- Член од
- 21 јануари 2018
- Мислења
- 142
- Поени од реакции
- 148
Здраво на сите
Доста време ја пратам темата и неколку пати ми помогнала за одредени работи за кои што сум благодарен на членовите овде. Па после нешто повеќе од година дена во Германија, собрав некакво мало, скромно искуство и имам некаква претстава за животот и луѓето тука, па ќе се обидам да споделам.
Јас сум на североисток во Германија, близу Росток, ептен на Балтик. Морето ми е буквално преку улица. Луѓето се супер, помагаат, не се себични, за на доктор без проблем не носат ако треба, за продолжување на визата минатата година без збор не однесоа два пати до соседниот град и ред други работи. Си помагаме, се имаме, изгледа дека е мало местото. Една улица е и толку
Ама искрено не се гледам тука. Дојдов тука само за да дојдам во државата, после се знае - одиме на подобро. Ама ситуацијата тука ни се искомплицира, па моравме да стоиме во место 10тина месеци, па короната, па дојде турбо сезона во хотелите со гости - за да се надополни загубата од времето додека не работевме, кога почнавме со работа работевме со 50 проценти повеќе гости отколку минатата година. Паѓавме од работа цело лето. Приватно работите се подобрија, ама работата не ни даваше многу слобода. Што велат Србите куча-посо-куча. Само работа - дома 3 месеци. Сега се олабави и подобро е. Во тек сме за вадење на нова виза која не знам колку ќе трае со оглед на тоа што од хотелот ни понудија неограничен договор - што искрено врска немам што значи.
Што се однесува до луѓето - нас ни се погодија супер луѓе и одлично сме прифатени. Пред некоја година кога работевме во Бамберг, другар ми ги опиша Германците со еден збор - ебиветер. Понестабилен народ не сум видел. Сите се океј додека е океј работата, штом нешто не е во ред и почнува паника, стрес, леле ова, леле она. Тоа е изгледа дека системот си ја брка работата за многу работи и тие не се замараат за ништо освен за својата работа. Инаку тука сите Германци фаќаат кривини на работа. Ретко кој си ја работи целосно работата. Си префрлуваат работа еден на друг, паузите за цигара се нормална работа, а има Германци што работат по 11-12 саати на ден. Во кујната сите работат најмалку по 10 саати. И скоро сите шефови се на работа најмалку 10 саати и сабота и недела.
Друго, мажите се огромни пички - барем од она јас што го гледам. Повлечени, смирени, ако пример им се развика некој веднаш се извинуваат, се повлекуваат. Само да покаже човек малку заби и доста е. Не се навикнати да се борат за нив. Се им е погодено и тие само користат. Ме боли прстот - болен. Ме боли ноктот - болен. Ме боли косата - болен. Изгубен народ. Како еден Македонец што има кажано - Германија денес паразитира на системот изграден од пред неколку децении. Меки се многу луѓето некако. Имавме минатата година шеф со потекло од Грција или Кипар (не сум точно сигурен), човекот се гледа не е оригинал Германец, висок некаде 170цм, ама со мадиња. Не смееше никој ништо да му врати. Бестрашен - сите ги пердашеше. Немаше трте-мрте со него. Тој не вработи преку само еден емаил, без воопшто познавање на јазик и многу не засака дека балкански менталитет и си ја работиме работата - знаеше дека со нас е на чисто. Едноставно храбар човек - директен - немаше лево десно со него. И според него гледам една работа - ако човек го знае доволно добро јазикот - нема граници до каде може да напредува во оваа држава. А кога веќе некој како нас што напуштил родно место, фамилија, се најблиско, нема причина зошто да не проба се што може и да вложи 100 проценти од себе за да си го подобри животот тука.
Жените од друга страна се или многу убави или многу грди. Ретко некоја средина да се фати. И сите се облечени исто како од еден калап излезени - барем кај мене на работа е така. А ми се допаѓа што се директни - не те шетаат по тавани, туку в лице ти кажуваат се.
За животот... Тука луѓето се дружат и тоа многу. јас сум во мало место и гледам дека немаат многу пријатели ама тие што ги имаат се добри - како што пиша некој во претходен пост. Малку ама квалитетни. Многу пијат, скоро секој е на некаква дрога или користи некаква супстанца за смирување ова она. И сите имаат тетоважи. СИТЕ.
Дојдов тука со многу мало познавање на јазикот. Завршив еден курс пред да дојдам за А1, ама не е тоа тоа. И кога дојдов немав можност да го учам тука јазикот, дека немав услови. Сега имам конечно после година дена и терам по 4-5 саати на ден. Планирам да терам еден маратон така наредни 5-6 месеци додека нема работа. После чао пријатно.
Е сега некое прашање. Првично ме влечеше Росток за да се преселам за живот, ама како што читам западна Германија е доста подобра во секој поглед. Не планирам долго да бидам во Германија, ама не се знае ништо никогаш. Сега овој период треба да вадиме нова виза - втора откако сме тука. Некој предлог за место на запад ? Не ми е важна работата што ќе ја работам, само ми е важно да се преселам во град
Се распишав, дека денес сум слободен.... Поздрав до сите
П.с. Според многу луѓе што дошле тука, велат Германија е одскочна даска. Прво тука па после на подобро место...
Доста време ја пратам темата и неколку пати ми помогнала за одредени работи за кои што сум благодарен на членовите овде. Па после нешто повеќе од година дена во Германија, собрав некакво мало, скромно искуство и имам некаква претстава за животот и луѓето тука, па ќе се обидам да споделам.
Јас сум на североисток во Германија, близу Росток, ептен на Балтик. Морето ми е буквално преку улица. Луѓето се супер, помагаат, не се себични, за на доктор без проблем не носат ако треба, за продолжување на визата минатата година без збор не однесоа два пати до соседниот град и ред други работи. Си помагаме, се имаме, изгледа дека е мало местото. Една улица е и толку
Ама искрено не се гледам тука. Дојдов тука само за да дојдам во државата, после се знае - одиме на подобро. Ама ситуацијата тука ни се искомплицира, па моравме да стоиме во место 10тина месеци, па короната, па дојде турбо сезона во хотелите со гости - за да се надополни загубата од времето додека не работевме, кога почнавме со работа работевме со 50 проценти повеќе гости отколку минатата година. Паѓавме од работа цело лето. Приватно работите се подобрија, ама работата не ни даваше многу слобода. Што велат Србите куча-посо-куча. Само работа - дома 3 месеци. Сега се олабави и подобро е. Во тек сме за вадење на нова виза која не знам колку ќе трае со оглед на тоа што од хотелот ни понудија неограничен договор - што искрено врска немам што значи. Што се однесува до луѓето - нас ни се погодија супер луѓе и одлично сме прифатени. Пред некоја година кога работевме во Бамберг, другар ми ги опиша Германците со еден збор - ебиветер. Понестабилен народ не сум видел. Сите се океј додека е океј работата, штом нешто не е во ред и почнува паника, стрес, леле ова, леле она. Тоа е изгледа дека системот си ја брка работата за многу работи и тие не се замараат за ништо освен за својата работа. Инаку тука сите Германци фаќаат кривини на работа. Ретко кој си ја работи целосно работата. Си префрлуваат работа еден на друг, паузите за цигара се нормална работа, а има Германци што работат по 11-12 саати на ден. Во кујната сите работат најмалку по 10 саати. И скоро сите шефови се на работа најмалку 10 саати и сабота и недела.
Друго, мажите се огромни пички - барем од она јас што го гледам. Повлечени, смирени, ако пример им се развика некој веднаш се извинуваат, се повлекуваат. Само да покаже човек малку заби и доста е. Не се навикнати да се борат за нив. Се им е погодено и тие само користат. Ме боли прстот - болен. Ме боли ноктот - болен. Ме боли косата - болен. Изгубен народ. Како еден Македонец што има кажано - Германија денес паразитира на системот изграден од пред неколку децении. Меки се многу луѓето некако. Имавме минатата година шеф со потекло од Грција или Кипар (не сум точно сигурен), човекот се гледа не е оригинал Германец, висок некаде 170цм, ама со мадиња. Не смееше никој ништо да му врати. Бестрашен - сите ги пердашеше. Немаше трте-мрте со него. Тој не вработи преку само еден емаил, без воопшто познавање на јазик и многу не засака дека балкански менталитет и си ја работиме работата - знаеше дека со нас е на чисто. Едноставно храбар човек - директен - немаше лево десно со него. И според него гледам една работа - ако човек го знае доволно добро јазикот - нема граници до каде може да напредува во оваа држава. А кога веќе некој како нас што напуштил родно место, фамилија, се најблиско, нема причина зошто да не проба се што може и да вложи 100 проценти од себе за да си го подобри животот тука.
Жените од друга страна се или многу убави или многу грди. Ретко некоја средина да се фати. И сите се облечени исто како од еден калап излезени - барем кај мене на работа е така. А ми се допаѓа што се директни - не те шетаат по тавани, туку в лице ти кажуваат се.
За животот... Тука луѓето се дружат и тоа многу. јас сум во мало место и гледам дека немаат многу пријатели ама тие што ги имаат се добри - како што пиша некој во претходен пост. Малку ама квалитетни. Многу пијат, скоро секој е на некаква дрога или користи некаква супстанца за смирување ова она. И сите имаат тетоважи. СИТЕ.
Дојдов тука со многу мало познавање на јазикот. Завршив еден курс пред да дојдам за А1, ама не е тоа тоа. И кога дојдов немав можност да го учам тука јазикот, дека немав услови. Сега имам конечно после година дена и терам по 4-5 саати на ден. Планирам да терам еден маратон така наредни 5-6 месеци додека нема работа. После чао пријатно.
Е сега некое прашање. Првично ме влечеше Росток за да се преселам за живот, ама како што читам западна Германија е доста подобра во секој поглед. Не планирам долго да бидам во Германија, ама не се знае ништо никогаш. Сега овој период треба да вадиме нова виза - втора откако сме тука. Некој предлог за место на запад ? Не ми е важна работата што ќе ја работам, само ми е важно да се преселам во град
Се распишав, дека денес сум слободен.... Поздрав до сите
П.с. Според многу луѓе што дошле тука, велат Германија е одскочна даска. Прво тука па после на подобро место...
