Forrest Gump
низа1
- Член од
- 12 ноември 2009
- Мислења
- 7.038
- Поени од реакции
- 29.618
Ова е Шаварш Карапетјан.
Ерменски пливач од времето на СССР. До 1976-та година постигнал 11 светски рекорди, освоил 17 светски и 13 европски шампионски титули.
Неприкосновен шампион, на врв на својата кариера.
Ништо не можело да му се случи. Сè додека еден ден, на 16-ти септември 1976-та година, за време на неговиот редовен џогинг, во непосредна близина не се случила сообраќајна несреќа, кога автобус преполн со патници, излетал од браната и влетал во 10 метри длабоката и нечиста акумулација кај Ереван.
Имало 92 патника, повеќето од нив онесвестени од ударот. Автобусот веднаш потонал на дното.
Карапетјан не се двоумел ни миг.
Рипнал во црната вода, стигнал до автобусот, со нога скршил прозорец и почнал да извлекува луѓе. 30 пати загњурил, извлекол 30-тина луѓе од кои 20 успеале да преживеат.
Минал 20 минути во ладната и загадена вода пред да колабира. Поради бројните повреди од стакло, исцрпеноста и загадената вода паѓа во кома. Има и пневмонија и сепса. За чудо, после 46 дена се буди од кома но последиците се такви што никогаш нема да ја продолжи кариерата.
И тоа не е сè.
Осумнаесет години подоцна, минува покрај зграда која ја зафаќа пламен. Повторно не се двоуми, упаѓа во зградата и почнува да спасува луѓе. И повторно повеќемесечен престој во болница, повреди, изгореници.
Од 1993-та година живее скромен и мирен живот.
Има кондураџиски дуќан.
Дуќанот се вика "Втор здив".
Преземено од нетИ покрај се сме само луѓе, едни од многуте во толпата, но што навистина те прави Човек? Јас сум сигурен дека во секој од нас тлее она вистинското јас на кое по дифолт му личи љубовта. Да го избереме Човекот во нас и да го обоиме светот со нашата љубов и добрина, затоа шо јас верувам дека помагањето, разбирањето, толеранцијата на другите е онаа супстанца која го прави човекот навистина човек. Останав занемен и со насолзени очи додека ја читав оваа статија. Колку е голема само неговата обичност? Иако знам дека во суштината на човекот е да биде добар, сепак со исто толкава сигурност тврдам дека на добрината и треба еволуција.Затоа и ја постирав приказнава, затоа што некако ми се чини дека луѓето како да развија некој комплекс од човеноста, некој страв од едноставноста, наивноста,помагањето на другите кое неминовно го носат во себе . "Човекот добро гледа само со срцето, суштината не може да се
види со очи" рече еднаш Антоан де Сент Егзипери.
Да кажеме да за Човекот во нас! Да им помогнеме на другите.