Еден од случаите на кои паторот тврдо ќе изгори и од кој не верувам дека може лесно да се извади, иако може нема пишани трагови е овој.
Знам дека ви е многу интересно да не дефокусирате со платформи, закани за федерализации, двојазичности и п***е материне, ама тоа многу лошо го праите. Тој параван се користи само и само да се забошотат овие г***а. На страна латас, ивона, гаќи, брајтлинзи, иако и тоа има своја тежина, мрсните пари од државава се извлечени низ енергетика и инвестиции во градежништво, а посебно во делот инфраструктура.
Едно упатство од мене, ако некој фати да го чита текстов, пошо е прилично долг. Западниве банки ни даваа кредити, меѓутоа во одредени инвестиции не влегуваат затоа што ја пресметуваат претходно исплатливоста и можноста со добро темпо да им се вратат парите. Познавајќи ја нашата економија, мртвите патишта по кои нема сообраќај пошо нема ни економски случувања, водење бизнис, нашиве делници ти се скоро ко селски патишта. Западните банки, па и комерцијалните одат со камати кои се пониски од кинеските, но и потешко се добиваат нивните кредити, додека кинезите ги заболе за политичка корист и гледаат само како да ти искорнат поголема камата, која нормално ќе ја плаќа народот, а договорот ќе го потпише некое корумпирано го**о од политичар.
http://fokus.mk/kako-avtopatot-miladinovtsi-shtip-poskape-dvojno/
Како автопатот Миладиновци – Штип поскапе двојно
Во оваа сторија ќе се фокусираме на втората автопатска делница – Миладиновци – Свети Николе – Штип, во должина од 47 километри, која се финансира со 206 милиони евра од кинескиот кредит. Индикативно е тоа што во физибилити студијата, изработена од француската консултантска компанија „Луи Берже“ во 2009 година за потребите на македонската влада, оваа делница беше предвидена во должина од 50 километри и беше проценета на 104,6 милиони евра, или за двојно помалку пари отколку што се гради сега.
Тогаш, од владата се правдаа дека кога била изработена оваа студија не биле земени предвид клучките со сегашните цени во износ од 23,5 милиони евра, мостовите од 8 милиони евра, девијациите од 3 милиони евра, цевастите пропусти и заштитата од 1,7 милиони евра. Сепак, крунскиот владин аргумент зошто двојно поскапела изградбата беше тоа што цените на нафтата, металите, енергијата енормно скокнале на светските берзи во периодот од 2009 до 2013 година.