Хептаграм XI
Ἱερὸς Γάμος
- Член од
- 13 февруари 2010
- Мислења
- 12.164
- Поени од реакции
- 12.147
Мора и да си буден! Сето тоа со спиење и АП е шарлатанство како што се магионичарските трикови кои се споредуваат со вистинската магика! :smir:
Исто како и секс - секој како го доживува .Можам само да го потврдам погледот од 360° степени. Останатото, лично, мислам дека е малку претеризам.
PrijateleБаш би сакал да ја доживеам. Многу малку знам за оваа метода, а она што го знам и тоа како ми е голицкаво..
Верувам дека некој од нас знае повеќе. Што се случува всушност и дали има некој во Македонија кој е засегнат со овој феномен.
Астрална проекција , колку што имам слушнато и читано, е напуштање на телото од духот во состојба на транс. Душата на човекот едноставно е надвор од своето тело и го гледа од страна, сосем непристрасно. И своето тело и луѓето, предметите околу себе. Пред самото напуштање на телото, можно е истото да се подигне неколку сантиметри од лежајот, т. е. да лебдее во воздухот. Потоа душата пак се враќа назад во телото и како да се буди од трансот.
Звучи многу С.Ф. н нели? И мене не ми се верува,ама така сум читала некаде.
Неможен да читам наназат коментари многу се али нешто прочитав и повеќето не се точни ( бар од моја гледна точка ) Астрална проекција неможе секој човек да ја доживее тоа е веќе "дар".Неможеме да легнеме и да мислиме на тоа па да очекуваш дека ке ти се деси.А и верујте не е едноставна работа која сакате да се деси.АП е кога веќе легнуваме да спиеме кога телото е сеуште топло,кога САМО физички си присутен.Има многу заебани работи со ап.Кога е во почетна фаза,духот само излага од телото и лебди над телото ништо повеќе.ТИ за тоа си свесен само додека спиеш,од кога се будиш веќе не.Таа е почетната фаза,а со тек на време и со доста вежбање сам го контролираш духот.Али си има и посебни така наречени закони.На почеток духот не смее да излезе од собата во која спиеш.Со постојана контрола,смееш само во куќата па после одкога си увежбан доволно сам го контролираш духот и шеташ,за ова веќе си свесен што праиш и затоа тоа и го можеш.Но има други фрки,кога ја доживуваш АП телото секако ти е топло дека мозокот ти работи,а телото не и има доста заебани ствари,можеш да се изгубиш и да не се вратиш.Мозокот ке ти работи,ама телото исто како да е мртво без никаква функција.После,ако духот се изгуби и неможе да го пронајде телото (бар ја како што сум читал и слушал) твојот дух бара друго тело кое исто доживува АП за да опстане.Е више тука е проблемот.Ако твојот дух не се врати во твоето сопствено тело и неможе да го најде патот назат,ондак истото ти се случува и тебе.Во твоето тело влагаат други "души" кој го изгубиле патот а тука веке се спомнуваат и демони и со тоа веќе ти си фактички уништен.Но требаат многу години за да можеш да го контролираш духот и да "шеташ" кај сакаш Има и филм кој е напраен по книга јазабораив као се вика,да го најдам ке го постнам.Гледајте го,убаво е прикажано..
Јас имам доживеано али мене уште поише од тебе ме мрзи да опишувам пакsorry така ама неможам да барам назад...има некој од форумов доживеано?
иначе на Мотика имаше една статија за ова со се инструкции и објаснувања...можам да ви најдам линк ако сеуште ја немте дешифрирано. чисто сумљам :p
Леле човек ми е*а матер... Можеби и безброј пати ми се има случено таа парализа што ја наведе во првиот дел. значи спијам и наеднаш се осеќам буден но парализиран неможам да се мрдам сакам да повикам помош(тоа беше првите пати) но неможев. Првите случувања бев премногу исплашен и како што велиш срцето 100тка. Некогаш пробував да се освестам и да станам и точно како што велиш пробуваш да се подмрдниш со целата сила но тешко е(мислам дека малку и се имам подмрднато) но како што се случуваа понатаму бев се поискусен и не правев ништо само останував мирен и ке заспев... Незнам дали и мене тоа ми се случува. стварно несакам бидејќи сум тежок материјалист и не верувам во нешто вишо. за овие случувања со парализа доктор(брат ми, не бев специјално на доктор за ова ) ми рече дека е само од премораност и дека мозокот ти е пола буден односно само центрите за движење сеуште ти спијат, и дека кога ти се случува нормално е страв да осетиш. така да го сватив како нормална појава. но сеуште не верувам во тоа и мислам дека е некоја игра на свеста или потсвеста. незнам, што мислиш ти?Јас лично не сум баш сигурен дека вистина се "двоиме" од телото, ипак мислам дека е се во главата ама не можам да кажам 100%. Инаку ме чуди што викаш дека си доживеал "вонтелесно искуство" и дека не било ништо посебно. Мене (и на другите што ги кажуваа исуствата) ова ни беше едно од најчудните искуства во животот. Едноставно не можам да ги опишам емоциите дека едноставно нема такви зборови во јазикот (веројатно треба нови зборови за објанување на овие чувства). Еве ке пробам да опишам со постоечките зборови што ми се случи мене......
Некаде пред да се разбудиш вистински..... наеднаш осекаш како некој удар (слично како кога се стресуваш пред да заспиеш) и се осекаш НАЕДНАШ свесен (100% свесен) ама како во некоја друга реалност (не размилуваш баш вака како сега туку некако на друг начин размислуваш), не можеш да се мрднеш и не можеш да збориш (првите пати како да сакам да викнам и да кажам некому ама не можам) полека ги подотворуваш очите (не можеш сроз да ги отвориш) и гледаш што има над тебе (јас ги приметив светлата), почнуваш да ги мрдаш прстите од рацете и после рацете и некако ги носиш пред тебе и ги гледаш (како месечарите што ги пружуваат напред само ти во овој случај си легнат), цело време додека ти се дешава ова си ептен уплашен и чувствуваш страв дека нешто ке ти се случи и цело време дишеш забрзано и ти чука срцето 100 на саат. Ова досега се вика парализа во сон и е еден од начините да доживееш вонтелесно искуство.
Значи се осекаш буден ама закован за креветот и не можеш да се мрдаш, потоа со сета сила пробуваш да се исправиш (да седнеш) ама не можеш (ваква парализа во сон ми се има случено десетици пати и не можам да се мрднам и потоа пак влагам во сон) ама овој пат со сета сила пробав да се исправам, за разлика од предходните пати кога константо давав напор да се исправам, без престан, сега пробав да се исправам, па да одмарам, и така неколку пати (да не речам на сец), постепено осекав како да се помрднувам и со телото нанапред и после осекаш дека постепено се двоиш од телото (брат глупо ми е вака да зборам али осеќаш како да излагаш од телото буквално, се двоиш), додека се "двоиш" имаш некој јаки емоции и мозокот како да ти прима некој нови сознаниа (како наеднаш се да ти е јасно) и одкако осетив дека малку почнав да се помрднувам се свртев назад накај кревотот и се видов себеси како спијам забрзано дишам, оваде осетив најјаки емоции и стварно неописиво чувство (се наежив сега кога го пишувам ова), некако како да гледаш на себеси како да е некој друг човек за кој знаеш се, како ти веке да не си тој туку тоа е некој друг за кој ти знаеш се, баш вака. Овде се уплашив да не е ова смрт, и ми се свртеа сите слики за работите што треба да ги направм во животот (ова прочитав на интернет дека и на другите им се случило, осекаш како да мора да се вратиш дека имаш уште многу работи да направиш во животот), мислам дека можев и да се исправам повеке ама бев уплашен и буквално легнав во телото, не можев одма да влезам во сон и пак уште неколку секунди гледав нагоре кај светлата и околу мене и натамо не се секавам.
После и вистински се разбудив и неможев да поверувам што ми се случило, малце после ова ти се мењава начинот на кој гледаш на светот, мислам дека е позитивно искуство, гледаш дека не е се во материјалните нешта и дека има нешто што може да те исполни одвнатре и се осекаш дека знаеш нешто што другите луѓе немаат појма дека го имаат и се осекаш некако како да си над другите и некој такви чувства. Инаку уште еднаш викам дека јас и покрај ова уште не верувам дека вистина се двоиме од телото, не викам и дека не се двоиме, едноставно незнам. Само можам да кажам дека е многу уникатно искуство и не можам да го споредам со ништо друго, ова е некоја изменета состојба на свеста, свесен си ама во некоја друга димензија.
*Инаку прочитав дека научниците уште немаат дадено конечно објаснување (не се сите согласни) за ова и мислам дека е одлична тема да се посветиш да ја истраживаш и сам да носиш нови заклучноци и такви работи, засега јас не сакам да истражувам и сакам нормално да си живеам, некогаш кога ке бидам постар ке се посветам повеке на ова и ке истражувам. :star:
Тоа што го објаснуваш е само Sleep paralysis и му се случува на секој втор кога е подолг период под стрест. Ништо страшно. А Out-of-body experience е кога свеста излегува од телото, па дури ни тоа не е астрална проекција. Тоа последното веќе се однесува кога свеста ќе достигне поголема доза на свесност и свесно ќе се насочи кон одредени нивоа на реалност и ќе се проектира. Малку лаички објаснето, ама мислам дека ме разбираш.Леле човек ми е*а матер... Можеби и безброј пати ми се има случено таа парализа што ја наведе во првиот дел. значи спијам и наеднаш се осеќам буден но парализиран неможам да се мрдам сакам да повикам помош(тоа беше првите пати) но неможев. Првите случувања бев премногу исплашен и како што велиш срцето 100тка. Некогаш пробував да се освестам и да станам и точно како што велиш пробуваш да се подмрдниш со целата сила но тешко е(мислам дека малку и се имам подмрднато) но како што се случуваа понатаму бев се поискусен и не правев ништо само останував мирен и ке заспев... Незнам дали и мене тоа ми се случува. стварно несакам бидејќи сум тежок материјалист и не верувам во нешто вишо. за овие случувања со парализа доктор(брат ми, не бев специјално на доктор за ова ) ми рече дека е само од премораност и дека мозокот ти е пола буден односно само центрите за движење сеуште ти спијат, и дека кога ти се случува нормално е страв да осетиш. така да го сватив како нормална појава. но сеуште не верувам во тоа и мислам дека е некоја игра на свеста или потсвеста. незнам, што мислиш ти?
--- надополнето: Jun 29, 2011 8:08 PM ---
A незнам стварно незнам сошто се случува тоа. не е по моја желба. но така понекогаш ми се случува во сон. Не сакам да се случува зошто секогаш се подисплашуваш малку
неам поима човек.. не сум бил никогаш под стрес.незнам. 17 години сум.. незнам и колку причини би имал за стрес. не ме мачи толку тоа бидејки и сум го навикнал, кога ми се случуваше последните пати дури и беше здосаден.само не би сакал да се занимавам со некои проекции астрални итн итн, затоа што буди чувство на страв.инаку те разбрав да.Тоа што го објаснуваш е само Sleep paralysis и му се случува на секој втор кога е подолг период под стрест. Ништо страшно. А Out-of-body experience е кога свеста излегува од телото, па дури ни тоа не е астрална проекција. Тоа последното веќе се однесува кога свеста ќе достигне поголема доза на свесност и свесно ќе се насочи кон одредени нивоа на реалност и ќе се проектира. Малку лаички објаснето, ама мислам дека ме разбираш.
--- надополнето: Jun 29, 2011 10:39 PM ---
А сте доживеале свесност при анестезија? Јас имав 2 операции во последниве 3 години и 2 пати на моменти бев свесен. Е тоа е језиво! Ова со спиечкава парализа е ништо спрема тоа да си свесен при операција.
Сега скоро имав операција на носот и знам почнав да се будам кога ми ја кршеа коската... па осетив ладно како ми го ставаат гипсот на лице, па како ме префрлаат од операциона сала во креветот на тркалца, како ме носат до лифтот и чекаат да дојде и на крај веќе успеав и очи да отворам пред да ме однесат во соба.
Токму во тоа е и проблемот, не треба да буди чувство на страв. Во тие моменти, ми се чини, и потсвеста е бајаги отворена и понекогаш емоциите можат да се манифестираат надворешно во вид на халуцинации. Потсвеста секогаш работите ги прикажува фигуративно, така да може стравта да ти ја прикаже како некое чудовиште, а ти да се извадиш од памет.неам поима човек.. не сум бил никогаш под стрес.незнам. 17 години сум.. незнам и колку причини би имал за стрес. не ме мачи толку тоа бидејки и сум го навикнал, кога ми се случуваше последните пати дури и беше здосаден.само не би сакал да се занимавам со некои проекции астрални итн итн, затоа што буди чувство на страв.инаку те разбрав да.
Аха. јас верувам оти е се тоа само игра на умот, свеста и потсвеста нешто натприродно никако(мој став е) иначе не е баш така кај мене. кога ми се случуве тоа јас сакам да се разбудам во тоа момент но неможам да мрднам. но ништо не гледам. само на почетокот ме факасе паника и страв зошто неможам ништо да мрднам. да не ми се случи нешто да не се парализирав. но после сватив што е тоа и не се противев само останував мирен и си поминуваше ке заспав пак и кога ке станав се нормално немаше никакво влијание тоа на мене.незнам за емоциите какви емоции сум имал и дали сум имал. Но ми ги расјасни малку појавивеТокму во тоа е и проблемот, не треба да буди чувство на страв. Во тие моменти, ми се чини, и потсвеста е бајаги отворена и понекогаш емоциите можат да се манифестираат надворешно во вид на халуцинации. Потсвеста секогаш работите ги прикажува фигуративно, така да може стравта да ти ја прикаже како некое чудовиште, а ти да се извадиш од памет.
Мене така, кога ми се случи таа парализа во сон, осетив голем страв бидејќи сеуште не бев искусен што ми се случува. Во моментот кога го почувствував стравот почнаа да ми шетаат црни сенки (познатиот светски феномент - Shadow People). Имаат разни толкувања за тоа, но за мене тоа се само мислечки форми (thought-forms). Дури после неколку пати сфатив дека јас ги контролирам сите манифестации што се случуваат околу мене и тоа со помош на емоциите. Во тој момент само помислив на секс... и сите црни сенки се претворија во бели самовили. Феноменално чувство, да си опкружен со најубавите жени облечени во бело-прозирна мантија и да лебдат околу тебе.
Така да, штом не ти се експериментира, не ексепериментирај. Штом се појави страв, само пробај да бидеш свесен за емоцијата и промени ја. Ќе ти кажам тајна. Во тие моменти хемијата во телото е променета (или со источни термини - чакрите се доста отворени) и ако сакаш можеш слободно да доживееш оргазмично чувство само со ментален напор. Е барем тоа вреди да се експериментира.