Поентата е дека не мора по инерција да бираме етикети. А ако веќе мора тогаш секако тоа нема да биде ни еврејска ни палестинска, туку ако мора да бирам една етикета тогаш мојата е македонска. И да објаснам... Како човечко битие, не сакам никој да страда. Како возрасен па знам дека на светот не му чуе што тоа јас сакам. Истовремено знам и дека нашите најголеми крвници сега и денес се само едни - и пази тоа не се Шќиптарите - туку тоа се тие кои ги користат Шќиптарите за да ни висат на грб и да паразитираат врз наша крв и труд. Оттаму имаме куп бескорисни Шќиптари ухлебени во државна администрација (не дека администрацијата нешто работи, ама овие па ни на работа не идат), и оттаму јас и ти плаќаме струја/вода и секакви давачки и за Шќиптарите. И куп други финансиски и секакви бенефити кои за нивна корист идат од наши даноци (нешто што не важи за нив).
Но нејсе. Знаеш кои се тие кои ни ги држат Шќиптарите да паразтираат на нас?
Пошто не се ни Евреите ни Палестинците. Па дури и самите Шќиптари се искористувани тука и во иднина ќе платат глоба за ова сега што го прават... Но еј, остај ти војни по Блиски исток.
Кажи ми ти мене, кој е тој фактор што НАМ ни го прави ОВА ШТО НАМ ни се случува со Шќиптарите. И кажи ми како да не навивам за било што - што придонесува да ослабат тие што нас ни наштетуваат и тие кои нас не уништуваат? Па макар тоа да е една од страните во оваа војна, за која ни морално ни емотивно ниту сакам ниту би смеел да навивам. А не дека постои „добра“ страна овде, само фактот дека едната страна е сојузник на нашите непријатели. Колку и да жалам за човечките трагедии, од геополитички аспект навивам за слабеење на нашите непријатели.
Ок, фер и интересна поента ќе го поделам одговорот на два дела, а после ќе сфатиш зошто морам на два дела и зошто воопшто ќе го пишам првиот дел. Првиот дел ќе дискутирам за моралната дилема во политиката и зошто сметам дека грешат тие што ја одбираат таа траекторија, а вториот ќе биде одговор поконкретен на твоето прашање и ќе се осврнам на заплетканоста на политиката.
МОРАЛНАТА ДИЛЕМА
Не знам во кој Дизниленд филм живеат некои од луѓево (ова не се однесува на тебе) па дискусиите за политика ги сведуваат на "Ама знаеш Тунгузија што го нападна Занзибар е исто како Грците кога го нападнале Егејскиот дел на Македонија, па сега лицемерно било да навиваш за Тунгузија". Дечки, да се дискутира за политика од призма на морал и етика е исто како да се збори за проституција од призма на целибат. Таа била поголема курва оти имала спиено со 500 а другата со 550, ама не другата се ебе во гз и за тоа е поголема курва. Во свет во кој секој гледа свој интерес, како му одговора и гледа максимално да товари своето магаре да се повикуваш на морални принципи е наивно во најмала рака. Се наоѓаш сред свињарник и дискутираш на тема чистота и како еве 2 метра полево во самиот свињарник е почисто него ли 2 метра подесно. Мислам, во ред, секој си има право да држи страна макар и по некаков си етички принцип ама светот и политиката не функционираат така и никој не те ебава 2%. Ако се наоѓаш во боксеркси ринг каде што секој гледа да удри под појас или да мавне клоца а боксeрски ринг треба да е по правило, тогаш е глупо ти да се држиш по правилата, затоа што ти ќе наебеш, другиот ти вади и нож и песок ти фрла во очи, ама не, битно ти да останеш чист и така ти ќе го јадеш, а другиот ќе владее. Политика е, не ти е најдобриот другар од основно.
Према тоа, јас ја гледам исклучиво од призма на исход. Кој исход сакам да победи? Не ме интересира дали исходот ќе биде добиен по етички или неетички пат (опишано погоре зошто), туку по принцип што е подобро дали за мене, дали за светот, дали за Македонија и слично. На пример утре Индија ако го нападне Пакистан и успее да го здроби баш кур нема да ме боли што Индија била "агресорот" а Пакистан имал "морално право" да се брани.
ЗАПЛЕТКАНОСТА НА ПОЛИТИКАТА
Политиката знае да биде комплексна материја од сојузи, интереси, непријателства и дипломатии што не секогаш се движат по математичка формула каде што 2 и 2 се секогаш 4. Тоа не секогаш значи дека непријателот на твојот непријател тебе треба да ти биде пријател, ниту пак дека пријателот на твојот непријател треба тебе да ти биде непријател.
Еве да ја земеме Сирија. Во таа ситуација сум анти Америка, про Русија и Асад и анти Израел. Ова е единствениот случај кога сум про муслиманската страна (Асад, кој е повеќе секуларен отколку што е муслиман ама ајде еве да го пишеме муслиман) а антиизраелската. За Асад сум затоа што е најсекуларен на цел блиски исток, ако падне он муџахедини ќе дојдат на власт и радикалниот ислам ќе се јача и ќе добива на моќ. И тука моите размислувања се разидуваат со американските. Е сега оти рековме политиката е комплексна, во случајот со Израел американските интереси се антимуџахедински и сунитски ислам за разлика од Сирија. И тука моите размислувања се поклопуваат со американските интереси. Утре на пример хипотетички ако се појави ИСИС 2.0 и ако Америка почне активно и реално да го бомбардира а не на жими мајка, што треба за ИСИС 2.0 да навивам ли само затоа што Американците водат гомно политика према Македонија?
И сега ако некој се најде паметен да ми каже дека еднаш сум навивал за Американците, еднаш за Русите, не сум бил конзистентен и лицемерен сум бил ќе го упатам на точка број еден, затоа и морав да почнам со неа. Дечки прагматичноста и лицемерието е основа на политиката, темел. Ако не можете да го сварите тоа, едноставно не се бавете со тоа. Јас на пример ете не можам и затоа само коментирам.
Така што сумиран одговорот мој кон тебе би бил овој: Да, те разбирам и се согласувам, за Македонија, а и за светот е добро слаба Америка, ради баланс пошто од 91ва наваму маме се изнаебаа низ цел свет. Секогаш е подбро да има повеќе отколку само еден хегемон кој ќе може да прави што кур ќе му текне. Го сфаќам тој цел анимозитет што го имаш према нив и колку и да сакам да сум рационален, го осеќам и јас.
Ама!
Не по цена на јакнење на орките. Ок е по цена на појака Русија, Кина, БРИКС, МИКС и слично, далеку се и они идеални ама јеби га тоа е светот они се алатките за баланс. Само не по цена јачење на ислам. Оти веруј ми и посебно сконцентрирај се на овој дел сега што ќе го кажам еве дури и ќе го болдирам:
Колку и да е гадно, милион пати е подобро шиптaри во Македонија под амерички диктат, отколку шиптaри во Македонија под турски диктат. Оти се повеќе Турција го превзема водството над сунитските шиптaри на сметка на Саудиска Арабија која се повеќе се одава на модерното грешно време. А што појаки сунити на блиски исток, толку поголемо влијание на Турција. Замисли сега Косово и Бујар Османи да немаа стеги и да пишеа со што стварно се солидаризираат, замисли ги турците газди на орките наместо американците и кои се одврзани раце би ги имале тука посебно на поле ислам. Не дека сега не им се одврзани бајаги, ама тек тогаш замисли ги. Единственото полошо од ова сега што ни се дешава со нив е само ако место американците, влијанието тука беше на турците. Сега пак мораат колку-толку да се стегаат за некои работи посебно на тема ислам, додека на тема шиптaрски национализам вратата им е повеќе отворена него ли за ислам. И према тоа не можам тука да не сум за Израел, само затоа што Америка ги поддржува. Реков, не е политиката 2 и 2 да се 4. Покомплексно е позамрсено е и мора попрагматично да се гледа.
Vlegvas vo tehnikalii bez nekoja potreba.
Mnozinstvo ima toj sto formira vlada, ne e toa nekoja visa matematika.
Od slikite koi ti gi postirav pominaja raznorazni izborni ciklusi i 7 godini. Uste se na vlast sto znaci mnozinstvo se.
Jas vo anketi ne veruvam, si ima izbori. Ne se pravi vlada spored anketi tuku koj kako i dali glasal na izbori
Тоа е Владе, пак пробав, со инка не бива.
