Разделбата што го промени мојот живот засекогаш

[~windy~]

I eve sum obleana vo solzi i DA I can't help it!
Pred dva meseci se razdeliv so celiot moj svet, so eden del od mojov malkugodisen zivot. Se razdeliv tazna zatoa sto gi ostavam i srekna za hrabrosta i predizvikot sto me ceka!I definitivno toa bese edna golema razdelba so se sto mi e milo i moe i mi go promeni tekot na zivotot. Sega toj ima druga dimenzija, se promenija stavovite, percepciite, ideite, pogledite, navikite...se menuvam za da funkcioniram i uspeam, kolku konformisticki i da zvuci!
No ne bese bolna ovaa razdelba, ne do taa mera, da mi ostavi trajni luzni vo sekavanjata.
No seuste ne mozam da veruvam deka TAA ne e poveke vo svojot krevet, nasmeana i pokraj bolkata...ne mozam da veruvam deka veke nikogas nema da go slusnam istosteniot glas koj me moli da gi izmasiram slabite, umorni noze..glasot od koj ona te sakam najubavo zvucese...i jas te sakam babicke i ti se smeam ponekogas koga ke poglednam nagore...
Nema da go zaboravam nitu ona studeno zimsko utro koga doznav deka TOJ pocinal vo son..mrtvoto telo, kovcegot, svekite, vosocnite lica, solzite, maglata...nema nikogas da isceznat..tuka se, vo mene i seuste prokleto traat!
Ama se trosi tagata , se trosat lugeto , se trosi zivotot i boli i tesko e, nekogas nepravedno...i iako ne isceznuva barem pominuva!

 

[пробистипка]

Ке почнам со нај лошото...СМРТ одјде ангелот на Смртта и го зема твојот нај сакан/а, раскинуваш со дечкото/девојката, те напушта најдобар другар/другарка...итн. има милион разделби што се многу болни...


-пррашањето е: Која е твојата разделба што ке ја паметиш цел живот!!??

Разделбата што ми се случи на 3.3 2008 кога се разделив од ангелот кој тој ден се вивна кон небото и засекогаш не напушти.Личноста која ми беше ептен блиска и која што разделба секогаш ке ја помтам и тој црн ден 3 март

 

[new_yorker]

леле... постовите се .... speachless сум...
неможам да замислам да се разделам од некој толку близок друигар/роднина било шо.
премногу е болно... нејкам ни да мислам на таков момент.
природно е да има некаква депресија после некоја тешка разделба i guess...
сепак немам искусено јас сеуште... не би сакал...

 

[Ѓорѓески]

Неможам да заборавам кога мојата мајка ме напушти по втор пат.

Таа разделба без поздрав, со ни трошка осет и мајчинска љубов од неа неможам да го заборавам.
Јас не тагував.
Бидејќи претоа доолго време тагував.
Осеќав гнев.

 

[Scarlett O'hara]

Епа баба ми почина а јас немав можност да се збогувам, за тоа цел живот ќе ми биде криво, требаше таа ден да отидам да ја видам во болница, изненадно и неочекувано беше истата вечер, кој да знае? ... ама ете така требало да биде, уште ме боли :cry::cry::cry:

 

[butterfly1135]

Ahhhhhhh tie zboguvanja, dali bilo smrt, dali raskinuvanje so decko, razdelba so drugarka..sekogas me bolele nenormalno :icon_frow Se sekavam koga raskinav so nego i toa po moja vina....mi bese tesko kako nikogas do sega, no fala bogu taa maka ne traese dolgo bidejki se se sredi :back:

 

[ЗАЦ]

Разделбите што ке ги паметам засекогаш се:
кога ми загина најдобриот другар и тогаш сватив што сум имал
кога раскинав со девојката(која уште ја сакам) која ме научи на многу работи во животот и ме научи да бидам човек

 

[Мишелинка]

Двете баби умреа кога бев мала. Едната кога имав 5, едната кога имав 8 години. Не се сеќавам дали и колку ми било тешко. Ама се сеќавам јасно дека првиот рефлекс кога сум дознавала дека се мртви ми беше да им запеам. Мајка ми ми има зборувано дека кога умре нејзината мајка и кога сум отишла во куќата и сум почнала да пејам, некој пробал да ме заќути ама дедо ми сакал да продолжам да и пејам на баба ми. Истото, сосема неповрзано, се случи и три години подоцна..
Мислам дека има нешто останато од тогаш... Никој близок не ми има починато, ама кога ќе си замине некој од мојот живот - и пејам на болката... Немам убав глас, фалширам ко луда, ама пуштам гласна музика и пејам додека ме држи грлото...

 

[Ајанта]

Смртта на татко ми е најболната разделба; со него замина и парче од мојата душа, станав огорчена и.....возрасна.

 

[ITK]

02.06.2007 изгубив најдобра другарка..не само што ми го измени животот зема дел од мене и ме смени целосно.

 

[distorsion]

колку тешко ми падна кога ги видов вашиве постирања. знам како е и јас мн. блиски имам изгубено и знам како е но тоа е ...

 

[girlll]

Смртта не ми одземала некоја премногу блиска особа и незнам како е.
А губење на партнер или најдобар другар не ме повредува ептен многу.
Еден вид на разделба и воедно најтешкото и најболното во животот ми беше разводот на мојте. Знам дека не е баш разделба но сепак едно е кога живееш заедно со некој што го сакаш најмногу на светот. А друго е кога одиш на посети. :nesum:

 

[Idiotka90]

Pa ne sum imala do sea nekoja teska razdelba, fala bogu site bliski mi se zivi, ednas samo koga umre eden komsija koj bese mnogu mlad epten mi bese tesko, go gledav sekoj den, familijarno dobro komuniciravme so negovata familija i eden den izleguvam od dvorot na prvoto drvo bese zakacen nekrolog so negovoto ime i slika, e togas se pocustvuvav kako da mi se rusi cel svet.

 

[Rick Wright]

нема да заборавам кога мај бест френд замина за австралија.
знаев неколку месеци пред тоа дека ќе замине,и се припремав психички,но кога дојде тој ден,кога ја гушнав..некако цело време поминато со неа ми помина пред очи..се што имавме доживеамо,низ сите детски глупости што ги нправивме...
ми недостига секој ден од животот,нема ден да не помислам на нејзе..
дојде ова лето,на кратко ми се врати ама ужасен беше денот кога замина пак,првиот пат ми зема делче од срцето кога ме гушна пред да влезе во кола,овој пат ми зема уште едно.
созлите сами дојдоа.
ужасно е,се чуваствуваш напуштена,ама само и посакувам да биде среќна,дали тука или на крајот на светот

Мојот Другар замина пред 3 месеци за италија па сеуште неможам да сватам деака го нема и се тешам дека ке го видам во брзо време

не знам зошто на такви разделби гледате трагично ... ете јас од ко заминав да студирам странство 2 пати сум вратен дома само па шо треба сеа вените да си ги сечиме ? не сум додуша некој песимист или носталгичен , ама стварно нема потреба од солзи или тага. исто магде ко шо имаш напишано и другарките плачеа по мене, поготово првио пат ко заминав, па се вратив дома дури по 1 година . ама гледам сега дека се навикнуват без мене (сакале или нејќеле) ...
значи сум имал таква условно речено голема разделба со сите шо ми значат, ама воопшто не го доживеав то трагично. windy погоре напиша дека со разделбата го сменила начинот на живеење и размилсување ... да и јас исто попаметно размислувам, знам да живеам сам да се снаоѓам сам шо значи дека разделбата позитивно влијаела

 

[devojka111]

летото 2003, загубив другарка, а имаше само 16 години...повеќе не можам да пишувам )):