Хоуп
ümid edirəm
- Член од
- 13 април 2012
- Мислења
- 2.492
- Поени од реакции
- 9.478
Филмов е ок се дур не се качат во возот и стигнат во логорот. После Гвидо кога ќе му рече на детево ова е игра, детево ќе му рече е да бе ти мене будала ќе ме правиш и ќе си легнат, другиот ден детето ќе го истушираат, Гвидо ќе поработи па ќе го истушираат и него, мајкава ќе се спаси и ќе иде дома да се бања да ги исчисти лошите спомени од неа и оп пресврт, сапунот што ќе се бања со него ќе биде Гвидо. Цел живот ќе мокри во сон и ќе живее со трауми и ќе умре како полулуда осамена старица, сама во некоја социјална барака и по 10 дена ќе и го најдат телото.
Сурова реалност, тоа е. Нема бајки нема дворски шутови нема оптимизам ни хумор. И филмов ќе се викаше Животот не е фер и на постерот ќе имаше умрено бебе во јама. Животот е таков и кога се работи за сериозна ситуација каде 90% се шансите утре жив да те запалат, мораш по секоја цена да седнеш и да очајуваш, да плачеш над судбината што те снашла и до моментот дури да умреш да им кажуваш на сите, на деца, на роднини, на случајни минувачи дека ќе умреш и ќе умрат и тие..
И Шиндлеровата листа никогаш не би била листа без некој да се впише во неа, а се пишувале луѓе, се бореле да влезат во неа, а како може воопшто да помислат да се борат за некоја смотана листа кога веќе се во логорот? Наместо да седнат и да очајуваат се фатиле за некоја листа да се замараат. Бајки.
Има уште еден ваков филм, за еден евреин што ги лаже другите дека има радио и секој ден слуша дека војната е при крај (а за поседување радио, се добива казна стрелање ) само за да им ја одржува надежта и вољата за живот, затоа што човекот умира тогаш кога ќе прекине да се бори да преживее. А нашиов филм е ремек дело затоа што без разлика на се, животот е убав и вреди да се бориш за него. Како знаеш и умееш. Со дебилизам, со фантазија, со бајка и со бегање од реалноста. Битно, надежта да не ја убиваш
Еве го тој со радиото, вториот е римејк, ама мене и тој ми беше добар.
Jacob the Liar (1974)
Jakob the Liar (1999)
Сурова реалност, тоа е. Нема бајки нема дворски шутови нема оптимизам ни хумор. И филмов ќе се викаше Животот не е фер и на постерот ќе имаше умрено бебе во јама. Животот е таков и кога се работи за сериозна ситуација каде 90% се шансите утре жив да те запалат, мораш по секоја цена да седнеш и да очајуваш, да плачеш над судбината што те снашла и до моментот дури да умреш да им кажуваш на сите, на деца, на роднини, на случајни минувачи дека ќе умреш и ќе умрат и тие..
И Шиндлеровата листа никогаш не би била листа без некој да се впише во неа, а се пишувале луѓе, се бореле да влезат во неа, а како може воопшто да помислат да се борат за некоја смотана листа кога веќе се во логорот? Наместо да седнат и да очајуваат се фатиле за некоја листа да се замараат. Бајки.
Има уште еден ваков филм, за еден евреин што ги лаже другите дека има радио и секој ден слуша дека војната е при крај (а за поседување радио, се добива казна стрелање ) само за да им ја одржува надежта и вољата за живот, затоа што човекот умира тогаш кога ќе прекине да се бори да преживее. А нашиов филм е ремек дело затоа што без разлика на се, животот е убав и вреди да се бориш за него. Како знаеш и умееш. Со дебилизам, со фантазија, со бајка и со бегање од реалноста. Битно, надежта да не ја убиваш
Еве го тој со радиото, вториот е римејк, ама мене и тој ми беше добар.
Jacob the Liar (1974)
Jakob the Liar (1999)
Последно уредено: