Ај да ве прашам вас погоре што се расправате за тоа дали вреди Хари Потер повеќе од геј романсата на вампири, од кога бројот на копии стана мерило за тоа дали нешто е добро или не? Ако ретардирани американци што прескокнале периоди како ренесансата, барокот, романтизмот, реализмот итн. сакаат одеднаш да се образоваат и мислат дека сите книги имаат некаква вредност, па ги купуваат, дали тоа значи дека Коељо би требало да е на исто ниво со Достоевски? И едниот има продадено многу копии, и другиот има.
Доколку не ми ја сфативте поентата, престанете со читање тука. Слободно дружете си се со вампирите, читајте си такви книги за пополнување слободно време и мислете дека ја разбирате светската литература.
Значи, бројот на копии на една книга не е мерило за тоа колку нештото е добро. Денес може да се напише фасцинантна книга од реална гледна точка и да не биде добро продавана како што ќе биде некоја Твајлајт книга кај што 500 страни не се случува ништо, затоа што светот и неговото чувство за литература не е способно да ги перцепира нештата какви што се, сурови, да ги сфати настаните во една реална приказна на сопствен начин и во наредните 3 месеци да размислува за таа сурова приказна. Тука влијае и уште еден фактор - тинејџерките кои збеснуваат по лигави приказни и се палат на вампири, па затоа еден автор може да направи профитабилен бизнис и да направи пари затоа што знае што да и даде публиката.
Хари Потер никој не може да седне и да го напише одеднаш. Вложено е труд во делото, и, колку и да не ми се свиѓа морам да признаам дека е срамота да го споредувате со Твајлајт. Кога Коељо стана бест-селер автор, секој може да биде писател.
Ми се гади кога ќе видам како напалени тинејџерки воршипуваат геј приказни со вампири, кога тие се и воедно, единственото нешто што го прочитале.