Во случајот на нацистите, германците си добија тоа што го сакаа, ако не дојдоа нацистите на власт во таа криза во 30-тите, политичка и економска, власта ќе ја земеа комунистите, или-или била работата, старата пруско-јункерска елита, конзервативците и традиционалиостите го одбрале Хитлер, како екстремен но цврст бастион против црвената наезда.
Иронично, токму тој бастион против комунизмот ќе го донесе истиот во срцето на Германија и во пола европа, засекогаш уништувајќи ги старите темели на германската држава, градени уште во 18 век во старото Кралство Прусија, ќе ја уништи до пепел Пруската Хохенцолернова Германија и сите нејзини одлики и механизми, и ќе придонесе до раѓање на една нова, за старите генерации непрепознатлива Германија, сеуште моќна, но кастрирана од патриотизам, пола историја и традиција, иронично, Хитлер е директно одговорен за уништување на Германија каква што ја сакаше и доживуваше.
И ден денес тој проблем постои, после 1945 година, германците се воспитувани во таков дух, да не се гордеат со своето минато, да не изразуваат патриотизам и преголема љубов кон својата земја, да носат колективно чувство на вина за се што се случуваше во европа од 1914 го 1945 (особено за периодот 39-45). Каде тоа ќе ги доведе Германците јас не знам, но знам дека денес во 2015 година, како и повеќето европски народи се наоѓаат на крстопат и преиспитување на своите вредности, традиции и корени, што се и што сакаат да бидат.
Веројатно и ние сме во некоја слична ситуација, во наша адаптирана верзија, на таков идеолошки конфликт мисли
@Inglourious Basterd, но јас за разлика од него, не сум сигурен дека нашето историско редефинирање и преиспитување ќе донесе премногу добро, се плашам да не биде крај за македонскиот народ, или барем за македонскиот народ каков што го знаеме досега.
...
