Од што имате фобија?

[Песимист]

A ако ти се втрча само што ќе те види:smir:

Збореме за нормални кучиња не зборам за агрсивни по природа како погоре споменатите или некој од ониа по вивлите со живо месо шо ги ранат нормално куче никад нема да ти се стрча за да те нападне (може ако е нели како шо кажаме по природа агрсивно а знаеме кој се,или ако е болно ....беснило и слични работи) у секој случај напрај една математика.....Ако ти се стрча куче а ти земеш да бегаш у секој случај ке те стигне и да е најмирно ке те нападне само ради тоа оти бегаш најбоље да стоеш ама јбг тешко кој има храброст за тоа.Али викам ти најнормални куче па и 2 метра да е од нормална раса збореме никад нема да ти направе ништо ако не се осете загрозено.

 

[nihilista]

Стравот е како болката, индикатор за некоја опасност. Базичен страв е страв од смртта бидејќи колку и да сакаме да се одложи за некое друго време и тоа време пак ќе сакаме да се одложи, што кажува колку сме неспособни да и погледнеме на вистината во очи а тоа е дека штом сме се родие доволно сме стари да умреме. Велат дека презирот кон смртта е врв на мудроста, дека никој со ништо не овладеал ако не може да се помири со фактот дека колку и да се противи нагонот за опстанок, смртта е најсигурно и најизвесно нешто во животот. Стравот ги прави луѓето агресивни, па потоа тие внесуваат страв на други. Стравот е природна емоција и немаме зошто да се срамиме од неа доколку покажувајќи го стравот знаеме да се соочиме со опасноста.

 

[Darling]

Тачно,ако не напаѓаат не ни обрнувам внимание.
Кога напаѓаат барам врата и влагам у двор

Не се секирај, ако те спобрка, твојот организам ќе почне да лачи адреналин и разноразни хормони кои ќе ти помогнат да му избегаш:smir:. Trust in your body.

 

[bobi2008]

Стравот од забар е основен.
Смрт?! пих ќе умриш еднаш и готово, а на забар треба и по 3 пати да одиш само за еден заб па ако ти работи на канали, па буши дупчи менва бургии клава игли, еднаш лек дојди за 5 дена пак отварај, менвај лек, вади живец.........
Имаш барем 28 заби од кој во тек на живот речиси сите ќе дојдат на ред

Гледајќи едно ниво погоре, поправка на заб=болка, тогаш основниот страв е од болка, во најраните години од животот, т.е. во детството. Не дека и постари магариња не се плашат од забар.

Стравот од смртта е основа, корен на сите стравови и фобии. Кога ќе се надмине тој страв сите останати ќе исчезнат. Да се умре пред смртта, да се прифати смртта како дел од животот. Проблемот е тоа што ние скоро секогаш избегниваме да размислуваме за неа, од самата помисла се ужаснуваме, наместо да се соочиме со тој факт, да и погледнеме во очи.

А дилемите за смртта ќе се појават подоцна во животот, кога личноста ќе станува се посвесна за своето егзистирање.

 

[nihilista]

Стравот од смртта е основа, корен на сите стравови и фобии. Кога ќе се надмине тој страв сите останати ќе исчезнат. Да се умре пред смртта, да се прифати смртта како дел од животот. Проблемот е тоа што ние скоро секогаш избегниваме да размислуваме за неа, од самата помисла се ужаснуваме, наместо да се соочиме со тој факт, да и погледнеме во очи.

Ova celosno e super post. Jas najdov Hadis od Muhammed a.s. kaj veli:„Оној кој умрел пред смртта се спасил од многу неволји“ од таму го зел Мерлин Дино она умри прије смрти! Така е и јас напишав сличен пост а тек сега видов за овој. Така е.

 

[Don*]

хехе.. стравот е убиец на мислите :smir:

 

[Cool Hand Luke]

хехе.. стравот е убиец на мислите :smir:

Стравот го прави умот да биде најсугестибилен што може да биде. Нема мисли, има само силна тишина во него. Само тогаш човек може вистински да се охрабри, кога ќе се преплаши. На мака се познава јунакот. Многу добра реченица Слепче, што и да сакаше да кажеш со неа.

- What is love?
- Total absence of fear, - said the Master.
- What is it we fear?
- Love, - said the Master. - Ентони де Мело


Оној што се плаши од се, не се плаши од ништо, - Виктор Иго

Оваа реченица е од Човекот што се смее, една од најубавите книги што ги имам прочитано. Јунакот Гвинплен кој се крие зад стравот и збунетоста во момент се ослободува. Имаше и мотив - Деа. :back:

 

[Let 3]

Гледајќи едно ниво погоре, поправка на заб=болка, тогаш основниот страв е од болка, во најраните години од животот, т.е. во детството. Не дека и постари магариња не се плашат од забар.

А бе на гости да треба да одам на забар 2 ноќи пред тоа не спијам, анестезија ми дава забаро дома ако му дојдам на слава бе.

Сега имам една акција на суредување на заби и до сега не осетив никаква болка, си работи педантно пополека опрезно со анестезија... али џаба секое одење јас се простувам со фамилијата.... м гледа онака стегнат на столица забарот и ми вика “а бе ебеш забот од срце ќе ми умриш !“

Имаат пукано на мене, имам доживеано сообраќајка, ме имаат приведувано, имав озбилни конфликти со озбилни луѓе али како од забар немам паника и хаос во умот.
А причина (болка) нема

Јеби га

 

[bobi2008]

Да пробам да си ја одбранам теоријава со мала преформулација.
Започнува со страв од болка во раните години, па трауматизирањето од поправката на забите предизвикува стравот од болка да ја заземе формата на страв од самиот забар, па дури и кога има отсуство на болка. Со други зборови останува еден психолошки хендикеп.
А и мене нешто ко да ми се врти низ стомакот кога ќе треба да одам на забар.

 

[RockFairy]

Да, од темнина. Да, знам, ка дете мало ама многу ми е страв. :kesa:

 

[The Mistaken]

Агорафобија. Страв од големи отворени места..
ама се подобрувам некако. и се надевам некој ден ќе го победам стравот :kesa:

 

[Flash069]

дедоми ми има казано синко у зивотот нема од сто да се пласис и нетреба да има несто сто мозе да те испласи освен самоит себе!!!

 

[Misha]

Имам фобија од тесен простор некако не можам да дишам ме фаќа паника.:nesvest:

 

[FuckYouAll]

Агорафобија. Страв од големи отворени места..
ама се подобрувам некако. и се надевам некој ден ќе го победам стравот :kesa:

Aко си во кајче на сред езеро страв ќе ти е??

 

[hard]

iam fobija od kucinja