Хахахахахха краљицееее погодив а?Па, слично како твојот газ.
Wow, секоја чест. Сигурно се смееш вака и на постовите секогаш кога се спомнува жена. Ваков глуп коментар може да даде само човек пичка што не видел. ПоздравХахахахахха краљицееее погодив а?![]()
Pisi mi u chat.ЗАЛАПАЈ ЈА !
Zhalno ama vistinito, racunaj deka i doshol krajot samo ne znae kako da go izvede.Здраво ми треба совет, јас сум во врска веќе 1 година и 4 месеци. Во последниве 4 месеци веќе некако не е исто цело време се караме за глупости, нашата конекција некако се губи. Последново зимо она цело време беше нерасположена без причина секој ден нешто не и годеше, и тоа се одрази и на мене дека секој ден кога ке искочевме беше безвезе. Јас и дадов време и кажав да си го смени тоа малце и она стварно ме послуша, исто така некогаш приметував како се лути и само ќе прекине да ми збори и треба да ја испрашувам. Јас инсистирав секогаш ако и смета нешто или да сум ја налутил да ми каже… и сега во последниве два три месеци за се што ќе кажам се навредува ми се лути за најголемите глупости и секој втор ден ние се караме и објаснуваме. Јас сфаќам дека некогаш сум направил нешто лошо и некоректно но неможе за секоја заебанција секоја обична имтеракција да ми ги анализира и после ми вика ти немаш почит за мене. А јас ментално си имам свој проблеми месециве и се борам сам со себе и неможам и со неа да се борам во исто време. Веќе незнам дали има решение за овакво нешто? Што да пробам? Дали има надеж? Ние почнавме многу убаво во првите 7 месеци и псоле полека само си изградивме ѕидови меѓу себе… инаку јас имам 20 години а она 19 и на двајцата ни е прва врска.
Ова е чист пример на погрешна комуникација од почеток на врска.Здраво ми треба совет, јас сум во врска веќе 1 година и 4 месеци. Во последниве 4 месеци веќе некако не е исто цело време се караме за глупости, нашата конекција некако се губи. Последново зимо она цело време беше нерасположена без причина секој ден нешто не и годеше, и тоа се одрази и на мене дека секој ден кога ке искочевме беше безвезе. Јас и дадов време и кажав да си го смени тоа малце и она стварно ме послуша, исто така некогаш приметував како се лути и само ќе прекине да ми збори и треба да ја испрашувам. Јас инсистирав секогаш ако и смета нешто или да сум ја налутил да ми каже… и сега во последниве два три месеци за се што ќе кажам се навредува ми се лути за најголемите глупости и секој втор ден ние се караме и објаснуваме. Јас сфаќам дека некогаш сум направил нешто лошо и некоректно но неможе за секоја заебанција секоја обична имтеракција да ми ги анализира и после ми вика ти немаш почит за мене. А јас ментално си имам свој проблеми месециве и се борам сам со себе и неможам и со неа да се борам во исто време. Веќе незнам дали има решение за овакво нешто? Што да пробам? Дали има надеж? Ние почнавме многу убаво во првите 7 месеци и псоле полека само си изградивме ѕидови меѓу себе… инаку јас имам 20 години а она 19 и на двајцата ни е прва врска.
Фала ти на коментаров.Ова е чист пример на погрешна комуникација од почеток на врска.
Жените голема грешка прават кога идат у пасив агресив моуд. Кажи бе чоек ова ова ми пречи.
И мажите прават грешка кога се затвараат у себе. Ќе те прашам, дали додека си ги имал тие, ко шо кажуваш лични свои борби, ја имаш игнорирано, без да ѝ дадеш до знаење што е проблемот? Значи да ѝ дадеш до знаење ,, Срце, не е во врска со нас ама нешто не сум океј, кога ќе бидам подготвен ќе ти се искажам. " Не праите муабет, ама не се ни избегнувајте. Во спротивно, еве како жена ти кажувам, голем дел од нас, одма идеме у моуд ,, аааа, сигурно има друга, мисли на неа сега и слично." Што не е абнормално, дете е уште, хормоните на 200 и сѐ уште нема некои озбилни одговорности за врската да не ѝ биде центар на битисување.
Жена си, поќути, нека си ја сфати грешката е една од најпогрешните препораки што може да се дадат во врска. Жени си имаме некоја своја суета којашто се неутрализира со созревање, така што со секое толерирање и преќутување, се ладиме кон партнерот. И после избувнува вака. Мислам дека ако се кара, потсвесно сѐ уште сака да ја спаси врската, ама не го знае пристапот оти немала искуство во врски како ни ти. Жените обично молчешкум прекинуваат, кога ќе се откажат.
Сега, секако постои и варијантата таа да сака да раскине, а да не знае како да го направи, па со кавгите да проба да намести као божем ти си крив.
Повлечи се малку. Најточни информации има кај набљудувачот од страна. Ако тоа го искористи како изговор за разделба, она тоа го сакала цело време и нема тука што можеш да направиш. Другпат ѕидови никако. Место нив, критериуми нека има и граници.
Момак сум бил порано во слична веза и не сакам да ти ,,рушам нада” ама по се изгледа она си има резервирано некој друг и само го чека моментот да те шутне а кога ќе го направи тоа ќе ја сретнеш со тек на време кај иде насмеана и видно расположена која кога ќе те примети ќе заврти глава или ако налетате еден на друг директно очи во очи ќе се понаша како никад ништо да не имала со тебе и ќе те гледа као тотален странец ладно,без трага од емоција,апсолутно ништо..Здраво ми треба совет, јас сум во врска веќе 1 година и 4 месеци. Во последниве 4 месеци веќе некако не е исто цело време се караме за глупости, нашата конекција некако се губи. Последново зимо она цело време беше нерасположена без причина секој ден нешто не и годеше, и тоа се одрази и на мене дека секој ден кога ке искочевме беше безвезе. Јас и дадов време и кажав да си го смени тоа малце и она стварно ме послуша, исто така некогаш приметував како се лути и само ќе прекине да ми збори и треба да ја испрашувам. Јас инсистирав секогаш ако и смета нешто или да сум ја налутил да ми каже… и сега во последниве два три месеци за се што ќе кажам се навредува ми се лути за најголемите глупости и секој втор ден ние се караме и објаснуваме. Јас сфаќам дека некогаш сум направил нешто лошо и некоректно но неможе за секоја заебанција секоја обична имтеракција да ми ги анализира и после ми вика ти немаш почит за мене. А јас ментално си имам свој проблеми месециве и се борам сам со себе и неможам и со неа да се борам во исто време. Веќе незнам дали има решение за овакво нешто? Што да пробам? Дали има надеж? Ние почнавме многу убаво во првите 7 месеци и псоле полека само си изградивме ѕидови меѓу себе… инаку јас имам 20 години а она 19 и на двајцата ни е прва врска.
Зато стари рекле чотеко од рајо излезен е. Таман на 19 да си ја воспиташ и да не смее да ти противречи после.Здраво ми треба совет, јас сум во врска веќе 1 година и 4 месеци. Во последниве 4 месеци веќе некако не е исто цело време се караме за глупости, нашата конекција некако се губи. Последново зимо она цело време беше нерасположена без причина секој ден нешто не и годеше, и тоа се одрази и на мене дека секој ден кога ке искочевме беше безвезе. Јас и дадов време и кажав да си го смени тоа малце и она стварно ме послуша, исто така некогаш приметував како се лути и само ќе прекине да ми збори и треба да ја испрашувам. Јас инсистирав секогаш ако и смета нешто или да сум ја налутил да ми каже… и сега во последниве два три месеци за се што ќе кажам се навредува ми се лути за најголемите глупости и секој втор ден ние се караме и објаснуваме. Јас сфаќам дека некогаш сум направил нешто лошо и некоректно но неможе за секоја заебанција секоја обична имтеракција да ми ги анализира и после ми вика ти немаш почит за мене. А јас ментално си имам свој проблеми месециве и се борам сам со себе и неможам и со неа да се борам во исто време. Веќе незнам дали има решение за овакво нешто? Што да пробам? Дали има надеж? Ние почнавме многу убаво во првите 7 месеци и псоле полека само си изградивме ѕидови меѓу себе… инаку јас имам 20 години а она 19 и на двајцата ни е прва врска.
Si vo pravo i znam deka negativnite komentari te pogoduvaat. Ama baraj si prazen prostor i poglednuvaj na okolu. Takareceno spremaj si teren za da ne zavrshish kako drugi deca ovde shto sakaat da "secat veni" zaradi nekoja shto posle godini zaeedno gi zaboravila za 5min.Фала ти на коментаров.
Еве да додадам уште нешто. Ние двајцата сме така малце затворени личности, до пред некое време не се дружевме со никого и само си бевме ние двајца, секој ден искачавме. И двајцата немавме баш другари надвор од врската и некако сите проблеми и незадоволства уште повеќе се манифестираа врз нашиот однос. Исто така она беше многу зависна од мене еден период и тогаш беше најлошо, сега се има малце подобрено во тој аспект.
Во врска со моите лични проблеми, јас и имам кажано и свесна е дека многу ствари ме мачат. И она мисли дека тоа може да го реши со муабет, а многу пати избегнувам да и кажувам дека нејќам да ја замарам и се осеќам како да нема поента баш тој муабет, бидејки она нема баш искусено тоа што го доживувам јас (анкциозност, панични напади)
Она цело време мене ми кажува како и сметало како сум се изразил како сум и кажал нешто, дури и ствари на заебанција. И ми вика ти немаш почит за мене (пак ќе кажам некогаш стварно грешам, но некогаш за такви едни глупости се лути). Се осеќам како да треба да имам некаков филтер на зборење со неа и да размислувам 3 пати пред да кажам нешто, а она како да има некаква не реална слика за врска како да е виножито и сонце секој ден и секој момент.
Многу често кога сме искочени и само седиме и јас сакам да правиме муабет да влеземе во длабоки теми да си кажеме што имаме на памет. Она сака да се гушка и бацува и некад ке и кажам не сакам и само ќе се налути за тоа, после една година мене лично ми е здосадено тоа лапање на клупи и гушкање неможе тоа цел живот да го праиме. И затоа се осеќам како да губиме конекција бидејќи ја снемува таа ментална стимулација на дискусии, интереси…