како мал сум секогаш кога сум размислувал на оваа тема сум ги имал најубавите фантазии, ама разликата е во тоа што тогаш не бев сам сам туку сам со некоја типка, сами на цел свет. Е сеа ако сум сам, 100 посто нема да се самоубијам или мрднам, туку ќе останам при свест и ќе пробам на се навикнам и да го изживеам животот. Веројатно игри некои, и многу глупости нема веќе да ме интересираат бидејќи ќе немам со кој да го споделам тоа. Ама знам дека уште повеќе ќе почнам да медитирам, уживам во природните убавини, небото, размислувајќи за што понатаму и што ќе биде целта на таквиот мој живот.
Веројатно досадата ќе ја убивам со читање книги и веројатно ќе си имам некој замислен пријател, или пријател предмет со кој ќе зборувам (размислувам) - (ова ако нема ни животни)