и трескај глупости на македонци.
Овој до вашиот идол хитлер и неговата влада на чело со Цветковиќ-Мачек е тргнат од престолот на кралството ЈУ на 27-ми март 1941.
25 март, кога во Виена, претседателот на владата Драгиша Цветковиќ и министерот за надворешни работи Александар Цинцар – Марковиќ го потпишаа Пактот, кралството Југославија се приклучи кон фашистичките сили и им ги стави на располагање сите свои потенцијали.
На самиот ден на пристапувањето кон Тројниот пакт, меѓу првите градови во Југославија демонстрации почнаа во Скопје. Фактички државни институции, пред се образовните, по налог на властите требаше да ја манифестираат поддршката на пактот. Благодарение на подготовките и претходните укажувања на КПЈ, манифестациите се претворија во демонстрации против пактот. Затекнати од неочекуваниот пресврт на теренот, властите се обидоа средношколците да ги вратат назад. Веќе беше доцна.
Демонстрантите ги извикуваа паролите: „Да живее Комунистичката партија“, „Долу Тројниот пакт“, „Сакаме сојуз со ССР“, „Поарно гроб – отколку роб“...
Вечерта на 25 и 26 март, организациите на КПЈ во Скопје, пошироко во Македонија, како и на целиот југословенски простор, испланираа и организираа уште помасовни демонстрации во кои учестуваа различни социјални слоеви од населението. Како резултат на општиот сенароден револт, на 27 март во Белград се собори владата. Се формира нова влада на чело со генералот Душан Симовиќ. Со цел да го избегне очекуваниот напад на Југославија од страна на Германија и Италија, Симовиќ се обиде од Велика Британија и САД, да издејствува помош а со СССР да склучи сојуз, но безуспешно! Набргу се случи 6 април 1941 кога заедничките германски и италијански сили ја нападнаа и за нецели 12 дена ја окупираа државата.
На 27 март 1941 во Белград се собори владата = по оваа логика , што ти не знаеш што е логика... НЕ била фашистичка држава.Еве по истата логика и Jгославиja била фашистичка држава.
Или уште една вака...
По твоите логички сваќања излегува дека треба во фашизмот да поздравуваат комунистичкиИли олимпиjци
Jaс те прашам ти не сакаш да ми отговориш, дали има држава,каде германската чизма да стапила, па да не се поздравувало вака. Пример да ми дадеш?
![Facepalm :facepalm: :facepalm:](http://forum.kajgana.com/styles/default/xenforo/emot/facepalm.gif)
Еве ти пример кога толку си запнал, сигурно не знаеш а сакаш да знаеш,
Сојузниците од Втората светска војна биле земјите кои се бореле против Силите на оската во текот на Втората светска војна. Од многуте земји кои учествувале во борбата против Силите на оската, и тоа Австралија, Белгија, Бразил, Грција, Југославија, Јужна Африка, Канада, Кина, Луксембург, Мексико, Нов Зеланд и Норвешка, предводници на овој сојуз биле САД, СССР и Велика Британија.дали има држава,каде германската чизма да стапила, па да не се поздравувало вака. Пример да ми дадеш?
Во овие земји не се поздравувало фашистишки како во твојата Бугарија.
Точно, само ти не знаеш што е МИТ што ЛЕГЕНДА што РЕАЛНОСТ.Не ни кажуваш како партизаните прогониха германците от Крива Паланка, па може би от Штип... Митовите и легендите са убава работа, ама реалноста е друга.
Во пролетта на 1944 година (април – јуни) се водеа жестоки борби со германските и бугарските војски, како и со балистичките формации во неколку реони на долината на Вардар, во Западна Македонија и во Јужна Србија. Овие борби во македонската историографија се познати под името Пролетна офанзива. По завршувањето на оваа офанзива, со исклучок на поважните комуникации и градовите, целата територија на Македонија практично беше ослободена.
Вооруженото востание на македонскиот народ од 1941 година бележеше константен пораст до конечното ослободување на Македонија. Тоа може да се следи и преку бројот на партизанските одреди и на воените единици што се формираа на територијата на Македонија. Ако во 1941 година имаше само три партизански одреди, тој број во 1942 година се зголеми на девет. Во 1943 година, беа формирани првите воени единици – баталјоните : ,,Мирче Ацев", ,,Страшо Пинџур", ,,Стив Наумов", ,,Кичевскиот, Мавровскиот, ,,Јордан Николов" , Дебарско-младинскиот и двата косовски баталјон ,,Рамиз Садику" и ,,Борис Вукмировиќ". Во ноември 1943 година беше формирана Првата македонско-косовска бригада, а во декември истата година, на територијата на Егејскиот дел на Македонија, беше формирана и Втората македонска бригада. Во наредната 1944 година, македонската народноослободителна војска, како составен дел од НОВ на Југославија, посебно во завршните операции за ослободувањето на Македонија, ја сочинуваа: три корпуси (15., 16. и Брегалничко-струмичкиот), во чиј состав влегуваа 7 дивизии со 22 ударни бригади, 4 артилериски бригади, 3 пионерски и една коњичка бригада.
Вкупниот број борци и старешини во воените единици во Македонија, во текот на Втората светска војна, ја надмина цифрата од 76 000. Оваа вооружена сила на македонскиот народ и националностите водеше секојдневни борби со германските сили, а исто така и со Петтата бугарска фашистичка армија во Македонија, како и со балистичките формации во Западна Македонија. Според изјавата на германскиот командант Лер, при повлекувањето низ Македонија неговата армија претрпела бројни загуби во луѓе, а во исто време била принудена да остави големи количества воен материјал.
Тоа што вооружените борби во Бугарија почнаа првин во Пиринскиот дел на Македонија, беше резултат на револтот против тешката социјално-економска и денационализаторска политика спрема Македонците на бугарските владејачки кругови, како и на влијанието на националните револуционерни традиции на народот од овој дел на Македонија, каде што Македонците самоиницијативно се организираа и ги имаа првите вооружени судири (на 27 јуни 1941 година) со бугарските фашисти во времето кога такво нешто не беше забележано во другите делови на Бугарија.
Обаче интересно ли тие е со оваа мала едукациска помош да ти се малку од малку разјасни, ама не верувам оние од БАН те следат.
Интересно да видим дали териториите на днешна РМ били дел от Бугариja или били само под бугарска администрациja.Можеш да видиш извора на мапата.
![](http://media.snimka.bg/s1/0272/026788853-big.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d9/Axis_occupation_of_Yugoslavia_1941-43.png)
Таа е појасна интересно ќе биде да ја објасниш.
По што е различна оваа карта по долната санстефанска бугарија?
Уште жалите за оваа на оваа карта:
Особено значајни биле Февруарскиот поход, Пролетната офанзива и завршните операции за ослободување на Македонија.
Мошне силен успех македонската војска постигнала во борбите при повлекувањето на германските групи-армии "Е". (ГАЕ) од Грција, чија бројна состојба изнесувала околу 350.000 луѓе.
Борбите против овие елитни германски сили траеле околу 40 дена.
Притоа, македонската војска извршила околу 200 операции, боеви и борби.
Во тој период биле запленети 15.000 парчиња германско оружје, биле уништени околу 300 моторни возила, три тенка, десетици локомотиви, вагони и друго.
Извршени биле околу 190 рушења на железнички пруги, a само во еден ден со 45 рушења се сопрени и уништени 18 германски композиции возови.
Поради сите тие дејства Германците биле принудени со две дивизии да се повлекуваат преку Албанија.
Покрај тоа, ГАЕ во борбите од октомври до ноември 1944 година во Македонија ги имале следните загуби: 421 мртви, 1.297 ранети и 571 исчезнат.
Вкупно за неполни два месеци од германскиот борбен состав биле исфрлени 2.289 војници.
Доста се бламира. Не осеќаш дека ништо не знаеш, изрини, знаеш по БАН.