Анксиозност

[Roy Fokker]

Nogu priroden antidepresiv bez nus pojavi: Simni gi site epizodi od prva do posledna LUD ZBUNJEN NORMALAN
i gledaj 3 x 3 epizod na den najmalce. Od predizoranje niso nema da ti bide, samo podobro moze. Isprobano, od mrtvite diga.[DOUBLEPOST=1445809708][/DOUBLEPOST]Touku od mene.

и тоа ќе те извади ако имаш проблеми од реалниот живот во денешницата.........

 

[Markooo25]

iskustvoto so kbt ne mi e bas nz dali jas pogresno gi tolkuvam rabotite ili sto kako znaci me ubedi deka ako mislam deka imam srcev udar i ke imam ajo mislam deka ke se onesvestam ke se onesvestam jas sum 15 god so anks ednas se nemam onesvesteno nit pak imam doziveano srcev udar i red drugi raboti.Neznam so da kazam eve nekoj neka me poduci od tie sto imaat odeno na kbt.

Kade odis na kbt,vo ekvilibrium ili nekoe drugo mesto? Jas tamu sto idam ne e taka to est problemite ne gi gledame realno i treba da gi sogledame dokazite za da ne pravime mislovni greski. Mislite ne predizvikuvaat reakcija i ne moze nisto da ti se sluci. Jas ponekogas sum mislel taka i si vikam lele sto sega ako imam srcev udar sto ke pravam,pa otvarav na google da baram sto da napravam dokolku se sluci toa, koi tehniki se pravat i sl raboti. Znaci toa se samo losi misli i koga ke gi imas seti se deka toa ne e realno i ne moze da se sluci.. Srcev udar ne se ni dobiva od simptomi sto nie mislime deka go zapocnuvaat toj proces. Na drug nacin se slucuvaat ne se plasi ic,jas citav za toa koga bev vo panika

 

[Govinda]

и тоа ќе те извади ако имаш проблеми од реалниот живот во денешницата.........

Samite nesta ne ne vadat od situaciite, tuku nestata se alatki so koi sami se vademe od situaciite. A od humor ima li nesto poprirodno? Ako samo obrnuvame vnimanie na denesnata situacija kakva e treba site harikiri da si praeme. Inace realniot zivot ne e samo geografski, tuku realnosta e poveke tamu kaj so go nasocuvame vnimanieto.

 

[Muki000]

Ајде и јa дa се пжaлaм или дa дaдaм некoј сoвет:јa сo oвaa "бoлест"се бoрaм еднa гoдинa кaкo дoјде ке oстaне мистеријa нaјгoлем прoблем ми е вртoглaвицa другите симптoми се пoблaги кaј мене.пo прoфесијa сум вoзaч и тoa ми јa услoжувa рaбoтaтa сaм цел ден мa вoлaн у исчекувaње дa ми се сврти дa зaстaнaм дa дoјдaм при себе.бев нa пaихијaтaр пијев луксетa мислaм декa се викaa сo медиaзепaм мaкaр ми пoмoгнa oкoлу рaмнoтежaтa при oдење мaчнинaтa и тие пoмaли симптoми пидoбрo ми е aли oвaa вртoглaвицa ме утепa секoгaш дoaѓa кoгa нaјмaлку требa кoa ми е бaш нaјубaвo

 

[garthok]

Неолексан е многу добар за вакви појави, го покачува нивото на серотонин...За разлика од класичните антидепресиви и анксиолитици - не е токсичен и не ствара зависност, бидејќи е на природна база...Најнов е сега во Македонија...

Го нема во зегин. Таа се чудеше кога го побарав, каде може да се купи да не знаеш? И некој што пие Персен да ми каже како се дозираат, пишува по 3 обложени таплети 3 пати на ден. 9 таблети дневно треба да се пијат?

 

[Solaire of Astora]

Го нема во зегин. Таа се чудеше кога го побарав, каде може да се купи да не знаеш? И некој што пие Персен да ми каже како се дозираат, пишува по 3 обложени таплети 3 пати на ден. 9 таблети дневно треба да се пијат?

Според упатството за употреба Персен таблетите се пијат по три, трипати дневно, но можеш да пробаш да почнеш со некоја помала доза, на пример двапати дневно по две или евентуално три и да видиш како ќе ти делуваат. Сепак според мене неспоредливо подобри и поделотворни се новите Неоперсен капсули кои се пијат според упатството по две-двапати на ден, но можеби и со еднократна доза од две капсули дневно ќе осетиш значајно подобрување. Се тоа зависи од нивото на стрес со кое се соочуваш и твојот организам, т.е. нервниот систем како ќе реагира. Добра работа е што се на природна база, а ги има во повеќето аптеки каде ги издаваат без рецепта и коштаат околу 260 денари.

 

[Markooo25]

Aman be mnogu toa 9 apcinja na den, ja pa piev samo po 1 navecer i mislev deka e toa dovolno Ke pocnam i jas da pijam togas povekje , barem po 3 na den .. Isto taka pijam i magnesium b6 ..

 

[silmarillion]

Дечки пешачење не ви помага?

 

[garthok]

Дечки пешачење не ви помага?

Во мој случај ако е медитативно и по мирни локации, да. Инаку, контра ефект.

 

[garthok]

Антидепресиви препишува матичен или те праќа првин на психијатар (на проценка) па после?[DOUBLEPOST=1446672305][/DOUBLEPOST]

Го нема во зегин. Таа се чудеше кога го побарав, каде може да се купи да не знаеш? И некој што пие Персен да ми каже како се дозираат, пишува по 3 обложени таплети 3 пати на ден. 9 таблети дневно треба да се пијат?

Игнорирај го прашањево, во Еурофарм ги најдов.

 

[Roy Fokker]

http://ispovesti.com/m/ispovest/1694586

 

[Миле Точката]

Еве и јас да се приклучам на темава, во иста состојба како многу други од вас што опишале во постовите. Јас страдам повеќе години не сакам ни да кажам колку и стварно ми е тешко. Ги изгубив сите пријатели ми остана уште само еден кој не знам како се уште се дружи со мене можеби од жал кон мене, па и повеќето роднини ми се лути што не одам на посета, родендени, свадби. Па за девојка да не правиме муабет. Па и како да седам со други луѓе кога ќе почнам да се потам гласот ми се запира а срцево ми лупа силно мислам ќе ми излези од гради, па и погледите од другите кои ме гледаат чудно и со жалење болат.А најлошо е што сум многу затворен и срамежлив човек и со никого не сум зборувал за мојата состојба. Едно време некако се натерав да барам некаква стручна помош ама не можев да одам кај матичен лекар зошто ме познава од одамна ги познава и моите родители и мислев дека нема да можам да се отворам пред него па побарав приватен психијатар и отидов кај него по неколку вртења околу ординација. Ама и тој не ми помогна баш. Ќе ме прашаше неколку прашања едно 10 мин ќе ми препишеше лекови ќе ми земеше 600 ден и по еден месец да појдам пак. Ги пиев лекарствата некое време асентра и диезепам некогаш ми беше подобро некогаш не па ги прекинував зошто губев концетрација, многу заборавав и се чуствував некако потиштено. Сакам да побарам друг психијатар кој работи на приватно само не можам да најдам.

 

[Mark Renton]

Апчињата се најголемото зло на анксиозноста. Јас пак ќе повторам дека марихуаната највеќе ми помогна во борбата, па некои членови нека ме плукаат или нека не ме сфаќаат сериозно. Јас сеуште ги имам тие анксиозни ‘‘напади‘‘ (не конзумирам марихуана веќе 7 месеци) и тоа најчесто после конзумирање на кафе (колку чудно и да звучи). Мислам дека најголем проблем кај луѓето кои се анксиозни е непознавањето на самите себе. Што ако повеќето сте само интровертни ликови? Мене денес не ми смета анксиозноста и можам да се справам со неа. Не ја гледам како нешто лошо, а во најмал случај да посетувам психијатри или па да пијам апчиња. Мора да бидите психијатри на самите себе, само вие можи да го промените тоа што ви смета кај самите вас. Јас до ден денес излегувам сам на прошетки и мразам да се мешам со луѓе, зошто го имам правото на тоа, а не е поради анксиозноста. Да, проблем ми е да се обратам пред голема група на луѓе, да бидам со голема група на луѓе, па и да комуницирам со повеќе од 2-3 блиски лица во денот. Треба да разрешите кој сте и шо сте. Дали одредени нешта не ги правите поради анксиозноста или едноставно не сакате, а пробувате само поради желбата да бидите прифатени од толпата сметајќи дека сте таму негде меѓу нив. Небитно, само не конзумирајте апчиња или намалете ги до одредена мерка. Истражувајте, пробвајте со алтернативни начини и ќе се пронајдите самите себе и начинот на контролирање на анксиозноста.

 

[RebelMk]

Друштво прочитав доста страници од темава и сепак сватив дека она што моментално ми се случува е многу честа појава во нашето опшество и речиси на секој трет му треба помош од некое стручно лице или пак некој што истото го поминал.
Вака, долго време сум со една девојка и поради грешките од типот (24/7 заедно) многу од другарите што ги имав од мал што се вика го прекинав контактот со нив или го одржувам колку да се каже. Морав да сменам пријатели (друштво) не по мое задоволство туку со цел да не останам еден ден сосема сам. Како изминуваше периодот со обврски на факултет , дома , еден период поради тоа што се чувствував како да сум (САМ со неа) започнав да паѓам во депресија. Се помалку ми се излегуваше, ја губев самодовербата, со други зборови не постапував машки туку сосема повлечено. Еден период фокусирајќи се само на книгата (бидејќи тоа ми беше утеха) почнав слабо да јадам да губам апетит и воедно да слабеам.
Овие нејадења доведоа до ситуација да во еден ноќен бар се онесвестам. Бев на лекар се ми е ок, крвна слика, дишење. Но остана еден сериозен симптом (паника) а можеби и анксиозност (како што често можев да прочитам). Е сега од тогаш имам фобија од смрт , често сум и деморализиран за да успеам во животот и да продолжам понатаму. Кога излегувам во многу луѓе чувствувам гушење и страв дека ќе паднам некаде и никој нема да ми помогне. На рацете чувствувам како ми лазат мравки, ладна пот (иако не е жешко времето), нозете како да не се мои и нестабилност.
Имав таков напад дома кога спремав испит, од што толку се потресов не можев да седам мислев дека срцето ќе ми запре или пукне , дека не можам да дишам. Чувствувам потреба од тоа да се движам како некоја против-мерка за стравот од смрт , а не можам и немам каде освен дома бидејќи е 05:00ч. Мајка ми кога сум имал напад на депресија ми давала Хелекс (мислам најмала mg). Но не сакам од "хемија" да живеам , а воедно ми е срам да одам на психијатар не сакам да помислат дека сум умоболен. Порано често возев точак и џогирав, а сега со обврски сум повеќе дома и тоа мислам дека многу ме убива не ми дава можност за просперитет. Некој совет како да го надминам проблемот со паничен напад или анксиозност (како и да е). Поздрав сопаталци

 

[Artemisia Vulgaris]

Друштво прочитав доста страници од темава и сепак сватив дека она што моментално ми се случува е многу честа појава во нашето опшество и речиси на секој трет му треба помош од некое стручно лице или пак некој што истото го поминал.
Вака, долго време сум со една девојка и поради грешките од типот (24/7 заедно) многу од другарите што ги имав од мал што се вика го прекинав контактот со нив или го одржувам колку да се каже. Морав да сменам пријатели (друштво) не по мое задоволство туку со цел да не останам еден ден сосема сам. Како изминуваше периодот со обврски на факултет , дома , еден период поради тоа што се чувствував како да сум (САМ со неа) започнав да паѓам во депресија. Се помалку ми се излегуваше, ја губев самодовербата, со други зборови не постапував машки туку сосема повлечено. Еден период фокусирајќи се само на книгата (бидејќи тоа ми беше утеха) почнав слабо да јадам да губам апетит и воедно да слабеам.
Овие нејадења доведоа до ситуација да во еден ноќен бар се онесвестам. Бев на лекар се ми е ок, крвна слика, дишење. Но остана еден сериозен симптом (паника) а можеби и анксиозност (како што често можев да прочитам). Е сега од тогаш имам фобија од смрт , често сум и деморализиран за да успеам во животот и да продолжам понатаму. Кога излегувам во многу луѓе чувствувам гушење и страв дека ќе паднам некаде и никој нема да ми помогне. На рацете чувствувам како ми лазат мравки, ладна пот (иако не е жешко времето), нозете како да не се мои и нестабилност.
Имав таков напад дома кога спремав испит, од што толку се потресов не можев да седам мислев дека срцето ќе ми запре или пукне , дека не можам да дишам. Чувствувам потреба од тоа да се движам како некоја против-мерка за стравот од смрт , а не можам и немам каде освен дома бидејќи е 05:00ч. Мајка ми кога сум имал напад на депресија ми давала Хелекс (мислам најмала mg). Но не сакам од "хемија" да живеам , а воедно ми е срам да одам на психијатар не сакам да помислат дека сум умоболен. Порано често возев точак и џогирав, а сега со обврски сум повеќе дома и тоа мислам дека многу ме убива не ми дава можност за просперитет. Некој совет како да го надминам проблемот со паничен напад или анксиозност (како и да е). Поздрав сопаталци

Прв чекор кон надминувањето на стравот е да го надминеш стравот од туѓото мислење за тебе. А тоа ќе го решиш ако отидеш да посетиш стручно лице. Ќе помислеле дека си умоболен, голема работа! Гледај си здравјето, ти си најбитен, ти и твојот внатрешен мир.