- Член од
- 7 октомври 2008
- Мислења
- 6.055
- Поени од реакции
- 6.443
СРЕДНОШКОЛЦИТЕ ОДАТ НА УЧИЛИШТЕ СО СТРАВ
Секој петти ученик смета дека неговите соученици се вооружени со пиштол
Горан Адамовски
Средношколците не се чувствуваат безбедно и тоа е една од причините што тие со себе носат оружје. Инцидентите не се случуваат внатре во училиштата, но затоа е опасно во дворовите, во близина на школите, автобуските постојки и во самите автобуси. Потребно е да се работи на превентивен план за да се искорени насилството меѓу учениците, како и да се измени законската регулатива, со што точно ќе се дефинираат одредени девијантни однесувања и ќе може соодветно да се реагира.
Тоа се заклучоците од тркалезната маса „Насилство помеѓу учениците од средно училиште“, што вчера во организација на Младинскиот образовен центар се одржа во Скопје. Тие ги детектираат слабостите и проблемите со кои се соочуваат учениците, а последиците се удар за целото општество.
„Половина од средношколците не се чувствуваат безбедно додека одат на училиште, во близина на училиштето, во автобусите, на станиците, во населбите во кои не живеат, а во кои им се наоѓа училиштето“, вели Моника Божиноска од МОФ, презентирајќи ги резултатите од истражувањето што во 31 училиште и врз 2.476 ученици го направиле во февруари и во март годинава.
Над 45 отсто од средношколците сметаат дека нивните соученици носат боксирач, секој трет е уверен дека другарите имаат палка во ранците, а секој петти дека „колегите“ од училиштето носат пиштол со себе.
„Овие бројки не ја претставуваат реалната слика, но зборуваат за перцепцијата кај учениците“, потенцира Божиноска.
Само 3,9 проценти од испитаниците признале дека носеле нож, а 2,7 отсто дека биле вооружени со пиштол. Ситуацијата е слична и во етнички мешаните и во хомогените средини.
„Насилствата зачестија, но треба да позборуваме за причините. Тоа се социјалните мрежи каде што учениците се групираат, потоа медиумите, оти децата не се имуни на дневнополитичките случувања, како и економскиот момент, бидејќи децата што доаѓаат од посиромашните семејства се поагресивни“, укажува Шаип Зендели, директор на скопската гимназија „Цветан Димов“.
Тој вели дека често се разговара со родителите на децата, но и дека тие имаат своја вина, затоа што често се случува да бидат зафатени или да не можат да дојдат од други причини.
„Децата не се чувствуваат безбедно и кога имаш страв - земаш нешто да се одбраниш, за жал и оружје. Од друга страна, тоа е многу достапно, лесно може да се набави нож или пиштол“, објаснува психологот Ана Поп-Ризова, вработена во гимназијата „Орце Николов“.
Последниот случај во кој од неа било побарано да интервенира, се случил неодамна кога родители на ученик се пожалиле дека нивното дете било навредувано од друг ученик на „Фејсбук“.
„И сега ‘Фејсбукот‘ не е во домен на училиштето, а учениците се наши. Треба да се доработи околу регулативата, да се знае кои мерки можат да се преземат. Но, и многу е важно да се работи превентивно, не само на проекти или со логоа на облеката. Да се направат програми, да се вклучат учениците, да се направи цел еден систем“, заклучи Поп-Ризова.
http://www.utrinski.mk/default.asp?ItemID=416FB2810A02954FAB0BE856CF3F042A[DOUBLEPOST=1417603562][/DOUBLEPOST]
Секој петти ученик смета дека неговите соученици се вооружени со пиштол
Горан Адамовски
Средношколците не се чувствуваат безбедно и тоа е една од причините што тие со себе носат оружје. Инцидентите не се случуваат внатре во училиштата, но затоа е опасно во дворовите, во близина на школите, автобуските постојки и во самите автобуси. Потребно е да се работи на превентивен план за да се искорени насилството меѓу учениците, како и да се измени законската регулатива, со што точно ќе се дефинираат одредени девијантни однесувања и ќе може соодветно да се реагира.
Тоа се заклучоците од тркалезната маса „Насилство помеѓу учениците од средно училиште“, што вчера во организација на Младинскиот образовен центар се одржа во Скопје. Тие ги детектираат слабостите и проблемите со кои се соочуваат учениците, а последиците се удар за целото општество.
„Половина од средношколците не се чувствуваат безбедно додека одат на училиште, во близина на училиштето, во автобусите, на станиците, во населбите во кои не живеат, а во кои им се наоѓа училиштето“, вели Моника Божиноска од МОФ, презентирајќи ги резултатите од истражувањето што во 31 училиште и врз 2.476 ученици го направиле во февруари и во март годинава.
Над 45 отсто од средношколците сметаат дека нивните соученици носат боксирач, секој трет е уверен дека другарите имаат палка во ранците, а секој петти дека „колегите“ од училиштето носат пиштол со себе.
„Овие бројки не ја претставуваат реалната слика, но зборуваат за перцепцијата кај учениците“, потенцира Божиноска.
Само 3,9 проценти од испитаниците признале дека носеле нож, а 2,7 отсто дека биле вооружени со пиштол. Ситуацијата е слична и во етнички мешаните и во хомогените средини.
„Насилствата зачестија, но треба да позборуваме за причините. Тоа се социјалните мрежи каде што учениците се групираат, потоа медиумите, оти децата не се имуни на дневнополитичките случувања, како и економскиот момент, бидејќи децата што доаѓаат од посиромашните семејства се поагресивни“, укажува Шаип Зендели, директор на скопската гимназија „Цветан Димов“.
Тој вели дека често се разговара со родителите на децата, но и дека тие имаат своја вина, затоа што често се случува да бидат зафатени или да не можат да дојдат од други причини.
„Децата не се чувствуваат безбедно и кога имаш страв - земаш нешто да се одбраниш, за жал и оружје. Од друга страна, тоа е многу достапно, лесно може да се набави нож или пиштол“, објаснува психологот Ана Поп-Ризова, вработена во гимназијата „Орце Николов“.
Последниот случај во кој од неа било побарано да интервенира, се случил неодамна кога родители на ученик се пожалиле дека нивното дете било навредувано од друг ученик на „Фејсбук“.
„И сега ‘Фејсбукот‘ не е во домен на училиштето, а учениците се наши. Треба да се доработи околу регулативата, да се знае кои мерки можат да се преземат. Но, и многу е важно да се работи превентивно, не само на проекти или со логоа на облеката. Да се направат програми, да се вклучат учениците, да се направи цел еден систем“, заклучи Поп-Ризова.
http://www.utrinski.mk/default.asp?ItemID=416FB2810A02954FAB0BE856CF3F042A[DOUBLEPOST=1417603562][/DOUBLEPOST]
Јасно е како бел ден не треба да се објаснува во сите краеви каде што имаме племенски заедници децата се бојат да одат на школо, во ташни се носат ладни оружја, насилството цвета. Нема потреба да објаснуваме како е во Кавадарци, Неготино, Струмица, Гевгелија воздухот што го дишеме таму е подруг.
