Lee Daniels' The Butler (2013)
Oscar bait movie, ама јас загризав, иако влегов со големи предрасуди.
Kaко прво, Im big on human rights иако не ми се примеќа. Второ, филмот тера да се засрамите што сте бели, барем мене ме, што е borderline хистерично како неамериканец, ама впиваме толку многу од нивната култура како да е препишана за холестерол, редовно, што и не е така, нели смешно. A да играш на таа карта, расизам, политика, човеки права без премногу лелекање, дерење и све од таа кошничка ризикуваш резултат досаден филм само за одбрана публика. Што за мене е ballsy. Незнам дали трипам, ама како да се осеќаше режирањето, имаше континуитет, флуидност од самиот почеток а опфаќа едно патување со не толку мал year span, со времетраење од некои два часа според мене беше совршено склопено, и одлична комбинација на драма, љубов, интегритет, политички и идеолошки убедувања и пред се е историски инспирирана биографија. Плус, нарација.
Приказната го следи Сесил Гејнс од неговото детство до бидувајќи батлер во белата куќа од Кенеди, Реган, Никсон.. па се до Обама, што можеби ќе створи некој скептицизам околу објективноста кај гледачите за вметнување на овој дел, ама не е толку тој круцијален како резултатот на што-и-како и доловување емоции и некаков closure адекватен за филмот. Иако акцентот е воглавно врз батлерот, многу добра е и приказната за син му како споредна, градењето на ликот, развивањето и трансформацијата ради условите и околината и пред се... времето, мене ми беше доста битна за целиот впечаток околу филмот. Едно големо делче (ха, контрадикторно!) од американската култура пренесена преку животот на Сесил, од Цивилните движења за права до Виетнам, филмот е доста интересно и вредно за гледање патување.
Форест Витакер нема да е нешто страшно ако е номиниран/или зеде оскар за машка, многу добро се снајде во улогата, природно. Би се бунел за жена му Опра, која очајно сака оскар мада не беше лоша, солидна споредна улога ама сепак.. Опра. Претседателите, фамилијата.. систе сосема одлични, од познати фаци до непознати, глумата е една од движечките сили во филмот. Друга е музиката, погодени поменти, за погодено доловување на чувства низ целиот филм. Да не дрвам, ништо интересно ионака не пишам, солидно филмче, субјективно 7-ка.