Колку што имам сватено, Астра зенека им има дадено отворен патент на сите производители што сакаат да произведуваат, со услов да не прават профит. Индијската вакцина била уствари со нивен патент. Индија и некој други земји сакаат да се тргнат интелектуалните права за да можат да произведуваат вакцини под нивна цена.
Не фер е распределбата, меѓутоа очигледно нема производен капацитет за поише вакцини во моментот, безразлика на патентите. Кај фајзер проблемот бил во некој специфични машини во производниот процес.
Овој нивни потег отвори поле за нови теории. Наводно баш заради овој потег вакцината на Астра Зенека се соочува со најмногу контроверзии околу нејзината ефикасност, постојано некакви скандали излегуваат на површина кои што ја поткопуваат приказната за нејзината безбедност. Слично е и со остатокот незападни вакцини, како што се руската и кинеската, каде што владите во Европа од петни жили се трудат да ја дискредитираат нивната ефикасност, не им издаваат дозволи, им вршат тивок бојкот и.т.н.
Меѓутоа овие тези спаѓаат во замаглениот дел на приказната, не би одел по таква тенка линија на теоретизирање без фактографска поткрепа. Важно е да се спомнат овие работи само како уште еден извор на недоверба кон вакцините и борбата која што ја промовираат светските влади.
Неправилната распределба е уште еден мит кој што го поткопува т.н совршен економски систем. Тоа што САД и остатокот нивни приврзоци први ќе завршат со вакцинацијата, по што го резервираа целото сегашно и идно производство на вакцини за само за себе пута 10, нема по дифолт да ги спаси и врати во нормала. Зошто? Затоа што генијалците забораваат еден мал детал, копилето од вирус постојано мутира. Што ќе го спречи да измутира во некоја афричка вукојебина, која што ќе види вакцина најрано во 2024, и им се врати назад во нова форма, која што стекнатиот имунитет и имунизацијата ќе им ги направи бескорисни, ќе ги врати назад на ground zero со напредокот.
Кога станува збор за економските ефекти, дури и да се стекне „имунитет на стадо“ во поедини земји, нееднаквиот пристап кон распределбата на вакцини секогаш ќе остава одредени држави да бидат жаришта на заразата, со што ќе се нарушат патувањата и глобалните снабдувачки синџири. Нерамномерната имунизација секогаш ќе остава во позадина џепови во кои што вирусот ќе може раат да си се размножува и мутира. Нови подобрени вакцини секогаш ќе се произведуваат, но нееднаквиот пристап до нив секогаш ќе остава простор за вирусот да биде чекор понапред.