Виде ли, можеше да си ја заштедиш сета онаа псевдовисоконаучна логореја.
Најубедливиот аргумент си останува обраќањето „Бугарин”.
Кога Ќ стана Ч?
- Креатор на темата VladSch
- Време на започнување
Најубедливиот аргумент си останува обраќањето „Бугарин”.
- Член од
- 4 мај 2009
- Мислења
- 2.476
- Поени од реакции
- 5.545
Не деј да се тревожиш, г. уикипедичар. Аргументите са винаги на твоја страна понеже јавно повече знаеш от мене и всички други на форума. Аз само леко те подсетих че вече нјама безплатни преподавана и информации. Сажалјавам.
Кога не знам нешто, прашувам.
Кога знам - одговарам бесплатно, без аргументи ad hominem, без calling names, без пропаганда.
"преподавана(та)" означува "предавана(та)", а не "предавање(то)"
А што ќе станеше, ако едноставно беше одговорила на моето прашање?
- Член од
- 4 мај 2009
- Мислења
- 2.476
- Поени од реакции
- 5.545
Мерси много за корекциите. Бьлгарскија език не ми е мајчин, та не го говорам добре. Извинјавај. Затова и не ходам на бьлгарски форуми понеже са на чужд език. Нјакој хора пак, много обичат да мудруват на чужди форуми.
Јас, како што ти одлично забележи, не знам најелементарни нешта. Разбира се, за најмаскимално да ги дознаам треба да читам Уикипедија која е најоптимален извор на најбазични научни информации. А за пропагандата, ќе ти раскажам една прикаска.
Еден блескав бугарски политичар, Петар Стојанов, во една пригода изјави дека Македонија е најромантичниот дел од бугарската историја. На форумов, особено на „Историја“ има едночудо бугарски романтичари кои, некогаш јавно, а често пати скришум, билдаат докази за Бьлгарскија произход на Македонците и јазикот. Неуморно лепат постери од историски извори. Историјата, за разлика од сите останати науки, содржи непрегледни купишта фалсификувани наративи. А Бугарите имаат монументален удел во заложбите за подло негирање и асимилација на Македонија и македонскиот јазик.
Ти, се разбира, не припаѓаш на овие форумски нинџи, кои мислат дека аватарите ќе ги заштитат нивните скриени агенди. Ти ѓоа прашуваш, а кога ќе ти бидат дадени одговори кои не ти се допаѓаат, дефокусираш со итроштини и курназлаци. А кога и итроштините и курназлаците не ти проаѓаат, глумиш навреденост.
А безплатно преподаване, може и ште стане, г. уикипедичар. У Штип викат, „Радувај се куре на пијана жена.“
Види ако еден куп луѓе во Мк пишуваат Чолич или Џокович и не разликуваат дали е Чолиќ или Ќолиќ или Чолич нешто сериоозно е лошо со нивниот слух. Или намерно пишуваат да ти одат тебе Перо на нерви ! Фактот е дека доколку не ги знаеш правилиата ти звучи и се пишува исто. Или можеби зависи од дијалектот (во Прилеп на пример е типично ч место ќ, че оам че јаам че доам). Супер се сите тие научни дискусија како и зошто српското cj се пишува ќ а не ч, ама во пракса не е така !
Да не ти кажувам колку обратни примери има каде имиња со ич, кој не се од српско-босанското-хрватското говорно подрачје ги пишуваат со иќ, од проста причина: слушаат ич, ама мислат дека треба да пишат иќ, затоа што тоа е правилото.
Да не правиме баук, сепак се работи за транскрипција на странски имиња, и тоа е се пред се препорака ! Остај тие времиња кога во Југославија ср-хр беше офоцијален јазик, и неговата правилна транскрипција беше имепратив.
И секако во право се сите кои велат дека правилна транскрпција на српското ć е ќ а не ч. Но олавабете луѓе и пишете како сакате, и ич да не ви дреме. Се работи за странски јазик сепак. Не правите никаква граматичка грешка во мак. јазик.
- Член од
- 4 мај 2009
- Мислења
- 2.476
- Поени од реакции
- 5.545
Писменоста и познавањето на правописот не се масовна појава, а ако народот така си пишува не значи дека е во право. Тоа е логичка заблуда од типот argumentum ad populum.
Мене совршено ми е гајле ти, Стојко или Петко како ќе изберете да пишувате. Арно ама, не ти проаѓа муабетот дека ич не е битно. За некого е секако битно, како на пример за професорите по јазик, преведувачите, за оние кои лекторираат текстови и воопшто за оние кои спазуваат писменост и негуваат јазик. Правописот не престана по распаѓањето на СФРЈ. Значи, ти и понатаму пишувај си како сакаш, ама немој да напињаш и да очекуваш дека секоја транслитерација ќе пројде, особено не ако сакаш да објавиш некој текст во некој асално лекториран медиум или списание. Правописни правила си постојат и за транслитерацијата на српските презимиња. Јасно ми е дека таа транслитерацијата тебе ич не ти е по кејф. Јебига, таксират.
Stefus Corp.
Рационална Коза
- Член од
- 22 август 2012
- Мислења
- 2.097
- Поени од реакции
- 1.821
Колку што знам италијаните немаат Ѓ и Ќ имаат Џ и Ч додека Србите имаат две буквички кој се слични на Ѓ и Ќ. Капиш? Чао рагаци...
- Член од
- 9 јуни 2005
- Мислења
- 211
- Поени од реакции
- 23
Pa fino sama na sebe si odgovorila paricna kazna , a so angliskiot nemozesh da sporeduvash dva razlicni jazici
- Член од
- 4 мај 2009
- Мислења
- 2.476
- Поени од реакции
- 5.545
Транслитерацијата „Бокаќо“ постои само во имагинацијата на недоквакани форумски мудомрсачи.
Ај малце објаснување за оние кои се бунат во сево ова. Транслитерацијата во македонскиот (и во сите останати јазици) се базира на апроксимации кои се некаква замена за оригиналната графија и изговор. Апроксимациите пак, не се случајни еквиваленти и можат да се објаснат со анализа на фонетските, фонолошките и психоакустичките карактеристики на гласовите и графемите. Тоа е башка тема.
Ова се фактите: во ниеден јазик (вклучително и македонскиот) транслитерацијата не е совршена ниту до крај конзистентна. Најчесто, транслитерацијата е резултат на некоја прифатена апроксимација која подоцна може да стане и ортографска норма. На пример, во македонски, John Wayne, Thomas Payne и Michael Caine се транслитерираат како Џон Вејн, Томас Пејн и Мајкл Кејн. Арно ама, Mark Twain се транслитерира како Марк Твен, не Твејн, како што би следело од горниве примери. Тогаш зошто е Твен? Затоа што така некој го транслитерирал пред многу години. Непрецизно? Да. Арно ама се задржала транслитерацијата Марк Твен, како што се задржал и безбол (а не бејсбол), Кембриџ (а не „Кејмбриџ“), Шекспир ( а не Шејкспир), итн. Да ги мењаме сите овие сега? Може, оти да не, ама треба да се усогласи целиот систем и да се донесе нов правопис. Дотогаш стариот останува.
Е сега, некој може да каже дека тогаш имало непара писмени луѓе, а денес англискиот речиси сите го знаат. Не ќе да е така. Еве ептен тазе пример за, според мене, лоша транслитерација. Компутерската игрица (и филм) Tomb Raider се транслитерира како Том Рајдер (а не Тум Рејдер што би било многу поблиску до оригиналниот изговор). Има уште тазе примери, да не дрвам, а има и многу други примери за недоследност во транслитерација, од многу други јазици, не само од англиски.
И сега? Ниеден јазик по својата граматичка структура, говорен и пишан стандард (вклучително и транлитерацискиот стандард) не е совршено логичен, ниту совршено конзистентен. Не постои совршена симетрија во ниеден јазичен систем или правопис.
Ама, постои стандард, постојат луѓе на кои им се јасни овие работи, такви на кои овие работи им се битни, кои го владеат стандардот и го спазуваат. А постојат и полуписмени, инаетчии, а богами и мрсомудачи кои се џилитаат со непостоечки примери за Бокаќо.
Ај малце објаснување за оние кои се бунат во сево ова. Транслитерацијата во македонскиот (и во сите останати јазици) се базира на апроксимации кои се некаква замена за оригиналната графија и изговор. Апроксимациите пак, не се случајни еквиваленти и можат да се објаснат со анализа на фонетските, фонолошките и психоакустичките карактеристики на гласовите и графемите. Тоа е башка тема.
Ова се фактите: во ниеден јазик (вклучително и македонскиот) транслитерацијата не е совршена ниту до крај конзистентна. Најчесто, транслитерацијата е резултат на некоја прифатена апроксимација која подоцна може да стане и ортографска норма. На пример, во македонски, John Wayne, Thomas Payne и Michael Caine се транслитерираат како Џон Вејн, Томас Пејн и Мајкл Кејн. Арно ама, Mark Twain се транслитерира како Марк Твен, не Твејн, како што би следело од горниве примери. Тогаш зошто е Твен? Затоа што така некој го транслитерирал пред многу години. Непрецизно? Да. Арно ама се задржала транслитерацијата Марк Твен, како што се задржал и безбол (а не бејсбол), Кембриџ (а не „Кејмбриџ“), Шекспир ( а не Шејкспир), итн. Да ги мењаме сите овие сега? Може, оти да не, ама треба да се усогласи целиот систем и да се донесе нов правопис. Дотогаш стариот останува.
Е сега, некој може да каже дека тогаш имало непара писмени луѓе, а денес англискиот речиси сите го знаат. Не ќе да е така. Еве ептен тазе пример за, според мене, лоша транслитерација. Компутерската игрица (и филм) Tomb Raider се транслитерира како Том Рајдер (а не Тум Рејдер што би било многу поблиску до оригиналниот изговор). Има уште тазе примери, да не дрвам, а има и многу други примери за недоследност во транслитерација, од многу други јазици, не само од англиски.
И сега? Ниеден јазик по својата граматичка структура, говорен и пишан стандард (вклучително и транлитерацискиот стандард) не е совршено логичен, ниту совршено конзистентен. Не постои совршена симетрија во ниеден јазичен систем или правопис.
Ама, постои стандард, постојат луѓе на кои им се јасни овие работи, такви на кои овие работи им се битни, кои го владеат стандардот и го спазуваат. А постојат и полуписмени, инаетчии, а богами и мрсомудачи кои се џилитаат со непостоечки примери за Бокаќо.
Ништо не кажа за Ѓовани ("и слично").
Ниту за Блаже Конески според кого италијанските /ʧ/, /ʤ/ се предаваат со ќ, ѓ бидејќи блиски до нив.