Потребата на човекот од религија

[..........]

човекот има потреба само од

 

[POWER-MKD]

Кај обичните луѓе (не оние забеганите по религија), религијата служи за мала утеха, 10 минутно бегање од реалноста и барање кратка утеха во господ или некој светец, или пак почитта кон религијата е само формалност, заради респект кон традицијата (на пр. идеш во црква за Велигден заради тоа што си идел како мал, или ради почит кон постарите, не од некои строги религиозни побуди).

 

[Сатори]

Овие прашања делуваат како да се поставени од атеистички светоглед.
Главното прашање: " Зошто човекот има константна потреба од религија? " - како верник, ми нема смисол и не го разбирам.

Бидејќи кога ја отворив темата се обидов да бидам објективна, очигледно неуспешно, потенцирам дека не се поставени од атеистички светоглед, туку многу повеќе од современ, затоа што кога човекот ќе се сврти назад кон својата историја, забележува дека религијата е негов постојан сопатник, мислам дека е едноставно и донекаде разумно да се запраша некој зошто.
Поинаку не знам како да ти го објаснам она што мене ми изгледа очигледно и јасно.

Валиден поглед, но генерално гледано нивната тогашна немоќ (технички/научно не напреднати) ги натерала да бараат некој кој би можел да ги направи нивните фантазии за подобар живот вистина.
Но некои одлучиле да дадат се од себе за да го направат животот на сите полесен (научниците..)

Имагинација плус очај in order да се објаснат некои природни феномени. Креирање богови за некоја лична бенефиција. И според некоја ефтина логика, нудење жртви, својствено за тоа време и сфаќања, било нормално. Импрегнираниот страв кој се пренесува е сосема нормален, затоа што знаеме каков те класифицираат ако имаш различни ставови и мислења од околината. Порано за тоа те убивале, па оди да те видам не клекнувај да се молиш.

Дали навистина научниците им го направиле животот на луѓето полесен или ги донеле во ера на декаденција и конформизам тоа е веќе релативно прашање, индивидуално гледиште.

Но еве, ме поттикна, зошто тогаш и денес, во ова толку модерно информатичко, глобално општество религиите сеуште опстојуваат?
Зошто кога сите знаат дека Земјата не е центар на светот и како се создаваат природните појави сеуште се верува во Бог/ови?

Религијата им е потребна на “слабите“ луѓе. Неможат сами да се спасат па го чекаат спасителот :smir:

Тогаш слободно можеме да ја земеме твојата теорија како веродостојна и да ги отпишеме од листата за раководни позиции, подобни за создавање семејство сите милијарди луѓе кои што се верници.

 

[Nemiseverue]

Но еве, ме поттикна, зошто тогаш и денес, во ова толку модерно информатичко, глобално општество религиите сеуште опстојуваат?
Зошто кога сите знаат дека Земјата не е центар на светот и како се создаваат природните појави сеуште се верува во Бог/ови?

Пак... ниту една математичка операција не може да ја објасни емоцијата. Затоа и роботите никогаш нема да бидат луѓе, ќе убиваат само по наредба, не по желба, фантазерскиот Холивуд е поинаква приказна.

Нема ниту еден атеист, како што нема ниту еден верник или обичен дебил незаинтересиран за светот околу него, кој не седнал еднаш крстнозе со рацете ставени на брадата и не го задлабочил погледот во една точка пробувајќи да ги склопи коцките кои му се случуваат и зошто работите се одвиваат на токму таков начин. Нема ниту еден интелект на светот, ниту еден ум кој е способен да си даде одговор на секое прашање кое сам си го поставува, ниту да биде смирен во секој момент бидејќи маката која се наметнува сама по себе може да ја објасни како нешто кое ќе заврши сосема добро, со хепи енд како во Дизни приказна.

Нема ниту еден човек со толку развиен ум, кој може да ги склопи сите мали делчиња во една целина за да може да го разбере животот, смртта, универзумот, емоциите додека е жив и оние кога ќе умре, никој не ја разбира смртта која е неминовна во сечиј наш живот. Во таа смисла секој може да каже “па тоа е само дел од циклусот на природата“ но тогаш ќе се впушти во серија неодговорливи прашања од типот, “зошто ми е тогаш вака на душата“.

Човечкиот а/теистички ум е како тело во жива кал. Религијата е сувата гранка за која се држи да го одложи потонувањето.

 

[nihilista]

Религијата задоволува потреба за утеха, се дур сме во овој безутешен свет ќе ни требаат лаги за да се утешиме.

 

[DBack]

 

[The Wolf]

Религијата е само организирана и институционализирана љубов кон Бога. Како и секоја земска институција водена од човечки суштества, и таа е склона на посеритис максимус од страна на алчни, ситни и цинични луѓе. Нејзината расипаност не докажува ништо во врска со постоењето или непостоењето на Господ. Секаде каде што постојат односи на хиерархија и потчинетост, каде што има шанса за богатење или моќ "само" ако си ги погазиш принципите и "искривиш" неколку правила, ќе најдете расипани, подли гомнари кои го валкаат името на институцијата каде што служат со смрдеата на сопственото духовно распаѓање.

Од друга страна, во црквите на светов (нормално, и во синагогите, џамиите, ашрамите итн.) ќе најдете и такви благи, скромни, посветени и пожртвувани луѓе што сите навреди кон религијата кои сте ги изрекле ќе ви се скиселат во устата и ќе ви биде криво што сте ги изрекле, бидејќи со тоа сте ги навредиле и нив. Се прашувам дали можеби животот посветен на служба на некоја повисока цел, воден од принципи кои се основа на сите етички кодекси денес (вклучително и оние на атеистите) е нешто што треба да се посматра како слабост или како ментална патерица.

Не сум верник во правата смисла на зборот. Опседнат сум со сомнежи и ако во мене има нешто налик на верба, таа е слаба и недоволна. Сепак, забавно ми е кога гледам како на некој милитантен атеист ушите му се начулуваат кога ќе чуе Бог, или Исус, или Христијанство и веднаш непоканет се втурнува во дискусијата и агресивно ги натурува своите мислења како некој, ќе ми простите, инквизитор. Разбирам неверување, често сум ја преоѓал меѓата и сум загазувал во атеизам, но потребата да се омаловажуваат верувања за кои ниту неговото превосходно величество Стивен Хокинг не може да понуди доказ дека се погрешни е нешто што длабоко ме вознемирува. Дотолку повеќе ме вознемирува тоа што и самиот сум бил во улогата на атеистички инквизитор, како да ме водело некое морбидно љубопитство да ги напипам границите на туѓата верба, да видам "до колку е забеган" соговорникот.

Мислам дека денеска почнувам да разбирам што ми ги правело толку интересни верниците како соговорници и "жртви" во пубертетот. Тие имале нешто што јас сум го немал, а го немам и до ден денешен, а тоа е целосната, непоколеблива верба и посветеност на идејата дека животот има смисла и дека таа смисла е Бог. Религијата ми е туѓа, ритуалите вулгарни и проѕирни, но сфаќам дека тоа од мене зборува снобот, буржујот, кој се дистанцира себеси од "рајата" која божемски не ја разбира вистинската вредност на верата. Некои од нив веројатно ја разбираат многу подобро, без да ја цепкаат и анализираат на интелектуално ниво бидејќи ја чувствуваат и тоа им е доволно. Чувствуваат нешто толку силно што не им останува простор за сомнеж. Тоа кај мене буди најдлабока стравопочит кон овие луѓе и кон феноменот на вербата. Не бидете толку цинични на толку млади години. Откако ќе искритикувате и ќе се испосерете по се' до 35 години, што ќе ви остане за понатаму?

 

[squirrel]

Иако по насловот, темава припаѓа во друг домен, ја отварам тука затоа што сметам дека психолошкиот момент на нејзиното разработување е многу побитен од религискиот, исто затоа што не сакам да се претвори во рандом препуцавање помеѓу атеистите и верниците затоа што има сосема друга цел.
Веќе се јасни и познати скоро „сите“ теории за тоа зошто човекот се свртел кон непознатата сила да му го објасни она што не можел да го разбере, контролирање на широките народни маси или потрага по себеси во нешто повозвишено од минорното јас.

Ме потикнаа Плутарх и Бергсон, со нивните изјави.
„ Можеме да најдеме град без бедем, владетел, цивилизација, книжевност и театар, но никогаш човек не видел град без храм и со жители кои не се занимаваат со богослужење. “
Бергсон 20 векови подоцна ја констатира истата работа.
„ Се наоѓале и сега се наоѓаат човечки заедници без наука, уметност и философија, но сеуште не се нашла човечка заедница без вера. “

Зошто човекот има константна потреба од религија?
Зошто монотеизмот го потиснал политеизмот?
Зошто на атеистите не им „треба Бог“?
Итн ...

Затоа што самиот човек не е доволно сигурен во себе, па затоа мора да има (јас ги велам измислени) некои над него кои ќе му „помогнат“.

Во врска со монотеизмот и политеизмот...хмм...Не знам колку памтиш кога ти пишав за анкетата во Италија кога ги прашувале христијаните кого му се молат кога се во криза, и само 2% одговориле „На господ“. Не знам колку и христијанството е монотеистичка религија според ова. Според мене политеистичките религии се многу повеќе „ранливи“ од монотеистичките. Како прво, колку божества - толку приказни. За човек без фантазија, како денешниот, ова е неприфатливо и неопипливо, па поедноставно му е да каже дека само еден владее со се`.

На атеистите не им треба бог...и ова ми е малку контрадикторно Знаеш зошто? Ако не постои поимот теизам, нема да има ни Атеизам. Got my point?

 

[MEDDLE]

Иако по насловот, темава припаѓа во друг домен, ја отварам тука затоа што сметам дека психолошкиот момент на нејзиното разработување е многу побитен од религискиот, исто затоа што не сакам да се претвори во рандом препуцавање помеѓу атеистите и верниците затоа што има сосема друга цел.
Веќе се јасни и познати скоро „сите“ теории за тоа зошто човекот се свртел кон непознатата сила да му го објасни она што не можел да го разбере, контролирање на широките народни маси или потрага по себеси во нешто повозвишено од минорното јас.

Ме потикнаа Плутарх и Бергсон, со нивните изјави.
„ Можеме да најдеме град без бедем, владетел, цивилизација, книжевност и театар, но никогаш човек не видел град без храм и со жители кои не се занимаваат со богослужење. “
Бергсон 20 векови подоцна ја констатира истата работа.
„ Се наоѓале и сега се наоѓаат човечки заедници без наука, уметност и философија, но сеуште не се нашла човечка заедница без вера. “

Зошто човекот има константна потреба од религија?
Зошто монотеизмот го потиснал политеизмот?
Зошто на атеистите не им „треба Бог“?
Итн ...

Види, како прво не знам дали баш човекот имал потреба за религија... Он не бил свесен за религијата како концепт, тоа го создал подоцна. Човекот имал и има потреба за објаснување на нештата во него и надвор од него, па низ сите тие „лутања“ создал еден систем на правила (оти пред се во религијата сепак постојат правила) и сфаќања кои ги објаснувале потребите и појавите што биле околу него и во него. А името религија, произлегло покасно, и тоа многу покасно..

За второво прашање сао ти ја препорачувам Тотем и табу од Зигмунд Фројд, мислам дека подобра книга што го обаснува процесот на создавање на религијата, смислата за Бог и сл исл ти е таму. 150 денари во Ѓурѓа, а ако најдеш подобар превод, уште подобро, оти Ѓурѓа се малку штури во преведување... Како и да е, одлична книга!

И третово, кратко и јасно, затоа што сфатиле дека на човекот не му е потребен имагинарен авторитет наречен бог, но и било каков друг авторитет.
--- надополнето: Aug 27, 2011 11:14 AM ---

Карактеристиките што му ги препишуваме на Бог, се одраз на нашите стравови и желби кои ги доживуваме за прв пат како бебиња и мали деца.
Мама и тато се тие што ни даваат љубов, храна, топлина.
Не казнуваат ако направиме нешто лошо.
Ги гледаме родителите како Богови.

Подоцна, сфаќаме дека нашите родители прават грешки, дека не се совршени и ги пренасочуваме истите работи кај некој невидлив човек кој ни дава љубов, храна, топлина.
Не казнува ако направиме нешто лошо.

Е ова ти е едно многу интересно и правилно размислување во однос на темава...Затоа што, ако ништо друго, ја објаснува и причината од каде се појавил концептот за Бог...

 

[Сатори]

 

[Ljupco Meljata]

Во религијата убаво стои и пишува ако сакате да го спознаете бога однесувајте те се како НЕГО не претпоставувајте и не се сомневајте затоа што БОГ е во вас ви сте дел од него и тој е дел од вас.

Религијата е основа на сите науки и без нејзе никогаш немало да постои Светот таа сплотува многу народи вери и прави хармонија во општеството.

Дали БОГ е вонземјанин или нешто друго не е важно ,важно е дека треба да се почитува РЕЛИГИЈАТА.

За се има зошто ,инаку зошто би постоел и човекот и зошто ние сега би пишувале на форумот.

 

[Дмт]

Eve od kaj e konceptot za Bog

Kakov Frojd kakvi gluposti.
Potreba za religija covekot nema, tuku e obratno.
Samo sto vremeto na robuvanje na covekot pominuva.....ili pa mene taka mi se cini, da se nadevame deka sum vo pravo.

 

[Ljupco Meljata]

 

[MEDDLE]

Во религијата убаво стои и пишува ако сакате да го спознаете бога однесувајте те се како НЕГО не претпоставувајте и не се сомневајте затоа што БОГ е во вас ви сте дел од него и тој е дел од вас.

Религијата е основа на сите науки и без нејзе никогаш немало да постои Светот таа сплотува многу народи вери и прави хармонија во општеството.

Дали БОГ е вонземјанин или нешто друго не е важно ,важно е дека треба да се почитува РЕЛИГИЈАТА.

За се има зошто ,инаку зошто би постоел и човекот и зошто ние сега би пишувале на форумот.

Е многу убаво пишува во религијата „не претпоставувајте и не се сомневајте“ ....
(За се има зошто ,инаку зошто би постоел и човекот и зошто ние сега би пишувале на форумот)
Зошто претпоставуваш и зошто се сомневаш кога Бог е во тебе?

И никој не говори за тоа дали треба или не треба да се почитуав религијата.. Таа си ја завршила својата задача и нема потреба повеќе од такви прикаски..

 

[DBack]

Во религијата убаво стои и пишува ако сакате да го спознаете бога однесувајте те се како НЕГО не претпоставувајте и не се сомневајте затоа што БОГ е во вас ви сте дел од него и тој е дел од вас.

Религијата е основа на сите науки и без нејзе никогаш немало да постои Светот таа сплотува многу народи вери и прави хармонија во општеството.

Дали БОГ е вонземјанин или нешто друго не е важно ,важно е дека треба да се почитува РЕЛИГИЈАТА.

За се има зошто ,инаку зошто би постоел и човекот и зошто ние сега би пишувале на форумот.

Ах, Љупчо, Љупчо, колку само испогреши во така мал простор...

Ја не знам за која религија пишуваш, ама ако се сметаш за христијанин - немој, пошто во твојата религија никаде не пишува да се однесуваш како Господ.

Религијата не е основа на ниту една наука, освен, можеби на дел од европската книжевност, ако тоа го сметаш за наука. Речиси сите природни и општествени науки се во директна колизија со учењето на христијанството. Математиката, физиката, хемијата, биолоогијата... све е тоа са друге стране, друже.

Без оглед за кој од тековните 5000 божества во светов збориш, воопшто не е важно да се почитува нешто што е ирационално, измислено, ограничувачко и опресивно, каков што е овој „створов“ - Јудео-христијанско -муслиманската религија.

Не за се има зошто, освен ако не мислиш на основните физички закони каде единствено постои каузалност. Безброј ситуации во животот се констелација на влијанија без никаква намера или единствена причина. Судбина не постои.

Човекот постои дека е на моменталната скала на својата еволуција. Еволуцијата нема намера и план. Тоа е бавен и несопирлив процес без никаква агенда.