Прашања за Христијанството II

[Чорбаџија]

Христијанството има свои опоненти, луѓе кои по секоја цена се борат да го дискредитираат, уништат, да шират полувистини кои директно или индиректно наведуваат кон погрешни заклучоци. Историјата не е егзакна наука и таа е полна со субјективизам, затоа што е пишувана од субјекти - луѓе.
Проблемот со воените истории е тоа што нивната историја ја пишуваат победниците.
Проблемот пак со античката историја е во нејзините големи дупки (непреживеани ракописи, преживеани само делчиња од нив) кои се премостуваат од модерните историчари со еден куп субјективни толкувања и претпоставки. Друг проблем со античката историја е малиот број на пишани дела воопшто. Заради овој проблем често пати еден одреден збор се наоѓа само 2-3 пати во целата позната литература од тој период и неговото прецизно значење е речиси невозможно да се одгатне, па затоа постојат и претпоставки, варијанти. Прашањата кои ти ги поставуваш и кои тебе ти се дилеми погоре, се нелогични или бесмислени за оние кои не се сложуваат со претпоставките кои ти ги земаш за апсолутни вистини во нив.

Земи ги за пример твоите претпоставки. Дали ти имаш историски доказ кој, кога и каде ги ревидирал евангелијата? Се разбира дека немаш. Но според твојот долгометражен научно-фантастичен филм во главата, тоа е факт рамен на религиозна догма. Ти ги опишуваш настаните во стил како да си бил очевидец на нив. Можеби тоа го правиш намерно, за да делува пореално, повистинито, поубедливо. Сепак факт е дека не си бил и дека си зборуваш од она што си читал и од она што си протолкувал и размислувал во главата, а онаму од каде што си читал и тој автор си правел бајрам со паметот демек со временска машина се вратил во времето и бил очевидец на настаните.

Во ред е да си убеден и самоуверен во својата верзија на историјата (која исто така ја веруваш, признал ти или не), но покажи малку доблест и толеранција кон оние кои имаат поинакво мислење без да ги навредуваш различните гледишта.

 

[DBack]

Христијанството има свои опоненти, луѓе кои по секоја цена се борат да го дискредитираат, уништат, да шират полувистини кои директно или индиректно наведуваат кон погрешни заклучоци. Историјата не е егзакна наука и таа е полна со субјективизам, затоа што е пишувана од субјекти - луѓе.
Проблемот со воените истории е тоа што нивната историја ја пишуваат победниците.
Проблемот пак со античката историја е во нејзините големи дупки (непреживеани ракописи, преживеани само делчиња од нив) кои се премостуваат од модерните историчари со еден куп субјективни толкувања и претпоставки. Друг проблем со античката историја е малиот број на пишани дела воопшто. Заради овој проблем често пати еден одреден збор се наоѓа само 2-3 пати во целата позната литература од тој период и неговото прецизно значење е речиси невозможно да се одгатне, па затоа постојат и претпоставки, варијанти. Прашањата кои ти ги поставуваш и кои тебе ти се дилеми погоре, се нелогични или бесмислени за оние кои не се сложуваат со претпоставките кои ти ги земаш за апсолутни вистини во нив.

Земи ги за пример твоите претпоставки. Дали ти имаш историски доказ кој, кога и каде ги ревидирал евангелијата? Се разбира дека немаш. Но според твојот долгометражен научно-фантастичен филм во главата, тоа е факт рамен на религиозна догма. Ти ги опишуваш настаните во стил како да си бил очевидец на нив. Можеби тоа го правиш намерно, за да делува пореално, повистинито, поубедливо. Сепак факт е дека не си бил и дека си зборуваш од она што си читал и од она што си протолкувал и размислувал во главата, а онаму од каде што си читал и тој автор си правел бајрам со паметот демек со временска машина се вратил во времето и бил очевидец на настаните.

Во ред е да си убеден и самоуверен во својата верзија на историјата (која исто така ја веруваш, признал ти или не), но покажи малку доблест и толеранција кон оние кои имаат поинакво мислење без да ги навредуваш различните гледишта.

Фуфка, Чорба, а? Фуфка - фуфка...

Земи расплачи се, поуверлив ќе бидеш. Три параграфи јаукање, без директно да порекнеш било што што Лет го напиша последниве три страни.

Приказната на Лет, во најмала рака е логична. Прикаската што ти ја браниш е ирационална и очебијно вон-историска. И повторно, по обичај, бараш исти третман и за историја и за фантастика.

Каква доблест и толеранција, иначе, бараш од Лет?!? Што напиша чоекот што е нетолерантно или недоблесно?!?

 

[Бисер на мудроста]

Нетреба да се применува психолошка анализа на профил на човек после јасните негови тврдења. И таквите профилирања не користат на целта да научиме нешто ново. Мислам дека за да му се одговори на Лет ќе треба историски да му се одговари од твоја страна аџија со секоја почит..
, како и да е еве мене не ми е јасно зошто Петар извадил нож пред римските војници кои носеле мечеви и копја..Дали таквиот превод кореспондира со она што го превеле библиските учењаци, еве барем во тоа треба да си постручен од Лет, бидејќи гледам дека никој не му одговори на неговото тврдење дека намерно е згрешен преводот и меч било преведено како нож//Ако може коментар од поучените христијани.поз

 

[Чорбаџија]

, како и да е еве мене не ми е јасно зошто Петар извадил нож пред римските војници кои носеле мечеви и копја..Дали таквиот превод кореспондира со она што го превеле библиските учењаци, еве барем во тоа треба да си постручен од Лет, бидејќи гледам дека никој не му одговори на неговото тврдење дека намерно е згрешен преводот и меч било преведено како нож//Ако може коментар од поучените христијани.поз

Во ред, еве ќе одговорам. Не сум проверил во сите преводи (секој преведувач си е одговорен за својот превод), но во македонскиот превод (превод на Душан Константинов) не е направена таква грешка и зборот μάχαιρα си е правилно преведен како меч:

„А Симон Петар имаше меч, го извлече, го удри слугата на првосвештеникот и му го отсече десното уво“ (ев. Јован 18:10, Библијата)

Грешка е направена во православниот превод на МПЦ, но таму се направени и многу други катастрофални грешки, така што ова е ситна риба

Правилно е преведен и во King James Version:
"Then Simon Peter having a sword drew it, and smote the high priest's servant"

И во New International Version:
"Then Simon Peter, who had a sword, drew it and struck the high priest’s servant"

И во New American Standard Bible:
"Simon Peter then, having a sword, drew it and struck the high priest’s slave"

Правилно е преведен и во хрватската Библија:
"Tada Šimun Petar potegne mač i odsiječe desno uho sluzi velikog svećenika"

И во руската Библија:
"Симон же Петр, имеја меч, извлек его, и ударил первосвјаштеннического раба"

И во словенечката Библија:
"Tu Šimon Peter vytasil meč a odťal Malchusovi, jednému z veľkňazových sluhov"

И во украинската Библија:
"Тоді Симон Петро, меча мавши, јого вихопив, і рубонув раба первосвјаштеника"

И во албанската Библија:
"Atëherë Simon Pjetri, që kishte një shpatë, e nxori, i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë"

Како нож е преведен во српската Библија (Дан-Караџич) и во Бугарската Библија и веројатно во некој друг превод, но, како што кажав, секој преведувач си одговара за својот превод и не можам јас или некој друг христијанин да одговара зошто некој си Караџич го превел тој збор со нож, наместо со меч.
Задоволен од одговорот?

 

[Бисер на мудроста]

мене ми е ок. благодарам и се извинувам за одземеното време.

 

[Let 3]

Земи ги за пример твоите претпоставки. Дали ти имаш историски доказ кој, кога и каде ги ревидирал евангелијата? Се разбира дека немаш.

Во 1958 откриен е ракопис со дел од евангелие по Марко кое го нема во званичните писма. Тоа само по себе не е доказ се додека не се прочита писмото на епископот Климент Александриски кој на некој си Теодор му советува како да постапува со некоја секта на карпократијци. Имено постоеше кај Марко опис на воскреснувањето Лазарово, но е исфрлено, оригиналното евангелије му беше познато на Климента и примерок од тоа евангелија тие карпократијци успеале да го земат измамувајќи некој презвитер од Александриската црква и почнаа да го користат истото. И сега Климент му пишува на Теодор “И дури тие (карпократејци) да кажат нешто вистинито, оној кој ја љуби вистината не би смеел дури ни тогаш да се сложи со нив. Зата што се што е вистина не е вистина, ниту таа вистина спрема човечко мнение треба да му се надреди на она вистина која е према верата“... подоцна Климент му го цитира делот од Марково евангелие кое е исфрлено. Значи постоеа вистини кои не му одеа во прилог на верата и кои бе исфрлани. Вистини кои спрема црквата треба да се негираат иако се вистинити !!? Гледаме дека евангелијата беа предмет на преправки и доработки. Самото читање и споредување на евангелијата едно со друго ѓе ни донесат бројни несогласувања. Едното си противречи на другото или другите. Некаде во поситни но и во покрупни работи. А камоли да ги споредиме евангелијата со историските познати факти. Настани кои се случиле и биле опишани во историјата не се совпаѓаат со оние кои ги тврдат авангелијата.

 

[kalimer0]

Што претставува причесната после пост и дали може да се појде на причесна доколку си почнал со постење од вториот ден?

 

[MIKI1]

Причеста е една од 7-те Свети Тајни во Црквата и преставува примање на дел од Телото и крвта Христови во себе, во облик од леб и вино, после нивното осветување на крајот од литургијата.

На причест, се приоѓа после потребните подготовки: пост и исповест, која е уште една од Светите Тајни во Црквата.

Постот се држи во целост, не по свое наоѓање, туку онака како што одредила Црквата.

Постот се одредува за секој поединец, зависно од неговата состојба и упатеност во верата, а после добиеното одобрување (благослов) од свештеникот/исповедникот/духовникот. Значи, на причеста не и‘ се приоѓа произволно, туку со подготовка и со допуштање. Се‘ што е спротивно, паѓа на одговорност на оној кој решил да се причести, без притоа да има основно познавање за тоа што прима во себе, преку причеста.

Примањето причест со постење „..од вториот ден...„, само по себе не е прекршок ради кој не смееш да се причестиш, особено ако си почетник во верата, но само со претходно одобрување од свештеник. Постот, ако си го почнал, „терај„ го до крајот од времето одредено за пост. Причеста не е крај на постот, туку после причеста, постот продолжува до крајот од периодот за постење-ни повеќе ни помалку од она кое е од Црквата одредено.

 

[Чорбаџија]

Во 1958 откриен е ракопис со дел од евангелие по Марко кое го нема во званичните писма. Тоа само по себе не е доказ се додека не се прочита писмото на епископот Климент Александриски кој на некој си Теодор му советува како да постапува со некоја секта на карпократијци...

Се е тоа фино лепо што пишуваш како да си бил очевидец на Климент во моментот кога тој наводно му пишувал на тој Теодор, но доколку реално ја истражиш автентичноста на тој апокрифент текст, ќе сфатиш дека станува збор за обичен фалсификат и ништо повеќе.

Прво, не постои ниту еден ракопис на тој текст, освен неколку фотографии што ги направил неговиот пронаоѓач Смит. Тој го нашол овој текст во манастирот, го фотографирал (црно-бели снимки) и потоа наводно 13 години потрошил во анализата на овој текст без притоа да наврати повторно во манастирот за подлабока анализа.

Второ, многу експерти (палеографи) ги провериле фотографиите на Смит и согласно стилот на пишување заклучиле дека се работи за фалсификат. Многу од колегите на Смит, па дури и неговиот личен професор тврделе дека тоа е фалсификат.

Трето, за разлика од Назарет за кој сепак приложив еден историски документ од 70та година (први век), ова писмо кое наводно Клмент му го пишал на тој некој си Теодор не се спомнува во ниту едно античко дело. Тоа писмо, кое содржи толку радикални изјави, не се спомнува во ниту едно друго дело на самиот Климент. Ние треба да веруваме дека тие радикални вистини Климент сакал да му ги објави само на овој „некој си“ Теодор, а истите ги криел од пошироката публика, ги криел од другите свои браќа и сестри во Александриската црква и пошироко.

Четврто, зачудувачки е што во ова писмо има премалку ракописни грешки. Замисли писмово се препишувало од 2ри век до 18ти век, а при тоа не се акумулирале барем неколку ракописни грешки, како да е препишано 4-5 пати преку сила.

Петто, во писмото Климент му наложува на Теодор да го порекне ткн. „Тајно Марково евангелие“ па дури и со заклетва ако е потребно. Ова е малку чудна изјава на Климент кој во своите дела ги учи христијаните никогаш да не се колнат и да не даваат заклетви.

Шестто, вокабуларот во ова писмо наликува на Климент повеќе од кое и да било друго писмо на Климент. Тоа содржи повеќе фрази и стил на пишување специфични за Климент повеќе од сите други писма на Климент. Интересно, како авторот на ова писмо да го направил тоа претендиозно, како во раката да ја имал Климентовата конкорданца на Ото Стахлник испечатена 1936 година.

 

[Let 3]

Трето, за разлика од Назарет за кој сепак приложив еден историски документ од 70та година (први век), ова писмо кое наводно Клмент му го пишал на тој некој си Теодор не се спомнува во ниту едно античко дело. Тоа писмо, кое содржи толку радикални изјави, не се спомнува во ниту едно друго дело на самиот Климент. Ние треба да веруваме дека тие радикални вистини Климент сакал да му ги објави само на овој „некој си“ Теодор, а истите ги криел од пошироката публика, ги криел од другите свои браќа и сестри во Александриската црква и пошироко.

Клемент му се обраќа со писмо на Теодор и на почеток го пофалува за неговата борба против карпократовците. Клемент го прикрива фактот дека постои таков дел од Марко и дури вели дека и да е вистина треба да се одрекни тоа. Тоа не е јавна објава против некоја ерес, тоа се напаствија кон свој ученик како да се справи со луѓе кои дошле во посед на тоа евангелие. Клемет и го цитира на крај тоа тој исфрлен дел, не мислиш дека ќе прати на секој приадник на црквата такво писмо?? “Внимавајте, карпократовците со измама од НАШ брат го украле примерокот каде е текстот од евангелието по Марко кој го исфрлифме од евангелието... иако е вистина вие треба да велите дека не е...!!“

Четврто, зачудувачки е што во ова писмо има премалку ракописни грешки. Замисли писмово се препишувало од 2ри век до 18ти век, а при тоа не се акумулирале барем неколку ракописни грешки, како да е препишано 4-5 пати преку сила.

Петто, во писмото Климент му наложува на Теодор да го порекне ткн. „Тајно Марково евангелие“ па дури и со заклетва ако е потребно. Ова е малку чудна изјава на Климент кој во своите дела ги учи христијаните никогаш да не се колнат и да не даваат заклетви.

Шестто, вокабуларот во ова писмо наликува на Климент повеќе од кое и да било друго писмо на Климент. Тоа содржи повеќе фрази и стил на пишување специфични за Климент повеќе од сите други писма на Климент. Интересно, како авторот на ова писмо да го направил тоа претендиозно, како во раката да ја имал Климентовата конкорданца на Ото Стахлник испечатена 1936 година.

Писмо е, не треба повеќе од 2-3 сати некој да го препише и прочита и неколку пати за да види дали е се точно препишано. Проблемот со евангелијата и грешките не е до препишување, туку преведување. Седнал некој па преведувајќи текстови од стар завет од еврејски ги толкувал пророштвата кои не ги познавал (оти не бил евреин) и ги објаснувал на коине кој после некој ги преведувал на латински па после некој на старословенски па на ерменски..... на пример ромеец или грк кој не се разбирал во јудаизам не е јудеец не ги познава сислата на речениците туку буквално го преведува текстот, а го научил евресјкиот седнува и чита тора ја толкува буквално и поврзува со животот на Исус. Затоа и иако нигде не стои Назарет туку Назарен, после имаат мака со непостоечки град, затоа Марија која била млада жена некој ја превел како девица па мораа да се измислуваат цели прикаски за девичанство, затоа има толку погрешни повикувања од стар завет на пророчанства кои врска немаат со Исус али така ги сфатил некој кој не бил евреин а пишел евангелие... плус такви имаме 4 текстови сите пишани во различни периоди, сите пишани од луѓе кои не го виделе Исус ни го слушнале туку прибирале прикаски, легенди за него и пишеле за публика која ни била јудејци ни се разбирале во јудаизам ни ја виделе јудеја или галилеја а живееле со децении и векови по настаните
Клемент наговестува во писмото дека треба да се порекнува тој текст дури и под заклетва. Тој не повикува да се колне некој па порекнува туку дури и да е под заклетва треба да се порекне. И тогаш пред суд под истрага морало да се даде заклетва. Не бара Клемент некој да се заколнува туку да и ако е под заклетва (од било кои причини) - тоа да го порекнува
Е сега за текстот. Тој не е најден во некоја фиока во канцеларијата на Смит, тој текст е најден во манастирот Мар Саба - грчки православен манстир кој датира од 5ти век. Текстот остана таму, но беше повлечен во библиотеката на Грчката православна патријаршија во Ерусалем која НЕ дозволува увид во манускриптот.

Црквата тврди дека е фалсификат а го има манускриптот и не го дава на увид туку стручњаците го анализираат од фотографии??

 

[Чорбаџија]

Што претставува причесната после пост и дали може да се појде на причесна доколку си почнал со постење од вториот ден?

Зависи кого прашуваш. Доколку ги прашуваш верниците од МПЦ, тие ќе ти кажат дека мора да направиш одредени подготовки, дека мораш да постиш за да се причестиш, дека мора да добиеш дозвола од овластениот свештеник (кој што е еден вид медијатор меѓу тебе и Бог) за да се причестиш.

Но интересно е што ништо од ова немаш во Библијата. Во Библијата Христовите апостоли, на последната вечера со Христос, се причестиле веднаш после вечерата. Значи јаделе пред да се причестат, а не постеле.
Се разбира, постот е одлична духовна дисциплина, но она што смрди тука е тоа што некоја самопрогласена институција наречена „црква“ го наметнала постот како неопходен и задолжителен предуслов за некој да се причести.

„А исто така, ја зеде и чашата - по вечерата - и рече: „Оваа чаша е Новиот Завет во Мојата крв, која се пролева за вас.“ (Свето евангелие по Лука 22:20, Библијата)

И не само постот, туку службениците на оваа верска заедница си дозволуваат да одлучуваат кој може, а кој не може да се причести. Но Светото Писмо вели нешто сосема спротивно. Светото Писмо вели дека секој сам треба да се преиспита и сам да одлучи дали ќе земе или нема да земе од лебот и виното.

„Но, човекот нека се испита себеси, и така да јаде од лебот и да пие од чашата,“ (Послание на апостол Павле до коринтјаните 11:28, Библијата)

kalimer0, на тебе останува дали ќе им бидеш послушен на службениците на МПЦ или пак ќе бидеш послушен на Божјото Слово. Поздрав!

 

[MIKI1]

но она што смрди тука е тоа што некоја самопрогласена институција наречена „црква“

Еве една таква: ем смрди, ем е самопрогласена:

http://wikimapia.org/8293007/Hristijanski-Centar

 

[n/a]

И после некоја година, некој ќе ги собере „толкувањава“ на Let3, ќе ги напише на претходно обработена хартија, да изгледаат изветвено и ќе каже дека е најдено единственото вистинско евангелие од долината Како-сакаш-речи-ја, пошто Наг Хамади не е веќе во мода.
Ај сега малку со твои камења по глава: Let3, зошто некој воопшто би поверувал на твоиве конструкции?! Твоето верување, за набљудувач „однадвор“ е исто толку невозможно, а тоа што е сушта пародија на „официјалното“ историско сценарио (за кое, сепак, постојат и релевантни историски податоци) не го прави ништо повистинито...
посензационално, да....
и толку!

 

[Let 3]

И после некоја година, некој ќе ги собере „толкувањава“ на Let3, ќе ги напише на претходно обработена хартија, да изгледаат изветвено и ќе каже дека е најдено единственото вистинско евангелие од долината Како-сакаш-речи-ја, пошто Наг Хамади не е веќе во мода.
Ај сега малку со твои камења по глава: Let3, зошто некој воопшто би поверувал на твоиве конструкции?! Твоето верување, за набљудувач „однадвор“ е исто толку невозможно, а тоа што е сушта пародија на „официјалното“ историско сценарио (за кое, сепак, постојат и релевантни историски податоци) не го прави ништо повистинито...
посензационално, да....
и толку!

срценце мало , се растрвожи!!

Пиле, прашањата околу христијанството и различните толкувања на Исус постојат од самиот почеток. Уште во првите децении се појавија разни верзии на Исусовата вера. Дали бил човек или бог дали бил проповедник или син божји, дал тој бил очекуваниот месаја. Првите црквени отци критикувале разни ереси, разни поинакви видувања на верата. До денешен и ден тоа трае. Црква против црква, толкување против толкување...
Дека има несогласувања в самите евангелија увиделе уште кога биле напишани, али се до некој почеток на 19 век, не било здраво да се упушташ во истражувања, испитувања и критики на евангелијата ма и на цела библија. Имало периоди кога ради тоа се одело в зандани, на маки и во смрт.
Денес не е така. Плус, денес информациите се многу порисатни и подостапни и полесни за пребарување од колку порано. Замисли пред 20-30 години кога прв пат почнав да пребарувам литература околу евангелија, религии, немаше гугле, мозила, ни интернетот не постоеше овде а компјутерите ги користеа само програмерите. Па одиш во библиотека и имаш на една страна редици регистри со наредени книги по наслов а од друга страна по автор... а не знаеш ни кој автор ни по кој наслов... па моли тетката в библиотека да те пушти помеѓу рафтови пошто таму беа наредени и по теми.. па вади од индексите на книги користени автори и литератури и пак пребарувај... па за да најдеш некој податок низ книгата требаше да ја прочиташ цела. Денес укуцај само поимот што те интересира и оп еве ти резултати ни да се замараш цел текст да го знаеш ни да го читаш. За да се дојде до вистинската прикаска за Исус треба да се знае историјата на тоа време, односите во Јудеја, економската состојба, општествената поделеност, политички односи, услови на живот, дури и начин на размислување на еден евреин, римјанин. А тоа лежи запишано низ најразлични текстови и книги. Плиниј помладиот, кој напишал прекрасни писма и описи кои те оставаат без зборови, ми даде опис краток но значаен, за христијани во негово време... Такит кој напишал колосално дело за ромските цареви, и римското општество, спомена и христијани и каков став имаше просечен римјанин за нив, Флавиј, Евзибиј, Грант, Косидовски, Брандон, Мансон, Епштајн, Зеитлн, Елијаде, Апокрифни текстви, историчари, филозофи.. се тоа помага да се создаде слика на јудеја под римска власт, положбата н аевреите, на римјаните, на нижето и вишето свештенство, нивните погледи, очекувања, цели... за да се разбере зад прикаските на евангелијата која вистина се крие... вистината за Исус, престолонаследник на евреите кој загина во борба против Рим.

 

[Soul-of-Space]

Во Турција пронајдена Библија стара околу 1500 години

Турската полиција на југот од земјата пронашла пред 12 години исклучително вреден примерок на Библија, стар околу 1500 до 2000 години.
Потеклото на старата Библија сеуште не е познато, а била запленета од група шверцери на артефакти. Библијата, која е обвиена во кожни корици, е напишана со позлатени букви на арамејски јазик, јазикот на Исус Христос. Вредниот примерок се наоѓа во музејот во Анкара и треба да подлежи на реставрација.
Турскиот весник „Заман“ тврди дека библијата е стар примерок кој е под силно обезбедување и се верува дека во истата се наоѓа евангелието по Варнава во кое се навестува директно доаѓањето на Мухаммед а.с.
Дури и фотокопиите од оваа библија се верува дека вредат околу 2 милиони долари.
Вредноста на Библијата се проценува на 28 милиони евра.
Сеуште не е достапна ниедна слика од пронајдената библија која Ватикан ја побара за да ја испита веродостојноста на истата.
Библијата е запленета уште 2000-та година но откако е утврдена дека е многу редок примерок, префрлена е 2008 во Музејот во Анкара од безбедносни причини.

Превземено: Hufingtonpost
Преземено од: Арменски вести