Марко Маринковиќ – Слаткаристика
Соголен, како во еротски филм...
Верувате ли во бајките? Сеедно каков е одговорот - животната приказна на Марко Маринковиќ, многу попознат како Слаткаристика, ни оддалеку не е тоа. Единствено што по многу години поминати во длабок андерграунд, денес таа има среќен епилог.
Со други зборови, фузијата меѓу талентот на Марко Маринковиќ и продуцентската глазура на Јован Јованов го катапултираше Слаткаристика во самиот фокус на главните случувања на домашната музичка сцена. А тој, каков што е, воопшто не е сменет заради успехот, иако веќе сега сите го познаваат на улица, а песните од деби-албумот Слаткаристика будало сигурно владеат на ФМ-скалата. Големиот бум треба да се случи на 13 февруари, кога Слаткаристика ќе настапи пред скопската публика, на голем концерт во
Метрополис арена...
Ако го забележавте на ТВ последниот спот на Слаткаристика, за неговата животна тема
Да полетам, верувајте дека главниот актер воопшто не се разликува во приватниот живот од она што го гледаме на екранот. Уште на стартот се забележува дека Марко е обично момче од соседството, кое воодушевува со својата скромност, едноставност и искреност. Во животот одлично знае што сака, а уште повеќе што не сака. Иако, за разлика од порано кога беше декинтиран, сега џебовите не се празни, тој не одава впечаток дека е фасциниран од гламурот и лажниот сјај кој со себе го носи естрадната сцена.
Пуританците можат да забележат дека неговиот вокабулар е претерано дрзок за медиумите, но, дефинитивно, Марко знае каде и што зборува. Со нескриени страсти, како што раскажува за својот успех, зборува и за успехот на младите хипхопери, кои се дел од групацијата
Токсикологија, на која и самиот и припаѓа, напоменувајќи дека е само еден меѓу еднаквите. Интензивно се подготвува и искрено му се радува на првиот голем концерт пред скопската публика, кој на 13 февруари ќе се случи во
Метрополис арена...
Прв голем концерт пред скопската публика
Ова не ми е ниту прв, ниту голем концерт, но дефинитивно е и прв и голем пред скопската публика. Изминатава година имав успешни настапи во Охрид, Штип и Струмица, па ова му доаѓа како продолжување на континуитетот... - вели Марко, а на забелешката дека концертот во амфитеатарот во Охрид го следеа коментари слични на оние за контроверзниот Мерлин Менсон во пулската
Арена, бидејќи
ѕверот не е за таков простор, смета дека ништо лошо не му направил на театарот...
Амфитеатарот остана недопрен и чист, јас не го извалкав. Порано знаеја да ме извадат од такт таквите коментари, знаев бурно да реагирам, бидејќи сум дете растено на минус 20
, а не некој пејач што отпеал две-три песни, кои му ги платил татко му, па ништо не го засега. Денес како да огуглав на сето тоа со помош на Јован Јованов, кој постојано ми зборуваше дека таквите коментари не треба да ме допираат. Јован е постар од мене, поискусен, и добро знае како одат работите. Затоа, престанав да читам што за мене се зборува во јавноста...
Иако на музичката сцена е повеќе од една деценија, како дел од некои хипхоп-групации, пошироката јавност слушна за Слаткаристика лани, откако ја започна соработката со Јован Јованов, на својот деби-албум
Слаткаристика будало. Неговата решеност да соработува со еден од најпознатите домашни продуценти од помладата генерација, на стартот предизвика револт кај неговите хипхоп-фанови и колеги...
Сите се прашуваа што барам јас со Јован. Ми велеа: тој е таков, ваков, онаков... А јас верував, дека штом е таков, ваков и онаков, веројатно е најјак од сите. Заради успехот, тој им е трн во око на 80 проценти од нашиве колеги... Всушност, нивни колеги, мои не се, бидејќи уште на старт се дистанцирав од естрадната сцена.
Неодамна гледав едно ТВ-интервју на Влатко Стефановски, кого многу го почитувам како име и како гитарист, иако сметам дека не знае да пее. Тој убаво си кажа: Луѓето кои не се задоволни со својот успех, се преокупирани со работата на другите.
Јас ако сум задоволен од мојата работа, ќе бидам насмеан од девет до девет, и сe ќе ми биде рамно...
Не сакам шаблони!
Секако, Марко е презадоволен од успехот што го постигна со својот деби-албум
Слаткаристика будало, и се надева дека континуирано добро ќе продолжи и во иднина. Деновиве, како најава за концертот, на ТВ-каналите се врти спотот за неговиот актуелен сингл
Да полетам, песната која на некој начин претставува негова автобиографска исповед...
Во спотот и во песната сум соголен како во еротски филм. Вистинските хипхопери и во животот, и во кариерата, ги води само една мисла - биди реален, каков и да си. Ако си идиот - кажи дека си идиот, ако си мангуп - кажи дека си мангуп. Тоа ме води напред, тоа ме стимулира да продолжам, а веројатно им се допаѓа и на луѓето кои ја слушаат мојата музика.
Марко вели дека последнава година, откако излезе од андерграундот, неговиот живот многу се сменил. Денес важи за еден од главните
играчи на сценава. Сепак, смета дека лично успехот, и тоа што го препознаваат на улица, воопшто не влијае врз него..
И понатаму многу пцујам, а тоа го правам веќе десет години. Сето тоа е збир на гнев и комплекс, бидејќи долго време сум во работата, а дури сега луѓето ме забележуваат. Ми пречат забелешките од типот: Како детево излезе пред два месеца, а одма прави концерт?. Никој не гледа дека јас од 1998 година се обидувам да кажам нешто, да
направам нешто. Јас не правам песни кои мора да станат хитови. Не сакам такви шаблони, сакам да направам нешто што ќе остане
, што велат Некст тајм. (се смее)
Во својата работа Слаткаристика е крајно самокритичен, мери, премерува, пишува, кине, повторно и се враќа на тетратката... Ама ако нешто од сработеното му се допадне, веднаш го дава на увид на најблиските, да го слушне и нивното мислење.
Многу знам да си се восхитувам на своето дело, ако евентуално ми се допадне песната. Тоа можеби не го полни егото, ама го полни срцето. Тоа ме тера да си повторувам: Ајде, имаш, можеш, јак си...
И спротивно - ако некаде зезнам - Господ Бог нема да може да ме убеди дека тоа е добро. Јас јавно излегувам и велам: Сум зезнал!.
Еве, неодамна се вратив од Швајцарија, бидејќи имав настап во Берн. Таму настапував пред 20 души! А пред 20 души не сум настапувал уште од 2001-ва, кога настапував во Копакабана. Не сакам да ги наведувам причините зошто имаше само 20 души во публика, ама си врзав во крпче дека имав неуспешен настап. Луѓето од таму, промоторите, беа кул и многу профи, а и публиката беше сосема океј. Ветив дека ќе се вратам пак кога уште малку ќе поработам на себе. Тоа се тешки работи, кога човекот треба самиот да се сознае, но ако си искрен, биди искрен до крај.
Иако за неговата работа последниве години се грижи продуцентската куќа
Јованов рекордс, Марко гордо истакнува дека е дел од групацијата
Токсикологија, каде иако е еден од основоположниците, потенцира дека е само еден меѓу еднаквите.
Нема многу пари од Токсикологија, но таму има многу љубов. Екипата работи во студио од 300 квадрати, кое е наше. Со нас се и тројца млади артисти, кои ќе утепаат
на таа хипхоп-сцена.
Слаткар сум од четири години!
Марко Маринковиќ, попознат како Слаткаристика, вели дека цел живот го носи прекарот Слаткар...
Слаткар сум од своите четири години. Нормално, прекарот е бидејќи јадев многу благо. Знаев во еден локален минимаркет, каде семејно фамилија Маринковиќ беше на рецка, да земам кило колачи, и со украдени 20-30 денари од дома, да отидам на флипери. Јади колачи и пукај. И, момчето од таа флиперница ме нарече Слаткар. Од Слаткар, некаде кога имав 20-21 година станав Слаткаристика, а тоа ми го закачи Деко од Клан Исток, кој го сметам за таткото на рапот. И мене и Скит, тој од деца не исчувал и ни ги открил сите тајни на оваа професија, поради што сме му многу благодарни.
Зборувајќи за своето детство, Марко, кој е роден на 15 август 1986 година, истакнува дека годините што изминале биле навистина бурни...
Моите беа строги, но, иако никогаш немав пари, имав многу љубов, а тие секогаш беа тука за сe што треба. Кога имав 14-15 години, како и секој тинејџер, малку откачив, па на моите им беше тешко со мене сe до 20-тата, 22-рата година. Но, после тоа ми дојде паметот. Сега моите ми се качуваат на глава од други причини. Ми велат: Те гледавме ваму, таму, на таа телевизија ти одеше спотот...
Но, тоа не ми пречи премногу. На моите им годи мојата популарност, а освен тоа, и финансиски сме постабилни од порано. Секако, и од моја страна има повеќе разбирање за нив, а и повеќе внимание. Сепак, тие ми го покажале вистинскиот пат кој оди напред!
Патот напред за првата дестинација ја има
Метрополис арена во Скопје, каде Слаткаристика ќе има голем концерт на 13 февруари.
Продукциски и визуелно, концертот му е целосно доверен на Јован Јованов и неговиот тим, бидејќи бескрајно им верувам. Од оној музички аспект, како гости ги најавувам комплетната Токсикологија, сосе Сиги, кој има нов албум, но и Џака Накот, Скит Скитара, Кацар, Аце НЛ, Пука козметика, диџеј Чваре, и секако, еден од моите најдобри пријатели Тони Зен.
Запрашан за плановите во 2010 година, Слаткаристика вели дека и тоа како размислува за новата музика, без оглед што актуелниот албум
Слаткаристика будало со 17 песни, сe уште има синглови кои ќе го потхрануваат етерот.
Би се чувствувал многу некреативно ако во 2010 година немам ново издание. Размислувајќи за вториот албум, би сакал тој да биде мјузикл, со многу случувања и интересни приказни на кои веќе работам. Секако, ќе продолжи мојата сесрдна помош за сите млади музичари кои имаат што да i дадат на публиката.
Сa уште млад за да омекнe
Ставот кон поп-сцената и евровизиската приказна, која е актуелна, кај Марко е непроменет отсекогаш. За тоа не само што не размислува, туку и не сака премногу да зборува.
Сe уште сум млад за да омекнам и да го сменам мислењето - е единствено што сака да каже по тоа прашање.
Зборувајќи за високото образование, Марко истакнува дека освен музиката, единствено нешто што искрено го сакаше во животот е историја на уметност и археологија. За жал, беше одбиен при апликација на своите посакувани високообразовни установи, но се запиша на етнологија и антропологија...
Јас сум нереализиран етнолог и антрополог. Одамна не сум бил на факултетот, и којзнае што ќе биде понатаму. Сега размислувам да се запишам на маркетинг и менаџмент...
Сепак, музиката и понатаму останува главната преокупација на Слаткар. Вели дека постојано создава, во зависност од инспирацијата, која ја наоѓа во сe и сешто. Себеси се смета за поет, и жал му е што новинарите постојано го канат на интервју затоа што тој е позната фаца, а не затоа што се запознаени со неговото дело. Тоа го фрустрира, и често знае да одбие гостување во емисија...
Луѓето од медиумите ги дели на мангупи и на тие за еднократна употреба. И повеќе ги почитува мангупите, бидејќи во споредба со овие другите, тие се упатени во она што го работат. А само упатеноста и посветеноста се добра база за нечиј евентуален успех.
Десетте андерграунд години на Марко Маринковиќ, денес многу попознат како Слаткаристика, се најдобар доказ дека само со упорноста и искреноста може да се стигне до ѕвездите.
Ова не е бајка. Ова е само приказна за еден млад човек кој поминувајќи низ бројни искушенија, ги добил заслужените пет минути. И, само тој, преку своето дело, решава за тоа дали ќе загосподари со времето, или ќе согори во зенитот на својата популарност...