Ваша поезија!

Violent Femme

I am as lovely as a dream in stone..
Член од
27 мај 2011
Мислења
725
Поени од реакции
525
Полни раце прашина...

За љубовта што ја имав за тебе
Верував во небесна сила
Останав со полни раце прашина
Натежнати тажни денови
Додека плачев сонејќи те тебе
Мислев зошто те немам ,
Барем со срце не ми требаше твоето тело.
Замолчена од твоите зборови
Отруена од начинот на кој ти ми ветуваш
Останав со полни раце прашина...

За среќата што јас ја имав за тебе
За несреќниот трофеј што ми го доделуваш
Додека се обидувам да те љубам
Заслужив како жена,сестра,љубовница
Немав ни грам од твојот мирис
Ни трошки од твоите погледи,
Ме крена над суровиот свет
За да ме удриш,за да паднам
Занемев зад ликот без чуства
Останав со полни раце прашина

За животот што го имав јас за тебе
Ме остави на пола пат без да ми кажеш збор
Се хранев со твоите мали напади на грубост
Затворав очи пред нас за да останам слепа
И да не гледам колку да не мислам
Ама успевав да ја повредам мојата јака страна
И секој ќе ти каже дека пак ќе ме бараш..
А небото пак ќе биде сино,и со мене и без
Ќе заплачев пред својот живот бидејќи немам никој
Останав со полни раце прашина...
 
Член од
21 август 2008
Мислења
6.500
Поени од реакции
1.321
26.10.2011

Denes machorcheto go ubi papagalcheto
jas li sum kriv sto go pustav da leta po stanot
odbivam da prifatam vina
dovolna mi e tagata
lesno e da obvinuvas
a Gospod kako semoken
kade bil da spreci
i zosto napravil takvi zakoni
koi ne moze da gi smeni
znaci i on e takov slepec
nit gleda nit pazi
a posle vamo jas da odgovaram
najlesno e da se obvinis sebe si
da se samoobvinuvas i samosozaluvas
a Gospod zar ne mozese da spreci???
Tamam da gi razdvojam
veke bese kasno
mnogu mi e zal
i bidi posle vesel.
 

burn84

Говорете Македонски
Член од
4 февруари 2006
Мислења
6.579
Поени од реакции
1.500
Диши - Издиши
Цел живот

Како топло - ладно
Правда и неправда...итн...цела поезија
 
S

Stef Bachatero

Гостин
Здраво јас сум срамежлив дечко
во очи неможам да те видам
кога се гледам пред огледало
само мани гледам
и зборови грди бирам

Јас сум срамежлив дечко
помагам на другите
не сум среќен со самиот себе
кријам што чувстувам
во секоја се заљубувам
срам ми е да кажам
а камоли да ја допрам и да ја почустувам

Јас сум срамежлив дечко
само молчам и од другите чекам за мене да речат
да погледнам женска нема шанси
не сум шизик па нема кој мене да ме спаси

Јас сум срамежлив дечко
девојки кај мене се кријат
нивен психијатар сум
а не ми даваат со нив да спијам

Јас сум срамежлив дечко
се плашам и од бубачки
сите неможат мене да ме допрат
зашто за мене се страшни пајаци

Јас сум срамежлив дечко
дома мене мама ме гали
и највеќе ме сака
никој не може да ја замени
за мене таа е правата дама

Јас сум срамежлив дечко и плачам сам со себе
кога некој ќе дојде
незнам која е причината
можеби е затоа што вооштпо не треба да постојам на планетава
можеби е затоа што нема плачко како мене
 

Филозофка

Amelie Poulain
Член од
21 јануари 2009
Мислења
1.680
Поени од реакции
525
Реалност - илузија,
се ми е испомешано во фузија,
се прашуваш што е фузија?
без конфузија неможам да се присетам
што беше тоа илузија,

Постои само секс, илузија и конфузија,
и мојата омилена поза фузија, ако не знаеш
што е фузија прогуглај го зборчето, но не во
Тунгузија, туку во својот сопствен кревет.....

Потпрен на масата, размислуваш за времето, за грешките, за пропуштените прилики, но јас веќе го надвладеав животот, се се плаќа - се се враќа, да знам што говорам, нема рима но штима и има некоја тежина, ова што го говорам ми ја олеснува мојата безнадежна целина и мислите дека размислувам кога составувам рима?!?

Не.
Моите прсти летаат по тастатурата, како брановидни вагончиња од воз, што пловат по шините,, облаци се наближуваат, но на кому му е грижа? сите сакаме дожд, зашто дождот ја наводнува почвата а почвата раѓа нови стебла, стеблата шират гранки, а од гранките паѓаат лисја за да можеме ние да ги храниме нашите закржлавени мозоци со повеќе драма и емоции, секоја вечер лисјата паѓаа еве денес утре реприза на последната епизода па кој ќе ја гледа по 20 пат, се разбира.........сите ние, има ли нешто смисла повеќе? Повеќе има ли нешто смисла?
 
Член од
16 февруари 2007
Мислења
2.779
Поени од реакции
8.235
Реалност - илузија,
се ми е испомешано во фузија,
се прашуваш што е фузија?
без конфузија неможам да се присетам
што беше тоа илузија,
Руски кундак в глава ќе те бие
и ќе лежиш со контузија,
штом решиш да си правиш екскурзија
во Грузија,
во Грузија.
 
Член од
16 мај 2010
Мислења
6.284
Поени од реакции
5.544
Каде си ?

Ох девојкто ти што си ми се,
Ох девојко тебе што те сакам највеке од се на свет,
Ох девојко ти несваќаш дека те сакам само тебе,
Ох девојко зарем ке раниш додека сум во лет ?

Ох девојко каде си ?

Ох купидоне зошто мораше да ме рани
в срце твојата стрела,
Купидоне зарем е можно да произлезе толку
многу љувов врела ?
Ох Купидоне зарем е можно толку многу да се љуби ?
Ох Купидоне кога е толку добро
зошто сето тоа може да се изгуби ?
Ох Купидоне зар ме погоди стрелата твоја ?

Ох девојко каде си ?

Господе зар е можно толку да се сака,
иако не сум сигурен дека таа ке ми подаде рака
Ох Господе дали ја сакам ?
ако не тогаш зошто боли вака ?

Ох девојко каде си ?

Секоја минута без тебе помината
прави да се чувствувам како
една гранка откината,
можеби моето срце беше ладно како каменот,
но ти си она што го стопли - пламенот !

Ох девојко каде си ?

Ох девојко зошто јас вака страдам,
Ох девојко зошто јас вака бладам,
Ох девојко дали знаеш колкуми значиш ти ?
Ох девојко ти за мене целиот свет си !

Ох девојко каде си ?

Ох девојко каде си да ти признаам нешто,
Ох девојко ова не се случува често,
Ох девојко каде си ти да ти кажам
збор или два,
Ох девојко сакам да ти кажам дека те сакам јас !

Ох девојко каде си ?
 
Член од
30 септември 2011
Мислења
2.714
Поени од реакции
2.599
-Брег-

Брег...
На западното езеро свој живот води,
а сончев жар ги блажи проѕирните води.
Бранови правејќи навреме да стигнат,
до лилјан и јасмин, жедни да не биднат.

Пламнува радост изненадна...

Ангелски глас на многу сирени...
 
Член од
20 октомври 2011
Мислења
59
Поени од реакции
18
сончеви зраци ме милуваат
одам низ трнлив каллив пат
нозете згрчено полека напуштаат
одам јас и не размислувам ,од се
и од целиот свет се откажувам
осмен но слабос не покажувам
ех глеј темјанучшка се сеќавам
некогаш такви ти подарував да да
без гордост без страв од иднината
си мислев во себеси да таа е вистинската
аххх заблуда илузија каква ли блесавост
како ли ти се предаов со детска невиност верував
ти ти си таа темјанушка која веќе полека свенува
случајно по долго поминато време те видов
ти со потемнет сјај во очите со модри усни
се прашувам што ли ти се случи каде е таа???
каде е таа???-што некогаш ја познавав
појдов дома ја зедов сликата твоја зјапав избезумен
знам дека тешко те преболев но мачнина ме обви
зошто мораше повторно да те сретнам а да не можам
истиот сјај во очите твој да го пронајдам
студена пот ме облива не не сакам таква да те гледам
ја скинав сликата останав и сам со скинатата темјанушка
 
S

Stef Bachatero

Гостин
Јас сум тој што те сака

 

Се разделивме,но пак се вративме
и двајцата се излажавме
и на детски игри се изгубивме​
И на двајцата ни треба време
за да видиме што сакаме
за на крај одговорот
да го најдеме во нашите срца
што веќе го знаевме
Јас сум тој што тебе те сака,драга
во ноќта плачам
полека умирам без тебе
се што сакам е ти да си до мене
Се дур сум жив
ќе те чекам
Се дур дишам
ќе те чекам
И кога и да се јавиш
ќе те чекам
И кога и да ти требам
ќе бидам само за тебе
Сум те видел како плачеш
во екот на ноќта
и ти ја осеќам болката
може ли да ти помогнам?
Се трудам со сета моја сила
да бидеш ти среќна
без разлика колку и да ме боли
сакам да ја осетиш светлината
во моите очи
и да си го најдеш одговорот
што секогаш си го знаела
затоа молчи
Јас сум тој што те сака драга
не можам повеќе да издржам
Се дур сум жив
ќе те чекам
Се дур дишам
ќе те чекам
И кога и да се јавиш
ќе те чекам
И кога и да ти требам
ќе бидам само за тебе
Ти си една што вака ме направила да се осеќам
што единствено ја познавам
Девојко биди своја
пронајди се себе
и ќе бидеш моја
И колку сакам да бидам со тебе
дур косава ми стане сива и остарам
Ја имаш таа љубов пред себе
Те молам врати ми се
ти си тоа што ми треба во ова време
Те сакам....

 
 

Medea

Облинеса
Член од
25 април 2007
Мислења
2.973
Поени од реакции
3.269
Крадлив(к)а

Потопли ми се џебовите
кога во нив
место пари
ги чувствувам есенските костени.

Послатко ми е кога со прстот
ќе нацртам срце
на автобуското стакло
место да се гадам.

Да, од живот јадам.
Со голема лажица.
Речи ми дека сум ненаситна.
Јас, пак од полиците
со зборови
со бои
со чекори
Ќе крадам.

За на овој свет да имам што да му дадам.
Иако тој не бара ништо од мене.
 
Член од
21 август 2008
Мислења
6.500
Поени од реакции
1.321
Nemam drug izbor

Nemam drug izbor
kako rak se sirat mislite od minatoto
pustaat metastazi
i sakaat da me unistat
znam deka nemam vina
a cuvstvoto na vina
e kako cuvstvoto na sloboda
ne postoi moja vina
ne postoi moja sloboda
samo mi se slucuva mene
tuka e saka da me razori
znam deka smrtta e edinstven izlez
no toa ne e moe
moe e da pruzam otpor
a sudbinata neka me skrsi!
--- надополнето: Oct 30, 2011 5:11 PM ---
Spomenite

Spomenite se gubre vo mozokot
cel stan go iscistiv
frliv se nepotrebno
zamo gubrevo od mojata memorija ostana
i kako kompjuter
poln so nepotrebni informacii
poln so zastareni programi i virusi
ne funkcioniram dobro i adekvatno
fala im na dusmanite
samo za nivni inat se boram
kako mozam znam i umeam
samo za inat na niv opstojuvam
kolku i do koga ke dozvoli nemilosrdnata sudbina
inaku da ne bea neprijatelite
zalta za prijatelite koi smrtta mi gi odzema
ke me unistese!
--- надополнето: Oct 30, 2011 5:13 PM ---
GROB

Taga jad bolka me tistat
no nema toa vecno da trae
eden den sonceto
i mojot grob ke go ogree!
 
Член од
7 февруари 2010
Мислења
37
Поени од реакции
10
Јас за да не оптеретувам со повеќе постови, тука ќе оставам линк (ако смеам) од моето мало творештво (неколку песни и кратки раскази)...http://oldsoul.blog.mk/
 
K

Khabs Staadnau

Гостин
This dusty slaughterhouse

See the broodmare in her joy
her young ones already ashore
laying siege
on this dusty slaughterhouse.

Dancing,
spreading love
forgotten ancestors imprinted upon judgement
they foolishly claim as their own.

Everyone is the chosen one
when it comes to making love
through this dusty slaughterhouse.
 
K

Khabs Staadnau

Гостин
Of the Paper Bag

6 o'clock
A chilly dawn.
While this wretched town still yawns,
a paper bag the wind has blown,
no home to call it’s own.

From where it came
it cannot say,
ignorant to where it’s bones shall lay.

It’s stance now only a form.
The insides still not grown,
and yet so quick to name it’s own.

Thus it shall remain
a paper bag,
whom chilly winds shall always drag.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom