--- надополнето: 9 јули 2012 во 21:35 ---
Јас ќе ти кажам само едно.
И другарка ми(погоре спомната) мислеше исто како тебе,се додека не собрав храброст да и кажам,што всушност чуствувам кон неа.
не споредувај сестра и другарка,те молам,нема логика во тоа.Едноставно,нема.[/quote]
Знаеш зошто направив споредба? Бидејки растени сме од деца заедно па се гледаме на тој начин иако не сме крвно поврзани. Просто замисли си како сираци земени од некој дом коишто не се ништо но најголемиот дел од времето го минувале заедно се до својата адолесентна возраст и нагоре. Па мајку му, валда да постоеше нешто ќе ми кажеше досега. Нема зошто да му е непријатно, ми доверил и по интимни работи. Фала богу има девојка и неговиот однос со неа значително се разликува од оној кој го има со мене. Не зборувам конкретно за блискост, туку однесувањето, поинакво е едноставно.
Патем...Ми се има случено горе наведената ситуација, нажалост.
Имав еден пријател, премногу се зближивме еден период, излегувавме често заедно се додека еден ден не ми се јави и ме замоли да излеземе надвор каде ми ги призна своите чувства. Бев шокирана и незнаев како да постапам, ветив дека никому нема да кажам. Односно нема да кажам бидејки чувствата не се обострани, многу ми беше драг но ете за краток период го изгубив. Сега тој си има девојка и што - знам, веројатно е среќен со неа. Пробувам повторно да разговарам со него како порано но не оди, и баш ми е жал бидејки можеби и јас му дадов некои погрешни сигнали за кои се каам сега. Но тоа беше неприметно, откако ја анализирав целата ситуација подоцно увидов дека можеби е така. А башка и сплетот на околности придонесе за овие немили настани.
--- надополнето: 9 јули 2012 во 21:49 ---
--- надополнето: 9 јули 2012 во 21:35 ---
Јас ќе ти кажам само едно.
И другарка ми(погоре спомната) мислеше исто како тебе,се додека не собрав храброст да и кажам,што всушност чуствувам кон неа.
не споредувај сестра и другарка,те молам,нема логика во тоа.Едноставно,нема.[/quote]
Знаеш зошто направив споредба? Бидејки растени сме од деца заедно па се гледаме на тој начин иако не сме крвно поврзани. Просто замисли си како сираци земени од некој дом коишто не се ништо но најголемиот дел од времето го минувале заедно се до својата адолесентна возраст и нагоре. Па мајку му, валда да постоеше нешто ќе ми кажеше досега. Нема зошто да му е непријатно, ми доверил и по интимни работи. Фала богу има девојка и неговиот однос со неа значително се разликува од оној кој го има со мене. Не зборувам конкретно за блискост, туку однесувањето, поинакво е едноставно.
Патем...Ми се има случено горе наведената ситуација, нажалост.
Имав еден пријател, премногу се зближивме еден период, излегувавме често заедно се додека еден ден не ми се јави и ме замоли да излеземе надвор каде ми ги призна своите чувства. Бев шокирана и незнаев како да постапам, ветив дека никому нема да кажам. Односно нема да кажам бидејки чувствата не се обострани, многу ми беше драг но ете за краток период го изгубив. Сега тој си има девојка и што - знам, веројатно е среќен со неа. Пробувам повторно да разговарам со него како порано но не оди, и баш ми е жал бидејки можеби и јас му дадов некои погрешни сигнали за кои се каам сега. Но тоа беше неприметно, откако ја анализирав целата ситуација подоцно увидов дека можеби е така. А башка и сплетот на околности придонесе за овие немили настани.