Имам ненормална кинофобија т.е. кучефобија.
Мали, големи, слатки, бушави, ма какви сака нека се, се плашам од самата помисла на куче. Само шо ќе видам куче на улица и одма се здрвувам на место, срцето ме чука ненормално брзо, и многу тешко душам. Во полоши случаи ( посебно ако кучето трча или лае) врискам и ако има некој до мене, го стегам за рака, се кријам зад него и сл. Премногу ми е страв во секој миг замислувам како трча по мене, јас не можам да бегам, паѓам и ми го растргнува лицето. Ми се прават некој филмчиња в гла и мислам дека ќе умрам на место од срцев удар.
А од кај ми е та фобија, не сум сигурна ама мислам од еден гаден хорор филм шо сум гледала како мала со кучиња, и најмногу од вести. Му текнува на некој за она жената шо ја нападна куче, нешто лицето му го растргна, и после требаше да му трансплантират кожа на лицето? Одамна беше тоа го кажваја на вестите и ете уште го памтам и уште се ужаснувам. И плус баш сега пред некој ден кажваја на телевизија дека во Битола избегале домашни кучиња и напаѓале луѓе на Широк Сокак. Умрев ко го слушнав то.
Дури и ако видам некое куче на телевизија како лае и трча по некој (во една реклама има така, не ми текнува за шо е) неможам да гледам, се вртам на страна и викам.
Ептен ужасно.
после кога слегов бледа бев ко дух да сум видела...појќе на то чудо не се качвам ни за милион денари
