во екс Југославија додека функционираше како една единствена, сите републики си имаја своите права како дел од таа целина, во еден дел од таа целина поради зголемиот наталитет, наместо да се гледа на квалитет се отиде во квантитет, за да може со половиот орган да се добие пуно предност за кратко време,
се стресе екс Југославија, различни мислења, различни осуди, последниот Слободан Милошевиќ можеше да го скине од корен коровот и расипаното семе да се исуши, ама ете разни осуди различни размислувања дека со добро, коровот може да пушти цвеќе и да се прилагоди во градината со другите цвеќиња, али још увјек је пуно корова,
... починатиот Балашевиќ, бил против тој „режим“ против тој Милошевиќ, а сега е осуден поради расизам, затоа што мрзел друга „боја“ во сопствена земја посебно што бил против Милошевиќ, оти овој бил исто против „друга боја“, е сега второ, па и трето колено од „ пуно обојене“ се гледаат на огледало дека не се „обоени“, ама замислуваат дека се врло „обојени“, па го мрзат Балашевиќ иако починат, па уште му тапшат одозгора уште неоладен пуно „тврда“ земја, само затоа што требаше да го подржува Милошевиќ, а Балашевиќ бил против него,
тука му била грешката на Ѓорѓе, затоа ние ништо не разбираме што сака да каже авторот, нашиот член од посебна група граѓани, сега све сфатив што сакаше да каже меѓу зборови, а сите се попаливме, а треба да го подржиме, оти не требаше да биде Балашевиќ против Милошевиќ, тогаш ќе беше можеби миленик на второ или трето колено пуно обојених, требаше да биде и да го правда режимот на Милошевиќ и не ќе дојдеше до сето ова, пуно мржње,
кој разбере, разбере, кој не, никогаш и нема!
Лесна ти земја Ѓорѓе Балашевиќ, Господ е голем!
