Не ми се верува дека имаме исто мислење за стариот комунист, изненадуваш често со некои ставови колега, не си секогаш класична конзерваКиро е единствениот политичар од домашната политичка сцена кој константно би го гласал. Немаа што и на стари години му извадија секс скандал додека другите околу него ги полнеа торбите од парите од транзицијата.
Државичкава можеше да биде под шепата на Милошевиќ, ни ја донесе до независност без испукан куршум. Беше одличен претседател, ги постави темелите на добрососедските односи, кои подоцна Сдссм/Дпмне ги уништија, ги осакатија со лоша надворешна политика односно лоши билатерални договори.
Скромен човек, политички поткован и рационален. Остана присебен (немој само со неговиот говор кога заплака) и кога партијата му го сврте грбот.
Му се фаќаат за името (и за знамето)! Тоа беше единствен начин како можевме да бидеме признаени и да станеме дел од ООН. Чисто за потсетување: немавме надворешен пазар, коридорот север-југ беше блокиран- имаше војна во Југославија и така се уништи дел од пазарот, а Грција ни ставаше ембарго поради трговските марки! Тоа ембарго го уништи нашиот пазар. Штетата изнесуваше неколку милијарди. Потоа требаше да се санираат банките (Стопанска банка), тука отидоа 200 мил! Потоа дојде и кризата на Косово, и тука отидоа 100ци мил! Јавниот долг отиде до плафон.
Сите критики се на место и старата римска максима "за мртвите само добро", но со оглед на околностите, за волја на вистината тој солидно се справи со предизвиците во 90тите. Вината лежи во останатите политички субјекти кои сакаат да преземаат само заслуги.
Но ова мислење преовладува кај мнозинството, секогаш на анкети и рангирања Киро е на прво место од наши политичари, и кога бил жив и активен во политика секогаш имал висок рејтинг. Далеку од безгрешен, тоа што му се препишува дека сакал да ја спаси СФРЈ е логично за човек што цел живот го посветил и работел за таа држава, по атентатот дефакто веќе бил тргнат настрана и немал активна улога во политиката, за разлика од првите години кога максимално ги искористил своите овластувања (па и повеќе од тоа) што ги дава нашиот политички систем во кој Претседателот е повеќе симболична фигура.