За некои "меѓу потешките" за други "најслаба", групата Ц е група во која теоретски излгеда дека се се знае но во пракса е многу непредвидлива.
Маглата малку се расчисти по повредата на Борозан. Црна Гора не е воопшто наивна репрезентација и реално не се далеку од чекорот напред кој го посакуваат но сеуште не го направиле, но без Борозан (а има написи дека и Симиќ се повредил) реално тешко ќе можат да направат нешто повеќе. И без Борозан бековската линија не смее да им се потцени - Чавор и Липовина на десен бек, младиот Божовиќ и Шеваљевиќ на лев, како и неколку просечни средни бека - Вујовиќ, Пејовиќ и Анѓелич од Металург. Не смеат да се потценат, но не би требало да направат поголем резултат.
Словенија е голема непознаница. Од екипа која од втор план може да се вмеша во битката за медали, ми се чини дека може да завршат и многу пониско од планираното. Иако реално словенците имаат голема длабочина, и немаат незаменливи играчи (како нас на пример), сепак мислам дека повредите на Габер и Доленец, па до некаде и Кавтичник, ги удираат на најнезгодните позиции. Кога на тоа ќе се додаде дека Бомбач не е повикан, а во принудна пензија се веќе и Зорман и Гајиќ веќе тоа е веќе долга листа на проблематични отсуства. Особено е клучен Габер кој е срцето на одбраната, а одбраната е таа која им ја донесе светската бронза лани. Ќе ја минат групата, но мислам дека нема да имаат некое којзнае какво првенство.
Германија е во позиција кога е најопасна. Иако се бранители на титулата, пак се во некоја подзаборавена таинствена положба. Имаат огромна ротација, немаат особени здравствени проблеми и играчите им се во добра форма. Рецепт за голем резултати. Ц и Д групите се такви што бараат континуитет на добри игри (навистина е тешко да се стигне до потребните 4-5 победи против Словенија, Македонија, Шпанија, Данска и Унгарија) и заради тоа е тешко да се прогнозира но на ден пред првенството Германија делува доста моќно и во добра позиција.
И за крај нашите. Што очекувам од нашите? Искрено релативен оптимист сум. Мислам дека ќе одиграат добро првенство. Имаме каква таква ротација, имаме паметна игра. Во принцип целта како и на секое ЕП е барем 2 победи. Во случајот една против Црна Гора, и уште една против репрезентација која е подобро рангирана од нас (а сите 5 кои би биле во таа споена Ц и Д група) се подокажани екипи). Солидни сме на крило и пикер. Прашањето како и секогаш е што ќе придонесат голманите (најслаб дел од репрезентацијата уште од 2012та), како и каков придонес ќе добиеме на лев бек откако бевме на нула последните 3-4 години по повредата/пензијата на Наумче. А зошто "релативен оптимист"? Затоа што според мене 2 победи и пристоен отпор во останатите натпревари во оваа конкуренција се чини ќе биде успешен настап. Но за оние кои ирационално бараат медал ќе биде неизбежно разочарување.