Астрономија (истражувања, откритија, новости)!

  • Креатор на темата Sagan
  • Време на започнување
R

RAYTHEON23

Гостин
[FONT=&quot]This spectrum can reveal much information regarding the source of the light. The color indicates the temperature of a star. By combining the type of star, identified by observing lots of other stars with similar characteristics, and our models of stellar processes with a measurement of the star's luminosity, it is possible to calculate the distance to the star. We can even determine the chemical composition of the star by observing any emission or absorption lines in the spectra. Furthermore, these lines are very distinctive, and if they appear in the correct relation to each other but have been Doppler-shifted towards the red or blue ends of the spectrum, a measurement of the star's speed relative to the earth can be obtained. The only distinguishing feature of a black hole is its gravity, however, and searching for a black hole with an optical telescope is next to impossible. A black hole does not give off any light. It's too small to observe by blocking out stars behind it. It could act as a gravitational lens, but to do so it would have to be directly in line with the Earth and some bright object, and even then there would be no way to distinguish between a black hole or a very dim star. Still, there was on promising method proposed by Russian astronomers Zel'dovich and Guseinov in 1964. If the black hole was in a binary system with another, normal star, the light curve of the system would give it away. Binary systems comprise about half of all known stars, so it is not unlikely that a black hole might be found next to a normal star. In a spectroscopic binary system, the stars rotate about their center of mass and the light will be Doppler shifted. The light curve of a star is a graph of the intensity or Doppler-shift of light from the star versus time. Here the light curve of the visible companion can yield much information. The period of rotation about the center of mass can be determined by inspection of the Doppler-shifted light curve itself, and the mass of the visible star is given by the type of star and how luminous it is. All that is then needed is a reasonable estimation of the inclination i of the system, and several important things can be calculated. The mass function f(M) = M2^3 sin i / (M1 +M2)^2 gives a relation between the masses of the two bodies, and the semi-major axis a1=AM2/(M1+M2)^2 sin i (where A is the separation of the centers of mass) gives the size of the orbit, which can also be related to the rotational velocities of the stars. A spectroscopic binary with no visible companion would be a candidate for a black hole, and if the dim star's mass is determined to be greater than that of the visible star, it would be a promising candidate. However, this method consists of many uncertainties. Although there were no hard cases for black holes any scientist¡¦s search, there arose another way a black hole might show itself. If the black hole were in a gaseous nebula, the gas would fall into the black hole. The inherent magnetic fields of the gas create turbulence, generating heat, which is in turn transformed into electromagnetic radiation. The luminosity of the gas could oscillate rapidly due to the turbulence, and such rapid oscillations would give the black hole away. Another Soviet scientist, Schwarzmann, developed the "Multichannel Analyzer of Nanosecond Pulses of Brightness Variation" in an effort to detect these oscillations, but that method also proved fruitless. X-ray novas are a special class of X-ray binaries where the system contains a late-type optical companion (a star near the end of its life) and a compact object, which can be either a neutron star or a black hole . Usually the spectrum of the companion in this type of system is very weak compared to that of the gas, but in X-ray novae the fraction of light from X-ray heating is negligible, and we have an excellent opportunity to study the system in detail. If the accretion disk is due to a black hole, then understanding the companion star in detail will also allow understanding of the processes of X-ray emission. Several X-ray satellites detected Muscae 1991 and calculations began to pinpoint an optical companion. To do this, the exact position of the X-ray source must be known. If there is a star in the visible range at that same position, it is most likely related to the X-ray star, and the light curve can then be studied in detail. In this case, a companion was found. The similarities of Muscae 1991 with one of the best black hole candidates, V616 Mon, make it seem realistic that it might be a black hole. The evolution of the light curves, the decay rate in magnitude of the novae, and variations in brightness on the order of a day are all similar in the two systems.
[/FONT]




[FONT=&quot]The spectrum of the nova, its various emission lines and other spectroscopic details, also does not resemble a classical nova in the same stages, but instead resembles that of the black hole candidates Cen X-4 and V616 Mon. As it is not a classical nova, the distance to Muscae 1991 must be estimated from a known linear relation of the width of the NaD line to distance. This gives a result of ~1.4 kpc (kiloparsecs), which returns some typical values for low mass X-ray binaries and justifies confidence in its validity. Using this distance and the spectral features of the binary, the companion star seems to be a late main sequence star, which is in agreement with current theories of low-mass X-ray binaries. What this all boils down to is that the binary X-ray nova Muscae 1991 behaves very similarly to other black hole candidates in the galaxy, and gives a picture of the nova as a burst of gravitational potential energy released as matter from the disk accreted onto the compact object. The large amounts of energy released in the nova as X-rays indicates the companion is at least a neutron star and possibly a black hole, but no obvious conclusions can be made as to Muscae 1991's containing a black hole. Cygnus X-1 is accepted as a black hole by most astronomers, there is still nothing about it that demands unequivocally to be accepted as such. Cygnus X-1 is the best X-ray astronomy can give us. But X-rays and visible light are not the only ways of probing the sky. Radio astronomy was also discovered accidentally. In the 1930's, a technician trying to clear up intercontinental phone calls discovered radio waves coming from the Milky Way. Curiously enough, nobody really seemed to care very much; an amateur built the world's first radio telescope. A modest 9 meters in size, it had extremely poor resolution, and the larger dishes that were to slowly follow did not fare much better. As in X-ray astronomy, the astronomers couldn't do anything really useful with cosmic radio waves until they could identify an optical counterpart. Since radio waves are on the order of meters long, diffraction effects would require unreasonably large dishes to acquire any decent resolution. To counter this, astronomers came up with radio interferometry. At first the bodies that shone most brightly in the sky could not be associated with an optical counterpart. As radio telescopes improved, the error boxes for these sources shrank until, in 1953, a team at Cambridge had a sufficiently accurate estimate that other astronomers at the Palomar 5-meter optical telescope could identify the radio source Cyngus A with an optical source. This source turned out to be a galaxy, and once it's redshift, and hence distance, were measured, it was found that this galaxy's radio luminosity was millions of times brighter than that of an ordinary galaxy. The first radio galaxy had been found. Now that the technology was in place, more and more of these galaxies were discovered and they began to be studied in great detail. The results troubled astronomers; radio galaxies had two lobes of radio emissions with the dim optical galaxy in the center. These lobes stretched out millions of light-years, indicating a stable source of emission, and conservative estimates of the energy involved in their production was on the order of 10^61 ergs, as much energy as would be released in ten billion supernovas. Radio galaxies were among the first in what are today classified as AGN - active galactic nuclei. Other types of AGN include Seyfert galaxies, N galaxies, BL Lacertae objects, and quasars. They all demonstrate violent behavior that can't be associated with the ordinary behavior of stars and interstellar dust, whether it be matter and energy ejected from the nucleus to luminosities of truly astronomical proportions. While all these objects were regarded as puzzles, it was really the quasars that could not be explained by any astronomical processes at all. Of course they do exist, and astronomers rushed to find explanations for them. It was in this storm of hypotheses that the idea of a super-massive black hole lost it's exotic nature and became the most reasonable explanation. In fact, many of the other realistic explanations also support this idea, for they could evolve into a super-massive black hole . If there are a lot of star-star collisions occurring, the stars will lose enough energy such that they become bound in a binary which fairly rapidly decays, if they do not coalesce directly with each other. Such models of AGN could have two natural results without invoking black holes: supernova explosions, or clusters of pulsars.[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot][/FONT]
 
R

RAYTHEON23

Гостин
[FONT=&quot] The supernova explosions are only as efficient as regular nuclear burning in stars, and must occur at a rate of about 5 to 10 a year. Furthermore, these supernovas cannot be ordinary stellar supernovas but rather a sort of 'hypernova' , wherein neutron stars must pass through the cores of super-massive stars, due to calculations of the energies released. If the cluster evolves into a cluster of pulsars, it is the rotational energy of the pulsars that powers the quasars. Through horrendously complicated interactions of particles and strong electromagnetic fields, this energy could be released into the universe, but both this and the supernova model have another serious flaw; there is no directionality of the radiation that could result in the observed jets of quasars and other AGN. To correct this would require a flattened cloud of gas that would either hasten the death of the cluster and it would collapse into a black hole, or the luminosity would be so great that the resulting wind of radiation would drive the gas into space, thereby destroying the model entirely. Other models involve the rotational energies of massive uncollapsed bodies. Known as super-massive stars, magnetoids, or spinars, they are all basically the same; a massive, spinning flattened disk (a super-massive rotating star will evolve into a disk). One way these spinars could liberate energy is by gravitational contraction, releasing up to a few percent of their rest mass as energy. However, to remain stable against collapse, a very large ultraviolet radiation pressure must be present, and such radiation is not found in radio galaxies, though they might be in high-redshift quasars. A pulsar is a rotating neutron star with skewed magnetic poles . Radiation is emitted in the direction of the magnetic poles, and if this beam passes earth, it has the same effect as a lighthouse. The incredible angular momentum of a pulsar makes its pulses extremely regular, to a degree of accuracy elsewhere found only in atomic clocks. As such, the orbit of a binary pulsar can be scrutinized in extreme detail, and has been. The results are amazing; the period of the stars is declining and their orbit is slowly decaying to exactly the degree predicted by general relativity. A better proof of gravitational radiation could hardly be imagined. The first person to attempt to detect this radiation was Joseph Weber. He eventually came up with the first bar gravity-wave detector. This was a long aluminum cylinder, 2 m by 1/2 m, that should be compressed with an incoming gravity wave. To detect this compression he wired piezoelectric crystals, which respond to pressure by generating an electric current, to the outside surface of the bar. Although it didn't work, other bar detectors were built that used a device called a stroboscopic sensor to filter out random vibrations. This was an ingenious device, but it too proved to be a non-contributor in the advancement of learning more of the galaxy. Just as X-ray astronomy went from simple detectors in the noses of rockets to full fledged X-ray telescopes housed in orbiting satellites, and radio astronomy went from crude dishes to continent spanning arrays, gravity wave detectors may show a completely new spectrum. And, just as X-rays brought a completely new universe into focus, one can hardly imagine what a gravitational view of the universe will reveal. At the very least, we will have definitive proof or denial of black holes, but we may find that black holes are some of the more subtle features of the universe. [/FONT]
 
Член од
8 јануари 2009
Мислења
929
Поени од реакции
21
Mи личи на Божја работа ни самите научнаци за таа рбота не знаат не пак ние..
 

DonJas

Married and Happy
Член од
22 јуни 2008
Мислења
2.651
Поени од реакции
586
тоа е само облак осветлен од ѕвездата што коинцидентно изгледа ко рака.. незнам зашто би имало нешто чудно.. малку се погодиле боите да.. ама облак си е облак.. ако не идете поздравете се.. може ке ве просветли
 

MaryJane

It's alive!
Член од
11 јуни 2008
Мислења
369
Поени од реакции
33
R

RAYTHEON23

Гостин
Mи личи на Божја работа ни самите научнаци за таа рбота не знаат не пак ние..
тоа се пулсари не облаци и тие ротираат мегу себе...на времето се мислело дека бас поради брановите кои ги испракаат(пулсиранјата)биле сигнал од вонземјани ама испадна дека всусност ѕука се утврди и доплеровиот ефект имено сигналите идат додека звездите ротираат.
 
F

FallenHypaspist

Гостин
Хм...мене ништо не ми е којзнае колку чудно околу ова....од земјата изгледа на рака...од друго место на вселената можеби нема да личи на ништо....

А инаку дај информирајте не тука за некои астрономски работи кои се држат понастрана од јавноста..

Зошто сите знаеме NASA = Never A Straight Answer
 
R

RAYTHEON23

Гостин
Хм...мене ништо не ми е којзнае колку чудно околу ова....од земјата изгледа на рака...од друго место на вселената можеби нема да личи на ништо....

А инаку дај информирајте не тука за некои астрономски работи кои се држат понастрана од јавноста..

Зошто сите знаеме NASA = Never A Straight Answer
планирам малце да ја оживеам така речено темава имам книга од теодор.п.сноу се вика the dynamic universe i e fakultetski u;ebnik mislam za univerzitetot vo florida ja pro;itav pred dve godini...aj ke ja fanam povtorno pa ke spremam nesto:helou:
 
R

RAYTHEON23

Гостин
црни дупки и инфо за нив.

интересно физичарите од пен стејт универзитетот тврдат дека пронашле механизам според кој моѓе да се поврати информација отидена во црна дупка:vozbud::vozbud::vozbud:

.знаеме дека славниот научник хокинг докажа дека црните дупки всушност исчезнуваат(преку квантните процеси)но при тоа констатира дека информацијата односно материјата која е веке проголтана од црната дупка едноставно се губи засекохаш.ОВА Е КОНТРА КВАНТНАТА ТЕОРИЈА НА ФИЗИКАТА-според неа информација не може да се загуби.
како и да е мислежето на стивен хокинг беше широкоприфатено-но до доцните 80-сети години за на крајот во 2004 год.и самиот хокинг да се демантира.сепак проблем с да се најде механизам кој ке даде доказ дека информацијата од црна дупка моќе да се поврати.научниците од универзитетот пејн тврдат дека го откриле тој механизам-прпќирувајки го простор времето на начин на кој ке им а простор во кој ке се појави информацијата.Хокинг докаќа дека на крајот од ќивотниот век на црната дупка-дури и кога таа ке исчезне сингуларноста на простор-времето сепак постои и е одвод за информации.

но тука има еден проблем,наводно сингуларностите не се докажани и не постојат во реалноста....но сепак информацијата само навидум е изгубена Т.Е ако ја земеме предвид квантната гравитација тогаш време просторор станува многу поголем па оттука има простор информацијата да се појави во далечната иднина на она кое првишно се сметало дека е крај на времешпросторот.

според научникот аштекар време просторот не е континуум туку всучност се состои од сегменти-нишки на простор-времето-значи иако изгледа непрекинат тој всушност се состои од нишки....оттука следува дека сингуларностите се само измислица очајно да го објасниме време-просторот како континуум.но сепак при овие истражувања е користен дводимензионален модел на црна дупка....научниците веруваат дека и во праксата е така бидејки математички излгува точно но останува да видиме дали навистина(информацијата)материја може да се појави од црна дупка во иднина...зарем не станува дел од неа...или пак поради забрзувањето има можност да се појави во бреме просторот.:helou:

ПРОДОЛЖУВА
 
R

RAYTHEON23

Гостин
ФАКТИ ЗА МАРС

НА МАРС ИМАЛО ВОДА

Поради се поактуелниот марс решив да напишам и за него нешто иако динамик јуниверз ми е во велес за жал ама ке ја земам па ке направам еден добар вовед.

значи во научната јавност значи најеминентните научници(пред три децении анпример) го сметале марс дека секогаж бил студен и негостољубив а и дека не постоела вода на него....интересно по првите слики од каналите на марс се крена една фама за постоење на вонземјани таму....јас лично мислам дека ова има огромно влијание врз холивуд и сци-фи филмовите.

но баш по тие први слики кои биле направени од сондата маринер како и роверот викинг открија дека тоа се копнени канали но според конфигурацијата створени од вода НЕ ОД ВОНЗЕМЈАНИ како и да е холивуд си продолжи:).
пред 11 години сондата марс глобал сурвејер(МГС) во зидовите на кањоните откри ехстремно помали корита и сувопади(најверојаатно биле водопади)ѓто алудира на фактот дека речниот систем на марс бил сличен со нашиор.но за да се создадат овакви форми геолозите тврдат дека не е нужен долг временски период туку се доволни краткотрајни изливи на вода од коритата или пак нејзино испарување...која сметаат дека денес е замрзната.

фотографиите со поголема резолуција дури и докањуваат дека речните корита и суводолите имаат една разлика со тие на земјата Т.Е дека тие се створени од вода и мраз-интересно-ова е потврда или барем индикатор дека на марс некогаш имало потопла клима.

но тука не завршува се,имено во последниве 4-5 години има уште повозбудливо откритие.....тоа се речните делти поврзани со кањоните-слиќни на делтата кај бамгладеш по големина само што оваа во марс се влевала во езеро. ТРЕБА ДА ИМАМЕ ПРЕДВИД ДЕКА ДО СЕГА ЧОВЕКОТ УСПЕА ДА СНИМИ 5-8% ОД ПЛАНЕТАТА МАРС-што не става во дилема или ни го поставува прашањето КОЛКУ ДОГО НА МАРС ТЕЧЕЛА ВОДА?

не е лесно прашање ама прецизен одговор ке добиеме од роверите опремени со апарати за радиоизотопско мерење(нешто слично како на фараоните што им определуваат старост)...покрај одредени мрежи настанати од подповрќински води(кои сметаат дека се замрзнатисепаксликите од орбитата на марс ДОКАЖУВААТ ерозија на земјиштето во близина на каноните како и во близина на одредени стрмни места за кои се претпоставува дека биле вулкани-ова е само уште еден доказ дека на марс имало и врнежи.уште еден доказ за вода на ,марс ни даде и роверот опортјунити кој слета на соголен терен Т.Е шешто слично како пустина но со сидови...значи најверојатно било езеро бидејки роверот не најде доказ за вулкан а и на крај краеви ШТО БИ МОЖЕЛО да направи толкав кратер Т.Е исчезнуванје или самозакопуваѓе на земјиштето освен ВОДАТА.еден пример за таков кратер е 170километри широкиот кратер GALE на кој забележливо е напластуваќе Т.Е доказ дека некогаш бил езеро.

но НЕСОМНЕНО НАЈГОЛЕМА ФАМА СЕ КРЕВА КОГА СТАНУВА ЗБОР ЗА ВОДА НА МАРС па така научниците покрај почвата се сконцентрирале и на барање докази за постоење вода(некои тврдат дека веке е откриена)но да се вратиме на фактите или поточно покрај структурата на почвата уште една причина за да бидеме скоро сигурни дека на марс некогаш ималко топла и влажна клима и вода е фактот што голем дел од неговата површина покриена си вулкански минерали КОИ АКО КОНТАКТИРААТ СО ВОДА СЕ КРЕИРА ГЛИНА или хидроксилни компоненти.Најновите фотографии или поточно завидливо прецизната ОМЕГА на ESA(Europian Space Agency) која е вградена во орбитерот mars express веке успеал да детектира ГЛИНА НА МЕСТА КАДЕ ПОРАНО ПОСТОЕЛЕ ВУЛКАНИ-фасцинантно.

исто така малкумина знаат за роверот-робот SPIRIT кој открил лизгава површина кај кратерот GUSEV ова место е наречено Колумбија-во чест на загнатите космонаути и пилотот Илан Рамон кој го уништи ирачкиот нуклеарен реактор.

значи откако роверот ја отстранил прашинестата површина и почнал да анлизира открил наслаги од хидрирани сулфатни минерали кои содржат и магнезиум и железо....има доказ и тоа во пракса Т.Е на земјата вакви наслаги настануваат кога солена вода доаѓа во контакт со вулкански гасови како и вулкански текови(кои не мора да се лава)...овој на од докажува дека на марс имало вода а некои тврдат дека станува збор и за море(солена вода)..за некој месец СПИРИТ исто така открифилосиликат тоа Е СОЛ НА СИЛИЦИУМСКАТА КИСЕЛИНА КОЈА НЕ Е МОЃНО ДА НАСТАНЕ БЕЗ ВОДА.исто така се откриени хидратни камења кои содржат процент на сулфурби останати елементи а овие се формираат при испарување на солена вода.

ке напоменам дека на земјата исто така има паднато астероиди и и парчиња од марс кои при анализата повторно биле откриени ѓелезни оксиди(хематит мислам Fe2O3-значи има кислород)покрај овој железен оксид откриена е и ГЛИНА како и МИНЕРАЛИ КОИ НАСТАНУВААТ ПОД ДЕЈСТВО НА ВОДА......интересно е да напоменам дека овие паднати парчиња се од подолната површина на марс-па поради тоа има научници кои сметаат дека НЕ ЦЕЛА ВОДА Е ЗАМРЗНАТА Т:Е дека има подводни текови.

се претпостанува дека марс пред 2,5 милијарди години станал ваков каков што е најверојатно милијарда година порано марс бил на некој начин бомбардиран од поголеми метеори или пак еден голем кој се разградил во атмосферата и притоа кратерите од метеорите настанале ОКЕАНИ СО ЛАВА ВУЛКАНСКА пор5ади ова атмосферата се разретчила,лавата се оладила марс станал тоа што е.


И покрај сите докази како и скорото тврдење дека е откриен метан на марс ЗАЛНО Е ШТО НЕКОИ ЛУГЕ НЕ ВЕРУВААТ НА ФАКТИТЕ.
 
R

RAYTHEON23

Гостин
ova e mapa na konstelacii





The following diagrams show a method of naming the 48 sectors in terms of the six cardinal points N, S, E, W, R, L. These letters can be thought of as North, South, East, West, Right, Left. Alternatively W = Winter, E = Estival (i.e. summer), and R = Rising, L = Lowering (since the sun rises above the equator at the spring equinox in the northern hemisphere and falls below it at the autumn equinox), or R = Ram (Aries), L = Libra.

The following table gives the constellations that occur in each sector. The most prominent (printed bold) can be regarded as giving their names to the sectors, but it needs to be borne in mind that over the centuries the constellations will shift into different sectors due to precession. Aries (in its present astronomical definition) seems to be quite a small constellation whereas Taurus is very large. I have assumed, to fit astrological custom, that part of Taurus should be subsumed to Aries. Also, some constellations span two or more sectors. Orion, in particular, sits over the cardinal direction E, marking the summer solstice (though of course it cannot then be seen because the sun is nearby — it becomes most prominent in the winter sky). Ophiuchus similarly (but less recognisably) sits over the winter solstice. Hydra, Eridanus and Draco are long thin wriggly constellations that extend over three or four sectors. Auriga, Carina, Scutum, Ursa Minor, Ursa Major have distinct parts in two sectors. No doubt several of my assignments may be found questionable if more accurate maps are used.
NER perseus, camelopardis, auriga
NRE cassiopeia
NRW cepheus, lacerta
NWR cygnus
NWL draco, ursa minor
NLW ursa minor/major, draco
NLE ursa major
NEL lynx SER reticulum, dorado, horologium
SRE phoenix, hydrus
SRW grus, tucana, indus
SWR octans, pavo, telescopium, corona australis
SWL triangulum australis, apus, ara, norma, lupus
SLW crux, musca, centaurus
SLE chameleon, carina, vela
SEL carina, volans, pictor, puppis ENR taurus, orion, auriga
ERN aries, taurus, orion
ERS eridanus, orion
ESR lepus, caelium, orion
ESL canis major, columba, puppis
ELS monoceros
ELN cancer, canis minor
ENL gemini WNR lyra, vulpecula
WRN aquila, sagitta, delphinus
WRS capricorn, scutum
WSR sagittarius, scutum
WSL scorpius , ophiuchus
WLS libra, ophiuchus
WLN serpens (caput), corona borealis, ophiuchus
WNL hercules, ophiuchus REN pisces, aries, cetus
RNE andromeda, triangulum
RNW pegasus, pisces
RWN equuleus
RWS aquarius, capricorn
RSW piscis austrinus, microscop.
RSE sculptor, cetus
RES cetus LEN leo, hydra
LNE leo minor, leo
LNW coma berenices, canes venatici
LWN bootes
LWS virgo
LSW centaurus, corvus, hydra
LSE crater, antlia, hydra
LES sextans, pyxis, hydra

The ecliptic, i.e. the Zodiac, runs through the sectors
ENR, ERN, REN, RWS, WRS, WSR, WSL, WLS, LWS, LEN, ELN, ENL
The Milky Way, i.e. the plane of the Galaxy, runs through the sectors
ENR, NER, NRE, NRW, NWR, WNR, WSL, SWL, SLW, SLE, SEL, ESL
Other schemes of labelling the sectors are of course possible. For instance it so happens that there are 26 vertices, one for each letter of the alphabet; though there is no one method of lettering that suggests itself. Since each node is even (of degree 4, 6 or 8) a single sequence of lettering will cover the whole, beginning from any node, and can be made reentrant.
 
R

RAYTHEON23

Гостин
Симетрично обединување на силите

GUT
Всушност значи great unified theory или поточно обединета теорија која успева да ги обедини сите сили.развивањето на ваква теорија денес е неопходност на модерната физика бидејки денеска имаме воглавно две теории кои за жал ДЕЛУМНО го објаснуваат светот и физичките закони.Една од нив е Планковата квантна физика која ја објаснува структурата и односите во атомот-односно на микро ниво а втората е ајнштајновата Теорија за релативитетот која успева исто како квантната механика да го објасни светот делумно-на макрониво-значи интеракции помегу галаксии планети....
Но еден недостаток на теоријата на релативитетот е нејзината ва/ност во екстремни услови,имено таа завршува со математички сингуларитет а и тврди дека по биг-бенгот настанал светот-но не објаснува ШТО ПРЕДИЗВИКАЛО БИГ-БЕНГ.

Исто така според оваатеорија црните дупки треба да завршат во бесконечно мали сингуларитети-кои ке можеме да ги набњудуваме само под електронски микроскоп(без да не голтнат).
Но ова не е точно-сингуларитети нема а денеска науката доколку не докаже нешто на пример со метод на опсервација тоа НЕ ВАЖИ па така сингуларитетот е побиен баш со оваа метода,имено во средиштето на галаксиите нема сингуларитети туку МАСИВНИ ЦРНИ ДУПКИ(условот за црна дупка е да има маса колку 25 сонца-и тоа мала црна дупка)а овие масивните се смета дека баш они го водат орото во галаксијата и ја држат на некој начин.
Од ова можеме да заклучиме дека за да се да се изразам извлече модерната физика и астрономија МОРА да најде решение кое ке ги обедини сите сили во една теорија Т.Е ГУТ.
За да дојдат до ова многу научници па и ајнштајн се обидувале гравитацијата да ја вклопат во квантната механика која пак се потпира на трите основни сили-обидот на сите научници бил залуден.
Трите основни сили се всучност јаката нуклеарна сила-која го држи атомот-човекот ја победи и доби атомско оружје.
Потоа е електро-магнетската сила-оваа е одговорна за светлината и на крај доаѓа слабата нуклеарна сила-оваа е виновник за радијацијата...ај и опростуваме......
Согласно квантната физика овие три сили функционираат на ист принцип-мегусебе разменуваат кванти.
односно електромагнетската-сила дејствува преку кванти кои се наречени ФОТОНИ јаката нуклеарна сила ги користи таканаречените ГЛУОНИдодека пак слабата нуклеарна сила честиците БОЗОНИ-овде ке напоменам дека постоењето на овие кванти се докажана-акцелераторот во САД е виновен-заборавив како се викаше а денес ама имаше радиус од 5км а овој новиов ЦЕРН мислам дека е 13км како и дека ке има поголема мокност Т.Е поголемо забрзување.

Како и да е квантната теорија е обединета во таканаречениот Стандарден модел на елементарни честички.Гравитацијата ја нема во овој модел бидејки таа се покаѓува како геометрија на просторот Т.Е искривеност на простор-времето во близина на материја(гравитација)но вреди да напоменам дека и на гравитацијата и се припишуваат елементарни честички таканаречени гравитони НО нивното постоење сеуште не е докажано-па оттука доагаме до заклучок дека гравитацијата како сила е некомпатибилна во однос на останатите три.сепак направени се обиди да се квантизира и гравитацијата...моделот или поточно стринг теоријата-која ги смета елементарните честици за бесконечно мали кои вибрираат на различни фреквенции и така ги продуцираат гореспомнатите сили.
Покрај оваа теорија овде е и теоријата на симетриите,имено знаеме дека постојат геометриски симетрии но треба да го земеме предвид фактот дека овие симетрии имаат свои начела-закони кои се нарекуваат инваријантност....така на пример
Равенките кои управуваат со дејствувањето на јаката нукулеарна сила не го менуваат нивниот облик ако протонот и неутронот ги заменат местата-исто така и некоја геометриска симетрична фигура ако си ги смени десната и левата половина сепак нема да го смени својот облик.

Овде математиката го има крајниот збор и благодарение на начелото на симетријата математичарот лие успеал да ги обедини електро магнетската и слабата нуклеарна сила а подоцна и трите сили без гравитацијата...всушност има 8лиеви групи кои обединуваат сили но постои група Е8 која е доста комплексна но со помош на суперкомпјутер е прикажана.

Значи физичарите кои ја прифакаат оваа теорија тврдат дека универзумот е чиста геометрија не еден единствен објект па така фундаменталните закони на физиката можат да бидат прикажани со фигури_на пример сферата можеме да ја дефинираме математички со равенка која ке ги дефинира нејзините точки....навистина интересно...

Оваква обединувачка теорија е детално развиена и речиси точна но проблемот е што за да се обединат 4 сили конструиран е полиедарот наречен СРЕ8 и притоа овде недостасуваат честички на 20 нејзини врвови-поддржувачите на оваа теорија тврдат дека тие честици допрва ке бидат откриени со помош на Акцелератори но дотогач не можеме да ја земеме теоријава народски речено ЗДРАВО ЗА ГОТОВО.


како и да е еве ја сликата генерирана од суперкомпјутерот за која многумина велат дека вреди повеке од 1000 збора П.С едвај ја најдов:vozbud:
 

Stre3T Danc@

The definition of #BFABB
Член од
10 април 2009
Мислења
1.690
Поени од реакции
146
На Марс пронајден череп на вонземјанин?



Сондата Spirit Rover, која патува со мала брзина по површината на Марс, сними фотографија за која НЛО фанатиците веруваат дека е снимка на череп од мртов вонземјанин. На снимката од Црвената планета, се забележува предмет кој потсетува на череп сличен на човечкиот. Фотографијата е објавена на еден интернетски форум. На интернет се развила голема и жестока дискусија меѓу оние кои сметаат дека станува збор за череп на вонземјанин и оние кои не веруваат на теориите за постоење на НЛО. Еден од големите фанови на НЛО, на форум има напишано дека е уверен дека се работи за глава на вонземјанин, пишува „Sun“. „Токму како кај оние вонземјани од Росвел, черепот има зашилена брада и големи очи разделени 5 сантимети. Ова суштество најверојатно било месојадноно“, уверен е членот на форумот. Друг член на форумот се пошегувал на неговиот коментар и напишал: „Дали на овој вонземјанец му е отсечена главата или е закопан во земја до врат?“



Блиска средба со вонземјаните за 15 години

Научниците кои трагаат по вонземјаните, се убедени дека наскоро ќе се сретнеме со нив. Тие велат дека вонземјаните постојат и следат се што работиме, но, ние немаме технологија да ги откриеме. Најновите технолошки откритија го отворија патот на милиони непознати ѕвездени системи и ги зголемија шансите, дека во наредните 15 години ќе откријат облици на интелигентен живот, уверени се научниците, пренесува Блиц. Сет Шостак, астроном во непрофитниот институт за вселенска интелигенција, од Калифорнија, објаснува дека е очигледно оти истражувајќи ја нашата галаксија бараме игла во стог сено, но во него ги има илјада. „Ако е така, со истражување на бројните нови соѕвездија постојат добри шанси да сретнеме интелигентни вонземјани“, тврди Шостак. Вонземјаните нема да бидат спремни за комуникација и нема да бидат многу љубезни, а уште помалку симпатични и пријатни, вели астрономот Сет Шостак.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom