Ч Е Н Т О
Методија Андонов
- Член од
- 3 јули 2008
- Мислења
- 1.698
- Поени од реакции
- 1.612
VI. Воскреснување на Национализмот
Но можеби најзначајната паралела помеѓу двете покорени држави е во проблемот на национализмот. Рим превзема детални мерки на претпазливост за да спречи таков развој на настаните во Македонија. Ливиј (xlv. 18) : "На крај, за да нема генерално собрание на нацијата, и некој приземен ласкач на населението да може со време да ја претвори во заразна декаденција слободата дадена со јадра умереност, беше решено Македонија да биде поделена на четири
области..." Модерните научници го нотирале анти-националниот карактер на Римската програма: "... земјата беше лукаво поделена на четири републики, и тоа на таков начин да племињата што беа природно поврзани се отсечат едни од други, и беа анексирани во други републики со кои немаа национална поврзаност. Целта на оваа мерка беше да се уништи секаквото национално чувство во секоја од четирите републики."(13) "Можеби постоеше група на богати луѓе што имаа поседи во различните делови на Македонија. Таквата група би се стремела да создаде чувство на солидарност што би се пренесло по целата земја и би ја поништило нејзината поделеност за да го одржи чувството на единство. Колку и какви и да имаше од таква класа луѓе во тоа време тие беа прогонувани ... и растежот на таква група во иднината беше попречуван од [економските] рестрикции споменати порано."(14) "Со цел да се растури националното чувство што може сигурно да се појави-претвори во опасни содејствија кога би се појавил претендент за тронот, венчаните и трговските врски се прогласуваа за неважечки помеѓу четирите држави."(15)
"Во своето расчеречување на едно кралство, тој [Рим] во оваа прилика расчеречуваше една нација; процесот беше болен, и доведе до проблематични последици ... Не беше воопшто лесно да се скрши националното единство што ги надминуваше локалните и племенските особености ... Дека луѓето беа задоволни со 'слободата', т.е. со укинувањето на монархијата, беше ништо друго туку Римска фикција[FONT="](пуста желба)[/FONT]."(16) "Монархијата беше укината и на нејзино место Аемилиус и десет комисионери устроија федерално собрание со претставници од сите четири државни единици. ... Но овој генијален уставен експеримент не донесе задоволство; затоа што Македонците беа многу приврзани кон своите кралеви и целосно неспремни за самоуправа..."(17) На крај: "Луѓето [Македонците] никогаш не го прифатија системот на четирите републики, со сите нивни службеници и собранија и машинерија за повеќе или помалку народна власт. Тие беа рурално население, навикнато на послушност преку воена служба. ... Во 164 (п.н.е.) нивното незадоволство и немир веќе беше познат во Рим..."(18)
Македонските четири републики успеаа да преживеат мачни осумнаесет години. Полибиј (xxxi. 12, xxxv. 4) зборува за цивилен немир, па дури (xxxi. 17) и за убиства на сенатори на републиката. На крајот, во 149 (п.н.е.), долго-очекуваниот претендент на тронот се појави во личноста на Андрискус (некој Андреја?:helou
, "псевдо-Филип", "... кој собра ројалистичка партија под изговор дека е син на Персеј, и успеа за момент да ја соедини Македонија под украдена круна."(19) Во 148(п.н.е.), после четвртата Македонска Војна, Рим конечно одлучи да ја анектира Македонија, и мирот беше воспоставен.
Очигледната импликација е дека, и покрај Римските посебни напори, национализмот во Македонија никогаш не беше истребен. На сличен начин, растежот на национализмот во Германија во 1949 покажува несмалена грижа меѓу политичките аналитичари (ве потсеќа лиу ова на денешнава ситуација). Томас Ман, во едно интервју по неговото доаѓање во САД после една турнеја низ Германија во летото 1949, извести: "Не сретнав ниеден чесен Германец којшто не беше длабоко засегнат за растот на национализмот во земјата ... Огромното мнозинство од народот се жалеше, 'Ни беше многу поарно под Хитлер'."(20)
Значи така стојат работите, барем во сегашноста. Резултатите од изборите во август 1949 покажуваат дека Конрад Аденауер, лидерот на Христијанските Демократи е првиот канцелар на новата Германска Република. Покрај во својата несреќна Германска, Вајмарска Република, Аденауер може да се угледа на Римските Македонски републики. Андрискус, "наследникот" на Персеј; Хитлер, "наследникот" на Вилхелм -- ако историјата продолжи да се повторува, можеби е добро да се остави празно место за најверојатно неизбежниот "наследник" на Хитлер.
Edward C. Echols
University of Alabama
The Classical Weekly, Vol. 43, No. 5 (Dec. 19, 1949) pp. 74-76
Да ви дадам малку време да се соземете после вакво четиво..?!?
Во помалку од 3 страни имате така јасна и концизна анализа и споредба, нормално правена за потребите на “Западните Сили” и нивната идна стратегија во тоа време спрема Западна Германија.
Туку... го родивме ли ние новиот “наследник” на Андрискус, знаеме ли кој е..?
Чисто се сомневам дека сеуште стои на некоја лента, зашто :
1) Полноќните програми беа и сеуште најчесто одат во живо и не се снимаат.
2) И да била снимена сигурно е веќе избришана т.е. натснимена со други емисии зашто Македонското Радио во недостаток на ленти (дури од неодамна почнаа да користат дигитална техника) ги преснимуваше старите.
Како и да е, ако човекот посочил документи, тогаш тие сеуште постојат и биле најверојатно дел од неговото истражување за докторската дисертација, затоа повторувам: Кажи име на човекот и ќе биде многу полесно да се најде инфо за ова.
Но можеби најзначајната паралела помеѓу двете покорени држави е во проблемот на национализмот. Рим превзема детални мерки на претпазливост за да спречи таков развој на настаните во Македонија. Ливиј (xlv. 18) : "На крај, за да нема генерално собрание на нацијата, и некој приземен ласкач на населението да може со време да ја претвори во заразна декаденција слободата дадена со јадра умереност, беше решено Македонија да биде поделена на четири
области..." Модерните научници го нотирале анти-националниот карактер на Римската програма: "... земјата беше лукаво поделена на четири републики, и тоа на таков начин да племињата што беа природно поврзани се отсечат едни од други, и беа анексирани во други републики со кои немаа национална поврзаност. Целта на оваа мерка беше да се уништи секаквото национално чувство во секоја од четирите републики."(13) "Можеби постоеше група на богати луѓе што имаа поседи во различните делови на Македонија. Таквата група би се стремела да создаде чувство на солидарност што би се пренесло по целата земја и би ја поништило нејзината поделеност за да го одржи чувството на единство. Колку и какви и да имаше од таква класа луѓе во тоа време тие беа прогонувани ... и растежот на таква група во иднината беше попречуван од [економските] рестрикции споменати порано."(14) "Со цел да се растури националното чувство што може сигурно да се појави-претвори во опасни содејствија кога би се појавил претендент за тронот, венчаните и трговските врски се прогласуваа за неважечки помеѓу четирите држави."(15)
"Во своето расчеречување на едно кралство, тој [Рим] во оваа прилика расчеречуваше една нација; процесот беше болен, и доведе до проблематични последици ... Не беше воопшто лесно да се скрши националното единство што ги надминуваше локалните и племенските особености ... Дека луѓето беа задоволни со 'слободата', т.е. со укинувањето на монархијата, беше ништо друго туку Римска фикција[FONT="](пуста желба)[/FONT]."(16) "Монархијата беше укината и на нејзино место Аемилиус и десет комисионери устроија федерално собрание со претставници од сите четири државни единици. ... Но овој генијален уставен експеримент не донесе задоволство; затоа што Македонците беа многу приврзани кон своите кралеви и целосно неспремни за самоуправа..."(17) На крај: "Луѓето [Македонците] никогаш не го прифатија системот на четирите републики, со сите нивни службеници и собранија и машинерија за повеќе или помалку народна власт. Тие беа рурално население, навикнато на послушност преку воена служба. ... Во 164 (п.н.е.) нивното незадоволство и немир веќе беше познат во Рим..."(18)
Македонските четири републики успеаа да преживеат мачни осумнаесет години. Полибиј (xxxi. 12, xxxv. 4) зборува за цивилен немир, па дури (xxxi. 17) и за убиства на сенатори на републиката. На крајот, во 149 (п.н.е.), долго-очекуваниот претендент на тронот се појави во личноста на Андрискус (некој Андреја?:helou
, "псевдо-Филип", "... кој собра ројалистичка партија под изговор дека е син на Персеј, и успеа за момент да ја соедини Македонија под украдена круна."(19) Во 148(п.н.е.), после четвртата Македонска Војна, Рим конечно одлучи да ја анектира Македонија, и мирот беше воспоставен.Очигледната импликација е дека, и покрај Римските посебни напори, национализмот во Македонија никогаш не беше истребен. На сличен начин, растежот на национализмот во Германија во 1949 покажува несмалена грижа меѓу политичките аналитичари (ве потсеќа лиу ова на денешнава ситуација). Томас Ман, во едно интервју по неговото доаѓање во САД после една турнеја низ Германија во летото 1949, извести: "Не сретнав ниеден чесен Германец којшто не беше длабоко засегнат за растот на национализмот во земјата ... Огромното мнозинство од народот се жалеше, 'Ни беше многу поарно под Хитлер'."(20)
Значи така стојат работите, барем во сегашноста. Резултатите од изборите во август 1949 покажуваат дека Конрад Аденауер, лидерот на Христијанските Демократи е првиот канцелар на новата Германска Република. Покрај во својата несреќна Германска, Вајмарска Република, Аденауер може да се угледа на Римските Македонски републики. Андрискус, "наследникот" на Персеј; Хитлер, "наследникот" на Вилхелм -- ако историјата продолжи да се повторува, можеби е добро да се остави празно место за најверојатно неизбежниот "наследник" на Хитлер.
Edward C. Echols
University of Alabama
The Classical Weekly, Vol. 43, No. 5 (Dec. 19, 1949) pp. 74-76
Да ви дадам малку време да се соземете после вакво четиво..?!?
Во помалку од 3 страни имате така јасна и концизна анализа и споредба, нормално правена за потребите на “Западните Сили” и нивната идна стратегија во тоа време спрема Западна Германија.
Туку... го родивме ли ние новиот “наследник” на Андрискус, знаеме ли кој е..?
Имам можност да проверам ако кажеш поточна дата на емитување, име на докторантот, и по можност наслов на емисијата.vancevtodor напиша:
Чисто се сомневам дека сеуште стои на некоја лента, зашто :
1) Полноќните програми беа и сеуште најчесто одат во живо и не се снимаат.
2) И да била снимена сигурно е веќе избришана т.е. натснимена со други емисии зашто Македонското Радио во недостаток на ленти (дури од неодамна почнаа да користат дигитална техника) ги преснимуваше старите.
Како и да е, ако човекот посочил документи, тогаш тие сеуште постојат и биле најверојатно дел од неговото истражување за докторската дисертација, затоа повторувам: Кажи име на човекот и ќе биде многу полесно да се најде инфо за ова.
