Користењето измерени вредности со мноооогу броеви, има своја логика и аналогија во еволуционизмот; кога еволуцонист сака да докаже дека животот настанал случајно, а родовите и видовите настанале со постепено преоѓање и восложнување на живите битија од едни во други, тогаш еволуцонистот користи неверојатно и непоимливо долги временски периоди, затоа што на еволуциностот му треба огромна количина од време, во кое (време) барем статистички би се случило чудо, како што е преодот од водно во водоземно животно.
Така, ако земеме дека еволуционизмот („лагата која трае„) е вткаен во сите денешни науки, вкчувајќи ја и астрономијата, тогаш некој се сетил па почнал да ги користи манипулаторските искуства од еволуционизмот, пренесени во астронимијата, преку кориситењето незамисливо огромни растојанија, кои се „као„ измерени меѓу небесните тела.