Бугарското предавство на Делчев

[demmian]

Па да...и мене ми стои дека Македонија е causa perduta за Бугариja.

И не само за неа, туку и за другите претенденти и окупатори.

 

[Nemanjici]

Тие луге не може да имат нешто обшто со нас или барем со мене не може да имат.

Епа така те сакам, биди си бугарин кој те брани?

Ама ние не сме и никогаш не сме биле.

 

[Misirkov]

Тие сите работеле за независна и слободна Македонија, или како Македонија дел од балканска федерација, никогаш за бугарска Македонија.

Гоце Делчев рекол, се дури сум жив и имам пушка на рамо, бугарски војник нема да стапни во Македонија.

Според Американскиот конзул Периклес Лазаро:


“Луѓето кои што се добро запознати со ситуацијата во источна Румелија не уверуваат дека на еден праведен референдум за населенито ќе се покаже дека тоа население ја преферира состојбата на работите пред анексијата од Бугарија. Ова чуство преовладува и меѓу Македонците кои земаат активно учество во сегашното движење. Тие сакаат да се ослободат од Турците но исто така и од Бугарите кои се претставени во комитетите.’’

(P. Lazzaro to the American Vice-Consul in Constantinople, W Smith-Lyte, Thesalloniki, September 10th, 1903, NAUSA, roll 2, vol I from July 5, 1902 to February 2, 1910, ff.31r-32r, No 607)

 

[Nandor]

И уште Според Американскиот конзул Периклес Лазаро:

62 P. Lazzaro to the American Vice-Consul in Constantinople W. Smith-Lyte
Thessaloniki, September 10th, 1903
[NAUSA, roll 2, vol.I from July 5, 1902 to February 2, 1910, ff.31r-32r, No.607].
Sir,
I beg to confirm my last despatch of Sept. 1st. In the meantime and for the present the insurrectional movement in the West has lost its intensity while concentrating its forces in the Adrianople Vilayet. Various encounters however took place in the Monastir Vilayet in which it seems the reb[el]s) had the worst of it. The long planned encircling of the rebel head quarters on Mount Peristeri has not succeeded.
In the Salonica Vilayet the bands are much similar, generally numbering from 30 to 50 men, and no attacks on towns have been made. Even the Razlog district in the N.W. part of the Vilayet where Miss Stone was captured and which is entirely Bulgarian, is comparatively speaking quiet. On the other hand many rumours circulate of projected attacks in the cities of Salonica and Monastir, andas it is said that the Am[erican] missions have been specially designated by the Committee in this connection, I again saw the Vali yesterday and earnestly urged him to take strong measures in order to protect the missions, both against coup de main of the reb[el]s or a possible outbreak of Musulman fanatism. The latter eventuality gives rise to serious apprehension owing to the fact that in case of a panic many Bulgarians, Protestants and others, would certainly take refuge in the Am[erican] missions.
The insurrectional movement in Macedonia is of a very special nature, and while being limited to the Bulg[arian] element only, the exactions of the bands have alienated to their cause such a large number, even those who have been forced to take up arms, that the feeling of allegiance towards the principality has given way to the fear of changing the domination of the Turk with that of a more exacting master.
Men well informed with the conditions in Eastern Roumelia assure that a fair vote of the population there would now show their preference for the state of things before the annexation to Bulgaria. This feeling is also predominant among the Macedonians who are taking an active part in the present movement. They want to get rid of the Turk, but also of Bulgaria as represented by the Committees.
Public opinion among the Musulmans here demands now a war with Bulgaria which alone it renders responsible for the present state of affairs. The principal causes however, which in my opinion will bring the war about, are the great concentration of troops in European Turkey, the expense needed for the maintenance of over 300.000 men on the war footing and the lack of discipline and discontent among Albanians and other regiments -especially redifs- who by rights should be only called out in case of war. If muting breaks out in one of those regiments, others would soon follow suit, and the consequences would be disastrous to the country.
Lazzaro
http://www.macedonian-heritage.gr/OfficialDocuments/events.html#61

И не
"Тие сакаат да се ослободат од Турците но исто така и од Бугарите кои се претставени во комитетите", а
"They want to get rid of the Turk, but also of Bulgaria as represented by the Committees".

Т.е. да не се меша Бугариjа во нивната борба.

 

[karan]

...In the Salonica Vilayet the bands are much similar, generally numbering from 30 to 50 men, and no attacks on towns have been made. Even the Razlog district in the N.W. part of the Vilayet where Miss Stone was captured and which is entirely Bulgarian, is comparatively speaking quiet. On the other hand many rumours circulate of projected attacks in the cities of Salonica and Monastir, andas it is said that the Am[erican] missions have been specially designated by the Committee in this connection, I again saw the Vali yesterday and earnestly urged him to take strong measures in order to protect the missions, both against coup de main of the reb[el]s or a possible outbreak of Musulman fanatism. The latter eventuality gives rise to serious apprehension owing to the fact that in case of a panic many Bulgarians, Protestants and others, would certainly take refuge in the Am[erican] missions.

Според ова изгледа немало "Бугари" протестанти.

Или ако станеш протестант веќе не си Буги..

Мислам оти овие Бугари црква ќе да биле, а не народност.

 

[Стрелецот]

Тие сите работеле за независна и слободна Македонија, или како Македонија дел од балканска федерација, никогаш за бугарска Македонија.

Гоце Делчев рекол, се дури сум жив и имам пушка на рамо, бугарски војник нема да стапни во Македонија.

Тие зборови никогаш не ги кажал Гоце. Самиот тоj е воспитаник на Военото училиште во Софиjа. Бил jункер од Бугарската армиjа - односно бил бугарски воjник со положена клетва за верност кон царот Фердинанд I.

 

[ZoraNaSlobodata]

Тие зборови никогаш не ги кажал Гоце. Самиот тоj е воспитаник на Военото училиште во Софиjа. Бил jункер од Бугарската армиjа - односно бил бугарски воjник со положена клетва за верност кон царот Фердинанд I.

Абе го избркале од таму!

А тие зборој се убо документирани колку што знам.

Само да се корегирам, точното е:

“Додека сум жив и имам пушка на рамо, бугарски офицер нема да влези во Македонија“.

 

[spas72]

Абе го избркале од таму , а тие зборој се убо документирани колку шо знам.Само да се корегирам точното е:

Додека сум жив и имам пушка на рамо, бугарски офицер нема да влези во Македонија.

Mihail Popeto, Marko Lernski, Hristo Cernopeev, Toma Davidov....- bugarski oficeri i prvi organizatori i instruktori na ceti vo Makedonija , nekoi licno posveteni vo deloto od Goce Delcev.:smir:

 

[ZoraNaSlobodata]

Не во тој смисол,офицер со војска под негова команда.Инаку Чернопеев бил и другар со Гоце.

Ама мислата негова сака да кажи, дури е жив не остава бугарска војска да влези во Македонија.

 

[spas72]

Ok,sfativ . Ke bidem blagodaren ako me osvetlis deka i koga e kazal tae misla Goce, sto posledno vreme mlogu misli mu prepisavte .:smir:

 

[Ч Е Н Т О]

Не во тој смисол,офицер со војска под негова команда.Инаку Чернопеев бил и другар со Гоце.
Ама мислата негова сака да кажи, дури е жив не остава бугарска војска да влези во Македонија.

Ok,sfativ . Ke bidem blagodaren ako me osvetlis deka i koga e kazal tae misla Goce, sto posledno vreme mlogu misli mu prepisavte .:smir:

Ние ништо не му "препишавме" на Гоце, вие сте тие припишувачите и препишувачите што до ден денеска (како и вашите побратими од југ) се плашат да ги изнесат на видело сите оригинални документи за Гоце и за многу други македонски дејци и настани што ги чувате во којзнае какви депоа.

А "мислата" не му ја препишавме ние, туку ВИЕ!!!

Еве само за тебе и твојата татарска братија ќе ти пренесам тука еден пасус од една статија напишана во 1905 г. каде јасно и гласно е посочена оваа Гоцева мисла во наводна "лоша конотација"

Цитат (во превод на македонски):

"МАКЕДОНСКОТО ДЕЛО"​

Три главни причини го извршија своето влијание за разединувањето на народните сили.
Прво: ситничарење во предводништвото. - Чудна е македонската интелигенција по својата дејност, по својата енергија, по својата упорност. Во историјата ретко може да се најде пример каков што претставува македонската интелигенција, која само што излезе од пелените на своето бебештво, поставена во најлоши услови, пројави животна способност и особини на какви што бевме сведоци во епохата на просветното движење и подоцна во времето на револуционерното движење. За жал, оваа чудесна интелигенција не беше во состојба од своите пазуви да роди водачи со широки погледи, со свој умствен поглед, со своја просторна мисла, да застанат на чело на македонската фаланга vozbud:, каков Фројдовски испад. Заб. моја) и да ја водат по патот на сигурниот успех. Малиот број поединци што беа собрале сили да се издигнат како водачи беа отерани во затворите, така што во квечерината на моментите кога требаше да се даде полн развој на револуционерното движење македонската интелигенција беше без вистински предводници. По еден стек на околностите, кои не е потребно овде да ги третираме, на чело на револуционерното движење се најдоа луѓе кои не располагаат со потребниот морален и умствен полет нужен за едно такво умно дело. Делчев беше најјаркиот тип од тие водачи кои со својата заслепеност и умствена сиромаштија си вообразуваа дека нивните плеќи се доволни да ја изнесат слободата на Македонија. Неговиот повик - додека моето рамо ја крепи пушката, Македонија нема да биде достапна за бугарски офицер - многу јасно го карактеризира и како човек и како водач.​

Реформи (Софија), год. 7, бр. 28 (25 јуни 1905), стр. 1.​

Статијата продолжува со "втората" и "третата" причина каде во втората уште повеќе се куди Гоце и вистинските македонски патриоти зошто не сакале бугарските офицери како Цончев и врховистите да учествуваат во ослободувањето на Македонија, а во третата се напаѓаат социјалистите што наводно се инфилтрирале во македонското револуционерно движење и го поддржувале Гоце во таа негова мисла: додека моето рамо ја крепи пушката, Македонија нема да биде достапна за бугарски офицер

Оваа статија претставува трето и последно продолжение на весникот "Реформи", орган на Врховниот комитет, во кој се третира македонското национално ослободително движење од позициите на врховизмот, односно од позиции на големодржавниот интерес на бугарската монархија спрема Македонија. Во статијата е потцртан курсот кон игнорирање на самостојниот карактер на македонската борба. Статијава е пишувана во периодот пред свикувањето на Рилскиот конгрес (1905), кога во редовите на Македонската Револуционерна Организација се водеше жестока дискусија помеѓу врховистичката и централистичката струја и има за цел да ја компромитира борбата за самостојност на македонското национално ослободително движење како антибугарска надевајќи се дека со тоа ќе им помогне на врховистичките пробугарски ориентирани сили да ја земат Организацијата во свои раце.

Од неа може јасно и гласно да се разбере кои и какви биле врховистите и каков бил нивниот и бугарскиот омаловажувачки и презрив однос спрема апостолот на Македонското Револуционерно Движење Гоце Делчев.


Е, сега ти или другите б'лгарчета тука како претставници на "најискрениот, највистинољубив народ на Балканот и пошироко" ќе бидете ли така љубезни и благополучни да покопате по тоа депоата и да најдете копија од весников и статијава, па убаво да ни ја скенирате и постирате тука.

Бидува..?

 

[Eddie_rebel]

Bay Of Plenty Times - 27 Maj 1903

 

[Attila]

Appendix No 16. A photocopy by the telegram of Salonik valiya (chief of Vilaet) Hasan Fahmi from May, 5, 1903. The telegram contains the phrase: „The cheta of the one of the famous leaders Delchev, is composed by twenty one rebels, but shamelesses from the Bulgarian population joined to the cheta and they together counted almost from seventy to eighty persons. They were encircled by the Ottoman army in the village of Banitsa which is outlying two and half hours from Seres".

Appendix No 17. A photocopy by the telegram of the Myutisarif of Seres from May, 9, 1903. The document has the words:
„I am informing you that the killed famous rebel Delchev wanted to pick on revolt the whole village population and that from the declaration of the captive hurt rebel Georgi we knew about existence of weapons in every village. The authorities know, according to the last information, that the Bulgarians from the village of Rondi near Seres are rebels and they help to the chetas of the Committee".

 

[fmi]

Според Американскиот конзул Периклес Лазаро:


“Луѓето кои што се добро запознати со ситуацијата во источна Румелија не уверуваат дека на еден праведен референдум за населенито ќе се покаже дека тоа население ја преферира состојбата на работите пред анексијата од Бугарија. Ова чуство преовладува и меѓу Македонците кои земаат активно учество во сегашното движење. Тие сакаат да се ослободат од Турците но исто така и од Бугарите кои се претставени во комитетите.’’

(P. Lazzaro to the American Vice-Consul in Constantinople, W Smith-Lyte, Thesalloniki, September 10th, 1903, NAUSA, roll 2, vol I from July 5, 1902 to February 2, 1910, ff.31r-32r, No 607)

Абе Мисирков,коj ги окупира бе? Коj им попречи да обеват независност и от Отоманската империja и от Бугариja? :pos2:
А што барали румелеjците да бранат кнежеството от србите? :pos2:
Што барали македонци да учествуват во таа воjна и во "окупирането" на тиja територии?

 

[Macedonia>>Europe]

Што барали македонци да учествуват во таа воjна и во "окупирането" на тиja територии?

И да се случило такво нешто што се сомневам, во време на информативен мрак за Македонците, тие сеуште верувале дека имаат браќа во Бугарија.

Колку ли само се лажеле.

Затоа нас денес ни е перфектно јасно со кого си имаме работа.