Мајчичка твоја да изнаебам, душата да ми ти се распадни, се шо имаш и немаш да ти умира полека, ти да гледаш, да го ебам татко ти шо те напрајл, гробо да ти биди на илјада места, рак на устата да фатиш, да се мачиш, а да не умриш и да молиш да умриш, кога ќе земаш воздух црвје и змии да ти ја јадат утробата, а кога ќе пушташ пајаци и стоногалки да ти излегваат од носо, наместо очи дупки да имаш, а наместо уши шилци да ти растат, низ куро да сериш, а низ газо да мочаш и првото и второто крв, секогаш кога ќе сакаш да прозбориш да ти се врзи јазико во гордиев јазол, забите од стакло да ти бидат и кога голташ нож да го пара хранопроводо, со цревата твои враце да шеташ, и желуднико в џеб да си го носиш, коските од нозете да ти се искршат на ситни парчиња и да лазиш како змија, а со рацете да молиш за прошка, семето твое скапано да исчезни од лицето на земјата и поколението цело да ти се сотри од чума, името да ти се избриши, никој да не го памти ни да го споменува, да гориш во пеколот, ама и од таму да те избркаат, да талкаш вечно со гореспоменатото мачење меѓу световите, засекогаш.
Абе крвта да ти ја ебам како можеше бе копил гнасен ова да ни го напрајш, малце ни беа илјада проблеми уште да ни земиш три бода, да ни земиш и надешта и мотиво и да не пропадниш, да би да се распадниш, се да ти ебам накратко, бел ден да не видиш. Ова е полошо од голо на мунтари, да ти се згнаси фудбало, не знам појќе како ќе се гледа после ова, кур да те отепа.
