Потребата на човекот од религија

  • Креатор на темата Сатори
  • Време на започнување
С

Сатори

Гостин
Иако по насловот, темава припаѓа во друг домен, ја отварам тука затоа што сметам дека психолошкиот момент на нејзиното разработување е многу побитен од религискиот, исто затоа што не сакам да се претвори во рандом препуцавање помеѓу атеистите и верниците затоа што има сосема друга цел.
Веќе се јасни и познати скоро „сите“ теории за тоа зошто човекот се свртел кон непознатата сила да му го објасни она што не можел да го разбере, контролирање на широките народни маси или потрага по себеси во нешто повозвишено од минорното јас.

Ме потикнаа Плутарх и Бергсон, со нивните изјави.
„ Можеме да најдеме град без бедем, владетел, цивилизација, книжевност и театар, но никогаш човек не видел град без храм и со жители кои не се занимаваат со богослужење. “
Бергсон 20 векови подоцна ја констатира истата работа.
„ Се наоѓале и сега се наоѓаат човечки заедници без наука, уметност и философија, но сеуште не се нашла човечка заедница без вера. “

Зошто човекот има константна потреба од религија?
Зошто монотеизмот го потиснал политеизмот?
Зошто на атеистите не им „треба Бог“?
Итн ...
 

statusQuO

Модератор
Член од
18 јуни 2008
Мислења
13.038
Поени од реакции
7.617
Зошто човекот има константна потреба од религија?
Зошто монотеизмот го потиснал политеизмот?
Зошто на атеистите не им „треба Бог“?
Итн ...
Па....
кратко и (не)јасно,

на човекот му треба нешто “врз кое ке се потпира“ и кое ке му ја дава поддршката која не ја добива од луѓето кои го опкружуваат...
религијата ја сметам општо како верба во нешто кое им дава сила за понатака, т.е. верувањето во бог, до некаде го едначам со пример верувањето во амајлии и суеверието...Самата верба во амајлијата дека на пример таа дава среќа него го прави среќен....освен секако, ако е песимист или едноставно that doesn't work on him.
+ полесно им е на верниците да одговараат на некои прашања кои неможат да си ги објаснат со “Тоа е дело на господ“ место како атеистите и агностиците кои едноставно викаат “незнам, но мора да има некое логично објаснување позади сево ова“. Исто така, најчесто (читај: не секогаш) доколку една личност е верник во господ (или повеќе богови - многубошство) таа е и суеверна. Т.е. верува дека ако скрши огледало ке и носи несреќа, ако види нешто лошо треба да чукне 3 пати во дрво итн....

Така да, сума сумарум, луѓето добиваат подршка од религијата, која ијако не ја сфаќаат, ја прифаќаат како таква, бидејки им помага да опстојат.

Додека атеистите (тврдокорните атеисти) сметам дека се посамоуверени и сфаќаат дека "shit happens" и не им треба некој да им помогне во тешките денови, бидејки се доволно ментално јаки за да ги пребродат тие проблеми.

Any questions?
 
?

..........

Гостин
Мене не ми треба религија....
И сметам дека доколку не би постоеле религииве, светот би бил попријатно место за живеење.
 

statusQuO

Модератор
Член од
18 јуни 2008
Мислења
13.038
Поени од реакции
7.617
Мене не ми треба религија....
И сметам дека доколку не би постоеле религииве, светот би бил попријатно место за живеење.
неможат да не постојат религии...религиите датираат уште од многу години пред нашата ера (секако), т.е. уште од почетокот на човечкиот род....неможноста човекот да си ги објасни појавите го натерало тоа да го поврзува со божества, т.е. возвишени форми кои ги контролираат природните појави.

Се, се ги сфаќам верниците, ама па воопшто не ги сфаќам просветителите...ама ич.
 
?

..........

Гостин
неможат да не постојат религии...религиите датираат уште од многу години пред нашата ера (секако), т.е. уште од почетокот на човечкиот род....неможноста човекот да си ги објасни појавите го натерало тоа да го поврзува со божества, т.е. возвишени форми кои ги контролираат природните појави.

Се, се ги сфаќам верниците, ама па воопшто не ги сфаќам просветителите...ама ич.
Нели, е сега можеме да си ги објасниме природните појави и не ни треба верување во богови....:toe:
 

marko_d

Ретард
Член од
10 април 2009
Мислења
430
Поени од реакции
18
Па....
кратко и (не)јасно,

на човекот му треба нешто “врз кое ке се потпира“ и кое ке му ја дава поддршката која не ја добива од луѓето кои го опкружуваат...
религијата ја сметам општо како верба во нешто кое им дава сила за понатака, т.е. верувањето во бог, до некаде го едначам со пример верувањето во амајлии и суеверието...Самата верба во амајлијата дека на пример таа дава среќа него го прави среќен....освен секако, ако е песимист или едноставно that doesn't work on him.
+ полесно им е на верниците да одговараат на некои прашања кои неможат да си ги објаснат со “Тоа е дело на господ“ место како атеистите и агностиците кои едноставно викаат “незнам, но мора да има некое логично објаснување позади сево ова“. Исто така, најчесто (читај: не секогаш) доколку една личност е верник во господ (или повеќе богови - многубошство) таа е и суеверна. Т.е. верува дека ако скрши огледало ке и носи несреќа, ако види нешто лошо треба да чукне 3 пати во дрво итн....

Така да, сума сумарум, луѓето добиваат подршка од религијата, која ијако не ја сфаќаат, ја прифаќаат како таква, бидејки им помага да опстојат.

Додека атеистите (тврдокорните атеисти) сметам дека се посамоуверени и сфаќаат дека "shit happens" и не им треба некој да им помогне во тешките денови, бидејки се доволно ментално јаки за да ги пребродат тие проблеми.

Any questions?
Нема врска дека атеистите се посамоуверени, можда по критички и по реално пристапуваат кон дадена ситуација, но нема никој посамоуверен од човек што мисли дека господ е на негова страна, еве пример бомбашите самоубијци.
 

statusQuO

Модератор
Член од
18 јуни 2008
Мислења
13.038
Поени од реакции
7.617
Нема врска дека атеистите се посамоуверени, можда по критички и по реално пристапуваат кон дадена ситуација, но нема никој посамоуверен од човек што мисли дека господ е на негова страна, еве пример бомбашите самоубијци.
Добро, се е релативно, секаде има исклучоци :)
 

Вештица

love&reason
Член од
2 јануари 2009
Мислења
1.524
Поени од реакции
856
+ полесно им е на верниците да одговараат на некои прашања кои неможат да си ги објаснат со “Тоа е дело на господ“ место како атеистите и агностиците кои едноставно викаат “незнам, но мора да има некое логично објаснување позади сево ова“. Исто така, најчесто (читај: не секогаш) доколку една личност е верник во господ (или повеќе богови - многубошство) таа е и суеверна. Т.е. верува дека ако скрши огледало ке и носи несреќа, ако види нешто лошо треба да чукне 3 пати во дрво итн....

Така да, сума сумарум, луѓето добиваат подршка од религијата, која ијако не ја сфаќаат, ја прифаќаат како таква, бидејки им помага да опстојат.

Додека атеистите (тврдокорните атеисти) сметам дека се посамоуверени и сфаќаат дека "shit happens" и не им треба некој да им помогне во тешките денови, бидејки се доволно ментално јаки за да ги пребродат тие проблеми.

Any questions?
Ме потсети сега на една тема, за тоа дали сметате дека имате двојник негде во светов, пола ако не и више од луѓето што одговорија беа атеисти, Human па уште и одговори дека има 5-6. Така суеверноста е до човекот не до религиите, кои патем и забрануваат суеверност. Исто со самодоверба не држи баш вода, зошто верникот може баш да е посамоуверен од атеитот зошто верува дека бог стои позади него, а другиов сфаќа дека колку го бива толку му е чергата.

Има една добра поговорка вели ,,Во ров секој е верник". Е ова најубаво ја објаснува потребата од религија. Додека науката не успее да одговори на метафизичките прашања, а ко што гледам далеку е, луѓето ќе го бараат тоа во религиите. Зошто на луѓето им треба надеж, причина за нивното постоење, а кога ќе им кажеш дека утре ќе ги јадат црви не си го задоволил баш тоа.

Мене, највеќе ме бендиса Бергосоновата Творечка еволуција, која не е толку механичка како Дарвиновата.
 

statusQuO

Модератор
Член од
18 јуни 2008
Мислења
13.038
Поени од реакции
7.617
Ме потсети сега на една тема, за тоа дали сметате дека имате двојник негде во светов, пола ако не и више од луѓето што одговорија беа атеисти, Human па уште и одговори дека има 5-6. Така суеверноста е до човекот не до религиите, кои патем и забрануваат суеверност. Исто со самодоверба не држи баш вода, зошто верникот може баш да е посамоуверен од атеитот зошто верува дека бог стои позади него, а другиов сфаќа дека колку го бива толку му е чергата.

Има една добра поговорка вели ,,Во ров секој е верник". Е ова најубаво ја објаснува потребата од религија. Додека науката не успее да одговори на метафизичките прашања, а ко што гледам далеку е, луѓето ќе го бараат тоа во религиите. Зошто на луѓето им треба надеж, причина за нивното постоење, а кога ќе им кажеш дека утре ќе ги јадат црви не си го задоволил баш тоа.

Мене, највеќе ме бендиса Бергосоновата Творечка еволуција, која не е толку механичка како Дарвиновата.
oкеј, признавам делот со самодовербата ми е малце утнат а можеби и субјективен, но се е релативно нели :) релативноста ме коси..

иначе, вториов твој дел од постот е баш тоа јас што го кажав...им треба надеж, им треба бог, им треба Годо :)
 

marko_d

Ретард
Член од
10 април 2009
Мислења
430
Поени од реакции
18
oкеј, признавам делот со самодовербата ми е малце утнат а можеби и субјективен, но се е релативно нели :) релативноста ме коси..

иначе, вториов твој дел од постот е баш тоа јас што го кажав...им треба надеж, им треба бог, им треба Годо :)
Значи религијата е толку закон и толку кул и сите ја сакаат зашто по дифолт ти го дава "The meaning of life" на тацна, роди се, живеј ко и сите други, биди добар, ако си лош исповедај се, умри и идеш у рај, кај шо све е сууупер, ако си атеист ќе те мачи ова прашање до гроб.
 

statusQuO

Модератор
Член од
18 јуни 2008
Мислења
13.038
Поени од реакции
7.617
Значи религијата е толку закон и толку кул и сите ја сакаат зашто по дифолт ти го дава "The meaning of life" на тацна, роди се, живеј ко и сите други, биди добар, ако си лош исповедај се, умри и идеш у рај, кај шо све е сууупер, ако си атеист ќе те мачи ова прашање до гроб.
паааааа до негде...пошо на тацна им се сервирани одговорите од типот “Тоа е дело на господ!“ или “Не се сомневај во дејствијата на господ, и верувај слепо“ така да незнам колку го имаат the meaning of life...

а ние атеистите не се замараме со тоа прашање...живееш за да си умреш бачко, и после тоа си идеш 2 метра под земја...
 

Blackout

An emotional retard
Член од
14 мај 2009
Мислења
1.690
Поени од реакции
451
Па....
кратко и (не)јасно,

на човекот му треба нешто “врз кое ке се потпира“ и кое ке му ја дава поддршката која не ја добива од луѓето кои го опкружуваат...
религијата ја сметам општо како верба во нешто кое им дава сила за понатака, т.е. верувањето во бог, до некаде го едначам со пример верувањето во амајлии и суеверието...Самата верба во амајлијата дека на пример таа дава среќа него го прави среќен....освен секако, ако е песимист или едноставно that doesn't work on him.
+ полесно им е на верниците да одговараат на некои прашања кои неможат да си ги објаснат со “Тоа е дело на господ“ место како атеистите и агностиците кои едноставно викаат “незнам, но мора да има некое логично објаснување позади сево ова“. Исто така, најчесто (читај: не секогаш) доколку една личност е верник во господ (или повеќе богови - многубошство) таа е и суеверна. Т.е. верува дека ако скрши огледало ке и носи несреќа, ако види нешто лошо треба да чукне 3 пати во дрво итн....

Така да, сума сумарум, луѓето добиваат подршка од религијата, која ијако не ја сфаќаат, ја прифаќаат како таква, бидејки им помага да опстојат.

Додека атеистите (тврдокорните атеисти) сметам дека се посамоуверени и сфаќаат дека "shit happens" и не им треба некој да им помогне во тешките денови, бидејки се доволно ментално јаки за да ги пребродат тие проблеми.

Any questions?
Сине се слагаме али не за се.
Прво јесте дека постои верувањето во бог(ови) мноооогу одамна.Праисториските луѓе не можеле да си ги објаснат природните појави па го препишувале тоа на различни богови (политеизам)
Се смета дека монотеизмот датира 5000 години пред нашата ера на територијата на Египет и верувањето во богот Митра (што е финолепо разработено во подфорум религија надолго и нашироко).

Монотеизмот го популаризирала одредена група луѓе која религијата ја користела како покритие да ги исполни своите интереси.Религијата е совршено орудие да го држи народот мирен и покорен.Целиот концепт на кој се заснова е толку убаво разработен што го држи народот со празен стомак но со полна душа.Е таа ,,полна душа,, е алката која ја одржува религијата во сите заедници толку долго време.Човекот е склон да поставува прашања.Кога нема да најде точен одговор на некое од нив, склон е да го земе најприближно точниот (според него) одговор.Религијата е одговорот на сите прашања кои не сме во можност точно да ги одговориме.Религијата е надеж.Таа е утеха на стравот од смртта, утеха на оние кои имаат беден живот....
Едноставно кажано, сите оние работи кои ни фалат во животот, тука е религијата да ги потполни.

Е сега не дека атеистите се јаки личности, самоуверени и емоционално стабилни а овие другиве не се.Има атеисти кои утехе бараат во други работи а не во религијата.Ти, атеист кој се дрогира или бара утеха во алкохол (константно) ќе го наречеш јака личност?

Зошто на атеистите не им треба Господ....сигурно има толку причини како и прашањето зошто на верницте им треба.

Поради критичко размислување, поради потребата од конкретни докази и дела а не верба, поради тоа што го пополниле тој дел од нивниот живот со нешто друго....
 

marko_d

Ретард
Член од
10 април 2009
Мислења
430
Поени од реакции
18
паааааа до негде...пошо на тацна им се сервирани одговорите од типот “Тоа е дело на господ!“ или “Не се сомневај во дејствијата на господ, и верувај слепо“ така да незнам колку го имаат the meaning of life...

а ние атеистите не се замараме со тоа прашање...живееш за да си умреш бачко, и после тоа си идеш 2 метра под земја...
абе серевирано е :), све ти е игра и ако имаш доволно бодови на крај идеш у рај, ако не у пекол. тоа е смислата на животот според религијата. Атеистите имаат Do It Yourself пристап, знаеш егзистенцијализмот?! или бираш да се бориш или се откажуваш, ако е првово имаш милион опции (стануваш научник, спортиста, писател, сликар, имаш пуно деца и ќуќа на село, наоѓаш смисла од бесмисленост), ако е второво завршуваш ко Мерсо :smir:
 
Член од
13 септември 2007
Мислења
5.785
Поени од реакции
4.028
Карактеристиките што му ги препишуваме на Бог, се одраз на нашите стравови и желби кои ги доживуваме за прв пат како бебиња и мали деца.
Мама и тато се тие што ни даваат љубов, храна, топлина.
Не казнуваат ако направиме нешто лошо.
Ги гледаме родителите како Богови.

Подоцна, сфаќаме дека нашите родители прават грешки, дека не се совршени и ги пренасочуваме истите работи кај некој невидлив човек кој ни дава љубов, храна, топлина.
Не казнува ако направиме нешто лошо.
 
Член од
21 август 2008
Мислења
6.500
Поени од реакции
1.321
Религијата нема сериозно место, бидејќи самите религии ставаат олеснителни околностти од типот се ќе се прости освен хулата на Светиот ДуХ (Христијанство) и на Аллаџ џш да му се придаде другар ( Ислам). Во таа смисла религиите само ги делат луѓето врз неоснована основа!
 

Kajgana Shop

На врв Bottom