Не сме создадени по ничиј образ, бидејќи и Бог не постои.Така, по муабетот твој уште во старт знаев дека не постои душата. Многу нешта постојат што човекот и денес не е свесен за тоа постоење - не значи дека не постои бидејќи не може човекот да го дефинира нештото во моментот.
Многу е битен човекот за постоење на нештата нели во универзумот, та нели сме создадени по образот божји, саде ние сме такви низ цел универзум?
Да се прашувавме јас и ти или било кој философ - ќе беше таква реалноста за сите.
Мислам дека за доброто на човештвото е колку што може побргу да заборавиме на поими од типот душа и Бог. Ако не, и ако веќе мора да постои некоја религија, јас би измислил многу подобра од постоечките, кои буквално ја навредуваат интелигенцијата на луѓето.
Sto e zivot? Ako gi imame site "delovi" na DNK ili RNK, dali mozeme da stvorime ziv virus? Eve, neka bide virus, da ne bide komplicirano.
Свеста е релативно тешко да се дефинира, најблиску што би можело да се каже дека имањето квалии, односно имањето свесни искуства е доволно да се нарече дека некој ентитет има свест. Значи ништо комплицирано од стилот на самосвест, туку чисти имање квалии. Некаде надолу на филогенетичкото дрво постои рез, кои ентитети имаат свест кои немаат, инаку би заглавиле во панпсихизам.
Што има животот на Земјата со душата ако ја има во телото? Што има душата со вируси?
Тоа не е логички начин на расудуавње, а уште помалку е научен. Не можеш да постулираш постоење на некој ентитет, па потоа нашето незнаење за него да го претставиш како доказ за негово постоење. Тоа е скроз испревртена логика која води во бесмислици. А Ниче има на едно место напишано, нашата желба за постоење на некој ентитет не доволен доказ за неговото постоење.
Bescelno e da baras dusa vo fizicki svet.
Па не ја барам јас, вие ја барате. Физичкиот свет, како што напишав погоре е каузално затворен. Во него нема место за нешто такво како душа. Од аспект на однесувањето на човекот, душата е непотребно комплицирање на нештата. Сите активности кои ги прави еден човек во неговиот живот можат физички да се објаснат. А Окамовит брич вели дека објаснувањата не треба да се комплицираат.
Mnogu raboti ne mozat da se objasnat vo fizickiot svet, no postojat.
Како мислиш не постои објаснување за љубовта во физичкиот свет? Па тоа е муабет од оние љубовните романчиња. Љубовта е емоција, а причините за емоциите релативо лесно можат физички да се лоцираат во мозокот на човекот.Mnogu raboti ne mozat da se objasnat vo fizickiot svet, no postojat.
Slicno kako ova prasanje, kako bi dokazal deka ljubobta postoi?
Ili ne postoi?
Sto e dokaz na ljubovta? Seks?
Sto togas za ljubovta kon tvoeto mileniche?
Ljubovta kon prijatelite?
Ako ljubovta se bazira na fizickoto, koja e poentata evolutivno jas da imam endorfini koga galam kuche?
Tie se prasanja od metafizicki karakter.
Ili moze da barame odgovor vo tradicionalni tradicii.
Ete na primer vo japonija se veruvalo deka dushata e vo zadnikot
Затоа екстазата доаѓа кога логиката умира.
Da, ok, stom locirana vo mozokot, koja e pricinata da imam endorfini koga galam macka primer?
Без навреда, но постот може да се резимира блажени се сиромашните по дух бидејќи нивно е царството небесно, или колку поглуп, толку подобро. Логиката е единствениот алат кој никогаш во историјата не потфрлил. Секогаш кога човештвото се потпирало на логиката, одело напред. Секогаш кога ќе почнеле да се молат некому и да измислуваат екстази, се уназадувале.Затоа екстазата доаѓа кога логиката умира.
Логиката е плод на разумот, евреите го нарекуваат руах и е голема препрека за спознавање на реалноста. Затоа сите учења што постојат од памтивек и кои имаат пракса се обидуваат таа логика која се темели на искуство и ти што велиш во овој материјален свет подлежи на каузалноста да биде умртвена - и тоа е можно, но треба пракса. Тогаш нема логика, нема расудување во онаа смисла како сега, кога размислуваме во кој логички редослед да ги напишеме нашите размисли најдобро за да ги разбере другиот
И од друга страна, исто така кај евреите, руах или разумот е дел од формативниот свет, онаму каде што се градат формите, идеите... твојата логика која е големо мерило дали нештата се правилни или не кај човекот. Се што го надминува човештвото, не може да му се најде логичка разврска, само сопственото искуство е мерило, другото е философски расправи и ништо повеќе...
Но, сепак, мислам дека логиката зависи од искуството и свесноста за нештата во нашиот универзум до каде се протега. Мал универзум не дава многу свесност за нештата ниту пак логиката за мноштвото ќе е на завидно ниво. А ние, упорно се обидуваме да бидеме ограничени и да не прифаќаме многу нешта кои ни немаат логика во даден момент.
Не може нечие незнаење да е доказ за било што, може да е поттик за истражување и искуство, но тоа пак зависи од човекот и неговото минато... инкарнирана душа си бара она што и фали низ вечноста, колку и да изгледа малку постигнато за 70+ години на Земјата, сепак е постигнување... ти веднаш виде како може да се злоупотребува незнаењето. Тоа го правеа во стариот еон и религиите од тој период, сега е ново време
Јас реков: ние сме во грешка ако не сме способни и постојано бараме докази од другите, или другите се виновни бидејќи немаат во моментот прикладен доказ што ќе ни ја задоволи „нашата логика“?
Ја разбирам потребата од докази, сето тоа е од старите религии кои неумесно напнаа со идејата дека е „доволно да веруваш, не мора искуство, знаење, надминување“...
Зошто ние веднаш одбиваме дека нема душа или богови кога ќе дојдеме во допир со тие идеи? Чекаме друг да ни докаже дека има, тој што вели дека има богови или душа и таа се наоѓа насекаде во телото? Не сакаме од наши причини и искуство да не постојат богови и душа? Интелектуално ќе бараме доказ за постоење на „ентитети“?
Не постои начин после Руах или разумот да се дадат логични објаснувања за другите да најдат она што некој го има постигнато, затоа се користат хиероглифи, параболи и симболи за да може да се прескокне разумот.... разумот е за земски нешта, каде логиката владее, не за духовни каде разумот само ја расипува светлината заради врските со Земјата и искуството меѓу четирите елементи ... доволно е да се проучат малку источните учења и ќе се дојде лесно до тој заклучот.
Ако запнам, би можел дури и да му најдам еволутивна смисла, но нема потреба за тоа. Како е тој пример доказ за постоењето на душата, не разбирам?
Zboruvam od agnosticka perspektiva, ete nemame dokaz za dusa pa ke ja stavime vo nesto za koe sto nemame znaenje niti dokaz za postoenje. Zivata materija od najprostite formi do mnogu kompliciranite formi se odnesuva svesno,po nekoj patokaz, po nekoj dizajn. Isto i nezivata. Se e energija.