Однос меѓу партнерите во врска

[Хептаграм XI]

...

Ауф Леандра
Искуство и само искуство!

 

[Randy]

Тоа не се случува на почеток на врска, туку во фаза кога се разминуваат патиштата и интересите. Кога ќе се направи преклопот на амбициите, едниот успева другиот паѓа. Оној кој успева бара нешто друго, оној кој останува се задоволува со ситни и небитни занимации како играње по цел ден и победа на турнир во дота wow 3000ден награда.
Додека се разминат патиштата во заедничкото живеење минат години и години, после се освестуваш во едно време во кое ти идеш на работа и го раниш, а он си игра.

Реченицата со која лажат девојките кога ќе им се насмевне среќата и си најдат некој што му е поголем. Фино лепо спакувано во целофан. Нормално ова го можат додека се помлади. И треба многу малку да се залаже некоја дека е успешна или што ти ја знам. На пример да почне да работи или заврши факултет 2 месеци пред дечкото.
Неколку години потоа сликата се менува. Машките најчесто стануваме директори, а она е 40 годишна дебелка тетка која никој нејќе да ја помириса. Нешто како тетрапак млеко со поминат рок кое стоело отворено неколку дена. Па кога ја мењаме старо за ново ние не правиме преклоп на амбиции и разминати патишта. Не, ние сме расипукуќи, вечни пубертетлии со неизлечени комплекси, итн.

 

[Windfucker]

Реченицата со која лажат девојките кога ќе им се насмевне среќата и си најдат некој што му е поголем. Фино лепо спакувано во целофан. Нормално ова го можат додека се помлади. И треба многу малку да се залаже некоја дека е успешна или што ти ја знам. На пример да почне да работи или заврши факултет 2 месеци пред дечкото.
Неколку години потоа сликата се менува. Машките најчесто стануваме директори, а она е 40 годишна дебелка тетка која никој нејќе да ја помириса. Нешто како тетрапак млеко со поминат рок кое стоело отворено неколку дена. Па кога ја мењаме старо за ново ние не правиме преклоп на амбиции и разминати патишта. Не, ние сме расипукуќи, вечни пубертетлии со неизлечени комплекси, итн.

Генерално леандра многу ме нервира кога ќе заземе некои феминистички ставови и ги брани жеништата по секоја цена, ама во ситуацијава си е во право.
Овде не се работи за ситуација каде што жената го запоставува или остава партнерот заради кариера, тука заради тотална незаинтересираност.
Не може да се врати некој од работа и во меѓувреме другиот партнер не се потрудил да заврши дел од домашните обврски и единствен изговор за тоа да му бидат игриците или пак што и да му е пасијата.
Во долга врска каде што живеат двајца заедно сигурно си планираат семејство во некоја иднина, кое за да се одржува потребни се финансии и одговорност.
Не може да продолжиш со некој да планираш соништа, кога истиот во случај на твоја болест или пак нешто друго би го удавил во гомна сопственото бебе ако му го оставиш да го чува од причина што некој му фрлил магија на херојот.
Искрено се чудам како ги трпат по толку години...

 

[leandra]

Реченицата со која лажат девојките кога ќе им се насмевне среќата и си најдат некој што му е поголем. Фино лепо спакувано во целофан. Нормално ова го можат додека се помлади. И треба многу малку да се залаже некоја дека е успешна или што ти ја знам. На пример да почне да работи или заврши факултет 2 месеци пред дечкото.
Неколку години потоа сликата се менува. Машките најчесто стануваме директори, а она е 40 годишна дебелка тетка која никој нејќе да ја помириса. Нешто како тетрапак млеко со поминат рок кое стоело отворено неколку дена. Па кога ја мењаме старо за ново ние не правиме преклоп на амбиции и разминати патишта. Не, ние сме расипукуќи, вечни пубертетлии со неизлечени комплекси, итн.

Дури ни сам не си веруваш во ова што го напиша, не пак јас да ти одговорам.

 

[Лигеја]

Ах бре Воте, да си ибеш векот, што убаво си уживав во виното, сега морам да ти објаснам. Слушај мали, ако неможев да истрпам јас 1 саат играње, немаше ни да издржам 12 години врска. Не се зборува за еден саат игра, се зборува за станување од кревет и седнување на компјутер за да се игра и сето тоа трае веќе 5 години. Се зборува за откажување од факултет заради дота, откажување од другари, откажување од родендени и слави, откажување од свадба на прв другар од друштвото што се ожени, откажување од слава за првото родено дете на тој истиот другар, откажување од излегувања, студентски журки, концерти (за кои сеуште жалам зошто повеќе никогаш нема да дојдат во Македонија истите групи), вечери, дури и кафето што го пиев кога ќе си дојдам од работа (а тој период од денот го сметав за единствениот кога јас и он може да се видиме и да си направиме муабет) го пиев сама, гледајќи како растура со Бучерот.

Ау,ова е веќе болест.Опсесија.Малиот,братот кај мене ова го има а веќе е 19.Кога беше мал го научив да игра и мислев ќе му помине тоа 24 часа ама...еве дојде факултет,истата приказна.Нема начин да го натераш да остави освен ако не порасне и сам свати дека толку време е штетно и мозокот затупавува.Мораш рестрикција.

 

[Raziel]

Најдобра казна за такви кретени е да ги истрпиш некое време, да им купуваш цигари и да ги храниш, па да им тратиш клоците. Или ќе научат многу добра лекција и ќе се освестат или ќе си останат такви оти веќе ептен длабоко навлегле и тотално си сјебале потенцијал. Па ќе се гребат од тато и мама додека можат и ќе чкрабаат по кладилници ливчиња по цел ден заедно со фаци од типот на Кољо Бутурот.
Кој врв на моронизам е да се согласиш да живееш со партнерката додека уште си зелкар, да ти плаќаат кирија и да те хранат, па згора на тоа да седиш дома пред компјутер и да си играш. Не можеш да се правдаш дека тешко е да се најде работа кога си го начукал херојот до пичнаести левл и можеш да го скинеш другарот со headshot, со шатган, од покрив. Не. Тој батка не ни сака да бара работа. Убаво му е таков заурден да си игра курташак со животот оти некоја глупа го сака и може да го трпи. Зошто тој батка го прави тоа и која е позадината, не е ни битно. Битно е дека е крајно неодговорен. Битно е дека не е свесен оти покрај својот, го уништува животот на таа до него, создава предрасуди, бариери, психолошки последици. Битно е дека се работи за човек без совест.
Зборувате за екстремни случаи, така? Познавам такви и да, во ваков случај подарок им е воздухот што го дишат. Тоа дека воопшто имаат девојка е необјаснив феномен.

Ehee zimava ke ja zaspiev namerno za da sednam na Skyrim.

Како ја заспиваше? Играше DotA?

Seriously, дневна доза од 3-4 часа играње не штети. И тоа баш навечер, ако треба ќе скратам и од спиење. Skyrim беше исклучок, 300+ часа, одземаше и по неколку дена. Ги известив сите блиски личности дека ќе бидам оправдано отсутен од нивна непосредна близина. Girlfriend included. Исто беше и со Dark Souls периодов. Исто е години наназад со Starcraft, секоја вечер, две-три партии. Никој не ми направи проблем. Girlfriend included.
Разликата ти ја кажаа. Ни јас, ни ти не живееме со момата. Не плаќаме сметки. Мама пере, пегла и мие садови. Mожеме да се насадиме и корени да пуштиме пред компјутерот ако сакаме, додека момата си е дома кај нејзе, си лакира нокти и си гледа на Сител како Џеврие јаде сутлијаш. Кога ќе се случи да се насели момата кај нас или ние да се отселиме заедно со момата во некој стан, тогаш ќе можеме да јадеме гомна за одговорности, гејмања и колку тоа и штети на врската или е океј, ама они не разбираат. Тоа важи и за нас и за Мац и за Тони. Ако било кој од нас стане како типот на Алкарина кога ќе дојде тој ден, пиши му пропалица и назад кај цицката на мама.

 

[Randy]

Дури ни сам не си веруваш во ова што го напиша, не пак јас да ти одговорам.

Не беше мислено некој да одговори. Одговорив на еуфемизмот во болдот. Разминати амбиции, преклоп на патишта, дрн дрн. Tie реченици се изговор за други работи.

Windfucker
Зборувам општо, не за конкретни личности. Примерот со гејмерите е друго нешто, тука се наjверојатно во право момите, не го спорам тоа.

 

[Mac))]

Ах, вечната дилема за машките и игрите. Прво, кога ме тагна wot и почнав да ја читам таа страна, мислев дека зборите gaming = bad. После видов за што точно станува збор и навистина ми е малце смешно што сте потрошиле 4-5 страни за таа тема, кога е сосема јасно - таков зависен гејминг од 4+ саати на ден и турнири како да сме мали деца уште, не бива во врска, не пак во брак.

Некои работи мора да се прифатат:

1. Во дота и секоја друга игра никогаш нема да бидеш најјак, односно секогаш ќе има некој Корееец или 12 годишен копиљ што игра 20 саати на ден
2. Повеќето нови игри се досадни. Односно, те тераат да правиш работи, WoW-ашки наречено "гриндање", кои се толку досадни и безвезни, а награда за тоа ти е некој title, item или фаќање на level. Па, согласно со тоа би си рекол "Чекај бе малце, ако веќе правам шит досадни и репетитивни работи во игра за некоја виртуелна работа, зашто да не ги правам истите во живо за реални работи?". Кога ќе почнете вака да си ги филтрирате игри, ќе правите само она кое навистина ве забавува, односно ќе ги играте оние кои ви се интересни во моментот, а не заради тоа што ќе ви дадат нешто по "досадниот гејмплеј".
3. Quit while you're ahead. Односно, секогаш е забавно да млатиш други онлајн, ама во секоја игра ќе дојде 12 годишниот копиљ или Кореецот. Затоа, треба да се распознае границата на уживање и нервирање. Никој не сака да се нервира.

Кога вака ќе се исфилтрираат игрите, остануваат само неколку што вредат за вашето време. Не ми е јасно зашто толку девојките (одредени, ама ако генерализирам - повеќето) ги хејтаат игрите - она што некој AAA (Triple A наслов, нешто како блокбастер споредено со филм) игра би ти го понудила, не може ниеден филм или било кој друг вид на забава и интерактивност да ти го понуди. Наместо да гледам филм, наместо да дремам на фејсбук со аплоадирање на перфектната слика или да спамам со Farmville - да девојки, ова е далеку попаметна работа него "игри" - јас го трошам времето на нешто епско.

Моја максимална "гејминг" сесија во денешно време е 3-4 саати, преку сила. И тие 3 саати знам дека ќе се намалат во 2 или 1, кога ќе се живее со девојката. Не ми е проблем, баш поради 3-те точки од погоре.

 

[Natural-girl]

Ах, вечната дилема за машките и игрите. Прво, кога ме тагна wot и почнав да ја читам таа страна, мислев дека зборите gaming = bad. После видов за што точно станува збор и навистина ми е малце смешно што сте потрошиле 4-5 страни за таа тема, кога е сосема јасно - таков зависен гејминг од 4+ саати на ден и турнири како да сме мали деца уште, не бива во врска, не пак во брак.

Некои работи мора да се прифатат:

1. Во дота и секоја друга игра никогаш нема да бидеш најјак, односно секогаш ќе има некој Корееец или 12 годишен копиљ што игра 20 саати на ден
2. Повеќето нови игри се досадни. Односно, те тераат да правиш работи, WoW-ашки наречено "гриндање", кои се толку досадни и безвезни, а награда за тоа ти е некој title, item или фаќање на level. Па, согласно со тоа би си рекол "Чекај бе малце, ако веќе правам шит досадни и репетитивни работи во игра за некоја виртуелна работа, зашто да не ги правам истите во живо за реални работи?". Кога ќе почнете вака да си ги филтрирате игри, ќе правите само она кое навистина ве забавува, односно ќе ги играте оние кои ви се интересни во моментот, а не заради тоа што ќе ви дадат нешто по "досадниот гејмплеј".
3. Quit while you're ahead. Односно, секогаш е забавно да млатиш други онлајн, ама во секоја игра ќе дојде 12 годишниот копиљ или Кореецот. Затоа, треба да се распознае границата на уживање и нервирање. Никој не сака да се нервира.

Кога вака ќе се исфилтрираат игрите, остануваат само неколку што вредат за вашето време. Не ми е јасно зашто толку девојките (одредени, ама ако генерализирам - повеќето) ги хејтаат игрите - она што некој AAA (Triple A наслов, нешто како блокбастер споредено со филм) игра би ти го понудила, не може ниеден филм или било кој друг вид на забава и интерактивност да ти го понуди. Наместо да гледам филм, наместо да дремам на фејсбук со аплоадирање на перфектната слика или да спамам со Farmville - да девојки, ова е далеку попаметна работа него "игри" - јас го трошам времето на нешто епско.

Моја максимална "гејминг" сесија во денешно време е 3-4 саати, преку сила. И тие 3 саати знам дека ќе се намалат во 2 или 1, кога ќе се живее со девојката. Не ми е проблем, баш поради 3-те точки од погоре.

Не бе, задржи ги тие 3,4 саати и тогаш, нема да те умарам 24/7 па ти.

 

[Raziel]

3. Quit while you're ahead. Односно, секогаш е забавно да млатиш други онлајн, ама во секоја игра ќе дојде 12 годишниот копиљ или Кореецот. Затоа, треба да се распознае границата на уживање и нервирање. Никој не сака да се нервира.

12 годишниот копиљ е the ultimate hint. Појак хинт од тој нема дека ти поминало времето и треба да се прошамараш малце. Толкав коњ си станал, факултет си завршил, треба на работа да тргаш, си имал секс, имаш возачка, а губиш од некое мрсулаво детуле што уште не знае за што му служи тоа под пантолончињата. Се тепаш на сервер со некој анонимус потпишан како <3IloVeBooobsss!!!, губиш, малиот ти пишува "lol, you newb", го прашуваш за години, ти враќа дека има 13...или ќе се насмееш и ќе си легнеш да спиеш или ќе докажеш дека си коњ и тоа quit while you're ahead ќе го замениш со "when behind, dark shrine"(Starcraft reference ) и на крај ќе се претвориш во типот на Алкарина.

Алкарина, кај го најде бе даде? Прати ми го на муабет.

 

[wot]

Mac))

Во дота никогаш нема да бидеш најјак, секогаш ќе го имаш кореецот пред тебе, предизвикот, што во принцип тоа е зависноста, имаш фиктивна цел и колку си поблиску толку поголема забавата и возбудата, и тоа е проблемот во онлајн гејмањето и зошто им наликува на девојкиве на гејмање без ебен крај. Во обичните игри ти веќе си највечи херој во универзумот и ги нема сличните адреналински фиксови, а ова се надополнува на точка 2 и 3. Како репетитивноста и досадноста на обичните игри (кои може прилично полесно да ги оставиме) а да се надоврзам и на последната точка, несакам да ти го разнишам бродчето или слично, ама нема разлика, граница од уживање и нервирање. Нервирањето е уживање, мотиватор, она што не те остава да ја оставиш играта, оној погрешно канализиран рејџ кон 12 годишниот кореец. Барем мене тоа ми беше разликата од онлајн гејмањето и сингл плеер.

@Raciel

Живеевме во различни временски зони. Времето кога доаѓаше кај мене беше синхронизирано со мојата утринска куродрвица. Сите коцки на место, сите ѕвезди подредени.. добро потење, и нејзе и беше време за спиење. И така имав време за олку часа да посветам на Скајрим. И се тоа беше во ред. Додека не помина летото, додека не се појавија обврските, промена на распоредот, и се додека не се појави.. Dark Souls. Играта ме конзумираше од секој можен аспект. Скокав факс, скокав секс, скокав кафе социјализација.. после некои 80 часа and a lot of fucking nagging ја избришав. 50те левели болеа но ми се врати многу повеќе, дека компромис, се понашаше ко да сум ја побарал за жена. Секако, тоа изветреа, но сепак..

 

[Ставрогин]

Кои драми човече...

Партнерот премногу играл игри. Навистина имате сериозни проблеми во животите...

 

[gata salvaje]

Toa ti e koga ke si fatis rabota so deca.....seuste nedorasteni

 

[Donald Sikert]

leandra како што читкам тука дефинитивно има девојки кои имаат "проблем" со тип кој што игр аигри по цел ден, и не им обрнуе внимание.

Па овие си бараат другар, на кој шо ќе му кажат маката и овој уз секс ќе ги поддржи морално, секако и ќе им дае по некој совет, кога да дојде на нова тура секс.

Искрено, не верувам дек апосотјат такви девојки кои со години би го праеле и толерирале тоа.

Ако има и такви, тогаш прашањево е кој полуд, типот шо не ебаа ништо реално или типкава шо го толерира со години.

Ќе рече некој љубов - жими таквово љубов.
Таа се гради и надоградува, отккао веќе ќе се роди, па макар и на прв поглед.

Ама исто така и се намалува со тек на време ако не се негува, или се губи наеднаш, како што дошла.


Јас мислам дека наводниот проблем со играње игри, е барање секакво оправдување пред себе, да се расчисти со минатото и се започне нов живот.
ТОа е страв од останување сам, страв на губење на веќе стекната навика и начин на живот со одредена персона, каква и да е.
Со еден збор, тоа е слаб карактер, кој најчесто завршува уништен и со еден куп проблеми, за кои ќе се жали каде и кому стигне.

Јас познавам такви пријателки, не со проблем со играње игри, туку соп многу позаебан проблем со дечкото, а не знаеја и се плашеа да ги остават.

Се случуваше токму ова, барање утеха, и рамо за плачење, и секако секс, и онаму кај шо не треба. Загубија во тие обиди на себеспознавање многу, од пријатлеи до еден куп други работи.

Едната си посети психолог, и сега е мажена со две прекрасни дечиња, и полека си го врати нормалниот живот. Мажот и си го сака најмногу на свет.

Другата, не.

Така да, проблемот не е кај типот шо игра игри по цел ден и игнорира се живо и диво. Проблемот е кај партнерката.

 

[Mnemozina]

Ај да се три дена ќе разберам, а ако се веќе 5 години иста ситуација да не станеш од компјутер?

Алкарина, поалармантна е ситуацијата од самото време поминато во гејмање, дечко ти долго нема нормална социјализација со околината. Ти го сакаш, си вложила премногу (време, емоции, енергија...) во 12 год.врска и факт е дека не ти е лесно да кренеш раце и да заминеш колку тоа да се чини на моменти како најрационално решение, всушност ти сакаш да останеш со него трајно, ама исто е факт дека девојките и не се земаат сериозно кога машките имаат одреден проблем, знаеш веќе оној балкански мачо синдром, мажиште на кое најмалку му требаат женски совети и насочување. Рака на срце и никој не се менува поради некого, туку кога ќе созреат услови сам да е спремен за промени, ама од друга страна, веројатно поголем успех да го соочи дечко ти со проблемот ќе има некоја подоминантна и поавторитативна машка личност од неговото опкружување - дали семејно, дали другарско ...

Освен во случај кога е нешто навистина претерано, не ја разбирам потребата да се мешаме во начинот на кој партнерот го минува своето слободно време... Некој сака да гејма, друг да чита книги или гледа турски серии, ама иритантно е да се зема за право да се наметнува некому кој е возрасен како да го троши своето време, посебно она кое припаѓа на слободни активности, надвор од работните, надвор од врската и сл. Всушност, нашиот партнер е и одраз на нас самите т.е. на нашиот избор и се мисли при изборот на почеток уште, секој кој би настапил со илузијата дека ќе го моделираш некого како пластелин по свои замисли и желби, го чека фејл тежок неколку тони ... Оној кој си одбрал цицлеста шмизла глупача, која не ја прочитала ни Зоки Поки, не може да ја реформира на 28 год. во љубителка на класици итн. итн.

Сусаро пак се фрлил на агендата на провинцијалките за мажење на претпоставени екстрапожелни олмајти алфа мажјаци, само поради една географско-теротријална причина - да бидат родени во метрополата ... Јас, како претставник на провинцијалките, со мојата селска домаќинска агенда, која подразбира домаќинлук индоктриниран од мали нозе, си сакам селско момче македонче исто од провинција, да знае да нацепи дрва за огнот, да мајсторисува низ куќи, да истераме заедно чесен домаќински живот ... Шега на страна, домаќинското воспитување не е ни најмалку ни старомодно, ни глупаво, јас сум посебно горда што сме припадници на народ кој уште држи до таа традиција... Нашите предци со домаќинлук го создале оној имот, кој ние паразитски како генерации го наследуваме, куќи, ниви и сл. Најголемиот дел од нив никогаш немале многу, живееле крајно скромно, ама создале топли домови на тој начин што мажите граделе и поправале, жените го одржувале домот и се грижеле за децата ... Бев претходната седмица на шестмесечен помен кај дедо ми, баба ми на 82 год. после 58 год.брак сеуште не може да се опорави од загубата, имаа толку хармоничен меѓусебен однос што се мојот личен идеал на тоа како треба да изгледа бракот... И навистина ми се благо хумористични некои феминистички подсмевања денес на домаќинлукот, бидејќи константниот неред и хаос во просторот на живеење, говори многу за личноста (како и херметичката опседнатост која е друга крајност и е веќе фобија), а во приготвувањето храна за саканиот или за семејството има многу подлабока суштина и значење и задоволство отколку само варење на манџа .

И за крај, едно е врска на средношколци, ама колку и да сме повозрасните со поинаков светоглед, мене ми е донекаде и нејасна таа ситничавост на некои постојано да калкулираат, евалуираат кој колку направил, вложил финансиски или трудово сл. Кога некој апла искористува некого е веќе видливо, освен ако нема согласност од двете страни за истото, ама па постојан притисок од типот јас ова, ти мораш она, јас дадов ххх за подарокот кај твоите, сега ти истиот износ ќе го рефундираш на ххх... мене ми е и напорен и комичен и да, сметам дека ваквите луѓе не се за постојан партнер ни па некогаш ќе имаат хармоничен и среќен брак или врска... Денес живееме во турбулентни услови, приходите на скоро сите семејства во земјава варираат, денес можеби двајцата (не)работат, веќе утре тоа може и да се промени, секогаш треба да се пречекаат спремно сите промени, мажите да сфатат дека може да зависат и од жените во некој период и дека тука нема ништо ни срамно, ни погрешно, иако за мене приходите на еден брачен пар се заеднички буџет на тоа семејство, во кој секој придонесува колку може .