Убаво кажано !
http://www.kumanovonews.com/intervju/avtobuskata-i-zeleznickata-stanica-mora-da-se-renoviraat
Значи од мое искуство до с’га што сам прошетаја по Македонију можу да кажу с’с сигурност дека Куманово е ед’н од најсељачки, најпримитиван, најнекултуран град у Македонију, а да не збору општо за други градови ван Македонију. Толку е прљаво, толко е загадено, толко е неурбанизирано, толко дивоградбе на свако ќоше нигде несам видеја. Граѓанску и еколошку колективну свест имамо НУЛА! Народ е генерално прост, необразован, неедуциран, мрзешлив, без идеју, без стратегију, анемичан и јоште живи у време на прву југословенску реформу.
Значи млади генерацие у Куманово они да га повлечев град напред с’с свои идеје, планови, образовање, знање они га уништуев. Еве с’га веќина од млади генерацие студирав, завршуев магистерски, докторати, шетав, размене на студенти, но куде е градска култура куде њима? Сви учив механички и комунистички “учи за да се запослиш и легаш цел живот“, а општа и градска култура е нула. Сви завршуев факултети, а толко су плитки, неначитани, слаб речник, неинформирани. На младину цел свет ги се врти около кафе, дневну шему, фејсбук и толко. Ништо повише.
Прошета д’нска на кеј. Људи, па тој е хорор! Скршени клупе, гомна од кучиња по траву, сунчоглед на сви стране, . Ало, што им сметав клупе, па да ги скршив или уништив? Кои дивјаци смо. Млади мајке, стари бабе, а најтрагично млади генерацие шетав, одив и фрљав сунчоглед, смоки по улицу, кеј или било куде. Куде ги е култура? Дали такој фрљав дома у собу, у двор куде живив или не? Туј ни искача тај простоќа. Ја би казнуваја по 5.000 евра за свако зрнце сунчоглед, па нека фрља па по улицу. Да ни направив 15 парка за 3 месеца сви тија паркови ќе ги уништимо с’с нашу некултуру и простоќу. Људи треба да сватив дека не е све у џип, стан или гардеробу, има нешто дубинско и у себе.
Беше на неколко д’на у Германију куде роднине. Куде живив људи, а куде живимо ми. Тамо е’дн куп људи возив велосипеди, имав велосипедски патеке и све остало, а куде нас сви сељачишта с’с џипа у град. Ми несмо милионски град, па да имамо потребу од кола, али т’ј провинцијализам ни искача од душу. Град е пренатрупан с’с кола.
Да не отвору тему дека цел град ни е дивоградба и немамо ни едну населбу или месну заедницу која е направена планиски и урбанизирана. Тесни улице, свак краја од улицу, простоќа, градски архитект изгледа ни умреја, свак гради како му текне, шаренило од бое на нови зграде, никакав уметнички и естетки укус, градив се селски куќе на 5 спрата за да на мајку сви синови живив у едну куќу, а улице с’с типичну градску архитектуру пропадав. Ниедна староградска куќа не се реставрира, реновира, не се заштити с’с закон. Имамо у град можда преко 50 куќе што можев да се заштитив како дел од старо Куманово, али тој никога ваљда од општину не га интересира к’д можев да идев да се тепав по кошарку, да пиев гага софре на наш грб. Сакам си га град, роден сам и живу туја, али искрено мрзу га народ и неможу да гу поднесу његову некултуру. Можда овој не би га пишуваја, али к’д ги виде искршени клупе д’нска на кеј много ме испровоцира.