би сакал да сум кај неа....би ја гушнал до удав...и би ја молел да ми прости и тогаш би пуштил солза...и да и кажам дека не ми е сеедно без неа....знам ке речите дека трчам по чупината(папучар) али верувајте ми не е така...мислам вреди девојчето...не е обично..
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.