Анксиозност

[Psyside]

Добро озбилен си со муабетов? Малце од логички и научен аспект ако разгледаме, поврзаноста не ти има логика. Ко демек ако си слаб, спортуваш, се социјализираш не смееш да имаш анксиозност пошто нели така функционираат работите. Не дека анксиозност е состојба/болест која се лечи
Ондак зошто постојат психолози и психијатри дај сите ќе спортуваме, ќе си јадеме зеленчук и здрави прави, СРЕЌНИ пред се без никакви стравови.


Дајте ве молам прочитајте, научете што е анксиозност па после коментирајте, а не вакви глупости.

Психолозите постојат за луѓето што не сакаат да се едуцираат, или да сменат нешто. Да има исклучоци кај кои е обавезна интервенција, ама таа не е потребна во многу голем дел од случаите. Што е полесно, да смениш диета и животен стил, или да мавнеш пилула?

Јас имам доволно прочитано, прашањето е колку вие имате прочитано, и што за вас е релавантен извор од аспект на доказ за тоа дали одреден метод работи или не?

 

[coraline]

Психолозите постојат за луѓето што не сакаат да се едуцираат, или да сменат нешто. Да има исклучоци кај кои е обавезна интервенција, ама таа не е потребна во многу голем дел од случаите. Што е полесно, да смениш диета и животен стил, или да мавнеш пилула?

Јас имам доволно прочитано, прашањето е колку вие имате прочитано, и што за вас е релавантен извор од аспект на доказ за тоа дали одреден метод работи или не?

Со оглед на тоа дека ова студирам, друже знам многу добро како функционираат работите. Препорачливо е да се воведе здрава исхрана, и да се вежба ама тоа не ја личи болеста. Ако имаш социјална анскиозност на пример џабе ти е сето тоа без терапија(не мислам на медикаменти туку преку работа со психологот до решавање на проблемот). Има разни видови на анксиозност, некои полесно може да се контролираат, и без одење по психијатри/психолози. Ама ако не се работи на нивно надминување пожелно е да се побара помош и нема ништо лошо во тоа. Не секој може сам да се справи со тоа, а тоа не му ја намалува неговата вредност како личност.

 

[Psyside]

Со оглед на тоа дека ова студирам, друже знам многу добро како функционираат работите. Препорачливо е да се воведе здрава исхрана, и да се вежба ама тоа не ја личи болеста. Ако имаш социјална анскиозност на пример џабе ти е сето тоа без терапија(не мислам на медикаменти туку преку работа со психологот до решавање на проблемот). Има разни видови на анксиозност, некои полесно може да се контролираат, и без одење по психијатри/психолози. Ама ако не се работи на нивно надминување пожелно е да се побара помош и нема ништо лошо во тоа. Не секој може сам да се справи со тоа, а тоа не му ја намалува неговата вредност како личност.

Вежбањето и диетата се многу битен фактор но не единствен.

Студираш тоа, ок. Како кај вашите студии, се оделува она што работи кај анксиозноста, од она што не работи? кој метод се користи за класификација на ефикасноста?

Ти лично како се справуваш со истата, што имаш пробано, што работи а што не кај тебе? колку време го имаш проблемот?

Друго, што ги прави дел од луѓето помалце способни да се справат со проблемот сами, за разлика од другите?

 

[coraline]

Вежбањето и диетата се многу битен фактор но не единствен.

Студираш тоа, ок. Како кај вашите студии, се оделува она што работи кај анксиозноста, од она што не работи? кој метод се користи за класификација на ефикасноста?

Ти лично како се справуваш со истата, што имаш пробано, што работи а што не кај тебе? колку време го имаш проблемот?

Друго, што ги прави дел од луѓето помалце способни да се справат со проблемот сами, за разлика од другите?

Не работат истите методи/терапии кај сите пациенти. Едноставно пробуваш, едно, друго, трето додека не се најде нешто што ќе му одговара на пациентот и воедно ќе му биде корисно. Средби постојано треба да има помеѓу психологот и пациентот, да се следи состојбата, се делат тестови, се гледа дали напредува или не, во кои полиња заостанува. Тоа е комплицирана работа, бара многу време, ама ако пациентот не сака да соработува фала богу минимални се шансите да биде успешно.

Јас имам пишувано во темава порано во однос на тоа што превземам за мене лично, и што функционира кај мене.

И да, се работи од карактер до карактер. Не сите сме упорни, доследни, силни воопшто. Не сите луѓе се исти.

 

[Psyside]

Не работат истите методи/терапии кај сите пациенти. Едноставно пробуваш, едно, друго, трето додека не се најде нешто што ќе му одговара на пациентот и воедно ќе му биде корисно. Средби постојано треба да има помеѓу психологот и пациентот, да се следи состојбата, се делат тестови, се гледа дали напредува или не, во кои полиња заостанува. Тоа е комплицирана работа, бара многу време, ама ако пациентот не сака да соработува фала богу минимални се шансите да биде успешно.

Јас имам пишувано во темава порано во однос на тоа што превземам за мене лично, и што функционира кај мене.

И да, се работи од карактер до карактер. Не сите сме упорни, доследни, силни воопшто. Не сите луѓе се исти.

Јасно ми е дека не работат кај сите истите работи, повторно прашањето беше друго. Како во вашата литература се класифицирани ефикасните методи при терапија на еден пациент?

Пример, сеанса, медикаменти, социјализирање итн. Кој начуен метод е користен при откривањето на методологијата што работи? дали се правени студии, дали истите се рандомизирани, дали се користат повеќе испитаници во истите?

Дали ти се сметаш за некој што сака да соработува?

За крај не ми одговори, што влијае на упорноста кај луѓето, зошто некои се доследни а некои не, зошто некои се похрабри а некои не?

 

[coraline]

Јасно ми е дека не работат кај сите истите работи, повторно прашањето беше друго. Како во вашата литература се класифицирани ефикасните методи при терапија на еден пациент?

Пример, сеанса, медикаменти, социјализирање итн. Кој начуен метод е користен при откривањето на методологијата што работи? дали се правени студии, дали истите се рандомизирани, дали се користат повеќе испитаници во истите?

Дали ти се сметаш за некој што сака да соработува?

За крај не ми одговори, што влијае на упорноста кај луѓето, зошто некои се доследни а некои не, зошто некои се похрабри а некои не?

Од многуте научни истражувања се верува дека има 2 најдобри методи кои помагаат во лекување на анксиозноста и од тука се класифицира на лекување со медикаменти како прва опција, а како втора опција се терапиите во комбинација на сеанси. Постојано се прават нови истражувања, се проверува веродостојноста, се повторуваат старите истражувања и дали тие навистина ги задржуваат постигнатите резултати, се прават на испитаници со случаен избор кои имаат анксиозност, и сега за сега овие две опции се најуспешни. Од научните истражувања за терапии на пример како најкорисна испадна дека е когнитивно-бихејвиоралната терапија.

Со оглед на тоа дека свесно одам на терапија, сметам дека сум личност која се труди и сака да соработува.


Јас мислам дека кажав за карактерот и темпераментот. Не можеш да очекуваш од личност која по темперамент е флегматик да има иста упорност како кај сангвиникот на пример. Секако и одредени околности влијаат. Пример не му одговара психологот кај што оди, не употребува правилна терапија, и фала богу мотивацијата опаѓа.

 

[Psyside]

Од многуте научни истражувања се верува дека има 2 најдобри методи кои помагаат во лекување на анксиозноста и од тука се класифицира на лекување со медикаменти како прва опција, а како втора опција се терапиите во комбинација на сеанси. Постојано се прават нови истражувања, се проверува веродостојноста, се повторуваат старите истражувања и дали тие навистина ги задржуваат постигнатите резултати, се прават на испитаници со случаен избор кои имаат анксиозност, и сега за сега овие две опции се најуспешни. Од научните истражувања за терапии на пример како најкорисна испадна дека е когнитивно-бихејвиоралната терапија.

Со оглед на тоа дека свесно одам на терапија, сметам дека сум личност која се труди и сака да соработува.


Јас мислам дека кажав за карактерот и темпераментот. Не можеш да очекуваш од личност која по темперамент е флегматик да има иста упорност како кај сангвиникот на пример. Секако и одредени околности влијаат. Пример не му одговара психологот кај што оди, не употребува правилна терапија, и фала богу мотивацијата опаѓа.

Флегматик е избор, т.е. недостаток на мотив за извршување на одредена цел. Пример, добиваш 10.000 евра на бинго, со трчање ќе отидеш да ги земеш. Треба да идеш до продавница, и нагло те мрзи.

Мотивацијата е директно поврзана со психолошката состојба на човекот, (депресија, анксиозност, апатија) не е карактерна особина - поготово не ако само пред неколку години, мрзата и мотивот не биле никаков проблем.

Друго, дали тоа значи дека студиите се правилен и докажан извор за ефикасност и успешност во вашата професија, и дали ти веруваш во нивната веродостојност?

Дали научниците, се доволно едуцирани и имаат доволно искуство позади нив за да ги сметаме за меродавни ако го немаат искусено лично проблемот?

 

[Anon]

Оние неколкумина анксиозни кои што сум ги запознал, беа, ај да не речам грди, но потпросечно убави.
Ова е само мое искуство, не алудирам на ништо и не треба да се земе како глобална статистика

 

[MAJA 345]

Оние неколкумина анксиозни кои што сум ги запознал, беа, ај да не речам грди, но потпросечно убави.
Ова е само мое искуство, не алудирам на ништо и не треба да се земе како глобална статистика

Ауч. Ова додатно ќе ни ја зголеми сега анксиозноста, некој може и страв од одраз во огледало ќе добие.

Инаку, може физичката активност и храната нема да го решат проблемот, но помагаат. Јас лично поарно се осеќам кога јадам зеленчук и избегавам благо, од кога пример, се трујам со благо. Може треба отров да пишува до благото кога одиш во продавница да го купуваш, али ајде.

 

[marijamare]

НЕ трескајте глупости !
Физичка активност - депресијата и анксиозноста се поврзуваат обично со никаква активност, тоа не значи дека ако го правиш спротивното не си депресивен или анксиозен... лично јас кога имав анксиозност (велам имав, зошто сега мислам дека немам, сега може и полошо да сум незнам) бев до толку многу активна дури хиперактивна,
Диета - и тоа не ви држи вода, и дебели и слаби и грди и убави (тука ке напоменам дека тоа е релативна работа и зависи од личниот вкус, па поради тоа и дали некој е грд или убав е релативна работа) сите у одреден момент можат да се најдат во состојба на анксиозност. Баш можам слободно да кажам ама кога не си го окупирав мозокот со тоа шо јадам, па кога си јадев шо ќе ми душа сака, си бев најсреќна.
И затоа ќе Ве молам сите без непотребни коментари и дискусии, оти овде читаат луѓе на кои им е потребна помош и на кои вашите коментари и тоа како можат да им влијаат на самодовербата, а анксиозноста е состојба поврзана баш со самодовербата. Илјада луге, илјада карактери илјада разлицни особини. Секој си е различен на свој начин и затоа работава со анксиозноста не треба да се генерализира, туку секој да си побара лична и стручна помош. Фала, пријатно.
p.s. Да ме видиш мене на газ ќе паднеш, па ете и ја имав анксиозност

 

[Psyside]

https://en.wikipedia.org/wiki/Rationalization_(psychology)

Ауч. Ова додатно ќе ни ја зголеми сега анксиозноста, некој може и страв од одраз во огледало ќе добие.

Инаку, може физичката активност и храната нема да го решат проблемот, но помагаат. Јас лично поарно се осеќам кога јадам зеленчук и избегавам благо, од кога пример, се трујам со благо. Може треба отров да пишува до благото кога одиш во продавница да го купуваш, али ајде.

Eфектот после голема доза благо, е инстантна депресија, апатија......но ова не се случува ако јадеш ретко благо, него ако континуирано диетата ти е лоша, и имаш ситематско воспаление. Нормално збориме за процесиран шеќер, мада и од обично овошје се случува истото ако си предиабетиар/дијабетичар. Најголемиот проблем е неспособноста на обичниот човек, да примети елементи/симптоми и состојба која е уствари депресија, па добар дел од населението не е ни свесно дека пати од таа појава.

Хинт - досадата е форма на депресија, или асоциација.

 

[Anon]

НЕ трескајте глупости !
Физичка активност - депресијата и анксиозноста се поврзуваат обично со никаква активност, тоа не значи дека ако го правиш спротивното не си депресивен или анксиозен... лично јас кога имав анксиозност (велам имав, зошто сега мислам дека немам, сега може и полошо да сум незнам) бев до толку многу активна дури хиперактивна,
Диета - и тоа не ви држи вода, и дебели и слаби и грди и убави (тука ке напоменам дека тоа е релативна работа и зависи од личниот вкус, па поради тоа и дали некој е грд или убав е релативна работа) сите у одреден момент можат да се најдат во состојба на анксиозност. Баш можам слободно да кажам ама кога не си го окупирав мозокот со тоа шо јадам, па кога си јадев шо ќе ми душа сака, си бев најсреќна.
И затоа ќе Ве молам сите без непотребни коментари и дискусии, оти овде читаат луѓе на кои им е потребна помош и на кои вашите коментари и тоа како можат да им влијаат на самодовербата, а анксиозноста е состојба поврзана баш со самодовербата. Илјада луге, илјада карактери илјада разлицни особини. Секој си е различен на свој начин и затоа работава со анксиозноста не треба да се генерализира, туку секој да си побара лична и стручна помош. Фала, пријатно.
p.s. Да ме видиш мене на газ ќе паднеш, па ете и ја имав анксиозност

Пу пу пу.
Згодна, атрактивна, вежбала превежбала, јадела здраво и пак ја фатило анксиозност.... ццц, штета.
Тоа е, не бира анксиозноста кого фаќа, сите сме на удар :/

Твојов е најлош пост што го имам прочитано тука, и, како што линкна псајсајд, повеќето со анксиозност што ќе го прочитаат само ќе си израционализираат нешто, и ќе продолжат со бедови и кукање.

 

[elenaelena]

Здраво на сите нова сум во форумот. Вака јас сум анксиозна со препрадни напади од време на време веке 4 години. Две години пиев антидепресиви ми помогнаа ама 30 % и видев декаа решението е само во нас почнав со јога медитација афирмација да работам на себе ја завртив мислата од негативно во позитивно се посветив само на работа и само што помислив дека е се готово дека излегов од анксиозноста пак ми се врати сека сакам да појдам на терапија психотерапија и сакам да ја решам целосно анксиозност . Дали некој знае некој стварно добар психотерапефт во скопје и која терапија е најдобра за оваа состојба ке ве замолам за искуства кој знае

 

[New Age]

Здраво на сите нова сум во форумот. Вака јас сум анксиозна со препрадни напади од време на време веке 4 години. Две години пиев антидепресиви ми помогнаа ама 30 % и видев декаа решението е само во нас почнав со јога медитација афирмација да работам на себе ја завртив мислата од негативно во позитивно се посветив само на работа и само што помислив дека е се готово дека излегов од анксиозноста пак ми се врати сека сакам да појдам на терапија психотерапија и сакам да ја решам целосно анксиозност . Дали некој знае некој стварно добар психотерапефт во скопје и која терапија е најдобра за оваа состојба ке ве замолам за искуства кој знае

Ako ne e problem moze da ni kazes vo koja situacija i sto ja predizvika anksioznosta povtorno?

 

[elenaelena]

Ako ne e problem moze da ni kazes vo koja situacija i sto ja predizvika anksioznosta povtorno?

Ни јас самата незнам зошто ми се врати всушнот никогаш целосно не ја совладав но бев многу многу подобро и сега сум пак на почетокот но многу посвесна и мислам дека треба да се открие причината од каде доаѓа анксиозноста за да се реши целосно и затоа прашувам ваше искуство за добар психотерапефт

 

[yana147]

dali ovoj simptom moze da bide od anksioznos ili na psihicka baza ako imal nekoj vakov simptom go molam da mi pise ili da znae sto moze da bide znaci me faka bolka vo gorniot del od abdomenot koja se siri i na nakaj grbot i me pusti od 5 do 10 minuti