Вака...одам со едно девојче веке година и 7,8 месеци...на почетокот ни беше супер,најубаво...се се "зафркна" ова лето т.е почетокот на летово.Јас отидов на одмор,она не дојде со мене.Кога се вратив веке се беше поинаку..чуствував дека и сметам,кога испагавме цело време инает теравме :Ѕ имаше и моменти кога ми викаше дека повеке не ме сака..па другата вечер те сакам не можам без тебе.сето ова траеше до пред 2,3 дена..кога решив да ставам крај.И што ? почна да плаче да моли..дека не може без мене едно друго..јас во тој момент бев бесен и не можев да прифатам да продолжиме со врската..рековме крај.Сабајлево кога се разбудиф се чуствував толку празно...сакав да исчезнам.се уклучив на МСН,и пишав дека ја сакам ,и она ми врати со истото...јас цел ден не бев дома а кога се вратив ми пиша дека сака некое време да ја оставам на мира за да размисли..помислувам дека си игра со мене...а не можам да го прифатам тоа,подготвен сум да трпам секакво понужување од нејзина страна само да сме заедно

ве молам за совет,што да правам ?