_predator_
Студент\Џаболебар
- Член од
- 17 декември 2012
- Мислења
- 2.254
- Поени од реакции
- 2.461
Случкиве ми се од поодамна , можеби пред 10тина години , и се две единствени за кој никогаш сум немал објаснување.
Првата се дешава едно лето мислам , јас некој 8-9 години, цел дан цивкам и се жалам дека не ми е добро ,ме боли главата и мачно ми е . Си проврви денот , легнувам . Одеднаш осеќам некоја тежина на градите, па низ целотот тело, ко буквално некој да пробува да ме згмечи. Неможам да се помрднам , пробувам да станам , јок, небива. Во себе се дерам ко улав , ти се чини , грлото ќе ми се распука , и се чудам како е можно никој да не ме слушне.Трае ова веќе минута време , пополека притисокот и тежината попушта , успевам да се подкренам од креветот, во собата влегува татко ми . Му велам само : "Многу ми е лошо,ќе повратам"
Ме зема тој во раце , ме носи у вц , ja џигерот низ уста го извадив чинам. Се подсмирив малку , во меѓувреме,се буди мајка ми , ми дава нешто за смирување на стомакот бла бла , а јас целиот потиштен ги прашувам, како неуспеале да слушнат колку само викав , а они се гледаат онака немо, татко ми вика дека ништо не слушнал туку тргнал во вц , па случајно влегол кај мене да види дали сум ок...
Подоцна разбрав доста работи , за слични случаи со чуство на тежина и гмечење, науката тоа го разјаснува како премин од една во друга фаза на сонот , полусон или како и да е, мене и сега , а посебно тогоаш ми беше многу чудно.
Вторава случка се дешава исто одамна , али веќе попдпораснат, се враќам од излегување, доаѓам дома , си влегувам у соба. Значи буквално ко сега пред очи ми е , пуштам ТВ дремам некој саат време, ми здосадува , земам облакам пижами и си легнувам. И после пауза ... одеднаш се будам ( или се освестувам) , седам на креветот, ја гледам светлината од ходникот низ клучалката, погледнувам кон прозорот веќе разденето, на мене маицата што ја носев вечерта, надолу боксерици, пижамите стојат здиплени на фотељата...
Weird as fuck
Првата се дешава едно лето мислам , јас некој 8-9 години, цел дан цивкам и се жалам дека не ми е добро ,ме боли главата и мачно ми е . Си проврви денот , легнувам . Одеднаш осеќам некоја тежина на градите, па низ целотот тело, ко буквално некој да пробува да ме згмечи. Неможам да се помрднам , пробувам да станам , јок, небива. Во себе се дерам ко улав , ти се чини , грлото ќе ми се распука , и се чудам како е можно никој да не ме слушне.Трае ова веќе минута време , пополека притисокот и тежината попушта , успевам да се подкренам од креветот, во собата влегува татко ми . Му велам само : "Многу ми е лошо,ќе повратам"
Ме зема тој во раце , ме носи у вц , ja џигерот низ уста го извадив чинам. Се подсмирив малку , во меѓувреме,се буди мајка ми , ми дава нешто за смирување на стомакот бла бла , а јас целиот потиштен ги прашувам, како неуспеале да слушнат колку само викав , а они се гледаат онака немо, татко ми вика дека ништо не слушнал туку тргнал во вц , па случајно влегол кај мене да види дали сум ок...
Подоцна разбрав доста работи , за слични случаи со чуство на тежина и гмечење, науката тоа го разјаснува како премин од една во друга фаза на сонот , полусон или како и да е, мене и сега , а посебно тогоаш ми беше многу чудно.
Вторава случка се дешава исто одамна , али веќе попдпораснат, се враќам од излегување, доаѓам дома , си влегувам у соба. Значи буквално ко сега пред очи ми е , пуштам ТВ дремам некој саат време, ми здосадува , земам облакам пижами и си легнувам. И после пауза ... одеднаш се будам ( или се освестувам) , седам на креветот, ја гледам светлината од ходникот низ клучалката, погледнувам кон прозорот веќе разденето, на мене маицата што ја носев вечерта, надолу боксерици, пижамите стојат здиплени на фотељата...
Weird as fuck
Ова го споделувам само како интересно искуство.
